Δύο τρομερές προφητείες του Αγίου Λαυρέντιου του Τσέρνιγκωφ που εκπληρώνονται σήμερα στην Ουκρανία.

Ο Αρχιμανδρίτης Λαυρέντιος του Τσέρνιγκωφ γεννήθηκε το 1868 στην περιοχή Τσέρνιγκωφ (βόρεια Ουκρανία). Κοιμήθηκε την ημέρα των Αγίων Θεοφανείων το 1950. Τα λείψανά του βρέθηκαν άφθαρτα. Αγιοκατατάχθηκε από την Εκκλησία της Ρωσίας το 1993. Εκτός από το ιαματικό χάρισμα ο Άγιος Λαυρέντιος είχε και το προφητικό. Μίλησε ιδιαιτέρως για τα γεγονότα γύρω από το τέλος του κόσμου και τον ερχομό του Αντιχρίστου. Επέλεξα δύο προφητείες του από ΕΔΩ οι οποίες, αν μη τι άλλο, φαίνεται να μιλάνε για αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία. Μεταφράζω το κείμενο όπως το βλέπω, με τις παρενθέσεις, δίχως να γνωρίζω αν αυτές υπάρχουν στο αυθεντικό.

Περί αιρέσεων και σχισμάτων στην Ουκρανική Εκκλησία.

Μικρὴ συμβολὴ στὸ διάλογο γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ «Αὐτοκέφαλο» Α΄.

 Ὑπάγεται ἡ Οὐκρανία στὴ δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου;

Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν
Πάτρα 8.1.2019

Ἀδιαμφισβήτητα ἡ μονομερὴς ἀπόφαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου νὰ χορηγήσει καθεστὼς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία δημιουργεῖ σοβαρότατο ἐκκλησιαστικὸ πρόβλημα, τινάζει στὸν ἀέρα τὴν πανορθόδοξη ἑνότητα καὶ συνεργασία καὶ κλονίζει τὸ πανορθόδοξο κῦρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὡς συντονιστοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καὶ κατ’ ἐξοχὴν ἐκφραστοῦ τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος.

Ἀπὸ τὴ Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης: Μελετώντας τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα τοῦ Οὐκρανικοῦ προβλήματος, ὅπως τὰ ἔχουν καταγράψει ἔγκριτοι ἱστορικοὶ μελετητὲς1, διαπιστώνει κανεὶς ὅτι δημιουργήθηκε τὸ πρῶτον ὡς συνέπεια τῆς Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439), καλλιεργήθηκε συστηματικὰ καὶ μεθοδικὰ ἐπὶ αἰῶνες μὲ τὴν Οὐνία (Σύνοδος Βρέστης, 1596) καὶ ὁλοκληρώθηκε σήμερα ὡς συνέπεια τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης (2016)2. Καὶ τότε, πίσω ἀπὸ τὴ διαίρεση τῶν Ὀρθοδόξων βρίσκονταν οἱ πολιτικὲς σκοπιμότητες ποὺ ἔσυραν τοὺς Βυζαντινοὺς στὴν Ἰταλία νὰ ὑπογράψουν τὴν ψευτοένωση μὲ τὸν πάπα, ἀλλὰ καὶ σήμερα πίσω ἀπὸ τή χορήγηση τοῦ Αὐτοκεφάλου βρίσκονται καὶ πάλι πολιτικὲς καὶ γεωστρατηγικὲς σκοπιμότητες. Δὲν ἔχει συμβεῖ στὴν ἱστορία χορήγησης Αὐτοκεφάλου τέτοια ἔντονη, φορτικὴ καὶ ὠμὴ παρέμβαση γιὰ χορήγησή του ἀπὸ πολιτικὲς δυνάμεις ἐκτός τῆς ἴδιας τῆς ἐνδιαφερόμενης χώρας. Αὐτὸ ὑποδηλώνουν χωρὶς ἀμφιβολία οἱ εὐχαριστίες τοῦ Οὐκρανοῦ Προέδρου Ποροσένκο στὶς ΗΠΑ γιὰ τὴν «ἐνεργὸ ὑποστήριξή τους στὴ διαδικασία χορήγησης τοῦ αὐτοκεφάλου»3. Ἄλλωστε, οὔτε οἱ ἴδιες οἱ ΗΠΑ ἔχουν τὸν παραμικρὸ δισταγμὸ νὰ δηλώσουν ὅτι «οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς ὑποστηρίζουν τὴν χορήγηση αὐτοκεφαλίας στὴν Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία», ὅπως ἀναφέρει σὲ ἀνακοίνωσή της ἡ ἐκπρόσωπος Τύπου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χίθερ Νάουερτ4. Γιατί νὰ τὸ κρύψωμεν, ἄλλωστε…

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης: Πραξικοπηματική η χορήγηση αυτοκέφαλου στην Ουκρανία.

 Σε «πιέσεις εξωεκκλησιαστικών κύκλων» αποδίδει τη χορήγηση αυτοκεφαλίας στη λεγόμενη Ουκρανική Εκκλησία ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, καθηγητής Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, μιλώντας στο Sputnik.

Χαρακτηρίζει την κίνηση «πραξικοπηματική, αντικανονική και διαιρετική» και τονίζει ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να τεθεί θέμα εθνοφυλετισμού, παρότι το φαινόμενο έχει καταδικαστεί σε Σύνοδο που μάλιστα πραγματοποιήθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ερωτηθείς για την υπογραφή και παράδοση του Τόμου αυτοκεφαλίας στο Κίεβο, αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης εξηγεί ότι η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης τα κάνει αυτά «αντικανονικά, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα».

Όπως λέει, ο ίδιος έχει γράψει βιβλίο («Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο») του οποίου υπότιτλος είναι «αντικανονική και διαιρετική εισπήδηση της Κωνσταντινούπολης».

«Και μόνο αυτό τα λέει όλα», επισημαίνει και εξηγεί ότι η Ουκρανία «υπάγεται στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Μόσχας από το βάπτισμα των Ρώσων, το 988 μ.Χ.».

Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος επιτέλους ανακάλυψε δεσμευτικούς κανόνες Οικουμενικής Συνόδου! [ΒΙΝΤΕΟ]

 Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης

Νοέμβριος τοῦ 2018 καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀνακαλύπτει πώς ὑπάρχουν κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων πού εἶναι δεσμευτικοί! Ὁ Πατριάρχης πού σέ παλαιότερες δηλώσεις του ἰσχυρίστηκε πώς οἱ Ἱεροί Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων εἶναι “τά τείχη τῆς ντροπῆς”, “τά τείχη τοῦ αἴσχους”, πού ἀποκλείουν τούς ἄλλους χριστιανούς ἀπό τή συνεργασία καί τήν κοινωνία μέ τήν Ὀρθοδοξία, σήμερα ἀνακαλύπτει ὅτι οἱ Κανόνες αὐτοί εἶναι δεσμευτικοί. Βέβαια αὐτό δέν ἀφορᾶ ὅλους τούς Κανόνες καί ἡ δέσμευση ἐπίσης δέν ἀφορᾶ τόν ἴδιο ἀλλά τούς ἄλλους! Ἐδῶ γελάει καί τό παρδαλό κατσίκι!

Θυμήθηκα μιά παλαιότερη ἀποκαλυπτική ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβύτερου Θεόδωρου Ζήση σχετικά μέ τόν παραλογισμό τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τῆς συμπεριφορᾶς του στούς Ἱερούς Κανόνες, πού μέ περίσσια ξετσιπωσιά τούς καταπατᾶ βλασφημώντας οὐσιαστικά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού φώτισε τούς Ἁγίους Πατέρες νά δογματίσουν. Ἔλεγε ὁ πατήρ Θεόδωρος:

“… Στή Θεολογική Σχολή ὅταν ἦταν ἀκόμη δάσκαλός μου στά δυνατά του ὁ καθηγητής Χρήστου, ὁ Βαρθολομαῖος, ὡς Ἀρχιμανδρίτης Ἀρχοντώνης, ὑπέβαλε διδακτορική διατριβή μέ θέμα: Ἡ Κωδικοποίηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καί στή διδακτορική του διατριβή ἔλεγε αὐτό, ὅτι μερικοί Κανόνες ἔχουν περιπέσει σέ ἀχρησία καί ὅτι κάποιοι ἀπό τούς Κανόνες πού δέν ἔχουν περιπέσει σέ ἀχρησία πρέπει νά ἀλλάξουν. Μεταξύ αὐτῶν τῶν Κανόνων πού πρέπει νά ἀλλάξουν, ἀπό τότε ἔλεγε πώς ἦταν ὁ Κανόνας γιά τίς συμπροσευχές.

Το πρόβλημα είναι αριθμητικό;

 σ.σ. Απλό ερώτημα προς τον Σεβασμιώτατο κ. Ιερόθεο: Γιατί να θέλει η Μόσχα να υπονομεύσει τον εαυτό της στο θέμα της αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας;

***

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Σεβ. Ναυπάκτου τόνισε ότι δεν υπάρχει Τρίτη Ρώμη, επειδή δεν υπάρχει Δευτέρα αλλά Νέα Ρώμη. Βεβαίως εμείς γνωρίζουμε ότι το κανονικό όνομά της ήταν Βυζάντιο και μετέπειτα ονομάσθηκε Κωνσταντινούπολη, ως έδρα πάλαι ποτέ του Αυτοκράτορα. Επομένως η ονομασία δεν έχει σημασία. Επιπλέον εκείνο που χρειάζεται να διασαφηνίσει ο Σεβασμιώτατος είναι: Εφ’ όσον η απόφαση περί αυτοκεφαλίας θα κατοχύρωνε την Μόσχα, γιατί την υπενόμευσε; Αντιφατικό, όντως.

Όπως πληροφορηθήκαμε από την εφημερίδα «Καθημερινή» της 28ης Οκτωβρίου 2018:

«Ο μητροπολίτης Ιερόθεος, ο οποίος έχει μία εντυπωσιακή συγγραφική παραγωγή, με 96 πολυσέλιδα βιβλία εκ των οποίων τα 78 έχουν μεταφραστεί σε 24 γλώσσες, έρχεται να εξηγήσει τον αρχικό του συλλογισμό σχετικά με το ιστορικό υπόβαθρο της σημερινής κρίσης. «Έγκειται πρώτον, στις θεωρίες περί “Τρίτης Ρώμης”, ότι μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 η Μόσχα απέβη η “Τρίτη Ρώμη”. Όμως αυτό δεν ισχύει, γιατί στην Ιστορία υπάρχει Παλαιά και Νέα Ρώμη και όχι Πρώτη και Δεύτερη Ρώμη, και αφού δεν υπάρχει Δεύτερη Ρώμη, δεν μπορεί να υπάρξει Τρίτη Ρώμη».

Αρχιεπίσκοπος Ιώβ: «Το Πατριαρχείο Μόσχας δεν υπάρχει πλέον στην Ουκρανία».

σ.σ. Δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ είμαι πολύ «υπερήφανη» γι’ αυτούς τους Φαναριώτες. Τιμούν την Εκκλησία, την Ρωμηοσύνη, το ιστορικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Έρχεται μεγάλος πόλεμος…..αυτά τα αίσχη που γίνονται δεν θα τ’ αφήσει έτσι ο Τριαδικός Θεός.

***

Σαμπεζύ, Ελβετία – Νοέμβριος 2018

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ (Getcha), ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έδωσε πρόσφατα συνέντευξη στο BBC, στην οποία μίλησε για την κρίση στην Ουκρανία και τα προνόμια του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο. Ἀπόκρυψη καὶ παρερμηνεία ἐγγράφων.

 Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Προλεγόμενα εἰσαγωγικὰ

Σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ καὶ ὁ λοιπὸς χριστιανικὸς κόσμος, παρακολουθοῦν, ἄλλος μὲ ἀγωνία καὶ ἀνησυχία καὶ ἄλλοι μὲ κρυφὴ χαρά, τὴν σύγκρουση μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας, ἐξ αἰτίας τῆς διεκδικούμενης δικαιοδοσίας στὴν Οὐκρανία ἢ ἀκριβέστερα ἐξ αἰτίας τῆς αὐθαίρετης καὶ ἀντικανονικῆς εἰσπήδησης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸ κανονικὸ ἔδαφος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ὅπου πάντοτε καὶ σταθερὰ ἀνῆκε τὸ Κίεβο, ἐκτὸς κάποιων ἀνωμάλων περιόδων ξενικῶν κατακτήσεων, ποὺ προκάλεσαν τὴν ἀπεξάρτησή του.

Ἤδη μὲ ἄρθρο μας ἔχομε ἐκφράσει τὴν γνώμη μας, ὡς παλαιό-θεν ἀσχοληθέντες ἐρευνητικὰ μὲ τὶς σχέσεις Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας. Τὸ ἄρθρο μας αὐτό, μὲ τίτλο «Ἡ Οὐκρανία εἶναι κανονικὸ ἔδαφος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας. Δὲν ὑπάρχουν ἀποδεικτικὰ ἔγγραφα ὑπὲρ τῆς Κωνσταντινουπόλεως» ἔτυχε εὐρείας ἀποδοχῆς στὸ Διαδίκτυο ἀπὸ ἐπισκέπτες ἑκατοντάδων χιλιάδων. Σὲ μία ἑβδομάδα ξεπέρασαν τὶς τριακόσιες χιλιάδες (300.000), καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς βαίνει αὐξανόμενος. Ἐκεῖ εἴχαμε ὑποσχεθῆ ὅτι ἑτοιμάζουμε ἐκτενέστερο ἄρθρο, ὅπου μὲ εὐρύτερη ἀνάπτυξη θὰ παρουσιάζουμε τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἀποκρύπτεται καὶ κακοποιεῖται ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, γιὰ νὰ ὑποστη-ριχθεῖ ἕνα σχίσμα καὶ πιθανὸν καὶ ἕνας ἐμφύλιος σπαραγμὸς στὴν Οὐκρανία.

Απονομή αυτοκεφαλιών ή αρπαγή εδαφών; Η αναφορά του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς για το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Αφιερωμένο στον Σεβασμιώτατο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο και στον Σεβασμιώτατο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο.

Σκληρές ἀλήθειες πού ἐκθέτουν Βαρθολομαῖο και Φανάρι.

 Ποιοί ὑποκινοῦν τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὤστε να προβαίνει σέ πράξεις πού διχάζουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Γιατί «δεν ἰδρώνει τό αὐτί» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη ἀπό τή διακοπή μνημοσύνου τῆς Μόσχας λόγω τῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐξαρχίας στήν Οὐκρανία

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

Πολιτικὸ ἢ ἐκκλησιαστικὸ εἶναι τὸ ζήτημα πού ἔχει ἀνακύψει μὲ τὴ χορήγηση Αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο; Τί κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν ἐμμονὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νὰ παραχωρήσει στοὺς σχισματικοὺς –ἀκοινώνητους χριστιανοὺς Οὐκρανοὺς αὐτοκεφαλία; Μὲ ποιὸ δικαίωμα διχάζει γιὰ πολλοστὴ φορὰ τὸ ὀρθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα ὑποκύπτοντας στὶς πολιτικὲς πιέσεις καὶ πιθανὸν στοὺς κάθε λογῆς «ἐκβιασμούς -ἀπειλές» τῆς Οὐάσιγκτον, τῶν Βρυξελλῶν καὶ τῆς κυβέρνησης Ποροσένκο (Οὐκρανίας); Ἀποτελεῖ ἡ χορήγηση Αὐτοκεφάλου στοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας τὸ πρόσχημα γιὰ νὰ ἀπομονωθεῖ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας ἀπὸ τὴν λοιπὴ Ὀρθόδοξη οἰκογένεια καθ’ ὑπόδειξη τῆς μιαρῆς λέσχης Μπίλντερμπεργκ καὶ τοῦ «βαθέως ἀμερικανικοῦ κράτους»;

π. Άγγ. Αγγελακόπουλος: Φανάρι και Μόσχα… Αντίπαλοι στις διεκδικήσεις, συνοδοιπόροι στον Οικουμενισμό.

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Ἐν Πειραιεῖ 30-10-2018

Ὁ οἰκουμενικός πατήρ, καθηγητής τῆς Δογματικῆς, καί σύγχρονος ἅγιος τῆς ἁγιοσαββιτικῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς καθόλου Ἐκκλησίας, ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἐκφράζοντας τήν βαθειά του αἴσθηση καί τήν πλήρη ὀδύνης ἐπίγνωση γιά τήν (τότε) μέλλουσα νά συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδο, ὑπεγράμμισε τό 1971 : «Καί, εἰς τό τέλος τέλος, τί δύναται νά περιμένῃ κανείς ἀπό μίαν τοιαύτην Οἰκουμενικήν Σύνοδον; Ἕν, καί μόνον ἕν : σχίσματα καί αἱρέσεις καί διαφόρους ἄλλας συμφοράς»[1]. Ἡ προφητεία αὐτή τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου ἐπαληθεύθηκε δύο φορές ἕως τώρα. Ἡ πρώτη ἐπαλήθευση ἦλθε στά τέλη Ἰουνίου τοῦ 2016, ὅταν συνεκλήθη ἡ ληστρική, αἱρετική, οὐνιτική, οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία ἀνεγνώρισε τίς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καί τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ ὡς Ἐκκλησίες, ἐξετίμησε θετικά τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλ. αἱρέσεων, καί τούς οἰκουμενιστικούς διαλόγους, καί εἰσήγαγε τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Σεβασμιώτατε Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαε, κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρετε θέση.

Ο Σεβασμιώτατος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος σε πρόσφατο σχόλιό του με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία, τόνισε την ανάγκη προσήλωσης στο Ιερό Ευαγγέλιο για την διατήρηση της αγάπης και της ενότητας στην Εκκλησία. Όντως, αυτό που φαίνεται να έχει μείνει από το Ιερό Ευαγγέλιο είναι μόνο το εξώφυλλο, όπως έγραψε.

Η «ουδέτερη» όμως αυτή στάση του Σεβασμιωτάτου είχε ως αποτέλεσμα να αμβλύνει τα πραγματικά δεδομένα, να αναβαθμίσει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που ενεργεί αυταρχικά, αντιχριστιανικά και αντικανονικά και να υποβαθμίσει το Πατριαρχείο Μόσχας και την Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας (μην την ξεχνάμε) που τόλμησαν (ουαί και αλλοίμονο) να σηκώσουν κεφάλι και να απαντήσουν σε αυτήν την αυθαιρεσία. Το θέμα με άλλα λόγια τυλίχθηκε με μία ωραία ιεροπρεπή κορδελλίτσα και μπήκε στο συρτάρι.

Το ιστορικό της καθαίρεσης του Φιλάρετου Ντενισένκο.

OFFICIAL HISTORY OF THE DEFROCKING AND ANATHEMATIZATION OF PHILARET DENISENKO
Documents of the June 1992, 1994, and 1997 Bishops’ Councils of the Russian Orthodox Church

Philaret Denisenko, the primate of the schismatic “Kiev Patriarchate,” was recently rehabilitated and received into communion by the Holy Synod of the Ecumenical Patriarchate. This action has been condemned by the canonical Ukrainian Orthodox Church under the headship of His Beatitude Metropolitan Onuphry, and other hierarchs from the fraternal Local Orthodox Churhces around the world, because they recognize and accept the legitimacy of the anathema that was placed upon Denisenko by the Russian Orthodox Church in 1997.

Το μεγαλύτερο ρήγμα στην σύγχρονη Ορθόδοξη ιστορία: Το Πατριαρχείο Μόσχας κόβει κάθε σχέση με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

 από το RT

Στο μεγαλύτερο ρήγμα στη σύγχρονη Ορθόδοξη ιστορία, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έκοψε κάθε δεσμό με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, μετά την αποσχιστική απόφαση απόδοσης ανεξαρτησίας στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Ιερά Σύνοδος, το διοικητικό όργανο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έκρινε ότι περαιτέρω εκκλησιαστικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη είναι αδύνατες, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Μητροπολίτης Ιλαρίων, επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ανακοινώνοντας την οριστική διάλυση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες.

«Η απόφαση για την πλήρη διακοπή των σχέσεων με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ελήφθη σε μια συνάντηση της Συνόδου», η οποία διεξάγεται στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, στο Μινσκ, δήλωσε ο Ιλαρίων όπως αναφέρει το ειδησιογραφικό πρακτορείοTASS.

Η κίνηση αυτή έρχεται λίγες ημέρες μετά την απόφαση της Συνόδου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως να χορηγήσει «αυτοκεφαλία» στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, καθιστώντας πλήρως ανεξάρτητη την έως τώρα αυτόνομη εντός του Πατριαρχείου Μόσχας εκκλησιαστική της οργάνωση.

Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

 Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Δέν ὑπάρχουν ἀποδεικτικά ἔγγραφα ὑπέρ τῆς Κωνσταντινούπολης

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

1. Τό Κίεβο ἐγέννησε τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας καί εἰς αὐτήν ἀνήκει μέχρι σήμερα.

Στό ἐπίκεντρο τῶν ἐκκλησιαστικῶν διεργασιῶν, διχογνωμιῶν, ἀντιθέσεων, ἀλλά καί γεωπολιτικῶν διεκδικήσεων, εὑρίσκεται αὐτό τόν καιρό ἡ χορήγηση αὐτοκεφαλίας στήν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, ἡ ὁποία ἐπί αἰῶνες ὄχι μόνο ἀνήκει στήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἀλλά ἀποτελεῖ καί τήν ἀρχή τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῶν Ρώσων, τόν γενέθλιο χῶρο, τήν κολυμβήθρα πού ἐγέννησε τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας μέ τήν βάπτιση τοῦ ἡγεμόνος τῶν Ρώσων Βλαδιμήρου καί τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ στό Κίεβο τό 988. Οἱ ἑορτασμοί τῆς χιλιετηρίδος τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων (988-1988) μέ πρωτοβουλία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα στό Κίεβο, μέ διεκκλησιαστική ἀναγνώριση καί διεπιστημονική συμβολή, ἀποδεικνύουν ποῦ ὑπάγεται ἐκκλησιαστικά κατά κοινή παραδοχή τό Κίεβο. Διεκδίκησε τότε ἡ Κωνσταντινούπολη δικαιώματα ἐπί τῆς περιοχῆς τοῦ Κιέβου, ὥστε νά χρειασθεῖ νά πάρει τήν ἄδεια ὁ Πατριάρχης τῆς Μόσχας ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη, καί οἱ ἄλλοι προκαθήμενοι, γιά νά μεταβοῦν στίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις στό Κίεβο;