Ο Φεβρουάριος του 2008 ήτο καθοριστικός δια τας εκκλησιαστικάς και εθνικάς εξελίξεις του τόπου, ήτο ο μήνας κατά τον οποίον ανήλθεν εις τον θρόνον των Αθηνών ο από Θηβών Ιερώνυμος και εις την προεδρίαν του τότε Συνασπισμού ο από «Αλαβάνου» Αλέξης Τσίπρας. Αι επαφαί των δύο ανδρών επύκνωναν συν τω χρόνω με εκατέρωθεν δηλώσεις αλληλοεκτιμήσεως. Αι φήμαι ανέφεραν ότι ο Αρχιεπίσκοπος συνεδέετο με τον πατέρα του κ. Τσίπρα. Αυτό μάλλον επεβεβαιώθη, όταν τον Οκτώβριον του 2012 ο Αρχιεπίσκοπος προεξήρχε κατά την εξόδιον ακολουθίαν αυτού. Έπειτα και από την ανάδειξιν του κ. Τσίπρα εις Πρωθυπουργόν το 2015 υπήρχε πλέον και θεσμικός λόγος που ωθούσε εις μυστικάς συναντήσεις. Ο Αρχιεπίσκοπος είχεν αφιερώσει την ζωήν του εις το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας και ο κ. Τσίπρας εις το όραμα της καθιερώσεως της ουδετεροθρησκείας. Επομένως δεν έλειπεν η αφορμή δια συζητήσεις.
Το έτος εκείνο ο κ. Τσίπρας είχεν ορκισθή με πολιτικόν όρκον εις τον εαυτόν του είχε διέλθει το κατώφλι της Ι. Αρχιεπισκοπής, δια να ενημερώση τον κ. Ιερώνυμον. Ο Αρχιεπίσκοπος τον εστήριξεν ακόμη και εις το δημοψήφισμα το καλοκαίρι του ιδίου έτους. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, λέγει ο λαός. Δύο έτη μετέπειτα, το 2017, ο Αρχιεπίσκοπος θα εδήλωνε «Λυπάμαι τον Τσίπρα για όλα αυτά που τραβάει. Έπεσε στα βάτα. Έχει διάθεση, αλλά…»… η συμφωνία προχωρούσε καλά…
Κατά την μετάβασή του στο Κίεβο προκειμένου να παραστεί στην ενθρόνιση του ψευδοκιέβου Επιφανίου ο π. Εφραίμ αισθάνθηκε αδιαθεσία και μετακομίσθηκε στο νοσοκομείον, όπου διεπιστώθη ότι είχε πάθει έμφραγμα. Ο Ηγούμενος ταλαιπωρείται χρόνια με καρδιακά προβλήματα και έχει ήδη 6 στεντ. Την κατάστασή του επιδείνωσε η πίεση που του ασκήθηκε σχετικώς με την μετάβασή του στο Κίεβο, για την οποίαν κυκλοφορούνται δύο εκδοχές. Η πρώτη αναφέρει ότι ο π. Εφραίμ πιέσθηκε από τον Πατριάρχη, για να παραστεί, παρά την θέλησή του, καθώς τυγχάνουν γνωστές οι σχέσεις του με την Ρωσία. Αν αυτό αληθεύει, τότε ο Πατριάρχης φέρει ευθύνη. Ωστόσο, ήδη τον Απρίλιο του 2018 ο Αμερικανός Πρέσβυς κ. Πάιατ είχε επισκεφθεί απροσδοκήτως την Ι. Μ. Βατοπαιδίου και τον Οκτώβριο ο Ηγούμενος μετέβη στις ΗΠΑ, για να διαβεί τις πύλες του Υπ. Εξωτερικών.
σ.σ.Σε ανύποπτο χρόνο είχα μεταφράσει ένα άρθρο εξ…. αμερικής. Έλεγε: «Η αυτοκεφαλία δεν ανταποκρίνεται σε πολλές από τις σημερινές προκλήσεις. Δεν υπάρχει πρόβλεψη στη δομή της για μια «κεφαλή» στην Ορθόδοξη Ανατολή η οποία θα συντονίζει και θα διακηρύττει τις πολιτικές και τις δραστηριότητες όλων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επί του παρόντος δεν έχει τέτοια εξουσία· είναι απλώς ο «πρώτος μεταξύ ίσων» των Προκαθημένων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Με την απουσία μιας «κεφαλής» στην Εκκλησία, τα θέματα κοινού ενδιαφέροντος πρέπει να συζητηθούν και να συμφωνηθούν από όλους τους 14 Προκαθημένους πριν να μπορούν να εφαρμοστούν – ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο ομολογουμένως.» Αυτά ζούμε σήμερα, την προσπάθεια υπονόμευσης των Αυτοκεφαλιών.
ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
Την Α´ Οικουμενικήν Σύνοδον κατηύθυναν δύο Άγιοι Επίσκοποι ασημάντων πόλεων! Η Γ´ Οικουμενική ανεθεμάτισε τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως ως αιρετικόν. Μόνος «θεσμός» η Εκκλησία, όχι τα Πατριαρχεία, και «σεπτόν κέντρον» μόνον η αγιότης.
Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις μου έδωσε ο εκλεκτός Συνάδελφος και παλαιός φίλος, κ. Παναγιώτης Μπούμης, Ομότιμος Καθηγητής, σε όσα έγραψε πρόσφατα, με τη γνώση και σοφία του ως έγκριτος κανονολόγος, στην Εφημερίδα «Χριστιανική» (13.12.2018, σ. 5). Πρόκειται για άρθρο του με τον τίτλο: «Βασικές κανονικές αρχές επιλύσεως του ουκρανικού ζητήματος». Σ’ αυτό, μνημονεύει το σπουδαίο βιβλίο του μακαριστού Μητροπολίτου Σάρδεων Μαξίμου: «Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία», (Θεσσαλονίκη 1972), στο οποίο προσδιορίζεται «η προεξάρχουσα θέσις της Εκκλησίας Κων/λεως μεταξύ των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων (Εκκλησιών)», που όμως δεν έχει την μορφή ενός «ανατολικού παπισμού», διότι είναι «οικουμενική αποστολή … ως κανονική εξουσία (π. ΓΔΜ: απορρέουσα δηλαδή από τους ιερούς Κανόνες) εν τη εννοία της εν αδελφική συλλογικότητι εκφραζομένης διακονίας». Κλείνει δε ο Μητροπολίτης του Οικουμενικού θρόνου με τις παρακάτω επισημάνσεις: «Η θέσις του Κωνσταντινουπόλεως –λέγει- ουδαμώς δύναται να συγκριθή προς την του πάπα Ρώμης και η διδασκαλία περί των πρεσβείων και προνομίων του θρόνου αυτού δεν πρέπει να ταυτίζηται, εν ουδεμία περιπτώσει, προς την θεωρίαν του παπισμού, δίκην επιδιωκομένου η προβαλλομένου νέο-παπισμού εν τη Ορθοδόξω Ανατολή (351). Ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, συνεχίζει, έχει εξουσίαν, ουχί ως episcopus ecclesiae universalis, αλλ’ ως Οικουμενικός Πατριάρχης…, ως πρεσβυγενής και κυριώτερος ηγέτης εν τη Ανατολή και ουχί ως απεριόριστος διοικητικός ηγέτης και αλάθητος κριτής εις ζητήματα πίστεως της εκκλησίας». Και αυτό πάντοτε στο πλαίσιο «της συνοδικότητος και της συλλογικότητος…, ένθεν δε της αρχής της μη αναμίξεως εις τας εσωτερικάς υποθέσεις των άλλων Εκκλησιών» (σ. 351). Κατά τον σοφό, λοιπόν, Ιεράρχη δεν πρέπει να χάνεται η αναγκαία ισορροπία μεταξύ «πρεσβείων τιμής» και κανονικά (βάσει των ιερών κανόνων) προσδιοριζόμενης και επιβαλλόμενης συλλογικότητας.
Ο Ψευδο-Πατριάρχης Κιέβου κ. Φιλάρετος και ο Ψευδο-Αρχιεπίσκοπος Ουκρανίας κ. Μακάριος. Ο πρώτος έχει σύζυγον και τέκνα και ο δεύτερος δεν έχει ιερωσύνην καθώς έλκει την χειροτονίαν του από αυτοχειροτόνητον! Σύμφωνα με ποίον Ιερόν Κανόνα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τους αποκατέστησε;
Γράφει ο κ. Οδυσσεύς Μακρυγιάννης
Επανάληψις εις τας σφαγάς της φρικτής νυκτός του Αγίου Βαρθολομαίου;
Είναι γνωστή παγκοσμίως η φρικτή νύκτα του «Αγ. Βαρθολομαίου», όταν εν μια νυκτί στο Παρίσι, οι Παπικοί εσφαγίασαν 30.000 Προτεστάντες (Ουγενότους), κατά την εορτή του Αγ. Αποστόλου Βαρθολομαίου, στις 24 Αυγούστου 1572.
Σημειωτέον ότι, ο τότε Πάπας, Γρηγόριος ιγ , χαιρέτησε τη σφαγή, και διέταξε δημόσιες προσευχές ευχαριστίας προς τον Θεό.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα.
Δέκα τρεις ξένοι Επίσκοποι
θέλουν να αποφασίσουν
για 250 εκατομμύρια πιστούς
Ο κ. Βαρθολομαίος, αντικανονικώς εμπλέκεται στις Φυλετικές (Ρώσων-Γερμανοπολωνών), στις Πολιτικές (Δημοκρατών-Ναζιστών) διαμάχες της Ουκρανίας. Στις σκοτεινές γεωστρατηγικές συγκρούσεις, στα… 1600 χιλιόμετρα μακριά από την Κωνσταντιούπολη.
Ευρισκόμενος στο κρεβάτι λόγω μακροχρόνιας ασθενείας (2003-2018) (καρκίνος) παρακολουθώ το Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 8/11 άκουσα ότι ο Μακαριώτατος κ. Ιερώνυμος Β ἐπεσκέφθη τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα.
Χάρηκα, γιατί μου θύμησε τον καλό ποιμένα, που άφησε τα 99 πρόβατα και έσπευσε να βρη το απολωλός.
Όταν συνεχίστηκαν οι ειδήσεις και άκουσα το ανακοινωθέν που συνέταξε ο κ. Τσίπρας η κάποιος από το επιτελείο του, συννέφιασα, γιατί και ο Μακαριώτατος συνεφώνησε με τα όσα του διάβασε ο Πρωθυπουργός και είπε ότι θα ενημερώσει τη Ιερά Σύνοδο.
Η λογική λέγει ότι, «όταν σου δίνουν μια εντολή είσαι υποχρεωμένος να αναφέρεις την εκτέλεση». «Το πρόβλημα είναι» από ποιόν πήρε εντολή ο Μακαριώτατος: η μήπως έκανε πως δεν καταλαβαίνει ότι «αυτός είναι η Εκκλησία λέγοντας «L’ EGLIZE CEST MOI», ενθυμούμενος ότι όταν πήρε εντολή από την Ιερά Συνοδο της Ιεραρχίας να μεταβή στο Κολυμπάρι και να εκφράσει τη γνώμη της Ι.Σ.Ι., αυτός είπε άλλα αντ’ άλλων και δεν έδωσε λόγο γι’ αυτά που είπε και κανείς δεν του ζήτησε το λόγο. Έκτοτε πήρε κατήφορο και διοικεί την Εκκλησία του, μέλος της οποίας είμαι και εγώ και έχω την απαίτηση να ενημερώνωμαι στο τι συμβαίνει με την Διοίκηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος.
σ.σ. Ε όχι και «όλα τα ιστολόγια». Εμείς εδώ από την 18η του Νοέμβρη μιλήσαμε για επιτυχία του Αρχιεπισκόπου να περάσει όλα τα θέματα στην «Ειδική Επιτροπή» της ΔΙΣ: Ιερώνυμος-Τσίπρας ποντάρουν στην στημένη διαδικασία..
***
Ενώ όλες οι εφημερίδες και τα ιστολόγια συνεχίζουν να ομιλούν για «βατερλώ» του Αρχιεπισκόπου και συμφωνία «φιάσκο» μετά την συνεδρίαση της Ιεραρχίας, ο «Ο.Τ.» ήτο ο μόνος που κυκλοφόρησε την Παρασκευή με άρθρο όπου προειδοποιεί ότι η ανάθεση της συγκρότησης της επιτροπής στην ΔΙΣ σημαίνει πολύ απλά ότι πέρασε η πρόταση του Αρχιεπισκόπου. Μάλιστα θα είναι πολύ εύκολο να σχεδιάσει την επιτροπή ο Μακαριώτατος και να την εγκρίνει η ΔΙΣ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ενέκρινε και την «ιστορική συμφωνία» με το ανακοινωθέν που εξέδωσε την επομένη της συναντήσεως Αρχιεπισκόπου – Πρωθυπουργού. Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς ότι ο κ. Γαβρόγλου δήλωσε στην ΕΡΤ1 την Πέμπτη ότι εντός διμήνου θα υπάρξει προσχέδιο νόμου για τη «συμφωνία» αυτό σημαίνει ότι είναι όλα προαποφασισμένα.
Θυμηθήκαμε «ένδοξες» ημέρες του 1987, όταν η Εκκλησία είχε υποστή διωγμό —ασυγκρίτως ελαφρότερον, είναι αλήθεια— του σημερινού. Δόξα τω Θεώ τότε είχαμε αρχιστράτηγο της Εκκλησιαστικής στρατιάς τον αείμνηστο π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, έστω κι αν υπέγραφε «ταπεινός υποδεκανεύς». Δόξα τω Θεώ, και πάλιν, μας άφησε παρακαταθήκη αντιμετωπίσεως τα τότε γραπτά του.
Σταχυολογούμε δύο καθοδηγητικές θεοφώτιστες υποδείξεις του:
Το πρώτοαπό το πόνημά του Άρθρα, Μελέται, Επιστολαί, τομ. Γ´: «Εν η περιπτώσει το Κράτος, επικαλούμενον νομικά η μάλλον “νομικιστικά” επιχειρήματα…, αρνηθή να καταβάλη τους μισθούς των Ιερέων, τι δέον γενέσθαι.
α´)Η Ιεραρχία δι᾽ ανακοινώσεώς της, κυριολεκτικώς δραματικής κατά το περιεχόμενον, θα καλή τον πιστόν Ελληνικόν λαόν να συμπαρασταθή οικονομικώς εις τους Ιερείς του. Ανάλογος έκκλησις θα απευθυνθή και εις τον Ελληνισμόν της Διασποράς. Θα καταρτίση δε η Ιεραρχία ειδικήν Επιτροπήν εκ συνταξιούχων ευσεβών Καθηγητών Πανεπιστημίου και συνταξιούχων ευσεβών Δικαστικών, εις την οποίαν θα στέλλωνται τα χρήματα προς βοήθειαν των Ιερέων.
β´)Εις τους αυλείους χώρους των Ναών των πολύ μεγάλων πόλεων θα εγκατασταθούν οι Ιερείς μετά των μελών των οικογενειών των, αποσυρόμενοι μόνον την μεσημβρίαν και την εσπέραν. Πλησίον των θα υπάρχη δίσκος επί τραπεζίου και παραπλεύρως μεγάλη επιγραφή: “Αδελφέ χριστιανέ, ρίψε τον οβολόν σου, διότι η Πολιτεία κατεδίκασεν εις τον δια πείνης θάνατον και εμάς και τα παιδιά μας”. Δεν θα υποχρεωθούν όλοι να το πράξουν. Αυτοί που θα θελήσουν, χάριν της Εκκλησίας, να το πράξουν, θα είνε υπεραρκετοί!
σ.σ.Το Παγκόσμιο Συμβούλιο «Εκκλησιών» (βλ. ΑΙΡΕΣΕΩΝ) που διδάσκεται και στο νέο πολυθρησκειακό μάθημα των Θρησκευτικών και που αναγνωρίστηκε και στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης, συμμετέχει ενεργά στην προώθηση των «παγκόσμιων στόχων» του ΟΗΕ – ένα προσχέδιο για έναν ενωμένο κόσμο. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με πρωτεργάτη τον οικουμενιστή Βαρθολομαίο και τις «περιβαλλοντικές του ανησυχίες» προετοιμάζει τον δρόμο του Αντιχρίστου. Τα δε παιδιά μας γαλουχούνται από μικρή ηλικία να εμπιστεύονται το ΠΣΕ αφού τους το προτείνει η ίδια η Εκκλησία -που υποτίθεται ότι πρέπει να εμπιστεύονται- στο νέο μάθημα των Θρησκευτικών. Γαλουχούνται δηλαδή από μικρή ηλικία στην μελλοντική τους σκλαβιά. Το ενδιαφέρον για να έχουν όλοι χώρο να κάνουν την…. ανάγκη τους, να έχουν ΤΟΥΑΛΕΤΑ, το εξέφρασε πριν χρόνια ο Μπιλ ΓκέιτςΕΔΩ: στο 1:07 του βίντεο -ο Γκέιτς- και στο 1:05 για «καθαρό νερό» ένας ηθοποιόςστην τότε καμπάνια για τους «παγκόσμιους στόχους» της «Ατζέντας 2030» του ΟΗΕ. Όλη αυτή η κουβέντα για τις αποχετεύσεις και το νερό δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού παρά στον ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ‘ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ’ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΗ. (Δείτε στο τέλος σχετικά άρθρα)
***
Σεβασμιώτατοι, είναι αυτό επίπεδο; Η Εκκλησία της Ελλάδος παραμένει μέλος του ΠΣΕ;
Εν Αγίω Όρει τη 9-11-2018
Θέμα: Αναθεώρησις του Συντάγματος – Περιουσία
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Πατέρες,
Βαθυσεβάστως κοινοποιώ Υμίν το υπ’ αρ. πρωτ. 84/9-11-2018 ημέτερον Γράμμα προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, στηλιτεύων την κατάφασίν του, ίνα η Ελλάς γίνη «ουδετερόθρησκον κράτος», δια πρώτην φοράν εις την ιστορίαν των τεσσάρων χιλιετιών της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.
Πιστεύω ακραδάντως, ότι μεθοδεύει τούτο από ετών με τας εκάστοτε Ελληνικάς Κυβερνήσεις, και προς επιτυχίαν, εξήγγειλε μετά του Πρωθυπουργού, ακαίρως, το θέμα της Εκκλησιαστικής Περιουσίας, προς μετατόπισιν της προσοχής της κοινής γνώμης, από το μείζον θέμα της μη αναθεωρήσεως του Συντάγματος εις όλα τα άρθρα, που εμφαίνουν τον Χριστιανικόν χαρακτήρα του.
Άνευ ουδεμιάς συνεννοήσεως μετά της Ιεραρχίας ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος μετέβη αιφνιδίως την Τρίτην 6 Νοεμβρίου 2018 εις το Μέγαρον Μαξίμου και κατέληξεν εις συμφωνίαν με τον κ. Πρωθυπουργόν, συνοδευόμενος από τους μητροπολίτας Ιωαννίνων κ. Μάξιμον και Πατρών κ. Χρυσόστομον, καθώς και τον επίσκοπον Σαλώνων κ. Αντώνιον, διευθυντήν των οικονομικών υπηρεσιών της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ο Αρχιεπίσκοπος είχεν ενημερώσει μόνον την ΔΙΣ και όπως ανεφέρθη «εξουσιοδοτήθη» να χειρισθή το ζήτημα. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα η ΔΙΣ να προβαίνη εις τοιούτου είδους ενεργείας, διότι είναι εκτελεστικόν και διεκπεραιωτικόν όργανον της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, καθώς από τους Ι. Κανόνας μόνον αυτή αναγνωρίζεται ως κανονική. Αυτό σημαίνει ότι ο Αρχιεπίσκοπος ευκόλως δύναται να κατευθύνη την μικράν ομάδα Αρχιερέων της ΔΙΣ, την οποίαν και θα προτάξη ως συμφωνήσασα, όταν θα συγκληθή Ιεραρχία, ώστε να εξασφαλίση τους ψήφους. Επιπλέον, όμως δεν ηρωτήθη η Εκκλησία της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, αι οποίαι εδήλωσαν ότι δεν εγνώριζον ουδέν. Απέκτησεν η Εκκλησία δυνάστην, μάλλον, ο οποίος εξασφαλίζει την συγκατάθεσιν των υπολοίπων συν-Επισκόπων του τάζων εις αυτούς μεγαλυτέραν εξουσίαν και χρήμα, τα οποία θα τα εγγυάται δήθεν η νέα συμφωνία Εκκλησίας – Πολιτείας.
Κατά τας ανακοινώσεις της συμφωνίας ο Αρχιεπίσκοπος εδήλωσεν ότι δεν ήτο πρόχειρος η συμφωνία, αλλά αποτέλεσμα συνομιλιών εδώ και τρία έτη! Ομολογεί δηλαδή ότι «πίσω από την πλάτη» της Ιεραρχίας και όλων καθώριζε μαζί με ένα άθεον τα ζητήματα της Εκκλησίας! Δεν είναι ιδικόν σας καράβι, Μακαριώτατε, η Εκκλησία δια να την κατευθύνετε εκεί που εσείς νομίζετε! Εις τα μπλόκια εγκρεμοτσακίσθησαν και προηγούμενοι Προκαθήμενοι και είχαν φρικτόν θάνατον, διότι επίστευον ότι είναι καραβοκύρηδες…
Τα μέσα ενημέρωσης έχουν δυστυχώς εκλάβει με λάθος τρόπο την παρέμβαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στο ζήτημα της μισθοδοσίας του κλήρου. Πολλοί επαναλαμβάνουν άκριτα ότι ο Πατριάρχης είναι οργισμένος διότι δεν ερωτήθηκε αλλά παρακάμφθηκε ή επειδή έχει δικαιώματα βάσει των συμφωνιών με την Εκκλησία της Ελλάδος. Άλλοι πάλι ανάγουν το ζήτημα στην κόντρα του με τον Αρχιεπίσκοπο για το ζήτημα της τοποθέτησης του κ. Κ. Δήμτσα ως πολιτικού διοικητή του Αγίου Όρους, όπου πάλι η Κυβέρνηση έπραξε σύμφωνα με την Αρχιεπισκοπή και όχι το Πατριαρχείο.
Τα ζητήματα όμως δεν είναι ούτε προσωπικού κύρους του Πατριάρχη ούτε με την Κυβέρνηση, καθώς και ο ίδιος έχει προσβάσεις σε αυτήν. Το πραγματικό πρόβλημα είναι εντελώς διαφορετικό και τόσο κρίσιμο, ώστε εσπευσμένα εκλήθη εντός μίας ημέρας να μεταβεί ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στο Φανάρι.
Ο Πατριάρχης φοβάται ότι η συμφωνία Αρχιεπισκόπου – Πρωθυπουργού θέτει τα θεμέλια για την επανυπαγωγή των κληρικών της διασποράς αλλά και των δικαιοδοσιών του Πατριαρχείου εντός Ελλάδος στην Εκκλησία της Ελλάδος. Εφόσον η συμφωνία είναι να δίνεται ένα κονδύλιο για τα συνολικά έξοδα της Εκκλησίας, αυτό το ποσό θα κατατίθεται σε λογαριασμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αυτό σημαίνει ότι όλη η μισθοδοσία του κλήρου πάσης Ελλάδος και εξωτερικού θα ελέγχεται απ’ ευθείας από την Εκκλησία της Ελλάδος!