Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ (Από Επιστολές μελλοθάνατων)
Posted by Μέλια στο 23 Αυγούστου, 2013
.
Η γενοκτονία των Ποντίων, συν τοίς άλλοις ανέδειξαν καί τό ψυχικό μεγαλείο των Ελλήνων του Πόντου. Ιδού δείγματα από τίς ακολουθούσες επιστολές, τίς λίαν συγκινητικές.
.
Γλυκυτάτη μου Κλειώ
Σήμερον ετελέσθη εν τη φυλακή λειτουργία και εκοινωνήσαμεν όλοι, περί τους εκατό από διάφορα μέρη. Έχει αποφασισθεί ο δια κρεμάλας θάνατος. Αύριο θα πηγαίνουν οι εξήντα, μεταξύ αυτών και πέντε Τραπεζούντιοι, και θα γίνει ο δι’ αγχόνης θάνατος. Την Τρίτη δεν θα είμαστε εν ζωή, ο Θεός να μας αξιώσει τους ουρανούς, και σε σας να δώσει ευλογία και υπομονή και άλλο κακό να μη δοκιμάσετε.
Όταν θα μάθετε το λυπηρό να μην χαλάσετε τον κόσμον, να έχετε υπομονή, τα παιδία ας παίξουν και ας χορέψουν. Ας σε βλέπω να κανονίσεις όλα όπως ξέρεις εσύ. Ο αγαπητός μου Θεόδωρος ας αναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα και να μην αδικήσει κανένα από τά παιδιά. Τον Γιώργο να τελειώσει το Σχολείο και να γίνει καλός πολίτης. Τον Γιάννη ας τον έχει μαζί του στη δουλειά.
Από τα μικρά τον Παναγιώτη να στείλης στο Σχολείο, την Βαλεντίνη να την μάθεις ραπτική. Την Φωφώ να μην χωρίζεσαι εν όσω ζεις. Εις τον Στάθιον τας ευχάς μου και την υποχρέωσιν όπως χωρίς αμοιβήν διεκπεραιώσει όλας τας οικογενειακάς μου υποθέσεις, που θα του αναθέσητε. Ο παπά-Συμεών ας με μνημονεύσει εν όσω ζει.
Να δώσεις 5 πέντε λίρες στην Φιλόπτωχο, 5 πέντε λίρες στην Μέριμνα, 5 πέντε λίρες στου Λυκαστή στο Σχολείο.
Και ας με συγχωρέσουν όλοι οι αδελφοί μου, οι νυφάδες και όλοι οι συγγενείς και φίλοι.
Αντίο, βαίνω προς τον Πατέρα και συγχωρήσατέ μου.
Ο υμέτερος
Αλεξ, Γ, Ακριτίδης
Φυλακές Αμάσειας, Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 1921
.
********************
.
Επιστολή Αντωνίου Τζινόγλου, Διευθυντού του Γραφείου Προσφύγων εν Αμισώ.
.
Σεβαστοί μου γονείς, προσφιλής μου σύζυγος, τέκνα μου αγαπητά, λοιποί συγγενείς και φίλοι.
Κατεδικάσθην αθώος ων εις θάνατον, ήτο θέλημα Θεού, διά τούτο και εγώ δεν λυπούμαι, και σείς μη λυπηθείτεֹ έχω πίστιν, ότι θα συναντηθούμε εις την άλλην ζωήν. Σας στέλω τον χαιρετισμό και την αγάπη μουֹ εν όσω ζείτε να με μνημονεύετε.
Αντιόπη, ο Θεός δε με αξίωσε να γηροκομήσω τους γονείς μας, το έργον τούτο το αφήνω μόνον εις σε. Δια σε και δια τα τέκνα μας είμαι βέβαιος, ότι θα φροντίσει ο καλός Θεός. Να μη λυπηθής και αγανακτήσεις εναντίον του θελήματος του Θεού.
Εάν επιζήσετε της καταιγίδας αυτής, να πάτε στους γονείς μας κοντά και να γράφεις δε και στον Φώτιον και τον Χρύσανθον την παράκλησίν μου, όπως λάβουσιν υπό την μέριμναν των την Ιουλίαν και την Χρυσάνθην. Τη βεργέτα και το ωρολόγι μου παρέδωσα εις τον κ. Π. Βαλιούλην. Τα ρούχα μου θα διαμοιρασθούν εδώ. Πήρα την τελευταία σου επιστολήν και είμαι ήσυχος εν τη φυλακή.
Εξομολογήθην, εγένετο λειτουργία και εκοινώνησα, θα αποθάνω ήσυχος και ατάραχος. Επιθυμώ να μη κλαύσητε πολύ.
Ο Θεός μαζί σας
Σας φιλώ όλους εκ ψυχής
Ο ιδικός σας
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΖΙΝΟΓΛΟΥ
********************
Δεν ξέρει τί νά πρωτοθαυμάσει, κανείς στις επιστολές αυτές. Τή βαθειά πίστη τους στό Θεό, που τούς καθιστά ικανούς νά ξεπερνούν τόν φόβο τού θανάτου; Την βέβαιη ελπίδα τής αιωνιότητας, πού γαλήνευε την ψυχή τους; Την προσήλωσή τους στίς οικογενειακές αρχές μιας παραδοσιακής, ορθόδοξης οικογένειας; Τή μέριμνα των παιδιών καί των γονέων; Τή φιλανθρωπία τους, την οποία δέν λησμονούν καί ασκούν καί σ’ αυτή τή φρικτή ώρα τού θανάτου; Τήν φιλοπατρία τους, πού τούς κάνει νά μή λιποψυχήσουν καί νά δεχθούν καί αυτόν τόν άδικο θάνατο μέ καρτερία καί γεναιότητα;
* Οί δυό αυτές επιστολές είναι παρμένες από ομιλία (Σέρβια 19.05.2010) τού δρ. Τσακαλίδη, Θεολόγου-Θρησκειοπαιδαγωγού, Σχολικού Συμβούλου Δυτικής Μακεδονίας.
Πηγή: e-istoria
Γιώργης said
Μπράβο στὸ «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο» πού τὰ μνημονεύει, μπράβο Καπετάνισσα ποὺ μᾶς τὸ ’φερες κι ἐδῶ.
Μέλια said
Επιστολή μελλοθάνατου Ματθαίου Κωφίδη, βουλευτής Τραπεζούντας
15/28 Σεπτεμβρίου 1921 φυλακαί Τιμαρχανέ – Αμασείας
Φιλτάτη Ουρανία
Χθες ημέραν της Σταυροπροσκυνήσεως επαρουσιάσθην εις το δικαστήριον Ιστικλάλ, καμίαν ελπίδα δεν έχω πλέον, σήμερον θα δοθή η απόφασις η οποία βεβαίως θα είναι καταδικαστική, σας αφίνω υγείαν και εις την προστασίαν του Παναγάθου, περιττά τα πολλά λόγια, θάρρος και εγκαρτέρησις και ελπίς επί Κύριον, δια να ημπορέσης το κατά δύναμιν να σηκώσης το βαρύ φορτίον σου.
Σας γλυκοφιλώ όλους
Ο Ματθαίος σου
Υ.Γ. Εις τα φίλτατα την ευχήν μου, καλήν πρόοδον και καλήν διαγωγήν όπως η ψυχή μου και μακρόθεν αγάλλεται.
ο ίδιος
http://pontosforum.fr.yuku.com/topic/3414#.Uhe3An87FFo
Γιώργης said
Μάλιστα.
Τὶ νὰ πῆ κανείς…
Μέλια said
Να πει …..
Για τη βαθειά πίστη τους στο Θεό, που ξεπέρασαν τον φόβο του θανάτου.
Για την ελπίδα τής αιωνιότητας, που γαλήνευσε την ψυχή τους μπροστά στην αγχόνη και δέχτηκαν τον άδικο θάνατο με γενναιότητα.
Για την αγάπη τους για την Πατρίδα .
Για τον σεβασμό τους στους γονιούς και στην οικογένεια.
Για την φιλανθρωπία τους που στο παραπέντε του θανάτου δεν ξέχασαν τίποτα και κανέναν.
Και άλλα τόσα!!!
Γιώργης said
Καὶ μᾶλλον λίγα θἄναι…
Μέλια said
Γιώργης said
Γιατὶ τὸση πίκρα ὁ Σεφέρης ποτὲ δέν πολυκατάλαβα…
«Ὅπου καὶ νὰ ταξιδέψω ὴ Ἑλλάδα μὲ πληγώνει»…
Γιὰ μένα πάντοτε τὸ ἀντίθετο συνέβαινε καὶ συμβαίνει.
Μέλια said
Η κάτι άλλο θα ήθελε να πει ο ποιητής ή ήταν πικρο-πληγωσιάρης!
Γιώργης said
Τὸ δεύτερο εἶναι σχεδὸν σίγουρο… 😉
ΜΑΡΙΑ said
«Ὅπου καὶ νὰ ταξιδέψω ὴ Ἑλλάδα μὲ πληγώνει»….
……διότι ὅλα ὅσα βλέπω γῦρω μου,εἶναι πολύ κατώτερά της…
…..εἶμαι μακριά της καί πληγώνομαι…..
……δέν φεύγει άπό τήν σκέψη μου….
Θά μποροῦσε νά εἶχε κάτι τέτοιο,στό μυαλό του….
Μέλια said
Λες;;
ΜΑΡΙΑ said
Πάντα βλέπω τό ποτήρι,μισογεμᾶτο 😉
Γιώργης said
Μάλλον μισοάδειο τὸ ἔβλεπε… 😎
ΜΑΡΙΑ said
Ἄααα δέν ξέρω…..ἐγώ μόνο γιά μένα,βάζω τό χέρι μου στή φωτιά…
Μέλια said
Μη καλέ τζιζ….
ΜΑΡΙΑ said
Καί σύ βρέ….Βρουτίνα 😆 😆 😆
Μέλια said
ΜΑΡΙΑ said
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
AΘΑΝΑΤΟΙ
ΜΑΡΙΑ said
Ὑψηλό φρόνημα καί ἦθος καί ἀπόλυτη Πίστη στόν Θεό,μέ τήν οὐσιαστική της ἔννοια….τῆς ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ!!!
Συγκλονιστικά ντοκουμέντα,δέν ὑπάρχουν λόγια ὅπως λέει καί ὁ Γιώργης…..καί πῶς νά ὑπάρξουν…
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
GEODETIS said
τον πάντρεψα τον Πόντιο την Κυριακή που μας πέρασε ….. γλέντι τρελό με τον Πόντι κουμπάρο μου …… μάρτυρας ενώπιον Θεού και ανθρώπων ….. έχω χορέψει Ποντιακά με πάθος είχα και το νταούλι ….
ΜΑΡΙΑ said
Πάντα ἄξιος….καί στά δικά σου 🙂
Μόνο νταούλια εἶχε,κάτι πιό…..φασαριόζικο δεεεεεέν…;;;;;;
GEODETIS said
απο την καλή μου Ιουλία για τον κουμπάρο …..
GEODETIS said
που είσαι βρε φουρνελάκια ;;;;;;; το έδωσα να καταλάβει σου λέω τα όργανα μέχρι να πέσει ο κουμπάρος …..
GEODETIS said
άντε Δέλβινο ……
ΜΑΡΙΑ said
Ἄχ βρέ Ζέρβα….
ΜΑΡΙΑ said
Δέν γίνεται νά μήν τό βάλω αὐτό τό τραγούδι….θά σκάσω…
GEODETIS said
Γιώργης said
Τὸ γλέντησε γερὰ ὁ Λοστρόμος… 🙂
ΜΑΡΙΑ said
Ἔτσι βλέπω… 😉
GEODETIS said
ώρε σήκωσαν φλάμπουρο για τον κουμπάρο σου λέω …. έγινε το χάλε μπάλε ….. πήγαν τα μπιράτια σύννεφο …..
GEODETIS said
βάλε μάστορα να σπάσουμε τα πόδια …….
GEODETIS said
βρε θέλω να κάθεσαι να πίνεις ….. και να περνάς καλά …. πέρδικα μου γραμμένη ……
Γιώργης said
Ἄντε νὰ τὸ τριτώσω κι ἐγὼ…:
GEODETIS said
οι Αλβανοί κάτι πάνε να κάνουν εκεί επάνω …… το έχουν σκεφτεί καλά ….. εγώ εδώ έχω τσαρούχια που σπάνε μέσες ….. τι θέλουν τώρα μετά απο σαράντα χρόνια …. θέλουν κλωτσιές να χοροπηδάνε ….. εάν θέλουν έγω εδώ έχω τα κατάλληλα υποδήματα ……….. τα τρελά τσαρούχια ……… βάρα Γιώργη βάρα ……
ΜΑΡΙΑ said
Γιά συνέλθετε…ἔχουμε δουλειές νά κάνουμε……….!!!!!!!!!!!!!
ΜΑΡΙΑ said
Γιώργης said
…τό διαμαντένιο στέμα σου γιὰ βάλε στὸ κεφάλι
γιὰ νὰ φανῆ ἡ δόξα σου Μακεδονία πάλι!
ΜΑΡΙΑ said
Ἔεεεεεετσι………..
GEODETIS said
ωχ να χάσω τα μυαλά μου φουρνελάκι μου ….. ωχ μέσα στο κεφάλι μου … σήκω παππού μου να με δείς σήκω τάικο να με δεις ……… ώχ φουρνελάκια θα σε μάθω να κάνεις κοιλό γέμισμα καρούλα μου ….. ωχ …… να στο τόπο ……. σήκω τάικο να με δεις ……..
ΜΑΡΙΑ said
Πότε ἀρχίζουμε μαθήματα;;;;;;;;;;; 😆 😆 😆
GEODETIS said
άντε να έρθετε στο Γρεβενό να σας καλοδεχτώ ….. να βαράβε τα όργανα και να μην σταματούν ……να έχω τα όργανα αγκαζέ να παίζουν όλη την νύχτα ……. και ….. ζαλίζομαι …..
ΜΑΡΙΑ said
Σᾶς καληνυχτῶ παιδιά…..ὄνειρα γλυκά….
GEODETIS said
άντε και στα δικά μας οι ελεύθεροι …..
GEODETIS said
julie said
julie said
Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ (Από Επιστολές μελλοθάνατων) – Αντέχουμε… said
[…] Πηγή: e-istoria μέσω Αβέρωφ […]
Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ (Από Επιστολές μελλοθάνατων) | Σημεία Καιρών said
[…] Πηγή: e-istoria μέσω Αβέρωφ […]
Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ (Από Επιστολές μελλοθάνατων) | said
[…] Η γενοκτονία των Ποντίων, συν τοίς άλλοις ανέδειξαν καί τό ψυχικό μεγαλείο των Ελλήνων του Πόντου. Ιδού δείγματα από τίς ακολουθούσες επιστολές, τίς λίαν συγκινητικές. . Γλυκυτάτη μου Κλειώ Σήμερον ετελέσθη εν τη φυλακή λειτουργία και εκοινωνήσαμεν όλοι, περί τους εκατό από διάφορα μέρη. Έχει αποφασισθεί ο δια κρεμάλας θάνατος. Αύριο θα πηγαίνουν οι εξήντα, μεταξύ αυτών και πέντε Τραπεζούντιοι, και θα γίνει ο δι’ αγχόνης θάνατος. Την Τρίτη δεν θα είμαστε εν ζωή, ο Θεός να μας αξιώσει τους ουρανούς, και σε σας να δώσει ευλογία και υπομονή και άλλο κακό να μη δοκιμάσετε. Όταν θα μάθετε το λυπηρό να μην χαλάσετε τον κόσμον, να έχετε υπομονή, τα παιδία ας παίξουν και ας χορέψουν. Ας σε βλέπω να κανονίσεις όλα όπως ξέρεις εσύ. Ο αγαπητός μου Θεόδωρος ας αναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα και να μην αδικήσει κανένα από τά παιδιά. Τον Γιώργο να τελειώσει το Σχολείο και να γίνει καλός πολίτης. Τον Γιάννη ας τον έχει μαζί του στη δουλειά. Από τα μικρά τον Παναγιώτη να στείλης στο Σχολείο, την Βαλεντίνη να την μάθεις ραπτική. Την Φωφώ να μην χωρίζεσαι εν όσω ζεις. Εις τον Στάθιον τας ευχάς μου και την υποχρέωσιν όπως χωρίς αμοιβήν διεκπεραιώσει όλας τας οικογενειακάς μου υποθέσεις, που θα του αναθέσητε. Ο παπά-Συμεών ας με μνημονεύσει εν όσω ζει. Να δώσεις 5 πέντε λίρες στην Φιλόπτωχο, 5 πέντε λίρες στην Μέριμνα, 5 πέντε λίρες στου Λυκαστή στο Σχολείο. Και ας με συγχωρέσουν όλοι οι αδελφοί μου, οι νυφάδες και όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Αντίο, βαίνω προς τον Πατέρα και συγχωρήσατέ μου. Ο υμέτερος Αλεξ, Γ, Ακριτίδης Φυλακές Αμάσειας, Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 1921 . ******************** . Επιστολή Αντωνίου Τζινόγλου, Διευθυντού του Γραφείου Προσφύγων εν Αμισώ. . Σεβαστοί μου γονείς, προσφιλής μου σύζυγος, τέκνα μου αγαπητά, λοιποί συγγενείς και φίλοι. Κατεδικάσθην αθώος ων εις θάνατον, ήτο θέλημα Θεού, διά τούτο και εγώ δεν λυπούμαι, και σείς μη λυπηθείτεֹ έχω πίστιν, ότι θα συναντηθούμε εις την άλλην ζωήν. Σας στέλω τον χαιρετισμό και την αγάπη μουֹ εν όσω ζείτε να με μνημονεύετε. Αντιόπη, ο Θεός δε με αξίωσε να γηροκομήσω τους γονείς μας, το έργον τούτο το αφήνω μόνον εις σε. Δια σε και δια τα τέκνα μας είμαι βέβαιος, ότι θα φροντίσει ο καλός Θεός. Να μη λυπηθής και αγανακτήσεις εναντίον του θελήματος του Θεού. Εάν επιζήσετε της καταιγίδας αυτής, να πάτε στους γονείς μας κοντά και να γράφεις δε και στον Φώτιον και τον Χρύσανθον την παράκλησίν μου, όπως λάβουσιν υπό την μέριμναν των την Ιουλίαν και την Χρυσάνθην. Τη βεργέτα και το ωρολόγι μου παρέδωσα εις τον κ. Π. Βαλιούλην. Τα ρούχα μου θα διαμοιρασθούν εδώ. Πήρα την τελευταία σου επιστολήν και είμαι ήσυχος εν τη φυλακή. Εξομολογήθην, εγένετο λειτουργία και εκοινώνησα, θα αποθάνω ήσυχος και ατάραχος.Επιθυμώ να μη κλαύσητε πολύ. Ο Θεός μαζί σας Σας φιλώ όλους εκ ψυχής Ο ιδικός σας ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΖΙΝΟΓΛΟΥ ******************** Δεν ξέρει τί νά πρωτοθαυμάσει, κανείς στις επιστολές αυτές. Τή βαθειά πίστη τους στό Θεό, που τούς καθιστά ικανούς νά ξεπερνούν τόν φόβο τού θανάτου; Την βέβαιη ελπίδα τής αιωνιότητας, πού γαλήνευε την ψυχή τους; Την προσήλωσή τους στίς οικογενειακές αρχές μιας παραδοσιακής, ορθόδοξης οικογένειας; Τή μέριμνα των παιδιών καί των γονέων; Τή φιλανθρωπία τους, την οποία δέν λησμονούν καί ασκούν καί σ’ αυτή τή φρικτή ώρα τού θανάτου; Τήν φιλοπατρία τους, πού τούς κάνει νά μή λιποψυχήσουν καί νά δεχθούν καί αυτόν τόν άδικο θάνατο μέ καρτερία καί γεναιότητα; . * Οί δυό αυτές επιστολές είναι παρμένες από ομιλία (Σέρβια 19.05.2010) τού δρ. Τσακαλίδη, Θεολόγου-Θρησκειοπαιδαγωγού, Σχολικού Συμβούλου Δυτικής Μακεδονίας. . Πηγή: e-istoria μέσω Αβέρωφ […]