Η Εθνική μοναξιά των Βορειοηπειρωτών και η ένοχη σιωπή της Ελληνικής «ελίτ»
Posted by Μέλια στο 10 Δεκεμβρίου, 2018
.
«Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας»
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Της Αθηνάς Κρεμμύδα*
Η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα από τις αλβανικές αρχές, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας φέρνοντας στο φως αλήθειες και γεγονότα για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα που αποσιωπήθηκαν τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα την ελληνοαλβανική φιλία και την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας.
Ο διωγμός του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού δυστυχώς συνεχίστηκε και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία με την Αθήνα να επιλέγει την φιλική προσέγγιση με τα Τίρανα συμβάλλοντας ενίοτε με κάθε τρόπο στην ανάδειξη κυβερνήσεων στην Αλβανία και αδιαφορώντας για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, ζητώντας μάλιστα από τους Βορειοηπειρώτες να κρατήσουν χαμηλούς τόνους.
Έλληνες πολιτικοί και υπουργοί προέτρεπαν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου να συμμετέχουν και να ψηφίζουν αλβανικά κόμματα διαλύοντας έτσι κάθε προοπτική πολιτικής εκπροσώπησης των Βορειοηπειρωτών στην αλβανική πολιτική σκηνή ικανή να υπερασπιστεί τα δικαιώματα τους. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το ίδιο επιθυμούσε και η Αλβανία αν θυμηθεί κανείς τις εκλογές βίας και νοθείας που διεξάγονταν σε ελληνικές περιοχές ώστε να αποτραπεί η εκλογή Ελλήνων εκπροσώπων!
Η φυγή των νέων Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα διευκόλυνε ακόμα περισσότερο το έργο αφελληνισμού της περιοχής από τους Αλβανούς με την μέθοδο της μετακίνησης αλβανικού πληθυσμού σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές γεγονός που απαγορεύεται από την Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΑΣΕ για τα δικαιώματα των μειονοτήτων την οποία έχει υπογράψει και η Αλβανία. Κανείς όμως δεν βρέθηκε να καταγγείλει επίσημα στον ΟΑΣΕ και τους διεθνής οργανισμούςαυτό το γεγονός…
Η υφαρπαγή και η κατεδάφιση περιουσιών με πρόσχημα την ανάπτυξη, η απαγόρευση δίγλωσσων πινακίδων και τοπωνυμίων, το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και του αυτοπροσδιορισμού των πολιτών, το δικαίωμα εκμάθησης της ελληνικής ιστορίας και του εορτασμού των ιστορικών επετείων είναι μερικά από τα στοιχειώδη δικαιώματα που στερούνται οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου υπό το καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν δίπλα μας αναρωτιέται κανείς πως μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα, με «αριστερή» κυβέρνηση, μπορεί και τα επιτρέπει όταν μάλιστα η ιδεολογική βάση και αρχή της Αριστεράς, όπως ισχυρίζεται, είναι η προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων ανά τον κόσμο!
Άκρα του τάφου σιωπή και από την Ακαδημία Αθηνών η οποία παρακολουθεί αδιάφορη τις εξελίξεις την ίδια στιγμή που η αλβανική ακαδημαϊκή κοινότητα επιδίδεται σε ένα άνευ προηγουμένου ρεσιτάλ ανιστόρητης προπαγάνδας καλλιεργώντας ένα έντονο ανθελληνικό κλήμα στη γειτονική χώρα.
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Βόρειο Ήπειρο και η σιωπή της ελληνικής ελίτ στις συνεχείς προκλήσεις της Αλβανίας έχουν προβληματίσει πολύ τους Βορειοηπειρώτες για την επόμενη μέρα. Η σταθερότητα και η ειρήνη στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της Ηπείρου διατηρήθηκε τόσα χρόνια χάριν στην ψυχραιμία και την υπομονετικότητα των Βορειοηπειρωτών ακολουθώντας την δήθεν εθνική γραμμή της Αθήνας να μην προκαλούν προβλήματα ενώ την ίδια στιγμή η αλβανική πλευρά εκμεταλλευόταν την σιωπή της Αθήνας και την ανοχή της ηγεσίας τωνΒορειοηπειρωτών για να υλοποιήσει τα σχέδια εξοντώσεως του Ελληνισμού της περιοχής.
Μετά την δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα η Αλβανία έδειξε της πραγματικές της προθέσεις. Απειλές και απαγόρευση εισόδου Βορειοηπειρωτώνστη χώρα, συλλήψεις άνευ λόγου και αιτίας, ανακρίσεις, συνθέτουν την νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην περιοχή. Η απάντηση της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης είναι και πάλι η σιωπή επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά όχι μόνο την πλήρη εγκατάλειψη του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού αλλά και την συναίνεση τους στο «έγκλημα» δια της σιωπής!
Η θυσία του Εθνομάρτυρα Κατσίφα θύμισε σε όλους μας την ιστορική μας διαδρομή και τους αγώνες των Βορειοηπειρωτών να κρατήσουν ζωντανή την ελληνικότητα της περιοχής.Αντιστάθηκαν ακόμα και στης αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και τις αντιρρήσεις της τότε ελληνικής κυβερνήσεως και έγραψαν τη δική τους ιστορία το 1914 γιατί «ετούτος ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του»…
* Γ.Γ. της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου – Κ.Α.Β.Η.
Πηγή: Himara
.
ΑΒΕΡΩΦ 
Αλβανικη προπαγάνδα και ιστορική αλήθεια said
Η πρώτη εμπειρια του νεοτερου Ελληνισμου με τον Σκιπεταρισμο.
»»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,
εις την εκστρατεία των σουλτανικών δυνάμεων κατά της Πελοπονήσου,
ότε εξεράγη εν αυτή επανάσταση κατα των Οθωμανών …
εκ της επανάστασης αυτής πολλοί χριστιανοί εθυσιάσθησαν …
οι ως ανωτέρω στρατεύοντες Αλβανοί
διέβαινων , κατέστρεφον τα προστύχοντα
και παντού η ερημία ακολούθει αυτούς……
απεριγραπτα εισί όσα δεινά επέφερον οι Αλβανοί εις την εκείσε χριστιανοσύνη…..
εις πάσαν πόλη της Πελοπονήσου κατεσφάγησαν πλείστοι χριστιανοί,
εις την Τριπολιτσά μάλιστα 3.000,
τα δε χωριά εκπεπάσθησαν υπό πρωμάτων……[Αραβαντινός ]»
’ «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
[Κορδάτος]
»’Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη,
και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις.
Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
[Κώδικας ιεράς μονής Σπηλαίου]
« Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης». [Σαθάς]
». Μεταξύ άλλων στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αναφέρει ,
ότι είναι χαραγμένα και τα εξής:
«Χρονολογίας 1771. Οι Τουρκαλβανοί καίνε τα χωριά μας, όλο φονικά κάνουν».
(Δημοκλής Χαρ. Γαρταγάνης, «Η Στεμνίτσα στο 1821», σελίδα 40, Αθήνα 1964)
Όπως αναφέρει ο Σάθας «Τα πάντα είχεν αφανίσει η Αλβανική πανώλης.
Εκεί ένθα προ ολίγου υπήρχον πόλεις και κώμαι πολύανδροι και ευδαίμονες,
ήδη έβλεπέ τις θανάτου ερήμωσιν, και πυριφλεγή ερείπια.
Η Πελοπόννησος πάσα είχε σχεδόν απογυμνωθή κατοίκων 23.»
……Γιατί οι Αλβανοί όρμησαν σαν αγέλες από όλη την Αχαΐα και τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και από τόπους πέρα από την Ιλλυρίδα, χωρία κανένας να μπορεί να τους αντισταθεί στον Ισθμό και στις παραλίες των δύο κόλπων (Σαρωνικού και Κορινθιακού), και σαν αιμοβόροι λύκοι ξεπέρασαν και τους Μανιάτες σε ωμότητα…..
Όσοι από τους βαρβάρους αρκούνταν στην αρπαγή των χρημάτων έμοιαζαν φιλάνθρωποι, αλλά στο μεταξύ οι δυστυχισμένοι ολοφύρονταν καθώς παιδιά αποχωρίζονταν από τους πατέρες τους, άνδρες από τις γυναίκες του, αδελφοί στερούνταν τους αδελφούς τους, βρέφη αρπάζονταν από τις αγκαλιές των μητέρων τους, τρυφερές παρθένες από τα δωμάτιά τους που τις τραβούσαν χέρια βαρβάρων, και συγγενείς συγγενών, φίλοι φίλων και γνωρίμων γνώριμοι απάγονταν και γίνονταν δούλοι
[Σέργιος Μακραίος]
Πληροφορία που είναι χαραγμένη στον ενδέκατο στύλο της νότιας πλευράς του Θησείου, η οποία λέει: «1770 εχαλάσανε οι Αρνανουτάδες του Πιρί (προάστειον των Θηβών) και ηρίθανε οι Πιριώτες στην Αθήνα» (Δημ. Καμπούρογλου: «Ιστορία των Αθηνών, εκδ. 1969, τόμ. Α’, σ. 189). Υπάρχει και παραδοσιακό τραγούδι από τη Βόρεια Ελλάδα μάλιστα
για τα γεγονότα εκείνα ,
για την κάθοδο των Αλβανών στο Μωριά ,
τη σκλαβιά και τις απαγωγές των Πελοπονησίων που ακολούθησαν
΄΄΄Ξεκίνησ’ η Αρναουτιά
την άκρη του θαλάσσιου
πάνε να πατήσουν το Μωριά
και το καημένου Κάστρου
πήραν μανάδες με παιδιά
αδέρφια κι αξαδέρφια
σαν πήραν και μια νιονυμφη τριων μηνών νυφούλα…..»»’
Υπολογίστηκε πως από τις 300.000 χριστιανούς της Πελοποννήσου χάθηκαν περί τις 100.000,δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού ,είτε ως σκλάβοι στους Άραβες ,είτε ως εξαφανισθέντες και δολοφονημένοι είτε ως πρόσφυγες σε άλλες περιοχές ακόμα και στην επαρχία της Περγάμου .
»» Οι Αλβανοί, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει κατά των Ελλήνων, επί εννέα χρόνια λεηλατούσαν την χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν, εξανδραπόδιζαν και πουλούσαν τους κατοίκους. Οι κάτοικοι της Βοστίτσας (Αιγίου) σφάχτηκαν όλοι, οι Σπέτσες ερημώθηκαν. Όταν δεν έβρισκαν πρόχειρη λεία ανάγκαζαν οι Αλβανοί τους Πελοποννήσιους να υπογράψουν χρεωστικές ομολογίες και πολλοί είχαν τέτοιες στα χέρια τους για πεντακόσιες ή εξακόσιες χιλιάδες γρόσια. Άλλοι πωλούνταν ως δούλοι. . Όσοι Έλληνες μπόρεσαν, κρύφτηκαν στα βουνά ή κατέφυγαν στην Επτάνησο. Ακόμα κι οι Μανιάτες ανέβηκαν στα κρησφύγετα του Ταΰγετου και οι οικισμοί τους λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν.
Τέλος η αρχηγία ανατέθηκε στον αρχιναύαρχο Χασάν Τζεζαερλή Μαντάλογλου (Καπουδάν Χασάν πασά),ο οποίος πήρε επιπλέον τους τίτλους του Μορά Βάλεση και του Σερασκέρη της Ρούμελης. Ζήτησε βοήθεια από τους ντόπιους Τούρκους αλλά πήρε ελάχιστη.Με την υπόδειξη όμως πιθανότατα του δραγουμάνου του στόλου Νικόλαου Μαυρογένους,προσεταιρίστηκε τους Κλέφτες για την εκδίωξη των Αλβανών. .Φτάνοντας λοιπόν ο Καπουδάν πασάς στην Κόρινθο το 1779,κάλεσε τους Αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά. Αρκετοί συμμορφώθηκαν και έφυγαν για την Αλβανία.Την πρότασή του όμως απέρριψαν περί τους 7.000 Αλβανοί.
Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82).
»»Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης,
μεταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών,
όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά
εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των,
απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς.
»’Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα….»»»
Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779
Οι Γενικοί Αρχηγοί
Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής:
»»……Ημείς ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας….
τα θέλετε εσείς,
γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά για να βοηθήστε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες ,
δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα,
.που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας
…….. και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά…. »»’
»»’ ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε,
ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε»»
Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779
Υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηγοί Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης
και Αλέξης Ντάρας»» [Αθανάσιος Γρηγοριάδης-Ιστορικαί Αλήθειαι]»»
Ας δούμε τα γραφόμενα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του.
»»’εσυνάχθησαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου και αυτός τους στάθηκε με ορμήν και τους εγύρισε πίσω εις τον κάμπον· ενώθησαν και άλλοι καπεταναίοι· εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τους εσκότωσε η καβάλα ως οι θεριστάδες· έπεσεν η καβαλαριά μέσα και τους εθέρισαν· από τη μίαν μεριάν η καβαλαριά από το άλλο ο πατέρας μου. Από 12000 , 700 πέρασαν εις το Δαδί.
Όταν τους επολέμησε ο πατέρας μου του έλεγαν,
Κολοκοτρώνη δεν κάμεις νισάφι; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά;
Του απεκρίθησαν εφέτος δικό μας του χρόνου δικό σου.
Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργον εις Τριπολιτσάν».»»
» Ο Πουκεβίλ που πέρασε από εκεί το 1799 και είδε το «κτίσμα», είχε αρχίσει να καταρρέει λόγω της αποκολλήσεως μερικών κρανίων, ονομάζει το κτίσμα «πυραμίδα».
Ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων».
»’Ύστερα ο Χασάν άρχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και σύντομα η Πελοπόννησος απαλλάχτηκε οριστικά από τους Αλβανούς, οι οποίοι είτε εξοντώθηκαν είτε έφυγαν, όσοι μπόρεσαν. Σ’ εκείνη την εκστρατεία ο Χασάν προσπάθησε να περιορίσει την αυτονομία των Μανιατών,απέτυχε όμως και συνέχισε τις επιχειρήσεις του κατά των Αλβανών στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η τάξη αποκαταστάθηκε και οι Αλβανοί περιορίστηκαν στην πατρίδα τους.»
» Ας δούμε τώρα και το θρήνο που εγινε στην Αλβανία και τη Τσαμουριά μετά τον ξολοθρεμό τους.
»»Κατά το αυτό έτος [ 1780] εις πάσαν πόλη και κοινότητα Τσαμουριάς και Αλβανίας ,
ηκούσθη μέγας θρήνος και κλαθμός ,πενθούσης εκάστης Οθωμανικής οικογένειας ,υιόν ,αδελφό η πατέρα ,
καθότι αφίχθη η είδησης ότι οι Αλβανοί όσοι εις Πελοπόνησο προ δέκα ετών ,
εμάστιζον τους χριστιανούς της , κατεσφάγησαν φονευθέντες υπέρ τους 7.000
παρά του Χασάν Πασα ,των οπλαρχηγών Κωνσταντίνου και Αναγνώστου Κολοκοτρώνη……[Αραβαντινός].
Ενώ και ο αγωνιστής του 1821 , Αρβανιτης Σουλιώτης Κουτσονίκας ανέφερε στα απομνημονευματά του για τα γεγονότα της εποχής.
»Απεστάλησαν εντός ολίγου ,σμήνος στρατευμάτων Αλβανικών στη Πελοπόνησσο ,καταπνίξαντες την επανάσταση και και έφεραν ως επακόλουθο την διαρπαγή και αιχμαλωσία των κατοίκων τους οποίους διεσκόρπησαν εν τη Ευρωπαική και Ασιατική Τουρκία….
»’Οι απελθόντες εις την Πελοπόνησσο Αλβανοί ,έγιναν κύριοι της αυτής ,δεσπόζοτες και καταπιέζοντες δια καταχρήσεων και διαρπαγών ….
Ενώ για το διωγμό τους και όσους δεν σκοτώθηκαν
αλλά γυρίσανε στην Τσαμουριά αναφέρει ..
»»Ο δε επισημότερος αυτών Σουλειμάν Τσάπαρης ,Τζάμης ,
όστις είχε καταστει βαθύπλουτος εκ λαφύρων και διαρπαγών,
πληροφορηθείς τας διαταγά του Σουλτάνου ,εμβάς εις πλοίον μετέβη στη πατρίδα του.»»
»Ελθών εις την πατρίδα του το Μαργαρίτι ,ιδών του Σουλιώτας να φορολογούν
τα χωριά της Τσαμουριάς ,έγινε έξαλος ,διότι απομακρυνθείς πολλά έτη από τη πατρίδα του είχε ξεχάσει τους Σουλιώτας.»
»’Συνηθισμένος να καταπιέζει τους Πελοπονησίους του εφαίνοτο παράξενη η ανεξαρτησία των Σουλιωτών»’
»»Είχε πολλόυς φίλους και οπαδούς αγάδες από την όλη την Αλβανία…..»’
»Ελεγε δε προς του αυτούς
»’Είναι ντροπή εις τον Ισλαμισμό να πληρώνει χαράτζι
εις μίας χούφτα Γκιαούρηδων ,
ενώ 10 χιλιάδες σπαθιά Αλβανών υπέταξαν όλο το Μωριά»’.
Δηλαδή πέρα από τον Κολοκοτρώνη και ο ίδιος ο αρχηγός των Αλβανοτσάμηδων , ο Τσάπαρης, ομολογεί το ρόλο τους τα δέκα εκείνα χρόνια .
Μια καιρια αναφορα για τους Αρβανιτοφωνους που ειχανε εισάλθει στο Μωριά πριν 6 αιώνες……
¨Ο Γενικός Προνοητής του Μοριά, Jacomo Barbarrigo, έγραψε τον 1479
αναφερομενος στους κατοικους του Μωρια ντοπιους και νεοφερμενους…
«Οι Αλβανοί και οι Γραικοί δεν είναι παρά ένας μόνος λαός που μισεί κάθε ξένο»
Οταν λεει Αλβανοι αναφέρεται στους αμιγώς αρβανιτόφωνους και τους διγλώσσους νεοφερμενους
και οταν λεει Γραικοι ,στους ντόπιους αμιγως ελληνοφωνους-γραικοφωνους του Μωριά .
Οταν λεει »δεν ειναι παρα ενας λαος»
εννοει ασφαλως
την πολιτισμική ομοιότητα
των δυο αυτών ομάδων
επιλύδων αρβανιτοφωνων και διγλώσσων
και ντόπιων ελληνοφώνων ακριβως γιατι οι πρωτοι ειχανε ερθει απο τα παραλια της
παλαι ποτε ημιελληνικης περιοχης ¨¨ Νεας Ηπειρου¨¨.ή Ελληνικης Ιλλυρίας.
Δεν μπορεί οι »Αλβανοί» αυτοί -δηλαδη διγλωσσοι Ελληνες Αρβανίτες
να ήταν μόνο αρβανιτόφωνοι
η να μην ξερανε ¨¨γρι ελληνικᨨ
η να φοράγανε διαφορετικά ρούχα απο τους ντόπιους
και να χανε τοσο διαφορετικες παραδοσεις ηθη και εθιμα
δηλαδη να ειχανε τοσο διαφορετικο πολιτισμικο υποβαθρο απο τους ντοπιους,
και παρόλα αυτά να τους περιέγαφε ο Βενετός
ως »’έναν λαό».
Δεν γινεται.
Αρα είχανε πολλές πολιτισμικες ομοιότητες
και το κυριοτερο
ειχανε κοινη συνείδηση [ »’ένας λαός»’ οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ]
και μαλιστα ¨¨μισουν καθε ξεν﨨¨
δηλαδη δεν βλεπανε ο ενας τον αλλο σαν ¨¨ξεν﨨 πραγμα που λεει παρα πολλα
για τη συνειδηση και τη καταγωγη των περισσοτερων Αρβανιων.
Υ.Γ
Η καθοδος αυτη των Σκιπεταρων στα 1770 συγκρινομενη με αυτη των Αρβανιτών του 14ου αιωνα δειχνει την τεραστια διαφορα
του Ελληνα Αρβανιτη
απο τον ΤουρκοΑλβανο .
Αρβανίτες Μπούιοι στη Βενετία μετά τη φυγή του από το Μωριά
»Η Βενετία εχει πολλά μνημεία .
Φυσικά, για τους Έλληνες, τα μνημεία που σχετίζονται με την ίδρυση και δραστηριότητα της Ελληνικής κοινότητας (Scuola e Nazione Greca η απλούστερα Scuola dei Greci) έχουν πολύ μεγάλη αξία . Τέτοια μνημεία είναι φυσικά ο Αγιος Γεώργιος των Ελλήνων, αλλά και τα κτήρια που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία της κοινότητας εκείνης το 1494.
Οι Μπούιοι/Αρβανίτες ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη της κοινότητας εκείνης κι ο πολυπληθέστερος πληθυσμός της, στην αρχή τουλάχιστον.
Θα βρείς τα ονόματα των Μπούιων/Αρβανιτών ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη αυτής της κοινότητας τον Νοέμβριο του 1494, όπως θα τους βρείς, λίγο αργότερα, να υπογράφουν και την αίτηση για την ανέγερση του Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων.
Η Ελληνική κοινότητα δεν ήταν όμως η μόνη “εθνική” κοινότητα στην Βενετία. Υπήρχαν κι άλλες “εθνικές’ κοινότητες σ’ εκείνη την πόλη. Σε μικρή λοιπόν απόσταση απ’ τα κτήρια που στέγαζαν την Ελληνική Κοινότητα της Βενετίας βρίσκεται ένα άλλο κτήριο-μνημείο. Είναι το κτήριο που είναι γνωστό με την ονομασία “Scuola di Santa Maria degli Albanesi”. Το κτήριο αυτό στέγαζε τα χρόνια εκείνα την Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας, την “εθνική” κοινότητα των Αλβανών της Βενετίας οι οποιοι προερχονταν από τους πολεμιστες του Καστριωτη που κατεφυγαν εκει απο τη βορεια Αλβανια.
Η Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας ήταν αρχαιότερη απ’ την αντίστοιχη Ελληνική, ιδρύθηκε το 1447.
Την εποχή κατά την οποία οι πρώτοι Μπούιοι/Αρβανίτες αποβιβάσθηκαν στην Βενετία, στα τέλη του 15ου αιώνα, η Αλβανική Κοινότητα λειτουργούσε ήδη.
Σε εκείνο τον μακρινό τόπο οι Μπούιοι/Αρβανίτες, χωρίς κανέναν καταναγκασμό,
επέλεξαν,
να “συνταχθούν” και μάλιστα να συνιδρύσουν
με τους υπόλοιπους Ελληνες
ηδη από τον 15ο αιωνα ,
την ελληνικη κοινότητα
και όχι να ενταχθούν στην ήδη υπάρχουσα αλβανική.
Αρβανίτες Ιαλιας και ελληνική εθνική συνείδηση
»»Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο Μανώλης Μπλέσσης στα κείμενα του αποκαλεί τον εαυτό του και τους ομοίους του Αρβανίτες κι Ελληνες (nostri Greci). Κι αυτό χρειάζεται μια εξήγηση.
Ο Μανώλης Μπλέσσης βέβαια, έγραψε επίσης πως θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα και γι’ αυτό οι Σκυπετάροι ιστορικοί δεν θα ασχοληθούν μάλλον ποτέ μαζί του. Ο Νικόλαος Μάζης όμως τι ήταν;
Αυτό μας φέρνει στον Καίσαρα Μάζη, τον πατέρα του Νικόλαου. Ο Καίσαρας Μάζης, όταν εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα, ίδρυσε στην Σικελία, μαζί με τους συντρόφους του, ένα χωριό. Θα μπορούσε να το είχε ονομάσει Μάζι (=του Μάζη) όπως έκαναν πολλοί Αρβανίτες αρχηγοί την εποχή εκείνη. Όμως προτίμησε να το ονομάσει Casale dei Greci (=χωριό των Ελλήνων). Απ’ τους κατοίκους αυτού κι άλλων παρόμοιων χωριών στρατολόγησε ο Νικόλαος Μάζης τους εφιππους στρατιώτες του Μακεδονικού Τάγματος.
Η αναφορά των Αλβανών εθνικιστών στις «περιπέτειες» του λεγόμενου «Βασιλικού Μακεδονικού Τάγματος» έχει σοβαρές αδυναμίες γι’ αυτούς και γι’ αυτό σπάνια κάποιος απ’ αυτούς αναφέρεται σ’ αυτό. Κι αυτό γιατί στα τέλη του 18ου αιώνα, ένας ανώνυμος συγγραφέας, ο οποίος μάλλον είχε πολεμήσει στις παρατάξεις αυτού του τάγματος, έγραψε και δημοσίευσε ένα βιβλίο με τον τίτλο “Dissertazione istorico-cronologica del Regimento Real Macedone, nel quale si tratta della sua origine, formazione e progressi e delle sue vicissitudini che gli sono accadute fino all’anno 1767” (=Πραγματεία ιστορική και χρονολογική του Βασιλικού Μακεδονικού Τάγματος, στην οποία περιέχονται η προέλευση, ο σχηματισμός, η πρόοδος και η παρακμή του, όπως έχουν συμβεί μέχρι το έτος 1767), το οποίο, όπως φαίνεται κι από τον τίτλο αναφέρεται στην ιστορία εκείνου του «Μακεδονικού Τάγματος», μέχρι το 1767.
»’Ποιό είναι όμως το ενδιαφέρον στο βιβλίο αυτό; Το πιο ενδιαφέρον ίσως κομμάτι στο βιβλίο αυτό, που αναφέρεται όπως είπαμε στην ιστορία του Μακεδονικού Τάγματος, είναι το πρώτο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται κι εγκωμιάζει τα διαχρονικά επιτεύγματα του Ελληνικού έθνους στα Ιταλικά εδάφη, θεωρώντας πως τα «κατορθώματα» του Μακεδονικού Τάγματος είναι η συνέχεια των κατορθωμάτων των Ελλήνων που προηγήθηκαν σ’ εκείνα τα Ιταλικά εδάφη. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας εκείνου του βιβλίου θεωρεί πως αυτοί που συμμετείχαν σ’ εκείνο το Μακεδονικό Τάγμα ήταν Ελληνες κι επιπλέον τους κατονομάζει ως τέτοιους.
Η ύπαρξη εγκωμιαστικών αναφορών στους Έλληνες σ’ ένα τέτοιο βιβλίο δεν θα μπορούσε βέβαια να γίνει ποτέ αποδεκτή απ’ τους Αλβανούς εθνικιστές, οι οποίοι συνηθίζουν να θεωρούν ως σημείο αναφοράς τους Αρμπερέσηδες της νότιας Ιταλίας.»’
΄΄Το χωριό «Greci» (μτφ «Έλληνες») στη νότια Ιταλία κατοικείται από αρβανιτοφωνους που πέρασαν στην απέναντι ακτή πριν από 600 χρόνια από την Ελλάδα…..
Αρβανιτες του χωριού»» Πιανα ντι Γκρέτσι »,
μετονομασθεν από το καθεστώς Μουσολίνι σε Πιανα ντι Αλμπανέζι
»»Από το κλασσικό βιβλίο του Μπίρη “Αρβανίτες, Οι Δωριείς του νεώτερου ελληνισμού” ( σελ. 328 ) για αρβανιτόφωνους της Σικελίας που είχανε ερθει από την Πελοπόνησο.Ο Πέτρος Καρολίδης …Επεχείρησε , όπως γράφει στην σχετική διατριβή του ( Περιοδικό Ελληνισμός , έτος Ζ 1904 σελ. 176 – 183 ) , να μιλήση ελληνικά σε γηραιάν κατοικο της Piana dei Greci ( https://en.wikipedia.org/wiki/Piana_degli_Albanesi In 1941 during Mussolini’s invasion of Greece, the name was changed to Piana degli Albanesi so as to gain the locals support for the fascist regime’s imperialist intentions toward Albania ), εκατάλαβε όμως, ότι εκείνη μόνον αρβανίτικα ήξερε , και το είπε στον Ιταλό ο οποίος του την συνέστησε.Οπότε : “Η αγαθή πρεσβύτις , μόλις ήκουσεν εμού λέγοντος , ότι η γλώσσα αυτής δεν ήτο κυρίως ελληνική , διαμαρτυρομένη, εν αγανακτήσει ανεφώνησε : Io sono propria Greca-Ειμαι γνήσια Γραική»’
Αλβανικη προπαγάνδα και ιστορική αλήθεια said
Λίγα λόγια για τα χωριά των Αρμπερέσηδων .
Τα χωριά αυτά ιδρύθηκαν, στην πλειοψηφία τους, από πρόσφυγες προερχόμενους απ’ την βόρεια Αλβανία, οι οποίοι είχαν προηγούμενα πολεμήσει στο πλάι του Γεώργιου Καστριώτη. Αυτοί κατέφυγαν στην νότια Ιταλία λίγο μετά τον θάνατο του Καστριώτη και την κατάληψη της Αλβανίας απ’ τους Τούρκους. Αυτοί είναι οι «Σκουταρινοί», οι οποίοι, παρ’ όλο που προέρχονται απ’ την βόρεια Αλβανία, χρησιμοποιούν την Τοσκική, ως γλώσσα επικοινωνίας.
Σε ιστορικούς χρόνους στις ιδρυτικές ομάδες αυτών των χωριών έχουν προστεθεί και Αρβανίτες πρόσφυγες από την Ελλάδα. Η σημαντικότερη απ’ αυτές τις ομάδες είναι φυσικά οι Κορωναίοι Αρβανίτες οι οποίοι έφτασαν στα μέρη εκείνα μετά την δεύτερη «πτώση» της Κορώνης στους Τούρκους, το 1534.
Ο Κάρολος ο 5ος εγκατέστησε τους Κορωναίους Αρβανίτες, ανάμεσα στους ήδη εγκατεστημένους εκεί «Σκουταρινούς». Εξαιτίας αυτού του γεγονότος ορισμένα χωριά κατοικούνται από «μικτούς» πληθυσμούς, δηλαδή από «Σκουταρινούς» και Κορωναίους Αρβανίτες. Κι ένα απ’ αυτά τα χωριά είναι και το Maschito της Potenza, στο οποίο αναφέρεται η προηγούμενη ανάρτηση. Κι αυτό είναι εμφανές και στο Ιταλικό κείμενο του ιστότοπου στον οποίο παρέπεμψε ο «ξανθός» που έκανε εκείνη την ανάρτηση. Γράφει συγκεκριμένα ο συντάκτης εκείνου του ιστοτόπου (στην Ιταλική γλώσσα).
“Particolare attenzione è stata posta per organizzare i figuranti in due schieramenti che rappresentano le due etnie principali che fondarono la nostra cittadina: i Greci- Coronei e gli Albanesi-Scuterini, i primi “Majsor” e secondi “Cndrgnan” da sempre rivali per diversi motivi che in seguito,nei cenni storici , andremo a spiegare.”
που σημαίνει…
“Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε κατα την διοργάνωση στον αντιπροσωπεύση των δύο εθνικών ομάδων που ίδρυσαν την πόλη μας:
τους Έλληνες-Κορωναίους και τους Αλβανούς-Σκουτερινούς, οι πρώτοι οι “Majsor” κι οι δεύτεροι οι “Cndrgnan”, πάντα «αντίπαλοι», για διάφορους λόγους…..
Καθολου τυχαιο οτι οι ιδιοι οι Αλβανοί Σκουτερινοι τους καλουσαν Γραικους τους Αρβανίτες
Απο το 30 και 33 δευτερολεπτα ως το 36 λεπτο
Ειχανε συνειδηση της γραικοσυνης τους αν και επι Μουσολινι αλλα κυριως σημερα συνεχως επειχηρειτε η προσπαθεια εξαλβανισμου απο τους παναλβανικους κυκλους της Σκιπεριας [ και εχει εν πολλοις επιτυχει]
AR said
https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/23152
Αρβανίτες της Αττικης με αυστηρη ενδογαμία παρολα αυτα εξισου Ελληνες οπως και οι υπολοιποι οπως λεει το τελικο συμπερασμα της διατριβής και τελικά οι θεωρητικες παρατηρήσεις του κ.Μπιρή ηταν τελικα ολοσωστες και με βαση την επιστημη αυτή.
»Απο τη μελετη των συχνοτητων των αντιγονων των απλοτύπων και του »Δελτα’ του μειζονος συστήματος Ιστοσυμβατοτητας που αποτελει το κατεξοχην συστημα γενετικης ερευνας της ιστοριας των λαων …παρατηρηθηκε αυξημενη συχνοτητα απλοτυπων και Δελτα των Αρβανιτων της Αττικης ιδια περιοπυ με εκεινη των μαρτυρων που χρησιμοποιηθηκαν αλλα και ιδια με οποιεσδηποτε αλλες μελετες εχουν γινει στον ελλαδικό χώρο ..»[Από τα συμπεράσματα της εργασίας ]