Ὁ καλὸς ὁ καπετάνιος στὴ φουρτούνα φαίνεται

.

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Τὰ στελέχη τῆς κυβέρνησης εἶναι προφανὲς ὅτι ἀπολαμβάνουν τὴν ἐξουσία. Τὰ ταξίδια, τὶς ἐντολές, τὶς ἀποδόσεις τιμῶν, τὴν ἐπιβολὴ τῆς θέλησής τους σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς, ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆς, τὶς κρατικὲς ἐξυπηρετήσεις. Ἡ πολιτικὴ ἐξουσία σὲ μία εὐνομούμενη Δημοκρατία, φυσικὰ δὲν εἶναι ἀπόλαυση, εἶναι εὐθύνη.

Σὲ ἕνα σκάφος ἀναψυχῆς, ὅταν εἶναι μπουνάτσα στὸ ἀνοιχτὸ πέλαγος, μπορεῖ καὶ ἕνα ναυτόπαιδο νὰ πάρει τὸ πηδάλιο καὶ νὰ τὸ ἀπολαμβάνει. Ὅταν ὅμως ἔρθει καταιγίδα καὶ ὁρμητικὰ τὰ κύματα σκεπάζουν τὸ καράβι, τότε αὐτὸ θέλει τὸν ἔμπειρο, τὸν γνώστη ἀπὸ διαχείριση φουρτούνας καπετάνιο. Ἡ Ἑλλάδα τὸν καιρὸ αὐτὸ ἀντιμετωπίζει σωρεία προβλημάτων. Στὰ ἐθνικὰ ζητήματα Τουρκία, Σκόπια, Ἀλβανία προκαλοῦν σοβαρὰ ζητήματα, καὶ ἡ κυβέρνηση θυμίζει τὸ ναυτόπαιδο τοῦ καραβιοῦ.

Εἰδικότερα ὁ Ἐρντογὰν δὲν κουνάει ἁπλῶς τὸ δάχτυλο, μᾶς πιάνει καὶ μᾶς τραβάει καὶ τὸ πέτο. Δείχνει ἕτοιμος γιὰ καυγά. Αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ἡ συνέχεια τοῦ Σουλεϊμὰν καὶ ὅτι ἔχει ἀπέναντί του ἀπογόνους τῶν ραγιάδων ἐκείνου. Νησιὰ τοῦ ἀνατολικοῦ Αἰγαίου, Θράκη, Κύπρος εἶναι οἱ στόχοι του. Στὰ καίρια αὐτὰ μέρη τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀμφισβητεῖ ἔμπρακτα τὰ γεγονότα καὶ τὶς διεθνεῖς συμβάσεις καὶ συνθῆκες.

Στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆς στρατηγικῆς τῶν προκλήσεων καὶ τῆς ἔμπρακτης ἀμφισβήτησης συνόρων καὶ διεθνῶν συμβάσεων εἶναι καὶ ἡ ἐνέδρα ποὺ στήσανε οἱ τουρκικὲς εἰδικὲς δυνάμεις στὸν Ἕβρο καὶ σὲ δύο Ἕλληνες στρατιωτικούς, τὸν Ὑπολοχαγὸ Ἄγγελο Μητρετώδη καὶ τὸν Λοχία ΕΠΟΠ Δημήτρη Κούκλατζη. Ἡ ἀπάντηση στὴν προκλητικότητα Ἐρντογὰν ἦρθε μὲ τὴ συγκλονιστικὴ κινητοποίηση τοῦ λαοῦ τοῦ Ἕβρου καὶ τὸ συλλαλητήριο στὴν Ὀρεστιάδα, ὑπὲρ τῆς ἀπελευθέρωσής τους ἀπὸ τὶς τουρκικὲς φυλακές. Μία διαδήλωση πρότυπο.

Οἱ ὁμιλητὲς μὲ μετριοπάθεια λόγου, χωρὶς κομματικὲς ταμπέλες, μὲ εἰρηνικὰ συναισθήματα πρὸς τοὺς ἀλλοεθνεῖς γείτονες, ἀλλὰ καὶ ἀποφασισμένοι νὰ πιέσουν, κατὰ τὶς δυνάμεις τους, γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν δύο Ἑλλήνων στρατιωτικῶν. «Οὔτε ἕνα Εὐρὼ ἀπὸ ἐμᾶς στὴν Ἀδριανούπολη μέχρι τὴν ἀπελευθέρωση τῶν παιδιῶν μας» ἦταν τὸ σύνθημα ποὺ κυριάρχησε… Συγκινητικὴ ἐπίσης εἶναι ἡ συμπαράσταση πρὸς τοὺς δύο κρατούμενους νέους καὶ τὶς οἰκογένειές τους ἀπὸ ὅλο τὸν Ἑλληνισμό.

Ἀπέναντι στὶς προκλήσεις καὶ τὴ στρατηγική τοῦ Ἐρντογὰν ἡ ἑλληνικὴ πολιτικὴ ἡγεσία συμπεριφέρεται ἐρασιτεχνικά. Ἀγνοεῖ στοιχειώδεις κανόνες στρατηγικῆς, ποὺ εἶναι γνωστὲς ἀπὸ τὸν 5ο π. Χ. αἰώνα καὶ τὸν Σοὺν Τζού: «Ποτὲ μὴν κάνεις μία κίνηση, ἂν δὲν εἶσαι βέβαιος ὅτι στὴν ἀπάντηση τοῦ ἀντιπάλου ἔχεις ἀνταπάντηση» καὶ «ποτὲ μὴν κάνεις μία κίνηση, ἂν οἱ πιθανότητες νὰ πετύχεις εἶναι λιγότερες ἀπὸ ἐκεῖνες νὰ ἀποτύχεις». Ἀπάντηση στὴν προκλητικότητα τοῦ Τούρκου προέδρου δὲν εἶναι οἱ δημαγωγικοὶ παλληκαρισμοί, τὸ φόρεμα στολῆς ἐκστρατείας καὶ τὰ λόγια τὰ παχιά. Οὔτε τὸ νὰ προστρέξουμε στὴ μαμὰ (ΗΠΑ) κλαίγοντας καὶ λέγοντας «μαμὰ ὁ Ἐρντογὰν μᾶς ἐνοχλεῖ…». Στὶς κρίσεις μετριέται ἡ ἀξιοσύνη μίας κυβέρνησης. Καὶ ἡ σημερινὴ μετριέται, ζυγίζεται καὶ βρίσκεται λειψή.-

Πηγή: Χριστιανική Βιβλιογραφία

Εικόνα: «Δυνατός άνεμος», έργο του Ivan Aivazovsky από το Wikiart.org

.