Ο αριστερός και η στερνή του ‘γνώση’.
Posted by Φαίη στο 18 Νοεμβρίου, 2016
«Η αριστερά το έκανε.
Φταίω εγώ. Άνθρωποι σαν εμένα. Πότε θα μάθουμε;»
Ο γνωστός αριστερός παρουσιαστής ειδήσεων Jonathan Pie έχοντας ‘φορτώσει’ με το Brexit και την εκλογή Τραμπ και ευρισκόμενος, θα λέγαμε, σε κατάσταση αμόκ μετά από αυτή τη σειρά των ‘καταστροφικών εξελίξεων’, έκανε τη μεγάλη ανακάλυψη!!! Ποια ήταν αυτή; Ανακάλυψε ότι δεν πρέπει οι αριστεροί να προσβάλλουν όσους διαφωνούν μαζί τους. Ήταν όμως αυτή, θα αναρωτηθεί κανείς, μία στιγμή γενναίας αυτοκριτικής του παρουσιαστή και αναγνώρισης του αυτονόητου δικαιώματος του άλλου να μπορεί να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του; Φοβάμαι πως όχι. Με τα δικά του λόγια: «οι προσβολές δεν πιάνουν πια».
Εντούτοις, οφείλω να ομολογήσω ότι μέσα στο, κάπως θεατρικό, παραλήρημά του λέει και κάποιες αλήθειες που ελάχιστοι αριστεροί θα παραδεχτούν. Παρουσιάζω ένα απόσπασμα της εκπομπής του, το οποίο στο youtube μέσα σε 8 ημέρες έχει ήδη κάνει σχεδόν δυόμιση εκατομμύρια προβολές.
***
F@@@ing Ντόναλντ Τραμπ. Η αριστερά ευθύνεται γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Επειδή η αριστερά αποφάσισε ότι οποιαδήποτε άλλη άποψη, οποιοσδήποτε άλλος τρόπος θεώρησης του κόσμου είναι μη αποδεκτός. Δεν μπαίνουμε πια σε διάλογο διότι η αριστερά κέρδισε τον ‘πόλεμο της κουλτούρας’. Αν είσαι λοιπόν στη δεξιά είσαι ένα έκτρωμα, είσαι κακός, ρατσιστής, ηλίθιος. Είστε ένα ‘μάτσο ελεεινών’*.
Πώς νομίζετε θα ψηφίσουν οι άνθρωποι όταν τους απευθύνεστε μ’ αυτόν τον τρόπο; Πότε έπεισε κάποιον η προσβολή και η ταμπελοποίηση; Σήμερα αν βρίσκεσαι στη δεξιά ή ακόμα και αν δεν συμφωνείς με την επικρατούσα άποψη, όταν λες τη δική σου γνώμη δέχεσαι επίθεση. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι περιμένουν μέχρι να μπουν πίσω από το παραβάν. Κανείς δεν τους παρακολουθεί πια. Δεν υπάρχει κατηγόρια, ούτε ντροπή, ούτε τίποτα, και επιτέλους μπορείς να πεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι και αυτό είναι ισχυρό πράγμα.
Συντηρητικοί, Brexit και τώρα ο Τραμπ. Και όλες οι δημοσκοπήσεις ήταν λάθος. Όλες τους. Επειδή όταν ρωτάνε τους ανθρώπους, εκείνοι δεν μπορούν να παραδεχτούν αυτό που σκέφτονται. Δεν μπορούν να παραδεχτούν αυτό που σκέφτονται, δεν τους επιτρέπεται. Η αριστερά δεν τους το επιτρέπει. Κάναμε τους ανθρώπους ανίκανους να εκφράσουν την άποψή τους από φόβο μήπως απορριφθούν. Ντρέπονται να πουν την άποψή τους. Κάθε φορά που κάποιος από την αριστερά τους λέει: «δεν πρέπει να το λες αυτό» συμβάλλει σ’ αυτήν την κουλτούρα.
Καιρός να σταματήσει η γκρίνια, καιρός να σταματήσει η κλάψα πάνω απ’ τη χυμένη καρδάρα του f@@@ing Brexit.
Καιρός να πάψετε να αγνοείτε τους αντιπάλους σας, ή ακόμα χειρότερα να προσπαθείτε να τους φιμώσετε.
Καιρός να σταματήσουμε να απαγορεύουμε σε ανθρώπους να μιλάνε στα Πανεπιστήμια.
Καιρός να σταματήσετε να νομίζετε ότι η αναδημοσίευση ενός άρθρου στο Facebook είναι πολιτικοποίηση.
Ότι η απόλυση ενός καλού στη δουλειά του γυμναστή επειδή πρόσβαλε τη θρησκεία κάποιου κατάφερε κάτι.
Και συγνώμη κιόλας, από πότε ο Σύλλογος Γυμναστών θεώρησε σκόπιμη την εφαρμογή των νόμων περί βλασφημίας;
Καιρός να συνειδητοποιήσεις ότι η ανάγνωση της Guardian δεν σε κάνει φιλελεύθερο, ότι retweeting την Green Peace δεν μειώνει το αποτύπωμα του άνθρακα.
Και αν η πάρλα μου σε ενοχλεί μπορείς να ξεκουμπιστείς στο καταφύγιό σου ή μπορείς να συμμετέχεις και να συζητήσεις μαζί μου και να μου πεις που είμαι λάθος, διότι ο Τραμπ μόλις μπήκε στον Λευκό Οίκο. [σ.σ. βρε κόλλημα με τον Τραμπ που έχει αυτός !! 🙂 ]
Η προσβολές δεν πιάνουν πια.
Οι ύβρεις δεν πιάνουν πια.
Το μόνο που πιάνει είναι να ασχοληθείς, να κάνεις κάτι. Και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να συμμετέχεις στο διάλογο.
Μίλησε με ανθρώπους που σκέφτονται διαφορετικά από εσένα και πείσε τους με το επιχείρημά σου.
Είναι τόσο εύκολο και η αριστερά το έχει χάσει.
Πάψε να νομίζεις ότι όλοι όσοι διαφωνούν μαζί σου είναι κακοί, ρατσιστές, σεξιστές, ηλίθιοι και μίλησέ τους.
Πείσε τους, διότι αν δεν το κάνεις θα σου πω τι θα πάρεις.
Θα πάρεις τον Πρόεδρο Τραμπ. [ !! 🙂 🙂 ]
***
* basket of deplorables – μάτσο ελεεινών. Την έκφραση αυτή τη χρησιμοποίησε η Χίλαρι Κλίντον για να περιγράψει τους ψηφοφόρους του Τραμπ.
Απομαγνητοφώνηση, μετάφραση: Φαίη/Αβέρωφ
ΑΒΕΡΩΦ 
Φαίη said
Αν η αριστερά είχε κερδίσει τον ‘πόλεμο της κουλτούρας’ τότε ποιος ο λόγος να αντιγράφει τον Μεγάλο Αδερφό του George Orwell? Αν τον είχε κερδίσει καθαρά, όχι βρώμικα.
Όχι φίλε μου. Η αριστερά επιβλήθηκε, επιβλήθηκε από τα μεγάλα συμφέροντα γιατί έτσι σύμφερε.
Γιώργος said
Άθελά τους υιοθετούν τις πρακτικές που αποτύπωσε ο Όργουελ.
Κάπως σαν συλλογική ειμαρμένη της αριστερής ιδεολογίας, γι’ αυτό και αδυνατούν να «εμπεδωθούν» οπότε τους μένει ο δρόμος της επιβολής.
Η επιβολή αυτή δεν είναι αυτόφωτη φυσικά αλλά ετερονομικώ δικαίω, καθώς η «αριστερά» περνάει πιο εύκολα την ατζέντα του νεοφιλελευθερισμού.
Συγκοινωνούντα δοχεία είναι που διαφοροποιούνται μεθοδολογικά στο ποιος θα κατέχει το πρωτείο του πατερναλισμού.
Ενίοτε, όταν ο προφανής νεοφιλελευθερισμός το χάνει λόγω κοινωνικών αντιδράσεων, αφήνει την νέα δεξιά ή αριστερά ή όπως αλλιώς, να διεκπεραιώσει τους στόχους των ελίτ της παγκοσμιοποίησης, κάτι σαν ανακύκλωση με διαφορετικές «υποτίθεται» κοινωνικο-ιστορικές προσλαμβάνουσες.
Φαίη said
Δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε βρεθεί η ανθρωπότητα παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο ετεροπροσδιοριζόμενες παρατάξεις, Στην πράξη αυτό εξελίχθηκαν να είναι, ετεροπροσδιοριζόμενοι μηχανισμοί κοινωνικο-πολιτικής μηχανικής και χειραγώγησης.
Οι ριζικές αλλαγές που επιχειρούνται τώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι αλλά και στον ίδιο τον άνθρωπο δεν θα μπορούσαν να γίνουν με την δεξιά. Υπάρχει αυτό το κάτι στην αριστερή ιδεολογία που περιφρονεί, απαξιοί και βλέπει με ψυχρότητα και εχθρική διάθεση ανατροπής τις παραδοσιακές δομές της κοινωνίας. Ό,τι ακριβώς χρειαζόταν δηλαδή για το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης.
Με αυτήν την αντίληψη/διάθεση εμποτισμένη μέσα τους ίσως και να εξηγείται γιατί δεν κατανοούν η/και δεν πολυνοιάζονται για την απάνθρωπη συμπεριφορά που δείχνουν απέναντι στους άλλους όταν τους φιμώνουν με ταμπέλες. Λεκτική τρομοκρατία λέγεται αυτό και ένα ολόκληρο έθνος, ολόκληρη η Δύση δηλαδή, τρομοκρατείται από αυτήν την αριστερά.
Υπάρχει μια ακατανόητη ανωμαλία στο σκεπτικό τους· νοιάζονται για όλους τους άλλους, τους αγνώστους, τους μακρινούς, αλλά όχι για τους διπλανούς τους, ό,τι πρέπει δηλαδή για το «παγκόσμιο χωριό» του Γιωργάκη Παπ. Ποιός θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος χρήσιμος ηλίθιος τελάλης για το «παγκόσμιο χωριό» που είχε μιλήσει ο Γιωργάκης; Μα ο αριστερός που στους διπλανούς προτιμά να δίνει διαταγές, στους ξένους προστασία, που είναι μονίμως παρεξηγημένος με τον Τόπο του και την ιστορία του αλλά για όλον τον υπόλοιπο κόσμο έχει κατανόηση και μια μεγάλη αγκαλιά. Μόνο μία τέτοια ανισόρροπη κοσμοθεώρηση θα μπορούσε να φέρει εις πέρας (η να αποπειραθεί να φέρει εις πέρας) την εξίσου ανισόρροπη ιδέα του «παγκόσμιου χωριού». Μόνο κάποιος που φλερτάρει επικίνδυνα με μία υπεροψία: είμαι αριστερός, τα ξέρω όλα. Φαίνεται και στο όλο πνεύμα του παρουσιαστή στο βίντεο: η δική μας κοσμοθεωρία αποκλειστικά θα σώσει τον κόσμο, αρκεί να τους πείσουμε.
Με τούτα και με τ’ άλλα δεν ‘διάβασαν’ τις καταστάσεις και τις τάσεις και έγιναν συνέταιροι με εκείνους τους οποίους υποτίθεται ότι εχθρεύονται. Κάποιοι πάλι που μπορεί να τις ‘διάβασαν’ ίσως να είπαν «να η ευκαιρία μας». Μόνο που δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι προορίζονταν για κάρβουνο των συνεταίρων τους. Πολλοί δεν το έχουν καταλάβει ούτε τώρα. Παπαγαλίζουν ακόμα τη νεοταξική προπαγάνδα, όλες αυτές τις αηδίες περί ρατσιστών Ελλήνων κτλ. Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, ούτε καν βλέπουν ότι λένε τα ίδια πράγματα με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και ρίχνουν συνεχώς λάδι στη φωτιά των νεοταξιτών ενώ πριονίζουν τα δικά τους πόδια.
Οι ιδεολογίες είναι εργαλεία, δεν είναι θεοί και σίγουρα καμμιά τους δεν πιάνει όλο το ‘φάσμα’. Όταν βλέπω ανθρώπους να σέρνονται από τη μύτη από μία ιδεολογία τους λυπάμαι και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν και προτεραιότητες. Ένας άνθρωπος δίχως εσωτερικό κριτήριο παραδομένος ολοκληρωτικά στα δίχτυα μιας ιδεολογίας είναι επικίνδυνος, είναι αυτός ακριβώς που θα φιμώσει και θα εξοστρακίσει τον διπλανό του επειδή ‘κάτι του ψιθύρισε στ’ αυτί’ η ιδεολογία του.