Ορθόδοξοι Χριστιανοί – (Οι τρελοί της εποχής μας)

.

Σήμερα την εποχή του άκρατου ευδαιμονισμού και της καλοπέρασης, που ο καθένας πλούσιος ή φτωχός προσπαθεί να ικανοποιήσει το εγώ του, κάθε μορφή στέρησης ή εγκρατείας για χάρη του Χριστού και του ευαγγελίου φαίνεται παράλογη και παρανοϊκή.

Οι πρώτοι χριστιανοί για να μπορέσουν να αποκτήσουν την χριστιανική τους ιδιότητα με το βάπτισμα τους έπρεπε να κατηχηθούν και να δοκιμαστούν .Η ανάγκη όμως να προστατέψει τα παιδιά των χριστιανών από ένα πρόωρο θάνατο στερώντας τα από τα αγαθά του παραδείσου η εκκλησία καθιέρωσε το νηπιοβαπτισμό. Σήμερα ελάχιστοι βαπτισμένοι χριστιανοί γνωρίζουν τη μοναδικότητα της ορθοδόξου πίστεως μας.

Είναι χριστιανοί κατ όνομα ,μια που ούτε ο ανάδοχος που ανέλαβε την ευθύνη να μεταλαμπαδεύσει στο παιδί τα νάματα της ορθοδοξίας, ούτε το σημερινό σχολείο αλλά ούτε και οι γονείς ανέλαβαν το ρόλο αυτό. Κι έτσι φτάσαμε στο σημείο να μην γνωρίζουν οι σημερινοί νεοέλληνες αυτό που κληρονόμησαν ποτισμένο με αίμα μαρτύρων και ηρώων. Την ορθόδοξη πίστη μας, μακριά από δεισιδαιμονίες και ανόητες προκαταλήψεις που τον καθιστούν έρμαιο των αιρετικών και πλανεμένων χριστιανών.

Αν σήμερα κάποιος θελήσει να κάνει πράξη αυτά που θέσπισαν οι πατέρες αγωνιζόμενοι και διωκόμενοι χύνοντας ακόμα και το αίμα τους γι αυτά, χλευάζεται και λοιδορείται στη αθεϊστική κοινωνία που ζούμε. Θεωρείται αναχρονιστικός, παλαιομοδιτης ,άνθρωπος με αραχνιασμένα μυαλά. Οι χριστιανικές ιδέες είναι γι αυτούς ξεπερασμένες και δεν συγκλίνουν με το πνεύμα της σύγχρονης εποχής.

Ο πραγματικός όμως χριστιανός είναι ένας ζωντανός άνθρωπος, γεμάτος χαρά αισιοδοξία ,με χάρη και φως Χριστού. Είναι ένας φάρος αγάπης ,πραότητας ,υπομονής και καρτερίας. Δίνει χωρίς να ζητά, προσφέρει χωρίς να ζητά ανταπόδοση . Όλα τα κάνει για την αγάπη του Χριστού. Αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει.

Κι ο σημερινός άνθρωπος θέλει να ξεχωρίζει. Προσπαθεί να αλλάξει την εξωτερική του εμφάνιση και όχι τον εσωτερικό του κόσμο. Γεμίζει το σώμα του τατουάζ καλύπτοντας μεγάλα σημεία του σώματος και αμέτρητα σκουλαρίκια τρυπώντας το σε οποιοδήποτε μέρος μπορεί να φανταστεί κανείς.

Έτσι έφτασε στο σημείο να θυμίζει τους πρωτόγονους ανθρώπους που ήταν μακριά από πολιτισμό και από το χαρμόσυνο άγγελμα του χριστιανισμού.

Αν αναζητήσει όμως το Χριστό τον κάνει μοναδικό. Αισθάνεται γεμάτος ψυχή και σώματι. Κι ένα φως τον πλημμυρίζει .Το φως της χάρης του Χριστού.

Δυσκολεύεται όμως να τον πλησιάσει. Του φαίνεται ότι έχει να σηκώσει ένα πολύ μεγάλο βάρος. Κι η στάση του σ αυτόν που προσπαθεί να κάνει πράξη τα λόγια του ευαγγελίου είναι απαξιωτικη και απαράδεκτη.

Η συμπεριφορά του μαχόμενου χριστιανού προβληματίζει και εκνευρίζει τον περίγυρο του .Δεν μπορούν να τον αποδεχτούν τον κοροϊδεύουν και τον πειράζουν γιατί δεν θέλουν να δουν αυτό που κρύβει μέσα του. Θέλουν να ζουν στη πλάνη τους. Αυτό τους αναπαύει και είναι συνέχεια δυστυχισμένοι και τίποτα δεν τους επαρκεί. Όλο θέλουν και θέλουν.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο σημερινός ορθόδοξος χριστιανός να αποτελεί τον τρελό της εποχής, μιας εποχής που την αμαρτία την κάναμε φυσιολογική και το παράλογο σωστό. Ας ελπίσουμε ότι η χάρη του αγίου πνεύματος να φωτίσει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στο δρόμο της σωτηρίας.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
.