Ο Ευρωφασισμός είναι ήδη εδώ…

.

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Ναι! Είναι στην Γαλλία του Μακρόν, στην Ευρώπη της Μέρκελ και στον πλανήτη του Ρότσιλντ και των κάθε λογής Σόρος.

Μόνο οι ανόητοι πιστεύουν ακόμα, ότι μπορεί ο φασισμός να επιστρέψει στο ιστορικό προσκήνιο δυο φορές, με την ίδια μορφή. Κάθε φορά αλλάζει προσωπείο. Πως αλλιώς θα γινόταν αποδεκτός, αν όλοι γνώριζαν από την αρχή ποιος και τι είναι; Αν κάποιος σας ληστέψει πρώτη φορά, φορώντας μια μάσκα του Ντόναλντ, αποκλείεται να σας ληστέψει ξανά, φορώντας πάλι την ίδια. Ο Ναζισμός είναι πλέον τελείως απαξιωμένος στη συλλογική συνείδηση και σβάστικες και συναφή προκαλούν αποστροφή. Είναι ξεπερασμένος. Η ιστορία ξεγελά, αλλά δεν ξεγελιέται.

Όσοι δαχτυλοδείχνουν την άνοδο του δήθεν Ναζισμού και τον επισείουν ως φάντασμα, είναι για να στρέψουν την προσοχή από τον νέο φασισμό που ήρθε ολοταχώς αυτή τη φορά με άλλο, λιμπεραλιστικό προσωπείο. Με χαμόγελα, υποσχέσεις, ενώσεις δικαιώματα. Τώρα όμως, έπειτα από αρκετές δεκαετίες εκκόλαψης, ήρθε η ώρα να πέσει το προσωπείο και να φανεί η αυταρχικότητα και το έλλειμμα της δημοκρατίας. Πρώτα στην Γαλλία του τραπεζο-υπάλληλου Μακρόν για συγκεκριμένους λόγους. Ίσως σύντομα και στην Ελλάδα για άλλους, εθνικούς. Αυτή είναι η καθεστωτική Ευρώπη και η παραπάνω φωτογραφία είναι αδιάψευστος μάρτυς.

Έχω επισημάνει και παλαιότερα τη σημασία που έχει για την κατανόηση των γεγονότων, η σημειολογία που περικλείει κάθε εικόνα. Κινήσεις, εκφράσεις, γενική ατμόσφαιρα κλπ. Εδώ, σε αυτήν την πρωτοφανή εικόνα που θυμίζει Συρία και αιχμάλωτους του ΙΣΙΣ, τόσο η σημειολογία, όσο και τα μηνύματα που εκπέμπει σκοπίμως στους αποδέκτες της είναι απολύτως σαφή, Οι μαθητές αντιμετωπίζονται ως αιχμάλωτοι εχθροί πολέμου και όποιος άλλος τους μιμηθεί θα έχει την ίδια τύχη. Αυτό λέει το μήνυμα.

Προσέξτε όμως, ότι σκοπός δεν είναι η απλή σύλληψη τους, αλλά ο δημόσιος εξευτελισμός προς παραδειγματισμό. Όχι η αδρανοποίηση τους, αλλά η εξουθένωση. Δεν τους έχουν ούτε καν υπό περιορισμό και αξιοπρεπώς όρθιους, όπως θα άρμοζε ακόμα και σε αληθινούς αιχμαλώτους, αλλά γονατιστούς και με τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Και μιλάμε για 12χρονα και 13χρονα παιδιά.

Ξεκάθαρος σκοπός η ψυχολογική επιβολή της ισχύος του κράτους. Και αυτό ισχύει κατεξοχήν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Το σπάσιμο του τσαμπουκά, η διαπόμπευση, ο εξευτελισμός, η άμβλυνση της θέλησης για περαιτέρω αντίσταση, η εκδίκηση του συστήματος απέναντι τους.

Όλα αυτά στην Γαλλία του 2018!

Σιλβουπλέ!!

Όπως και αν έχει, όμως, είναι νωρίς ακόμα για να πει κανείς, ποια θα είναι η εξέλιξη με τα «Κίτρινα Γιλέκα» σε επίπεδο Γαλλίας και ποια θα είναι η επίδραση τους στην υπόλοιπη Ευρώπη, μιας και το κίνημα αυτό βρίσκει ανταπόκριση και σε τρίτες χώρες, ξεφεύγοντας από το εθνικό πλαίσιο των γαλλικών αιτημάτων και λαμβάνοντας χαρακτήρα ευρωπαϊκό.

Αυτό, όμως, που μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα είναι, ότι ο πολιτικός βίος του προέδρου Μικρόν έχει κοντύνει δραματικά και πως ο ίδιος δεν θα μακροημερεύσει στο αξίωμα του. Η εικόνα του έχει πληγεί δραματικά.

Όταν ένα αυθόρμητο Κίνημα έχει την άμεση υποστήριξη του 70-80% του λαού, αυτό σημαίνει ότι υπογείως τα πράγματα είχαν ωριμάσει στην κοινωνία από καιρό και έλειπε μόνο η αφορμή και η αιτία. Είναι απορίας άξιο ότι διέφυγαν από την προσοχή της εξουσίας τα σημάδια αυτής της αντιστασιακής ωρίμανσης, ή αν απλώς τα υποτίμησε στους σχεδιασμούς της, δείχνοντας αλαζονεία.

Το ζήτημα είναι, ότι η εξουσία Μακρόν, όπως κάθε εξουσία, μπήκε σε έναν φαύλο κύκλο ανατροφοδοτούμενης βίας και σύγκρουσης με τον λαό, από την οποία μόνο χαμένη μπορεί να βγει και νικημένη. Το κακό με την εξουσία και ειδικά με την ολοκληρωτικού τύπου εφαρμογή της είναι, ότι μόλις νιώσει ότι απειλείται καταφεύγει στη βία. Αυτή είναι και η αρχή του τέλους της. Είναι το μεγαλύτερο λάθος που την παρασύρει σε ένα σπιράλ πτώσης και την οδηγεί με ιστορική νομοτέλεια στην κατάλυση της.

Αυτό περιμένει και την εξουσία του Μακρόν, αν τελικά οι κρατικές δυνάμεις ασφαλείας κάνουν χρήση όπλων, καθώς όπως διάβασα η διαταγή έχει δοθεί από τον ίδιο τον πρόεδρο που φοβάται λέει «πραξικόπημα», ή μια νέα «Βαστίλη».

Αν ο Μακρόν κάνει και αυτό το λάθος, τότε όχι μόνο οι ημέρες, αλλά και οι ώρες του θα είναι μετρημένες.

Πηγή: ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ

.