Η Υπεραγία Θεοτόκος και η Λησταρχίνα.

Ομιλεί ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου.

… Η Εκκλησία στο θέμα αυτό του Ληστού (σ.σ. τον Ληστή που σταυρώθηκε δίπλα στον Χριστό και μετανόησε) είναι πολύ πιο σοφή, και μας έχει παραδώσει μία ιστορία, για να δείτε ότι και η μετάνοια διδάσκεται από τους γονείς και είναι ένα χρέος των γονέων να καλλιεργούν τα παιδιά στο θέμα της μετανοίας και της συγνώμης.

Όταν η Παναγία μας έφυγε και πήγε στην Αίγυπτο και τράβαγε το γαϊδουράκι ο άγιος ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος και ήταν και ο Ιωσήφ, φτάσανε στα όρια Αιγύπτου και Ισραήλ. Και τους έπιασε ένας αρχιληστής και τους λέει, δώστε μας τα χρυσά. Και επειδή η Παναγία είχε το χρυσό, το λίβανο και τα σμύρνα, τα άρπαξε ο ληστής αυτά και σπρώχνοντας τους πήγε στο καλύβι του.

Και όταν μπήκε μέσα στο καλύβι η Κυρία Θεοτόκος, λέει στην λησταρχίνα, στην γυναίκα του ληστή,

– Κυρία μου, δώσ’ μου λίγο νεράκι να πλύνω και το παιδί μου, να πιω κι εγώ λίγο νερό.

Και της έδωσε η λησταρχίνα νερό να πιεί και να πλύνει το παιδί της.

Η λησταρχίνα, λέει, όταν είδε την Κυρία Θεοτόκο την κατανόησε, και είπε, αυτή είναι κάτι, είναι κάτι λαμπρό. Και της λέει,

– Να πλύνω και το παιδί μου στο νερό του παιδιού σου;

Το παιδί της ήταν λεπρό, και μόλις το έπλυνε καθάρισε.

Η Εκκλησία λοιπόν λέει ότι το παιδί που συσταυρώθηκε στον σταυρό και είπε, μνήσθητί μου Κύριε εν τη βασιλεία σου, είναι το παιδί αυτό του αρχιληστού που μετά 33 χρόνια συναντήθηκε με τον Χριστό στον σταυρό.

Τι θέλει να πει μ’ αυτό. Θέλει να πει ότι η μετάνοια είναι μέσα σε μία ατμόσφαιρα και πρέπει να δημιουργούμε την ατμόσφαιρα της Χάριτος, του Βαπτισμού των παιδιών, των Θείων Μυστηρίων και της Θείας Κοινωνίας, για να προχωρούμε και να εξασφαλίζουμε την μετάνοια.

***

Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.