Οι δεξιές γκουβερνάντες του Τσίπρα μας εμπαίζουν και προκαλούν.

σ.σ. Τί φώναζε και φωνάζει ο Ελληνικός λαός απ’ άκρη σ’ άκρη; Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ.

* διότι το όνομα αποτελεί την δημόσια σφραγίδα του είναι μιας οντότητας, και όταν αυτό παραδίδεται οικειοθελώς από τον φυσικό ιδιοκτήτη στον κλέφτη τότε τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα, ξεριζώνεται μαζί με το όνομα και το εσωτερικό είναι του φυσικού ιδιοκτήτη
* διότι τα Συντάγματα αλλάζουν
* διότι ούτε οι διεθνείς οργανισμοί αποτελούν ακροτελεύτια εγγύηση κανενός, καθότι ως γνωστόν επηρεάζονται και καθοδηγούνται από τα συμφέροντα των υπερδυνάμεων (το ‘δίκαιο του ισχυρού‘ κατά Θουκυδίδη)
* διότι όσο ο φυσικός ιδιοκτήτης κρατάει το όνομά του, ο αλυτρωτισμός του άλλου φαίνεται σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, όταν όμως ο φυσικός ιδιοκτήτης παραδώσει το όνομά του παραδίδει και την φωνή του, και ανταλλάσσει την προνομιούχα θέση του με την θέση του κατσαπλιά

Η παράδοση του ονόματος με την δικαιολογία ότι «τους έχουμε βάλει όρους να αλλάξουν το Σύνταγμά τους» εμπαίζει την νοημοσύνη μας, εμπαίζει την ίδια την ιστορία.

Έχοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, ας διαβάσουμε το παρακάτω.

Οι δεξιές γκουβερνάντες του Τσίπρα μας εμπαίζουν και προκαλούν.

Στην κλασσική ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια», ο «Κουνέλας» (Χρόνης Εξαρχάκος), ένας γραφικός απατεωνίσκος των σαλονιών, μεσάζων και βοηθός κομπιναδόρος, συζητώντας με την μεγαλοαπατεώνισσα κυρία Μαλτέζου (Μέλπω Ζαρόκωστα) για το ποσό που θα αποσπάσουν ξεγελώντας τον υπερφίαλο και αφελή επιχειρηματία Ντίνο Διαμαντίδη (Λάμπρος Κωνσταντάρας), όταν εκείνη προτείνει 500-600 χιλιάδες, αναφωνεί: «Ααα είναι πολλά! 400 χιλιάδες. Είναι φίλος μου!».

Λίγο αργότερα, ισχυριζόμενος ψευδώς ότι η Μαλτέζου έχασε τα χρήματα στο καζίνο και η δική του επέμβαση εμπόδισε μεγαλύτερη χασούρα, ασκεί ψυχολογική πίεση στον Ντίνο Διαμαντίδη για να δώσει ο τελευταίος αυτό το ποσό ως ολιγοήμερη διευκόλυνση (δανεικά κι αγύριστα) και στην οργισμένη αντίδραση του επιχειρηματία «… μου ζητάς να σκάσω τετρακόσια χιλιάρικα!» απαντά με την αληθή επί της ουσίας ατάκα: «τι να σου κάνω, έπρεπε να την αφήσω να σκάσεις εξακόσια ή πεντακόσια! Εγώ την συγκράτησα κύριέ μου!».

Η φιλοσοφικών προεκτάσεων αυτή στιχομυθία που συνέγραψαν οι γίγαντες σεναριογράφοι Γιαλαμάς – Πρετεντέρης, βρίσκει, θα συμφωνήσετε παρακάτω, εφαρμογή στην ιλαροτραγωδία της σύγχρονης Ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Σύμφωνα με τα φερέφωνα των Καμμένου – Παυλόπουλου στο διαδίκτυο (Olympia.gr), αλλά και συντηρητική εφημερίδα με μεγάλο, καθώς φαίνεται, σεβασμό στον Παυλόπουλο (Εστία), ο τελευταίος διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στη συμφωνία Αθηνών – Σκοπίων, εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς βεβαίως – βεβαίως, νουθετώντας τους διαπραγματευτές Τσίπρα – Κοτζιά, ώστε να κατοχυρώσουν την πρόβλεψη των αλλαγών του Συντάγματος των Σκοπίων, ως όρου της συμφωνίας. Δεν διστάζουν μάλιστα, οι «άνθρωποι του Προέδρου», να προσθέσουν και γαρνίρισμα στο ανδραγάθημα: Ο Σούπερ Πρόεδρος δεν περιορίστηκε μόνο στην αποστολή «βαρυσήμαντων μηνυμάτων με πολλούς αποδέκτες» (έτσι αποκαλούν οι παπαγάλοι τα φληναφήματα των ανδρεικέλων), αλλά τόλμησε (διάσημος άλλωστε για την τόλμη του ο Παυλόπουλος) να στήσει και καυγά με τον «Κακό» της ιστορίας Κοτζιά!

Υπονοούν δηλαδή οι προπαγανδιστές αυτοί, ότι αν ο Παυλόπουλος δεν έπαιρνε τον Τσίπρα από το χέρι, ο κακός Κοτζιάς θα είχε ξεπουλήσει τα πάντα. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι Καμμένος – Παυλόπουλος συνεργάζονται με κάποιον που θέλει το κακό της πατρίδας, αλλά αυτά για τους αβανταδόρους είναι ψιλά γράμματα. Επίσης σημαίνει ότι ο Παυλόπουλος προτίμησε να μετέχει στον ακρωτηριασμό της Ελλάδας περιορίζοντάς τον, παρά να παραιτηθεί αποτρέποντάς τον εντελώς, αλλά αυτά για τους κράχτες είναι πολύπλοκα νοήματα. Σημαίνει ακόμη ότι ο Παυλόπουλος μπορεί να μην επιβλήθηκε από τον Τσίπρα αλλά να επιβλήθηκε στον Τσίπρα, αλλά αυτά για τους παπατζήδες είναι λεπτομέρειες.

Αν το σενάριο δεν ισχύει, καμία έκπληξη. Οι εντιμότατοι φίλοι του Πάκη, ψεύδονται για μια ακόμη φορά.

Αν το σενάριο ισχύει, ακόμη χειρότερα. Έχουμε πιστή αντιγραφή του σεναρίου Γιαλαμά – Πρετεντέρη, μέχρις σημείου πλήρους λογοκλοπής:

Ένας συνεργός των απατεώνων, «φίλος» κατά τα άλλα των θυμάτων, εμφανίζεται στους εξαπατηθέντες διεκδικώντας δάφνες, επειδή κατά την εκτέλεση του εγκλήματος πέτυχε να περιορίσει το μέγεθος της απάτης και απέτρεψε τους απατεώνες από το να εξουθενώσουν εντελώς τα θύματα!

Αυτό, επιτρέψτε μου, είναι το άκρον άωτον του κυνισμού απέναντι στον λαό. Είναι προσβολή της νοημοσύνης του σκεπτόμενου πολίτη. Είναι μια κακοήθης επίδειξη θράσους κάποιων ηθικών και πολιτικών νάνων προς τον απλό Έλληνα.

Να σταματήσει λοιπόν ο Παυλόπουλος και οι λοιποί ολίγιστοι να επικαλούνται τις δυσμενείς συγκυρίες. Να σταματήσουν να δικαιολογούνται ότι έκαναν το καλύτερο δυνατόν, δεδομένων των συνθηκών. Να πάψουν να εμφανίζουν τα ξένα συμφέροντα που υπηρετούν, ως ταυτόσημα με εκείνα του ελληνικού λαού.

Να σταματήσουν οι δεξιές γκουβερνάντες του Τσίπρα (Καραμανλήδες, Παυλόπουλοι, Καμμένοι) να μας εμπαίζουν και να προκαλούν. Όσοι του άνοιξαν τον δρόμο η/και τον καθοδήγησαν για την καταστροφή της Ελλάδος θα λογοδοτήσουν. Οι δεξιοί μίσθαρνοι Ουάσιγκτον – Βρυξελλών που πήραν απόσπαση στην αυλή των εθνομηδενιστών θα τιμωρηθούν. Ίσως και σκληρότερα από τον Τσίπρα.

Στην αντίθετη περίπτωση η επιβίωση του έθνους είναι εξαιρετικά αμφίβολη.

Αριστείδης (ο Δίκαιος;)

***

Η άγνωστη κρίσις στις σχέσεις Προεδρίας – Κυβερνήσεως [Εφημερίς Εστία, αριθμός φύλου 41074]

σ.σ. ΥΓ. Έχοντας τα παραπάνω υπ’ όψιν διερωτώμεθα. Τί ακριβώς έκαναν εκείνη την ημέρα μπροστά στον Άγιο Γεώργιο εν Ιωαννίνοις τον φουστανελά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Πρόεδρος της «Δημοκρατίας» Προκόπης Παυλόπουλος; Πού χάθηκε τώρα ο Αρχιεπίσκοπος; Γιατί δεν μας ‘περι…λούζει’ άλλο πια με εκείνα τα αινιγματώδη ποιητικά του απανθίσματα που μας καλούσαν να συνταχθούμε πίσω από τις ενέργειες της κυβέρνησης; ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Η ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ;;