Ὁ Καναδᾶς νομιμοποιεῖ τὴν εὐθανασία, ὥστε οἱ γονεῖς νὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ θανατώσουν παιδιὰ μὲ ἀναπηρία ἢ ἄλλα προβλήματα ὑγείας !

.

Ἀποκλειστικὴ Μετάφραση Ρωμαίϊκο Ὁδοιπορικὸ

Ὁ Καναδᾶς μόλις εἰσήγαγε ἕναν νέο νόμο ποὺ νομιμοποιεῖ τὴν εὐθανασία γιὰ τοὺς γονεῖς ποὺ θέλουν, οἱ γιατροί τους, νὰ σκοτώσουν τὰ ἄρρωστα, ἀναπηρικὰ ἢ ἑτοιμοθάνατα παιδιά τους. Ἡ εὐθανασία στὸν Καναδὰ εἶναι νόμιμη γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἕνα χρόνο, ἀλλὰ οἱ παιδίατροι ἀνέφεραν μία «αὐξανόμενη ζήτηση» γιὰ εὐθανασία σε παιδιὰ καὶ βρέφη, κάτι ποὺ δὲν εἶχε προηγουμένως ἐπιτραπεῖ. 

Ὁ καναδικὸς νόμος ἐπέτρεψε τὴν «ὑποβοηθούμενη ἰατρικὴ αὐτοκτονία» γιὰ ἀσθενεῖς τελικοῦ σταδίου ἢ ταλαιπωρημένους ἐνήλικες ποὺ θὰ μποροῦσαν νόμιμα νὰ γίνουν ἐθελοντὲς καὶ νὰ τερματίσουν τὴ ζωή τους. Ὁ νόμος δὲν ἐπεκτάθηκε στὰ παιδιά, καθὼς θεωρεῖται ὅτι ἕνας ἀνήλικος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ συναινέσει τὸ δικό τους θάνατο. Τώρα, ἡ νέα νομοθεσία θὰ μεταβιβάσει τὴν εὐθύνη τοῦ συναινετικοῦ θανάτου στοὺς γονεῖς, δίνοντάς τους τὴ δυνατότητα νὰ ἀποφασίσουν ἂν θὰ «θανατώσουν» τὸ παιδί τους.

Ἡ ἀλλαγὴ προέκυψε ἀπὸ ἔρευνα τῆς Καναδικῆς Παιδιατρικῆς Ἑταιρείας (CPS) ποὺ ἔδειξε μία «συντριπτικὴ ζήτηση» ἀπὸ οἱ γονεῖς γιὰ τὴν εὐθανασία τῶν παιδιῶν. Ὁ Οὐέσλι Σμίθ, Ἀμερικανὸς ἀκτιβιστὴς κατὰ τῆς εὐθανασίας, δήλωσε ὅτι ἡ μετατόπιση τῆς νομοθεσίας ἀποδεικνύει τὴν ἠθικὰ ὀλισθηρὴ κλίση ποὺ ἕνα ἔθνος ἀντιμετωπίζει ὅταν ἀποφασίζει ὅτι ἡ «δολοφονία εἶναι μία ἀποδεκτὴ ἀπάντηση στὸ ἀνθρώπινο πόνο.

«Γράφοντας στὴν Ἐθνικὴ Ἀναθεώρηση, εἶπε:» Μόλις ἡ εὐθανασία ἀπελευθερωθεῖ συνειδησιακὰ , δὲν θὰ σταματᾶ νὰ ἐπεκτείνεται «,» Ὑποθέτω ὅτι ὁ Robert Latimer – καναδὸς ἀγρότης ποὺ δολοφόνησε τὴν κόρη του ἐπειδὴ εἶχε ἐγκεφαλικὴ παράλυση – ἦταν ὁραματιστὴς «.

Σύμφωνα μὲ τὸ LSN, τὸ CPS ἐνημέρωσε τὰ μέλη του ὑπὸ τὸ φῶς τῆς πιθανότητας ὅτι ὁ Καναδᾶς θὰ ἐπεκτείνει τὴν εὐθανασία στὰ παιδιά. Ἡ φιλελεύθερη κυβέρνηση τοῦ Ἰουστὶν Τρουντᾶ εἶχε ἤδη γράψει αὐτὴ τὴ δυνατότητα στὸ νόμο ποὺ ψήφισε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016. Ὁ νόμος C-14 ἐπιτρέπει τὴν ἐθελοντικὴ εὐθανασία γιὰ τὰ ἄτομα ἡλικίας τουλάχιστον 18 ἐτῶν ποὺ ἐκτιμᾶται ὅτι πάσχουν ἀπὸ δυσανεξία καὶ ἀνεπανόρθωτη ἰατρικὴ κατάσταση καὶ μὲ φυσικὸ θάνατο λογικὰ προβλέψιμο.

Ὡστόσο ἡ Ἐπιτροπὴ Δικαιοσύνης τῶν Κοινοτήτων δημοσίευσε μία τροποποίηση στὸ νομοσχέδιο ποὺ κατεύθυνε τὴν ὁμοσπονδιακὴ κυβέρνηση νὰ ἀναθεωρήσει τὴν ἐπέκταση τῆς εὐθανασίας σὲ τρεῖς ἀκόμη τομεῖς: γιὰ τὰ παιδιά, γιὰ ἐκείνους μὲ ψυχικὲς ἀσθένειες, καὶ ἐπιτρέποντας ἐκ τῶν προτέρων ὁδηγίες στὴν περίπτωση ἐκείνων μὲ ἐκφυλιστικὲς ἀσθένειες ὅπως ἡ ἄνοια.

Οἱ Φιλελεύθεροι ζήτησαν ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῶν Καναδῶν Ἀκαδημαϊκῶν νὰ ἀναθεωρήσουν τὶς τροπολογίες πρὶν τεθεῖ γρήγορα σὲ λειτουργία μέσω τοῦ Κοινοβουλίου. Τὸ CPS ἐξέτασε 1050 παιδίατρους σχετικὰ μὲ τὶς ἐμπειρίες τους μὲ τὴν «ἰατρικὴ βοήθεια στὸ θάνατο» ἢ MAID καὶ δημοσίευσε ἔκθεση στὰ τέλη Ὀκτωβρίου ἡ ὁποία ἀνέφερε ὅτι ἔλαβε ρητὰ αἰτήματα ἀπὸ γονεῖς γιὰ νὰ εὐθανασία σὲ 91 παιδιά.

Περισσότερες ἀπὸ τὶς μισὲς αἰτήσεις ἀφοροῦσαν «νεογνὰ ἢ βρέφη ἡλικίας κάτω τοῦ ἑνὸς ἔτους». Περίπου 118 παιδίατροι εἶχαν «διερευνητικὲς» συζητήσεις σχετικὰ μὲ τὴν εὐθανασία, μὲ γονεῖς 419 παιδιῶν. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ αἰτήματα τῶν ἴδιων τῶν παιδιῶν, 35 παιδίατροι ἀνέφεραν ὅτι συζητοῦσαν τὴν εὐθανασία μὲ 60 ἀπὸ αὐτά.

«Δεδομένου τοῦ ἐξελισσόμενου νομοθετικοῦ πλαισίου, εἶναι λογικὸ ὅτι τέτοια ἐρωτήματα θὰ αὐξηθοῦν στὸ ἐγγὺς μέλλον». Η CPS διεξήγαγε ἐπίσης μία ἔρευνα σχετικὰ μὲ τὴν εὐθανασία, μὲ 574 ἀπὸ πιθανὰ 1.979 μέλη ἢ 29% ἀντίστοιχα. Ἀπὸ αὐτά, τὸ 46% ὑποστήριξε τὴν εὐθανασία τῶν ἀνηλίκων ποὺ ἔχουν «προοδευτικὴ ἢ τελικὴ ἀσθένεια ἢ ἀνυπόφορη πόνου». Τὸ 33% ἀντιτίθεται στὴν εὐθανασία τῶν ἀνηλίκων γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο.

Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Εὐθανασίας στηρίζουν τὸ ἐπιχείρημα γιὰ τὴ νομιμοποίηση τῆς δολοφονίας τῶν παιδιῶν μὲ θανατηφόρα ἔνεση στὴν αὐτονομία τοῦ ἀτόμου, ὑποστηρίζοντας:« γιατί θέλετε νὰ τοὺς ἀφήσετε νὰ ὑποφέρουν;

«Οἱ γονεῖς καὶ οἱ κηδεμόνες στὸν Καναδὰ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐπιτρέψουν τὴ μὴ θεραπεία ἢ τὴν ἀπόσυρση τῆς θεραπείας γιὰ μὴ ἱκανοὺς ἀνήλικους, ἀνέφερε ὁ Schadenberg, λέγοντας:» Ἔτσι, ἡ ἰδέα εἶναι ὅτι, αὐτὸ δὲν εἶναι δίκαιο, ὁ νόμος ἔχει μία ἀνισότητα γιατί «ἂν εἴχατε ἕνα παιδὶ μὲ σημαντικὴ ἀναπηρία, τότε ἡ ἐρώτηση κατὰ τὴ γέννηση θὰ ἦταν, θέλετε τὸ παιδὶ νὰ λάβει θεραπεία ἢ ὄχι καὶ θὰ εἴχατε τὸ δικαίωμα νὰ πεῖτε ναὶ ἢ ὄχι, «» Ἔτσι τὸ ἐπιχείρημα εἶναι καλό, γιατί ἔχουμε ἤδη αὐτό, τότε, ποιὰ εἶναι ἡ διαφορὰ μεταξὺ αὐτῆς καὶ τῆς εὐθανασίας; «

Παρέχει στοὺς ἀσκούμενους τὴν ἀτιμωρησία νὰ μολύνουν μὲ θανάσιμο τρόπο τὰ βρέφη μὲ ἀναπηρία, ὅπως αὐτὰ μὲ τὴ σπονδυλικὴ στήλη Bifida ἢ τὴν ὑδροκεφαλία. Ἡ μελέτη CPS «μᾶς δείχνει ὅτι οἱ γονεῖς ἦταν αὐτοὶ ποὺ ρωτοῦσαν γιὰ τὴν εὐθανασία. Σπάνια ὁ ἀνήλικος ἢ ἕνα παιδὶ σκέφτεται τὴν εὐθανασία «, δήλωσε ὁ Schadenberg. «Ἡ ἔννοια τῆς εὐθανασίας γιὰ τὰ παιδιὰ πρέπει ἁπλῶς νὰ ἀπορριφθεῖ μὲ βάση τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ παιδιὰ δὲν μποροῦν νὰ συναινοῦν».

Πηγή: lifesitenews  

Ρωμαίϊκο Ὁδοιπορικὸ

.