ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΑΝΑΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

Του κ. Χρήστου Μπονατάκη.

«Ζούμε σε μια εποχή όπου η κοινωνική ατζέντα συχνά ωθεί τα αποτελέσματα της έρευνας και οδηγεί στην ανάπτυξη ψευδών ιατρικών πρότυπων»!
(Δρ. Michelle Cretella, Πρόεδρος του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιάτρων) [1]

Αξιότιμε Δήμαρχε Ρεθύμνου κ. Μαρινάκη, χαίρετε!

Εύχομαι να είστε καλά και με υγεία. Είμαι ο Χρήστος 37 ετών, πολύτεκνος και κάτοικος Ρεθύμνου από το 2001. Επιθυμώ με την παρούσα επιστολή να σας απευθυνθώ, εκθέτοντας τον προβληματισμό περί του ζητήματος της αποδόμησης των έμφυλων ταυτοτήτων που έχει ανακύψει τον τελευταίο καιρό. Το συγκεκριμένο ζήτημα ήρθε έντονα στην επικαιρότητα (και «ανδρώνεται» ως προβληματισμός), έπειτα από την αιφνιδιαστική (με το χαρακτήρα του κατ’ επείγοντος) εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας την 23/12/2016, κατά την οποία όλα τα Γυμνάσια της χώρας υποχρεώνονταν να υλοποιήσουν «Θεματική Εβδομάδα» (ΘΕ) με θέμα: «Σώμα και Ταυτότητα».[2]

Μία σύντομη-συνοπτική ματιά τόσο στην ίδια την εγκύκλιο, όσο και στο διατιθέμενο υπό του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής πολιτικής (ΙΕΠ) βοηθητικό υλικό και τις προτεινόμενες δραστηριότητες, εκτός από τη διαπίστωση ότι στο σύνολό τους αυτά, εμπεριέχουν ομολογουμένως αρκετά θετικά και σημαντικά, προς «ενημέρωση και ευαισθητοποίηση» των μαθητών, στοιχεία, παρά ταύτα, κατά τον τρίτο άξονα του προγράμματος, εύλογα προκαλούνται κάποιες απορίες έως και ανησυχίες, ως προς την καταλληλότητα παιδαγωγικά και κοινωνικά του υλικού αυτού προς παιδιά 12-15 ετών.

Αρκεί μονάχα να υπομνήσω μία άποψη που διατυπώνεται στο υπό του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) προτεινόμενο υλικό (για τη ΘΕ) και η οποία άποψη, συνιστά την κεντρική ιδέα και επικρατούσα, στις φιλοσοφικές-κοινωνικές θεωρίες περί βιολογικού/κοινωνικού φύλου, άποψη, με βάση την οποία:

«η «γυναίκα» δεν προϋπάρχει, όπως δεν προϋπάρχει και καµιά αλήθεια, καµιά πραγματικότητα(!). Είναι …κοινωνική κατασκευή, όπως και η έννοια «άνδρας»!!

Ενδεικτικά επίσης, στο διατιθέμενο υλικό του ΙΕΠ γίνεται λόγος για:

«…αποδοχή της πολλαπλότητας και πολυμορφίας στο εσωτερικό του κάθε φύλου και τη δυνατότητα ελεύθερης συγκρότησης της …έμφυλης υποκειμενικότητας(!) των παιδιών».

 «Φύλο, Σεξουαλικός Προσανατολισμός …»

 «Στερεότυπα και διαμόρφωση της ταυτότητας φύλου»!

 «Οµοφυλοφιλία (στάσεις- σχόλια) • Σεξουαλικές ταυτότητες και στερεότυπα φύλου».

 Ενώ, μεταξύ των προτεινόμενων δραστηριοτήτων εμπεριέχονται και οι εξής:

 «Παιχνίδια- Συζήτηση (ερώτηση): Γιατί είναι κακό τα αγόρια …..να δοκιμάζουν πώς είναι να στέκονται ή να περπατάνε και με τα παπούτσια της μαμάς(!), να δοκιμάζουν τα …ρούχα και τα κοσμήματα της αδελφής τους (δεν εξηγείται: τη μπλούζα, ή πχ. τη φούστα, τα φoρέματα κτλ;), να ντυθούν …πριγκίπισσα ή σταχτοπούτα(!!) σε ειδικές περιστάσεις;»!!

«παίζοντας με τα παιδιά να τα …εξοικειώνουν και με παιχνίδια που δεν θεωρούνται ‘κατάλληλα για το φύλο τους’».

 «Κακές» λέξεις!!». Οι μαθητές καλούνται «να καταγράψουν στο φύλλο εργασίας όλες …τις υβριστικές εκφράσεις και λέξεις που θα ακούσουν να χρησιμοποιούνται στο χώρο του σχολείου ή έξω από αυτό …από την τηλεόραση και τα περιοδικά»!!! Καμαρώστε …μόρφωση!

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Σημειωτέον, ότι η εν λόγω απόπειρα («ψυχοπειραματισμοί») εκ του Υπουργείου Παιδείας (λόγω επιπροσθέτως και της προχειρότητας του χειρισμού), έχει ευτυχώς βρει πανελλαδικά αντίδραση από το σύνολο σχεδόν των Ενώσεων και Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, από γονείς, την ΑΣΠΕ, από καθηγητές, νομικούς και δικηγόρους, από Ιεράρχες, από ιατρούς και επιστήμονες, από Δημάρχους και Δημοτικά Συμβούλια κτλ.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική του όλου προβληματισμού (και της επικίνδυνης προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζονται τα παιδιά μας) είναι πχ. η σχετική ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Βοιωτίας,[3] η οποία θέτει κρίσιμα ερωτήματα, μεταξύ των οποίων:

 Αλήθεια, πάνω σε ποια έγκυρη επιστημονική βάση κινούνται αυτές οι πρωτοβουλίες;

 Πού είναι οι αρμόδιοι επιστήμονες, παιδοψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.λ.π. να πιστοποιήσουν τον τρόπο, το περιεχόμενο και τη διαδικασία;

 Ποιοι θα τα διδάξουν αυτά και με ποια κριτήρια στα παιδιά;

 Τι είδους πειράματα είναι αυτά σε βάρος ανήλικων μαθητών;

 Νομιμοποιείται η εκπαιδευτική κοινότητα να αποδομεί τις «έμφυλες ταυτότητες» και με τι θα τις αντικαταστήσει; Με «διεμφυλικές»;

 Ρωτήθηκαν έγκυροι γιατροί και επιστήμονες ποιες συνέπειες θα έχει μια τέτοια δράση «αποδόμησης» στις ψυχές και στη μετέπειτα συναισθηματική πορεία των παιδιών;

 Είναι σύμφωνοι για το περιεχόμενο της θεματικής αυτής εβδομάδας οι γονείς;

Ακόμα, στην ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Ροδόπης επισημαίνεται:

«υπάρχει προβληματισμός περί του κατά πόσον συνάδουν με την εκπαιδευτική διαδικασία, …………..ποιες οι ψυχολογικές συνέπειες που μπορούν να επιφέρουν, ειδικά μάλιστα εφόσον αφορούν νέα παιδιά 12-15 ετών. Εκτιμώντας τον παραπάνω προβληματισμό ως απολύτως βάσιμο, πιστεύουμε πως οι επίμαχες θεματικές ενότητες μπορούν και πρέπει να παρασιωπηθούν».

Κατά την ανακοίνωση επίσης της ΕΛΜΕ Κεφαλληνίας-Ιθάκης, τα ζητήματα του 3ου άξονα της Θεματικής: «σχετίζονται με ζητήματα διαμόρφωσης συνείδησης και στάσης ζωής των μαθητών». Παράλληλα τονίζεται πως πρόκειται για: «συνειδητή προσπάθεια που κάνει η κυρίαρχη τάξη και το κράτος της να παρέμβει με συστηματικό τρόπο στο μυαλό και τη ψυχή της νέας γενιάς». Ενώ αναφορικά με την ιδεολογία των φύλων στην ίδια ανακοίνωση, γίνεται λόγος για: «αντιδραστική και αντιεπιστημονική ιδεολογία που προβάλλεται και μέσα από διάφορες ΜΚΟ, ποικιλώνυμων οικονομικών και άλλων συμφερόντων που θα αποκτήσουν βήμα και πεδίο δράσης...».

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ «ΝΕΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ»

Συνοπτικά, αναφορικά με τα έμφυλα στερεότυπα –μερικά απ’ τα οποία όντας νοσηρά, πράγματι, οφείλουν να σχετικοποιηθούν ή και αποδομηθούν- η όλη λογική της εγκυκλίου (κατά τον 3ο άξονα πάντα) διέπεται νομίζω, από μία απολυτοποίηση η οποία φτάνει, θα λέγαμε, μέχρι την «ισοπέδωση» κάθε διαχωριστικής γραμμής ή ιδιαιτερότητας ανάμεσα στα 2 φύλλα, έως και συγχύσεως αυτών!

Όχι δηλαδή μόνο η έμφυλη βία και κάποια όντως νοσηρά στερεότυπα επιχειρείται να αντιμετωπιστούν ως φαινόμενα (πράγμα άλλωστε θεμιτό και ευκταίο), αλλά -εκτός από την ανατομική διαφοροποίηση μεταξύ των 2 φύλων- ποικίλες συμπεριφορές, αξίες, ήθη, επιλογές, διαφυλικές σχέσεις, οικογενειακή ζωή, ενδυμασία, εμφάνιση, ιδιαιτερότητες του κάθε φύλου, σεξουαλικότητα κτλ. όλα μαζί φαίνεται να υποκειμενικοποιούνται και υπό το πρίσμα ότι αυτά αποτελούν πολιτισμικά και κοινωνικά δημιουργήματα, «στεγάζονται» κάτω από τον όρο «κοινωνικό φύλο» και ως εκ τούτου, εκλαμβάνονται ως ρευστά και μετατρέψιμα• είναι στερεότυπα (με εν δυνάμει αρνητική πάντα έννοια) και κατά συνέπεια …οφείλουν στο σύνολό τους να αποδομηθούν από τις συνειδήσεις των μαθητών, αλλά και της κοινωνίας .[4]

Απολύτως χαρακτηριστικά εδώ (πιο πολύ δεν γίνεται), είναι και τα όσα -ομολογουμένως ειλικρινή- ειπώθηκαν σε πρόσφατη, υπό του τμήματος «Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ», εκδήλωση συζήτησης περί του εν εξελίξει σχεδίου νόμου[5]: «Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου», στην οποία ο κ. Κωστής Λιερός (Τμ. Δικ. ΣΥΡΙΖΑ) τόνισε ότι «σημαντικά βήματα για την ικανοποίηση πάγιων αιτημάτων της LGBTQI+ κοινότητας», ήταν μεταξύ άλλων και «η εισαγωγή (βλ. επιβολή) της Θεματικής Εβδομάδας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα» και φυσικά, η «προώθηση του νομοσχεδίου για την κατοχύρωση της ταυτότητας φύλου» με την οποία …(άκουσον) «επιδιώκεται η συνολική αλλαγή της σκέψης μας σχετικά με το φύλο»!! Και ότι: «μας εισάγει σε μία ‘νέα φιλοσοφία’, που μας καλεί …να σκεφτούμε(!) τι σημαίνει το φύλο για τον καθένα μας(!) και να σπάσουμε τα στερεότυπα που μας έχουν επιβληθεί»!! Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Και γιατί αλήθεια ηχεί ως μισαλλοδοξία σε κάποιους το γεγονός, ότι οι γονείς (ταυτόχρονα και ως έλληνες πολίτες) δεν θέλουμε τα παιδιά μας (άρα και σύνολη η νέα γενιά) να υποβάλλονται ιδεοληπτικώς σε «ψυχοπειραματισμούς», ή να υποχρεωθούν και να ‘εγκεντριστούν’ σε «μία ΝΕΑ φιλοσοφία (ιδεολογία), η οποία τα καλεί «…να σκεφτούνε(!) τι σημαίνει το φύλο» τους;

Η ομολογία-παραδοχή ότι «επιδιώκεται η συνολική αλλαγή της σκέψης» και ότι πρόκειται για μία «ΝΕΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ»[6] είναι πολύ σημαντική, καθ’ ότι μία φιλοσοφία (όπως και κάθε θρησκεία ή θρησκευτική αντίληψη), είναι κάτι που επαφίεται στην ελευθερία ενός ατόμου να αποδεχτεί ή να απορρίψει και εννοείται, σε καμία περίπτωση (τουλάχιστο στα πολιτισμένα κράτη), δεν μπορεί-απαγορεύεται να επιβληθεί• κάτι άλλωστε που είναι σαφώς διατυπωμένο στο Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ειδικά, κατά την εκπαιδευτική διαδικασία(!)[7] διότι τότε, προσιδιάζει η ενέργεια αυτή σε προσυλητισμό (Συντ. αρθ. 13, 2• ΑΝ 1363/1938, αρθ. 4, 2• ΑΝ1672/1939, αρθ. 2, 2).[8]

Το ερώτημα φυσικά είναι τι «δουλειά» έχουν έτσι κι αλλιώς μέσα στη δημόσια εκπαίδευση, αμφιλεγόμενα και υπό εξέλιξη φιλοσοφικά-ιδεολογικά ρεύματα και το να διακινούνται αυτά με κρατική μέριμνα! Κι όχι μόνο η Πολιτεία τα διακινεί ή επιτρέπει να διακινούνται, αλλά μάλιστα και τα επιβάλλει παντοιοτρόπως, κάνοντας έτσι την εν λόγω προσπάθεια (και άλλες παρόμοιες),[9] να προσιδιάζει -όπως το αποκαλούν πολλοί σε …ιδεολογικό ‘παιδομάζωμα’ της νέας γενιάς! Αυτό ακριβώς είχε επισημάνει δι’ ανοιχτής επιστολής προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου, ο καθηγητής του ΔΠΘ κ. Αλιμπραντής, λέγοντας: «Κανείς δεν δικαιούται να επεμβαίνει με πρόσφατα ιδεολογήματα στον χώρο της παιδικής ψυχής και ψυχολογίας ερήμην μάλιστα των γονέων».

Επίσης, η έλλειψη νομιμότητας της Εγκυκλίου, τυγχάνει σκανδαλώδης[10] καθ’ ότι εκτός από των άλλων (Ν.2101/1992 ΟΗΕ, Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού: άρθρα 5• 8, 1• 14, 1-2• 29, 1. Σύνταγμα αρθρ. 5 και 16, Ν.1566/1985, αρθρ. 1 κ.α), παραβιάζονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα! Με βάση το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ, άρθρο 2 του Α΄ Πρωτοκόλλου, Ν.Δ. 53/1974 – ΦΕΚ 256/Α ́, που κύρωσε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ ή Σύμβαση της Ρώμης):

«… Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ’ αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις».[11]

Η αλήθεια είναι ότι η κοινή γνώμη για το εν λόγω ζήτημα, αφ’ ενός δεν έχει ακόμη κατανοήσει την ουσία, τον κοινωνικό «προσανατολισμό» και κυρίως τις ποικίλες και σοβαρές παραμέτρους ή συνέπειες (κοινωνικοπολιτικά, ψυχοπαιδαγωγικά, κτλ) του εν λόγω ζητήματος. Γύρω από το ζήτημα αυτό, διατηρούνται αρκετές παρανοήσεις, καθ’ ότι πρόκειται συν τοις άλλοις, για έννοιες και φράσεις που για τον απλό κόσμο ή για τους …«αμύητους» στις επιστήμες (κοινωνιολογία, φιλοσοφία κτλ) συνιστούν γρίφους-αινίγματα ή και παγίδα• γεγονός που τουλάχιστο δικαιολογεί θα λέγαμε λιγότερο ή περισσότερο κάποια σύγχυση.

Αφ’ ετέρου η κοινωνία τελεί και υπό έναν ιδιότυπο κοινωνικό εκβιασμό, του οποίου έκφραση είναι η περί «ομοφοβίας», ρατσισμού, μισαλλοδοξίας κτλ ρητορική και «εκτοξευόμενη» προς απλούς ανθρώπους ή και επιστήμονες που απλά …έχουν διαφορετική άποψη![12] Επίσης την κοινωνία χαρακτηρίζει η άγνοια ή η αμηχανία, έως και δουλοπρέπεια θα τολμούσα να σκεφτώ! Η αντίδραση δηλαδή εν πολλοίς της κοινωνίας μας, συνοψίζεται θα λέγαμε στο ότι: «αφού οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες εγκολπώνονται λίγο ή πολύ αυτή την ‘νέα φιλοσοφία’ και κοινωνική πραγματικότητα -δηλ. αποδόμηση– οφείλουμε άρα να την εγκολπωθούμε κι εμείς». Με άλλα λόγια: μη συμμόρφωση με την σύγχρονη στις δυτικές κοινωνίες «ιδεολογία των φύλων»,[13] συνιστά για πολλούς και φαντάζει, κάτι το οπισθοδρομικό έως …και ανήθικο!

ΕΚΘΕΣΗ …«ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ» ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΩΝ

Ειρήσθω εν παρόδω, ότι σε κάποιες δυτικές επίσης κοινωνίες, υπάρχουν παράλληλα και προσπάθειες από επιστήμονες, γονείς κτλ. να στηλιτεύσουν τις εν λόγω θεωρίες και να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για την αντιεπιστημονικότητά τους και τις ενδεχόμενες συνέπειες. Πολύ χαρακτηριστικά βλ. την πρόσφατη έκθεση του Αμερικάνικου Κολλεγίου Παιδιάτρων με τίτλο «Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ».[14] Στην έκθεση αυτή μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι:

 «Το ΑΚΠ προτρέπει τους επαγγελματίες υγείας, εκπαιδευτές και νομοθέτες να απορρίψουν όλες τις πολιτικές που προδιαθέτουν τα παιδιά να δεχτούν ως φυσιολογική μια ζωή χημικής και χειρουργικής πλαστοπροσωπίας του αντίθετου φύλου. Τα γεγονότα –και όχι η ιδεολογία- καθορίζουν την πραγματικότητα».

 «Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι δυαδική εκ φύσεως με προφανή στόχο την αναπαραγωγή και άνθηση του είδους μας. Αυτή η αρχή είναι αυταπόδεικτη». [15]

 «Τα άτομα με διαταραχές ανάπτυξης φύλου (συχνά αποκαλούμενα ως «διαφυλικά») δεν αποτελούν ένα τρίτο φύλο».

 «Η πεποίθηση ενός ατόμου ότι αυτός ή αυτή είναι κάτι που δεν είναι, στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται ως σημάδι μπερδεμένης σκέψης».

 «Η Δυσφορία Γένους (GD), αναφερόμενη παλαιότερα ως Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου (GID) είναι μία αναγνωρισμένη ψυχική διαταραχή κατά την πιο πρόσφατη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης (DSMV)».

 «Το να κάνεις τα παιδιά να πιστεύουν ότι μία ζωή χημικής και χειρουργικής μίμησης του αντίθετου φύλου είναι φυσιολογική και υγιής συνιστά κακοποίηση παιδιού». (is child abuse)

 «Το να ασπάζεσαι την ασυμφωνία μεταξύ φύλων ως φυσιολογική μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης και των νόμιμων πολιτικών θα μπερδέψει παιδιά και γονείς». (www.ACPeds.org)

Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι εσχάτως, εντός της δημόσιας παιδείας και ζωής (με τη μανιώδη συμβολή των ΜΜΕ), προωθείται και τελικά επιχειρείται να επιβληθεί, μία απολύτως αμφισβητούμενη (επιστημονικά, φιλοσοφικά, κοινωνιολογικά, θρησκευτικά), θεωρία και προσέγγιση περί της θεμελιώδους αντιλήψεως για τα δύο φύλα («βιολογικό/κοινωνικό φύλο»). Η διαπαιδαγώγηση ωστόσο των παιδιών πάνω στα ζητήματα ανάπτυξης της ταυτότητας του φύλου τους -συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικότητας- δεν μπορεί τελικά να αποσυνδέεται από τη φυσιολογία και την οντολογία του ανθρώπου, ούτε να αγνοεί την πρόδηλη επιστημονική (βιολογική και ανατομική) πραγματικότητα η οποία …«φωνάζει» περί της ορθής χρήσεως των ανθρωπίνων οργάνων!

ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ

Για όλους αυτούς τους λόγους, όπως προανέφερα, κάποιοι Δήμαρχοι και Δημοτικά Συμβούλια της χώρας, μην μπορώντας να αγνοήσουν, ή να σταθούν απλά με αμηχανία και απλοί θεατές μπροστά σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που «αναδύεται» και αναστατώνει τους πολίτες στις τοπικές κοινωνίες τους και που η έκβασή του οπωσδήποτε θα σηματοδοτήσει (κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη) ραγδαίες κοινωνικοπολιτικές και παιδαγωγικές εξελίξεις, έσπευσαν καθηκόντως να τοποθετηθούν επίσημα, καθ’ ότι κατά τον Δημοτικό Σύμβουλο του Δήμου Κορίνθου κ. Νικόλαο Σταυρέλη:

«το Δημοτικό Συμβούλιο δεν έχει μόνο αποκλειστικές και συντρέχουσες αρμοδιότητες• έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει επί παντός θέματος που αφορά την τοπική κοινωνία». Ο ίδιος δήλωσε ακόμα για τον επίμαχο άξονα της ΘΕ ότι: «δημιουργεί προβλήματα στην εκπαίδευση, στην κοινωνία, στην οικογένεια και στο σχολείο»!

Επίσης, πιο συγκεκριμένα και μόνο ενδεικτικά:

Ο Δήμαρχος Τρίπολης (στην οποία πόλη έχουν μαζευτεί πάνω από 2.000 υπογραφές) στο Δημοτικό Συμβούλιο, αναφορικά με την ΘΕ στα σχολεία, δήλωσε:

 Είναι λοιπόν ένα τεράστιο θέμα που έχει σχέση με την εκπαίδευση των παιδιών μας και το μέλλον αυτής της χώρας!

 Αυτοί που καλούνται να το διδάξουν είναι «χωρίς καμία εξειδίκευση».

 Μιλάμε για κομπογιαννίτικες τακτικές(!), που δεν έχουν συγκεκριμένο στόχο και δεν έχουν προκύψει από διάλογο.

 …φωτογραφίζονται ΜΚΟ για να αναλάβουν ένα μεγάλο ρόλο στην εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια.[16]

 Το ΔΣ σέβεται απόλυτα την διαφορετικότητα δεν κατανοεί όμως την εστίαση του Υπουργείου στο συγκεκριμένο θέμα.

Σε τοποθετήσεις επίσης από επικεφαλείς παρατάξεων του ιδίου ΔΣ, επισημάνθηκε:

 Η όλη διαδικασία με την εγκύκλιο είναι παράνομη.

 Καμία ΜΚΟ δεν πρέπει να μπαίνει στα σχολεία για να διδάξει το οτιδήποτε.

Στο ψήφισμα ακόμα, σχετικής ημερίδας στην Κόρινθο στις 19/3/2017 υπό την αιγίδα του Δήμου, επισημαίνονται τα εξής χαρακτηριστικά:

 Μήπως πειραματιζόμαστε μαζικά στη βιολογική και ψυχική ισορροπία των παιδιών μας και ότι προκύψει;

 Η παράλειψη αυτή του Υπουργείου να μας ενημερώσει υπεύθυνα αλλά και να μας ρωτήσει αν συναινούμε στη νέα αυτή άποψη αγωγής των παιδιών μας, μας δημιουργεί την εντύπωση ότι αμφισβητούνται τα γονικά μας δικαιώματα, τα οποία έχουμε από τους νόμους, το Ελληνικό Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο (΄Aρθρο 9 της ΕΣΔΑ και άρθρο 2 του Α΄Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Ν.Δ. 53/1974 – ΦΕΚ 256/Α)…….τα οποία (δικαιώματα) δεν είναι δυνατόν να αφαιρούνται με μια Εγκύκλιο του Υπουργείου.

 Ως βιολογικοί τους γονείς έχουμε δομήσει στα παιδιά μας την έμφυλη ταυτότητά τους (αγόρι ή κορίτσι) και τα έχουμε διαπαιδαγωγήσει σε σχέση με το βιολογικό τους φύλο. Δεν έχουμε δώσει ακόμα (ως γονείς) σε κανέναν την άδεια και το δικαίωμα να αποδομήσει κάτι που εμείς τους έχουμε δομήσει.

 Μετά το πέρας της θεματικής εβδομάδας ποιος θα αντιμετωπίσει τυχόν αστοχίες και παρενέργειες που θα έχουν προκληθεί εξαιτίας της;

 Είμαστε ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις. Όλα τα παιδιά είναι άξια σεβασμού.

Ο δε Δήμαρχος κ. Αλέξανδρος Πνευματικός στον επίλογο της ημερίδας αυτής, επεσήμανε με νόημα:

«Το Δημοτικό Συμβούλιο κι εγώ προσωπικά, αισθάνομαι ότι δικαιώθηκα απ’ την επιλογή να ακουστούν επιστημονικές απόψεις! Δεν σας κρύβω ότι έχουμε ενοχληθεί (και προσωπικά) από κάποιες αναφορές που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα και εις βάρος μου, αλλά και εις βάρος των ομιλητών, που εγώ παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή και είδα ότι: απόψεις που ακούστηκαν ότι σήμερα εδώ θα έχουμε κάποιους ακροδεξιούς, φασίστες, ρατσιστές καθηγητές (έτσι μου τους χαρακτήριζαν σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες) ………………Εγώ όμως είδα σήμερα εδώ να διατυπώνεται ένας λόγος, εκτός από επιστημονικός, ένας λόγος που είχε ως κοινή συνισταμένη ότι ήταν ήπιος, δημοκρατικός, ακούστηκε και η άλλη άποψη, τεκμηριωμένος λόγος ……………ένας λόγος όμως ενωτικός, ειρηνικός• σε κανένα σημείο των ομιλιών δεν υπήρξε ο λόγος τους διχαστικός, «ομοφοβικός», ρατσιστικός».

Ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί σε όσους βρισκόντουσαν έξω από την αίθουσα και οι οποίοι: «σήμερα διαμαρτυρήθηκαν και προσπάθησαν να μην γίνει αυτή εδώ η συνάντηση».[17]

Επίσης, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κορίνθου στις 1/3/2017, υποστηρίχτηκε ότι:

«Οι υποενότητες ……είναι νομικά αστήριχτες και έκδηλα αντίθετες προς τις επιταγές της ΕΣΔΑ, του Συντάγματος και της ειδικής εκπαιδευτικής νομοθεσίας»• ζητώντας εν τέλει: «την κατάργηση , ανάκληση ή απόσυρση της εγκυκλίου».

Ψηφίστηκε δε, κείμενο διαμαρτυρίας (κατά απόλυτη σχεδόν πλειοψηφία-πλην μία παράταξης), κατά το οποίο:

 Ουσιαστικά καλούνται τα παιδιά να διαλέξουν αυτά το φύλο τους (gender), ανεξαρτήτως εάν έχουν γεννηθεί αγόρι ή κορίτσι. Δηλαδή να μάθουν τα παιδιά στην προεφηβική ηλικία ότι δεν υπάρχουν κανονικότητες και αποκλίσεις στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα..

 Με την σχετική «κατήχηση» θα μάθουν (θέλουν δεν θέλουν) να “αποδομούν” μέσα τους τα “έμφυλα στερεότυπα” (το άνδρας και το γυναίκα) και να μη προσπαθούν να τα αποτρέψουν γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί “ομοφοβία και τρανσφοβία”. (27-2-2017 Αθηνά Κατσαφάδου, δικηγόρος, τέως πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά)

 Είναι δυναμίτης στα θεμέλια της οικογένειας και της κοινωνικής συνοχής…

 Καλούνται ανήλικοι μαθητές να μυηθούν σε αστήρικτες επιστημονικά καινοφανείς θεωρίες περί φύλου.

 Αγνοείται πεισματικά η συναίνεση ή μη των γονιών, που είναι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ψυχοσεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανήλικων παιδιών τους, όπως η ελληνική και διεθνής νομοθεσία ορίζει.

 Δεν θέλουμε τα σχολεία μας να γίνουν …Gay Pride!

Ενώ τέλος, στην ομόφωνη απόφαση και του Δήμου Νεμέας για στις «έμφυλες ταυτότητες», τονίστηκε το γεγονός ότι:

 Οι πρωτοφανείς καινοτομίες περί κοινωνικού φύλου, που εισάγει το Υπουργείο Παιδείας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, πρόχειρα, χωρίς επιστημονική συμφωνία, χωρίς διάλογο …με όλη την κοινωνία απέναντι, παρά μόνο με τη συναίνεση μιας συγκεκριμένης γνωστής μειοψηφικής τάσης, προσκρούει στην ηθική και στην συνείδηση των Ελλήνων». (ή αλλιώς Χρηστά Ήθη)

 Το θέμα δεν είναι μόνο εκπαιδευτικό , επιστημονικό και ηθικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό και κοινωνικό.

 Δεν είναι απλά ένα μάθημα ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα, αλλά η εισαγωγή μιας βαθύτερης αποδόμησης των αντιλήψεων…

 Εισάγεται ουσιαστικά η αντίληψη ότι «άνδρας δε γεννιέσαι, γίνεσαι και γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι».

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΤΑ ‘ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ’ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΗΘΗ

Κύριε Δήμαρχε, νομίζω ότι η κοινωνία μας μέσα στη σύγχυση και κρίση που διέρχεται, μοιάζει ενίοτε να μην μπορεί να ξεχωρίσει …το ρύζι απ’ τη φακή! «Το φύλο αναφέρεται στα βιολογικά χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν τους ανθρώπους ως αρσενικό ή θηλυκό (ορισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας). Ο δε ανδρικός και γυναικείος εγκέφαλος, λειτουργικά είναι διαφορετικοί.[18] Οι ποικίλες τώρα ψυχοσωματικές ιδιαιτερότητες του άντρα και της γυναίκας, είναι αυταπόδεικτη αλλά και επιστημονικώς παραδεδεγμένη αλήθεια, ότι δεν συνιστούν απλά και μόνο κάποια διαφορετικότητα ή «στείρα» αντίθεση• συνιστούν μία θαυμαστή συμπληρωματικότητα και ολοκλήρωση!

 Ταυτότητες φύλων, αποκομμένες από οποιαδήποτε αναφορά σε βιολογικά-ανατομικά γνωρίσματα και ιδιαιτερότητες …δεν νοούνται!!

Το δικαίωμα ωστόσο στη διαφορετικότητα και τον αυτοπροσδιορισμό εννοείται ότι οφείλει με κάθε τρόπο να διασφαλιστεί, αποκλειόμενης φυσικά κάθε στοχοποιημένης σωματικής ή ψυχολογικής βίας. Να διασφαλιστεί όμως ως δικαίωμα και όχι να εκβιάζεται η κατάφαση σε οποιεσδήποτε ενέργειες και απόψεις• ή πολύ περισσότερο, να συγχέεται η όποια «διαφορετικότητα» ως εξ’ ίσου οικογενειακό και σεξουαλικό πρότυπο, με θεσμικές αλλά και οντολογικές αξιώσεις! Πολλές άλλωστε από τις καταστάσεις αυτές, τις χαρακτηρίζει μία έντονη ψυχοπαθολογία,[19] γεγονός το οποίο τονίζουν οι ψυχίατροι όλων των απόψεων!! [20]

Το ατομικό δικαίωμα λοιπόν ή η βούληση, αφ’ ενός δεν πρέπει να μετατρέπεται σε αυθαίρετο δικαιωματισμό[21] υπονομεύοντας τις ελευθερίες ή τα δικαιώματα των υπολοίπων και θεμελιώδεις ηθικές αξίες• αφ’ ετέρου είναι άτοπο και επικίνδυνο να αναβιβάζεται απροϋπόθετα σε θεσμό![22] Άλλωστε, «η άσκηση του δικαιώματος» ενός πολίτη να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του (αλλά και το δικαίωμα επίσης «να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας») «απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη και τα Χρηστά Ήθη». Δεν τυγχάνει άρα απεριόριστο• οριοθετείται! Και επιβάλλεται να είναι σύμφωνο με τα Χρηστά Ήθη, τα οποία ορίζονται ως οι αντιλήψεις του μέσου («κατά την γενικήν αντίληψιν») «χρηστώς (δηλ. ηθικά και ενάρετα) και εμφρόνως σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου» (ΑΠ 398/1975• Συντ. 5, 1• Αστ. Κωδ. 178, 281).

Τα «Χρηστά Ήθη» είναι βεβαίως μη αναθεωρήσιμα συνταγματικώς (Συντ. 110, 1) και δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, καθ’ ότι ως πηγή δικαίου εφαρμόζονται και υπάρχουν, προκειμένου να οριοθετηθούν νομικά κάποιες συμπεριφορές και πρότυπα στη δημόσια ζωή (όχι οι απόψεις ή ο αυτοπροσδιορισμός κάποιου ανθρώπου) και προκειμένου να μη χάσει η κοινωνική συμβίωση την ομαλότητα, τη δικαιοσύνη και κυρίως, την αξιοπρέπειά της! Η δε υπέρβαση της άσκησης του δικαιώματος κατά το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα ονομάζεται «Κατάχρηση δικαιώματος».

ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Πρόκειται λοιπόν για ένα λίαν επίκαιρο και πολυσήμαντο ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος (δεν αφορά απλά την θεματική εβδομάδα –τρίτο άξονα- είναι πολύ ευρύτερο το θέμα) με ποικίλες συνέπειες σε αρκετούς τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής[23] και το οποίο ζήτημα, έχει επιφέρει [και προάγει] σύγχυση θεσμική, παιδαγωγική, φιλοσοφική, κοινωνικοπολιτική κτλ.[24] Κατ’ ουσία πρόκειται για στρατευμένη νομιμοποίηση συνθημάτων• μία ‘νέα φιλοσοφία’ ως ελέχθη, της οποίας μάλιστα η προώθηση θεμελιώνεται στην «παραχάραξη» εννοιών και πραγμάτων, επιστημονικών δεδομένων, στην παρερμηνεία ή «παράκαμψη» πλήθους νομικών διατάξεων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην προπαγάνδα, στην επιβολή πολιτικών και άλλων πρακτικών, αν μη τι άλλο στο λαϊκισμό και βεβαίως, σε εκβιαστικά διλήμματα που συνοψίζονται στο γεγονός ότι: Εάν κανείς δεν συμφωνεί, εκφράζει αντιρρήσεις -ή τουλάχιστο δεν σωπαίνει- με όλη τη σχετική ατζέντα και ιδεολογία, αυτομάτως στηλιτεύεται (στο άμεσο μέλλον, χωρίς αμφιβολία θα διώκεται) ποικιλοτρόπως ως ρατσιστής, «ομοφοβικός», μισαλλόδοξος κτλ.

Σας απευθύνομαι ως πολίτης και γονιός,[25] προσδοκώντας την ανταπόκριση τη δική σας και του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας και μιμούμενοι την άμεση και μακριά βεβαίως από εμπάθειες ή ηττοπάθειες, ανταπόκριση και άλλων ανά την Ελλάδα Δημοτικών Συμβουλίων και Δημάρχων, οι οποίοι έσπευσαν προς τιμήν τους να τοποθετηθούν πάνω σ’ αυτό το «νεόφυτο» και κρίσιμο για την κοινωνία και τα πρότυπά της, ζήτημα. [26]

Εκτός από την εντός του δημοτικού συμβουλίου σχετική συζήτηση, ενδεχομένως και ψήφισμα, πρότασή μου και προτροπή μου είναι να πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ρεθύμνου -με σύμπραξη ενδεχομένως και άλλων φορέων ή Συλλόγων ή και με σύμπραξη της Περιφέρειας Κρήτης- μία ημερίδα ενημέρωσης των γονέων αλλά και κάθε πολίτη, που επιθυμεί και ενδιαφέρεται να ενημερωθεί και να διαμορφώσει άποψη έγκυρα και επίσημα, από καταξιωμένους ειδικούς επιστήμονες. Με βάση άλλωστε την ψυχίατρο παιδιών και εφήβων (και εισηγήτρια σε ανάλογες ημερίδες) κ. Καλλιόπη Προκοπάκη: [27]

«χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια από όσους ενδιαφέρονται για την ψυχική και πνευματική υγεία και την εκπαίδευση της νέας γενιάς, ώστε ο χώρος της παιδείας (και εν γένει της δημόσιας ζωής) να μην είναι χώρος …αποδόμησης αλλά οικοδόμησης»!

Κύριε Μαρινάκη, συγχωρέστε με που μάκρυνα το λόγο καταχρώμενος ίσως το χρόνο και τη διάκρισή σας. Μόνος λόγος γι αυτό, ήταν να εκθέσω τον προβληματισμό επαρκώς ώστε να υπάρχει κατά το δυνατό σαφέστερη εικόνα, γεγονός που επιτρέπει οπωσδήποτε μία περισσότερο νηφάλια και συνειδητή εκτίμηση και τοποθέτηση.

Ανεξάρτητα πάντως από την έκβαση του ζητήματος στο Δήμο Ρεθύμνου, τα όποια συμπεράσματα από ενδεχόμενη συζήτησή του στο Δημοτικό Συμβούλιο και το εφικτό ή όχι της πραγματοποίησης ενημερωτικής ημερίδας, σας ευχαριστώ από καρδιάς σε κάθε περίπτωση για το χρόνο και κυρίως, για τη δεδομένη σας αγαθή προαίρεση.

Κλείνω με τους λόγους του προαναφερθέντος Δημοτικού Συμβούλου του Δήμου Κορίνθου, κ. Νικολάου Σταυρέλη, ο οποίος αναφερόμενος στη σαφή και ομόφωνη θέση που πήρε ο Δήμος στον οποίο υπηρετεί, είπε:

«Θέλουμε να πιστεύουμε πως αυτή η άποψη, θα γίνει ένα μήνυμα και για άλλους φορείς, και για άλλους Δήμους κι η κοινωνία να ξεσηκωθεί. Δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε άλλο αυτή την κατάσταση»!

Θα ήταν όμως και παράλειψη κλείνοντας το να μην επισημάνω, ότι τα μεγάλα όντως οικονομικά μας προβλήματα και η έκβαση σε αυτά, δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρούνται ούτε το μοναδικό, ούτε και το σπουδαιότερο ζήτημα που μας απασχολεί ως πολίτες, ως γονείς και εν γένει ως ανθρώπους!

Εύχομαι και η πόλη (ή η Κρήτη) μας, να αποτελέσει ένα επίσης φωτεινό και αξιομίμητο παράδειγμα, που θα συμβάλει εποικοδομητικά στην προστασία της Παιδείας, της οικογένειας,[28] των Χρηστών Ηθών,[29] της κοινωνίας, των παιδιών μας.

Με εκτίμηση

Χρήστος Μπονατάκης
xristosbonatakis@gmail.com
Ρέθυμνο, 15 Ιουνίου 2017

———————————————————-

[1] https://www.acpeds.org/normalizing-gender-dysphoria-is-dangerous-and-unethical
[2] http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/anoihti-epistoli-gia-ti-thematiki-evdomada
[3] http://elmeviot.blogspot.gr/2017/01/blog-post_84.html
[4] Τη σκοποθεσία αυτή και κυρίως τις προθέσεις γενικότερα («προσανατολισμό») της Πολιτείας και πιο ειδικά του Υπουργείου Παιδείας, εκτός των άλλων επισφραγίζουν:
Η συγχαρητήρια επιστολή που εστάλη από τις οργανώσεις των ΛΟΑΤ στον υπουργό Παιδείας για τη ΘΕ, καθώς και η προτροπή τους να μην υποκύψει ο υπουργός στις ενστάσεις και αντιστάσεις «διαφόρων».
Η προαναγγελθείσα άλλωστε αυτή σκοποθεσία στη δημόσια εκπαίδευση (άρα και στην κοινωνία), από τον Αναπληρωτή Υπ. Παιδείας κ. Κουράκη στο gaypride της Θεσσαλονίκης 2015, ο οποίος με αφοπλιστική ειλικρίνεια είπε:
«Οφείλουμε να εφαρμόσουμε την αγωγή στην εκπαίδευση πάνω στη διαφορετικότητα.
Πρέπει να μάθουν τα παιδιά στα σχολεία της χώρας ότι η διαφορετικότητα είναι πλούτος…»!!
Αν μη τι άλλο, το σχέδιο νόμου για τη «Νομική Αναγνώριση ταυτότητας φύλου» του οποίου η δημόσια διαβούλευση, τη στιγμή που γράφεται η επιστολή, μόλις παρήλθε. Το σχέδιο νόμου με άλλα λόγια, προβλέπει (στην παρούσα μορφή) τη δυνατότητα «μεταβολής» φύλου (ληξιαρχική, στην ταυτότητα κτλ.) άνευ χειρουργικής επεμβάσεως-με απλή αίτηση! Ενώ το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, προβλέπει σύσταση «Εθνικού Μηχανισμού», του οποίου έργο θα είναι, η προώθηση «Σχεδίου Δράσης» για επέκταση της δυνατότητας αυτής …στα ανήλικα παιδιά!!
[5] Συμμετεχούσης της Γ.Γ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης και παρουσίας του Υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή, πράγμα που δείχνει τη σημασία που δίνει το Υπουργείο σε αυτό το νομοσχέδιο.
[6] Άνθρωπος-‘σύμβολο’ για το κίνημα και τις φιλοσοφικές θεωρίες περί βιολογικού/κοινωνικού φύλου (gender studies), είναι η αμερικανίδα συγγραφέας και φιλόσοφος Judith Butler. Σύμφωνα με θεωρία για της οποίας την εξέλιξη η ίδια υπήρξε ορόσημο, η σεξουαλικότητα κατασκευάζεται κοινωνικο-ιστορικά και ως εκ τούτου, προτείνεται η «αποδόμηση του δίπολου και η καταστροφή της ετεροσεξουαλικής κλίμακας ως ‘φυσικής’ και κανονιστικής». Η ίδια ακόμη, έχει δηλώσει: 
«Φύλο δεν είναι κάτι που κάποιος είναι, αλλά κάτι που κάνει.»
«Τίθεμαι ενάντια στις ‘κανονικότητες’ και όσον αφορά στη σεξουαλική ελευθερία».
«Θέλω να θεωρηθεί παθολογικό(!) το ενιαίο, αδιαφοροποίητο φύλο»!!
Και αλλού αναρωτιέται: «Γιατί, ας πούμε, μόνο δυο άνθρωποι να μπορούν να παντρευτούν και όχι …περισσότεροι;».
Ιδού ο φιλοσοφικός «προσανατολισμός» και τα ‘δομικά υλικά’ από τα οποία συνίσταται η ‘νέα φιλοσοφία’ η οποία εισήχθη επιβλητικώς εις τη δημόσια εκπαίδευση των παιδιών μας!
[7] α) OHE, Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρθ. 5 • 14, παρ. 1-2. β) Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, αρθ. 18, παρ. 1-4. γ) OHE, Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αρθ. 26, παρ. 3. δ) Διεθνές Σύμφ. για τα Οικον. Κοινων. και Μορφωτικά Δικαιώματα, αρθ. 13, παρ. 3. ε) Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), 1ο πρόσθετο πρωτόκολλο, αρθ. 2 – Επικύρωση από Ελλάδα: 2329/1953, 53/1974.
[8] Υπ’ όψιν πάντα, ότι το ποινικό αδίκημα του προσηλυτισμού είναι «έγκλημα σκοπού»,
θεωρείται δηλαδή ήδη τετελεσμένο κατά τη στιγμή της απόπειρας, χωρίς να εξετάζεται εάν ο επιδιωκόμενος σκοπός επιτεύχθηκε.
[9] Άλλος τομέας παρόμοιων ιδεοληπτικών μεθοδεύσεων, είναι και ο τομέας της Ιστορίας.
βλ. «ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΦ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ», Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, http://www.p-e-f.gr/docs/734.pdf
[10] Όπως άλλωστε μου επιβεβαίωσε έγκριτος νομικός (Διδάκτωρ Νομικής-Συνταγματολόγος).
[11] Με βάση δε το αρθρ. 28 του Συντάγματος, οι διεθνείς Συμβάσεις έχουν αυξημένη ισχύ έναντι εγχώριων νόμων• πόσο μάλλον, έναντι μίας …εγκυκλίου του κ. Γαβρόγλου!
[12] Γεγονός που εκτός από πιθανή επί του θέματος εμπαθή προσέγγιση, απηχεί παράλληλα, ίσως και την αδυναμία ή και ανυπαρξία ενίοτε αληθινών επιχειρημάτων. Το οξύμωρο πάντως είναι ότι η συμπεριφορά αυτή, προσιδιάζει ακριβώς σε εκείνο το οποίο οι ίδιοι (αντιεπιστημονικώς) ονομάζουν …«φοβικότητα», «…-φοβία»!! Η λέξη «ομοφοβία» άλλωστε είναι επιστημονικώς (ψυχιατρικά) παντελώς αδόκιμη• κατ’ ακρίβεια το δεύτερο συνθετικό «…-φοβία», συνίσταται στην ύπαρξη κάποιου είδους, ψυχοπαθολογικής φύσεως, κατάσταση.
[13] Και εν γένει, με την απελευθερωμένη κοσμική ηθική και τις πρακτικές της.
[14] https://www.acpeds.org/the-college-speaks/position-statements/gender-ideology-harms-children
[15] Η «νεόφυτη» ιδεολογία των φύλων, προκειμένου να στηρίξει θεσμικά-κοινωνιολογικά και οντολογικά (ως καθ’ όλα φυσιολογικούς) ρόλους φύλων, αντίθετων με …το φύλο τους, ενίοτε παραπέμπει αφ’ ενός στο ζωικό κόσμο, στον οποίο παρατηρούνται εξαιρέσεις στην ετεροφυλική αναπαραγωγική συμπεριφορά, που όμως συνδέονται αυτές οι εξαιρέσεις με ένα αναπαραγωγικό σκοπό και άρα, οι συγκεκριμένες συμπεριφορές δύναται να λεχθεί ότι συνιστούν φυσική, για κάποια μόνο είδη, διαδικασία και συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση, οι ποικίλες -αναπαραγωγικές ή οποιασδήποτε άλλης φύσεως- συμπεριφορές και …‘συνήθειες’ των ζώων (πτηνών ερπετών κοκ), δεν μπορούν να αποτελούν σημείο αναφοράς για τη θεσμοθέτηση στις πολιτισμένες κοινωνίες, αντιστοίχων στους ανθρώπους συμπεριφορών, που όμως απέχουν σαφέστατα από οποιαδήποτε αναπαραγωγική αναγκαιότητα. Παρουσιάζονται απλά, ως εκτροπή από την κατά φύσιν ανθρώπινη φυσιολογία, σεξουαλικότητα και οντολογία (τη συμβολή βεβαίως ποικίλων ίσως ψυχοσωματικών και κοινωνιολογικών ακόμη παραμέτρων).
Αφ’ ετέρου γίνεται επίκληση σε έμφυλους ρόλους πρωτόγονων κοινωνιών (πχ φυλή …«Μundugamor», Ν. Γουινέα!), ή και τους λεγόμενους «hijras» της Ν. Ασίας!! (σημ. «Οι Hijra συνδέονται με το Σίβα, τον θεό της καταστροφής, ο οποίος συχνά λατρευόταν με τη μορφή συμβόλου-ως μια στυλιζαρισμένη σύντηξη των αρσενικών και των θηλυκών γεννητικών οργάνων. ………… Οι Hijra συνδέονται επίσης με τη μητέρα θεά Yellamma. Η ερμαφρόδιτη κατάστασή τους αποδίδεται ευρέως στο ότι κατέχονταν από «πνεύμα», μια αντίληψη που επιτρέπει στους hijra να δίνουν …την ευλογία τους(!!) με αντάλλαγμα χρήματα ή αγαθά»!
(https://www.vice.com/gr/article/to-trito-fylo-tis-indias-zei-sto-perithorio)
Πασιφανώς λοιπόν, η επί του ζητήματος επίκληση -κοινωνιολογικά και οντολογικά- στο ζωικό βασίλειο, στις προαναφερθείσες φυλές και κοινωνίες (συνδεδεμένες μάλιστα με τέτοιες …παράξενες -το λιγότερο- θεωρίες), μονάχα ως …«πρόοδο» και πολιτισμό δεν θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει!
[16] Οι λόγοι είναι προφανείς! Ενδεικτική είναι η περίπτωση γονιού, ο οποίος πρόσφατα απευθύνθηκε προς το ΙΕΠ παραπονούμενος για υλικό (που ο ίδιος θεώρησε ακατάλληλο) προς μαθητές 12-15 ετών της ΜΚΟ «Αντιγόνη», που χρησιμοποιήθηκε κατά τη ΘΕ. Η δε υπάλληλος του ΙΕΠ και ενώ αρχικά επαναλαμβάνει ότι τάχα ΟΛΟ το υλικό βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα του ΙΕΠ, τελικά, με τις επίμονες ερωτήσεις του γονέα για το που ακριβώς βρίσκεται, ομολογεί ότι το υλικό των ΜΚΟ, ναι μεν είναι εγκεκριμένο, αλλά δεν υπάρχει αναρτημένο (δεν παρέχεται πρόσβαση)!
[17] https://www.youtube.com/watch?v=PZoGkxLNKHU&t=152s
[18] (Glezerman M. Yes, there is a female and a male brain: Morphology versus functionality. PNAS, 2016). Το γεγονός αυτό βεβαιώνει και μία σημαντική σχετική μελέτη η οποία μελέτησε έναν αρκετά μεγάλο πληθυσμό. (Sex differences in the structural connectome of the human brain Ingalhalikar et al. PNAS 2014).
[19] Γίνεται έντονη επίκληση της απόψεως που λέει ότι η σύγχρονη επίσημη ψυχιατρική δεν θεωρεί πλέον τις καταστάσεις ομοφιλοφιλίας, τρανσεξουαλισμού κτλ.ως διαταραχές.
Σύμφωνα όμως με το «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ICD-10 ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ» (Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 1993, ISBN:960-7308-37-9), το οποίο είναι το επίσημο διαγνωστικό και ταξινομικό σύστημα που χρησιμοποιείται στην Ευρώπη και το οποίο εκδόθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1992 με τίτλο «The ICD-10 classification of mental and behavioral disorders: clinical descriptions and diagnostic guidelines», οι «ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ» (κωδικός F64), περιλαμβάνουν την «Διαυλική Διαταραχή (transexualism)», την «Παρενδυσία Διπλού Ρόλου (transvestic disorder)» και την «Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου στην Παιδική Ηλικία» και υπάγονται ως διαταραχές στο κεφάλαιο που ονομάζεται «Διαταραχές της Προσωπικότητας και της Συμπεριφοράς του Ενηλίκου».
Στην Αμερική στην οποία χρησιμοποιείται το σύστημα DSM-5, κατόπιν φιλοσοφικών και κοινωνιολογικών επιδράσεων (θεωρίες έξω από την Ιατρική και την Ψυχιατρική) και έπειτα επίσης από μεγάλες πιέσεις από το κίνημα των ομοφυλοφίλων αλλά και μία έρευνα απλά της E. Hooker, αποφασίστηκε με ψηφοφορία στην Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία και με 58% πλειοψηφία, να μην θεωρείται πλέον η ομοφυλοφιλία ψυχιατρική διαταραχή με συνέπεια την αφαίρεσή της από το DSM, το 1973! (Drescher J, Stein T, Byne WM. Homosexuality, gay and lesbian identities and homosexual behavior. in Kaplan H, Sadock B(eds): Comprehensive Textbook of Psychiatry, 8th ed. Williams &Wilkins 2004) Η εν λόγω έρευνα χρησιμοποίησε δείγμα μόλις 60 ατόμων(!) εκ των οποίων τα 30 ομοφυλόφιλα διαλέχτηκαν από την «Mattachine Society», μία οργάνωση με σκοπό …την ενσωμάτωση των ομοφυλοφίλων στην κοινωνία!! (P Kameron, K Kameron. Re-Examining Evelyn Hooker: Setting the Record Straight with Comments on Schumm’s (2012) Reanalysis Marriage and family review, 2012;48). Επίσης, τo 2008 η Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία χαρακτήρισε την Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου ως «Σοβαρή ιατρική κατάσταση» (American Medical Association. Removing financial barriers to transgender patients, 2008).
Νομίζω ότι τα παραπάνω αρκούν για να καταδείξουν ότι δεν πρόκειται για ζήτημα
«ξεπερασμένο», ή ζήτημα για το οποίο «η σύγχρονη επίσημη ψυχιατρική έχει καταλήξει»• αλλά για αναγνωρισμένη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας διαταραχή (κατά το επίσημο στην
Ευρώπη «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ICD-10 ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ
ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ») και που χρειάζεται διάγνωση, ενίοτε και θεραπεία και γύρω από τα οποία ζητήματα φυσικά, υπάρχει έντονη και σε εξέλιξη επιστημονική έρευνα και συζήτηση.
[20] Εκείνο το οποίο θα ξάφνιαζε ακόμη και υποστηρικτές του προαναφερθέντος νομοσχεδίου, είναι ότι για τη ..«διόρθωση» φύλου «δεν απαιτείται η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία»!(αρ. 3, 4) Γεγονός που αντανακλά σαφώς την εκ της Πολιτείας αδιαφορία για το (υπαρκτό και συχνό) ενδεχόμενο, να οδηγείται κανείς στην απόφαση αυτή από ψυχοπαθολογικά αίτια!! Κάτι τέτοιο συνιστά όντως ένα δείγμα, του πόσο ιδεοληπτικά και με επικίνδυνη προχειρότητα προσεγγίζονται από την παρούσα κυβέρνηση το εν λόγω ζήτημα και εν γένει τα ανθρώπινα πρόσωπα!
[21] Τα παραπάνω στο σύνολό τους προάγουν και την επιχειρούμενη, πλήρη θεσμικά εξίσωση των ομοφυλόφιλων «σχέσεων» με τα ετερόφυλα ζευγάρια και τελικά, τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού! (βλ. Δελτίο Τύπου του ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, 7/12/2015, «Τη ρύθμιση της επιμέλειας παιδιών σε περιπτώσεις συμφώνου συμβίωσης ζητά ο Συνήγορος του Πολίτη», http://www.synigoros.gr/resources/docs/20151201-dt-symfwno-symviwshs_5.pdf).
Εκτός των άλλων όμως, με βάση τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού ΟΗΕ, αρθ. 27, παρ. 1: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε παιδιού για ένα κατάλληλο επίπεδο ζωής που να επιτρέπει τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του»!
Σε περίπτωση βέβαια δυνατότητας υιοθεσίας παιδιού από ομόφυλα «ζευγάρια», περισσεύει η οποιαδήποτε ανάλυση περί του πόσο αυτό επιτρέπει …«τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη» του παιδιού! Κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να το κάνει κάποιος που αγαπάει τα παιδιά• κάποιος που φροντίζει για το μέλλον τους.
Πρόκειται εκ προοιμίου για ένα νοσηρό περιβάλλον, το οποίο είναι νοσηρό, όχι κατ αναλογία άλλων, πράγματι νοσηρών οικογενειακών καταστάσεων τις οποίες συναντά κανείς παντού (και οι οποίες δύνανται φυσικά κι αυτές να οδηγήσουν σε τραγικές συνέπειες), αλλά λόγω ότι έτσι ένα παιδί, γαλουχείται και ‘μπολιάζεται’ σε ιδεολογικής-φιλοσοφικής φύσεως πρότυπα (δήθεν, ως κατά πάντα φυσικά), τα οποία ευθύς εξ αρχής, του παρέχουν μία σαφώς «παραχαραγμένη» εικόνα περί του βιολογικού πυρήνα συγκρότησης της προσωπικότητάς του -την ταυτότητα φύλου– (Δ. Πατέλης, αν. καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης)• γεγονός που αν μη τι άλλο έχει άμεσα συνέπειες στις προϋποθέσεις της ψυχοκοινωνικής του ανάπτυξης. Αδύναμο να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του ένα παιδί, καταδικάζεται έτσι ευθύς εξ’ αρχής -‘εκ θεμελίων’- σε ατελείωτα ψυχοκοινωνικά προβλήματα!! Σε κάθε περίπτωση πάντως, η προώθηση της ιδεολογίας περί υγιούς ομόφυλης ‘γονεϊκότητας’ και οικογενειακού περιβάλλοντος, συνιστά απλά …ένα κοινωνικό πείραμα!!
[22] Ας φανταστούμε πχ. εάν κάποιοι στο μέλλον, ισχυριστούν με ειλικρίνεια ότι
«προσανατολισμός» τους-αντικείμενο της επιθυμίας τους και άρα φυσιολογικό για τους ιδίους, είναι πχ …τα ανήλικα παιδιά(!), περισσότεροι του ενός σύντροφοι (πολυγαμία-στην Αμερική υπάρχει ήδη σχετική θεσμική διεκδίκηση), η έκφραση της όποιας επιθυμίας σε …δημόσια θέα κοκ. Μήπως θα πρέπει τότε όλες αυτές οι μορφές σεξουαλικής συμπεριφοράς να τύχουν θεσμικής έκφρασης (ή κάποιες, να ενταχθούν κι αυτές στο οικογενειακό δίκαιο) και κατόπιν, προς αποφυγή …διακρίσεων, να γίνεται εξ’ ίσου γι’ αυτές λόγος και στα σχολεία;;
[23] Εάν υποθέσουμε ότι οι θεωρίες περί βιολογικού/κοινωνικού φύλου επικρατούν στην κοινωνία και σε όλο το φάσμα της δημόσιας παιδείας και ζωής και οι νέοι μας, «μπολιάζονται» από μικρά παιδιά σε αυτές• κατά συνέπεια δε, με μία αντίληψη περί ‘ευέλικτης’ ταυτότητας του φύλου τους και του εαυτού τους, ταυτότητας ‘απροσδιόριστης’, ίσως ακόμα και …’αδιάγνωστης’(!) κ.ο.κ. και άνευ σημείου αναφοράς σε βιολογικά-ανατομικά γνωρίσματα, σε ενδεχόμενες επιλογές όπως …«πειραματισμούς» περί της ταυτότητας του φύλου τους, του «προσανατολισμού» τους, του έμφυλου ρόλου τους, γιατί όχι «αλλαγή» φύλου κτλ. άραγε, θα αναλάβει μετά κανείς από αυτούς τους «αποδομητές» των παιδικών ψυχών, την ευθύνη για τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες στη ζωή αυτών των ανθρώπων;
[24] Μάλιστα, για ένα -όπως στην περίπτωσή μας- θεμελιώδους σημασίας κοινωνικό ζήτημα (δηλ. για τη θεσμική και κοινωνικοπολιτική αποδόμηση των έμφυλων ταυτοτήτων και την ταυτόχρονη θεσμική έκφραση και καταξίωση στη δημόσια ζωή και την Παιδεία, της λεγόμενης «ιδεολογίας των φύλων» και των θεωριών που τη «συνοδεύουν»), δύναται να γίνει επίκληση του άρθρου 44, παρ. 2 του Συντάγματος, κατά το οποίο, όταν πρόκειται για «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα», προβλέπεται η προκήρυξη Δημοψηφίσματος!
[25] Μόνο με αυτή την ιδιότητα και όχι εμφορούμενος από την προρρηθείσα και …χιλιοειπωμένη μισαλλοδοξία, «ομοφοβία», από ρατσισμό κτλ, κάνοντας αντιπολίτευση, ή ακόμα χειρότερα …‘κυνηγώντας μάγισσες’!
[26] Όπως έπραξε και ο Δήμος Βάρης-Βουλιαγμένης στις 7/6/2017 (Αρ. Αποφ. 283/2017)
[27] Μπορείτε ενδεικτικά να παρακολουθήσετε στο διαδίκτυο, τις ενδιαφέρουσες ημερίδες που πραγματοποιήθηκαν πχ. στην Κόρινθο και πιο πρόσφατα στην Αθήνα. Και στις δύο, η ψυχίατρος κ. Προκοπάκη συμμετέχει ως εισηγήτρια (με θέμα: Έμφυλες ταυτότητες: Αλήθειες και ψέματα), την οποία γνωρίζω προσωπικά και με την οποία, εάν υπάρξει ενδιαφέρον να πραγματοποιηθεί η ημερίδα, μπορώ να σας φέρω σε επαφή. Κατ’ ακρίβεια, λόγω ότι τυγχάνει Ρεθυμνιώτισσα στην καταγωγή, είναι κάτι για το οποίο η ίδια μου έχει εκφράσει ήδη την επιθυμία της για το Ρέθυμνο και την Κρήτη γενικότερα. Πρόθυμα λοιπόν θα συνεργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και θα έρθει -εάν αυτό βεβαίως κριθεί απαραίτητο- σε επαφή και με άλλους ενδεχομένως επιστήμονες-εισηγητές που μπορούν να συμβάλουν στην ημερίδα. Νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να ενημερωθούμε και να αποσαφηνίσουμε τα σχετικά ζητήματα.
Η κ. Προκοπάκη, με επιστημονικότητα, με αγάπη για τους νέους και χωρίς εμπάθειες, αφορμής δοθείσης από την ταχέως αναδυόμενη στο Δυτικό κόσμο, σύγχυση περί της ταυτότητας των δύο φύλων και ειδικότερα κατόπιν της πρόσφατης απόπειρας επέκτασης τοιαύτης συγχύσεως εντός της δημόσιας Παιδείας (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως) στην κρίσιμη παιδαγωγικά ηλικία των εφήβων και στους γονείς τους, μελετάει εμπεριστατωμένα το ζήτημα αυτό, συμβάλει πρόθυμα όπου μπορεί στη σχετική με το θέμα, ενημέρωση νέων και ενηλίκων-γονέων και έχει συμμετάσχει ήδη σε αρκετές ημερίδες ως εισηγήτρια, προκειμένου να αποσαφηνίσει επιστημονικώς πτυχές και ζητήματα που αφορούν τις ταυτότητες των φύλων.
[28] Η οποία οικογένεια ως θεσμός, παρά το ότι συνιστά το «θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους» (Συντ. αρθ. 21, παρ. 1) και στην οποία οφείλεται προστασία (Συντ. αρθ. 5, 1/αρθ. 21, 1), παρά ταύτα, θα λέγαμε ότι εσχάτως (ειδικά από την παρούσα κυβέρνηση) υφίσταται -μαζί με τα Χρηστά Ήθη- ένα πράγματι ιδεολογικό αλλά και θεσμικό πογκρόμ!
[29] Πάνω στα οποία είναι ουσιαστικά θεμελιωμένα, τα Συντάγματα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όλων των πολιτισμένων κρατών.