Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης – Οικουμενισμός και νέα εποχή. (μέρος Α’)

σ.σ. Μία ομιλία που δεν πρέπει να χάσετε.

Με τη χάρη του Θεού και την ευχή του Γέροντα, σκέφτηκα σήμερα να πούμε ένα θέμα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό για την Ορθόδοξη πίστη, γιατί σχετίζεται με μία αίρεση η οποία διαδίδεται πάρα πολύ γρήγορα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και η οποία είναι πολύ επιεικής ο όρος να την πούμε αίρεση, το πιο σωστό είναι να την πούμε παναίρεση. Αυτή η παναίρεση λέγεται οικουμενισμός. Το μαντέψατε και μόνο από την έκφραση, γιατί κάποιοι το έχετε ακούσει. Έτσι την ονόμαζε ο σύγχρονος Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ο οποίος αναγνωρίστηκε πριν λίγο καιρό, δεν ξέρω αν ακριβώς συμπληρώθηκε χρόνος από την αναγνώριση της αγιότητάς του από την Σερβική Εκκλησία, παρόλο που και αυτή η Εκκλησία μαστίζεται από τον οικουμενισμό όπως και γενικά η Εκκλησία η Ορθόδοξη.

Δυστυχώς και αυτή η αίρεση, η παναίρεση, εντάσσεται στο ευρύτερο μωσαϊκό της νέας εποχής. … Η νέα εποχή έχει δύο βασικούς στόχους. Βασίζεται στην αστρολογία που λέει ότι κάθε δύο χιλιάδες χρόνια έρχεται ένας καινούριος ‘Μεσσίας’. Τελείωσε η εποχή του Χριστού και τώρα θα έρθει ο νέος ‘Μεσσίας’ που ξέρουμε εμείς ότι θα είναι ο αντίχριστος. Και έχει δύο βασικούς στόχους αυτή η νέα εποχή. Ο πρώτος είναι να φέρει μία νέα τάξη πραγμάτων σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο, αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση οικονομική και πολιτική. Οπότε να έχουμε μία παγκόσμια κυβέρνηση, έναν παγκόσμιο κυβερνήτη και μία παγκόσμια οικονομία. Ο δεύτερος στόχος είναι να έχουμε μία νέα τάξη πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο, μια νέα θρησκεία που την ονομάζουνε παν-θρησκεία, στην οποία θα συγχωνευτούνε ή θα ενταχθούνε όλες οι υπάρχουσες θρησκείες, παραθρησκείες, αιρέσεις, σέκτες. Ό,τι θέλει ο καθένας να πιστεύει θα πιστεύει και μπορεί να το πιστεύει. Όλοι όμως θα έχουνε μία κοινή αντίληψη ότι ένας είναι ο Θεός και δεν πρέπει ο ένας να καταργεί τον άλλον ή να λέει ότι ο άλλος δεν είναι σωστός. Και φυσικά μέσα σε όλους αυτούς είναι και ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία, στην οποία δεν θα επιτρέπεται να λέει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια αλλά ότι απλώς είναι άλλη μία αλήθεια κοντά στις άλλες αλήθειες του Βούδα, του Μωάμεθ, του Ζαρατούστρα, του Κομφούκιου και είναι και αυτός ένας δρόμος, αλλά όχι Ο δρόμος.

Ο Χριστός όμως μας είπε ότι εγώ είμαι ο δρόμος. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να πάτε στον Θεό. Όλοι οι άλλοι δρόμοι που φανερώνονται, προσφέρονται ως δρόμοι για τον Θεό, δεν πάνε στον Θεό τον αληθινό, αλλά πάνε στον εχθρό του Θεού, στον Εωσφόρο.

Εμείς σήμερα θα επικεντρωθούμε λοιπόν σ’ αυτήν την προσπάθεια να ενωθούνε οι πίστεις μέσα στον Χριστιανισμό. Αυτή η προσπάθεια λέγεται οικουμενισμός. Η ευρύτερη προσπάθεια να ενωθούν όλες οι θρησκείες λέγεται προσπάθεια για την πανθρησκεία.

Στην Ορθοδοξία άρχισε να μπαίνει ο οικουμενισμός σε πρώτη φάση, να κάνουμε διαλόγους δηλαδή, και όχι μόνο, με τους ετεροδόξους -με τους Προτεστάντες, τους Καθολικούς- μέσα στα πλαίσια ενός οργανισμού που δημιουργήθηκε που λέγεται Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, και σε δεύτερη φάση αρχίσαμε να κάνουμε και διαλόγους με τους Μουσουλμάνους, με τους Εβραίους. Οπότε προχωράνε και τα δυο μαζί, και ο οικουμενισμός και η πανθρησκεία. Αυτά έτσι τα λέμε εισαγωγικά για να καταλάβουμε λίγο το θέμα μας.

Από τη δεκαετία του 1970 το οικουμενιστικό όραμα δεν περιορίστηκε μόνο στην ένωση των χριστιανικών ομολογιών, Ορθόδοξοι, Παπικοί, Προτεστάντες, Αντιχαλκηδόνιοι (είναι αυτοί που τους λέμε και αλλιώς Μονοφυσίτες), αλλά η στόχευση απλώνεται και στις θρησκείες του κόσμου ξεκινώντας σε πρώτη φάση από τις λεγόμενες Μονοθεϊστικές θρησκείες, -Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλάμ- οι οποίες προσφέρονται, έτσι νομίζουν αυτοί, σε μία πρώτη ένωση. Και μετά να επεκταθεί και τις υπόλοιπες, τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό και λοιπά.

Όλο αυτό το φαινόμενο ονομάζεται συγκρητισμός .. που σημαίνει ένα ανακάτεμα. Έτσι στην αρχή έχουμε έναν διαχριστιανικό συγκρητισμό, οι λεγόμενοι Χριστιανοί, Ορθόδοξοι, Καθολικοί και Προτεστάντες, ανακατεύονται και κάνουνε μία ένωση. Αυτό που προσπαθούνε να μας σερβίρουνε σιγά-σιγά, διότι δυστυχώς, όπως έλεγε ο π. Παΐσιος και έτσι φαίνεται να είναι η αλήθεια, η ένωση έχει γίνει με τους Παπικούς, απλώς μας την σερβίρουνε σε δόσεις. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια, έχει γίνει σε επίπεδο υπογραφών των μεγάλων. Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει ένωση, γιατί δεν μπορεί να κολλήσει το Πνεύμα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα με τις αιρέσεις, με το πνεύμα των αιρέσεων. Αλλά έχει γίνει στα χαρτιά και προσπαθούνε να το περάσουνε με τον λεγόμενο λαϊκό οικουμενισμό, δηλαδή τώρα πλέον η προσπάθειά τους είναι να πείσουν τον λαό ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, είμαστε το ίδιο. Γι’ αυτό και βλέπουμε τους μεγάλους μας, κάποιους δηλαδή από τους Ορθόδοξους, να συμπροσεύχονται με τους Παπικούς, με τους Προτεστάντες, με τις Προτεστάντισσες, τις παππαδίνες, γιατί αυτοί έχουν και παππαδίνες οι οποίες είναι και ομοφυλόφιλες πολλές από αυτές. Συγνώμη που σας τα λέω αλλά πρέπει να τα πούμε να τα ξέρετε.

Και είναι προς ντροπή μας και μόνο που πηγαίνουμε να συμπροσευχηθούμε με αυτούς, τη στιγμή που οι Ιεροί Κανόνες, ο 10ος Αποστολικός Κανόνας, δηλαδή πριν από τις Οικουμενικές Συνόδους απ’ την εποχή των Αποστόλων, ορίζει ότι καθένας που συμπροσεύχεται με αιρετικούς ακόμα και στο σπίτι του, όχι να πάει στον Ναό, αφορίζεται αν είναι λαϊκός και αν είναι κληρικός καθαιρείται. Έτσι ορίζει ο Κανόνας των Αποστόλων, επομένως δεν μπορείς να πας και να συμπροσεύχεσαι με τους Καθολικούς ή με τους Προτεστάντες. Είναι και μία απορία δική σας όταν πάτε στο εξωτερικό και λέτε, δεν βρίσκω Ορθόδοξο Ναό, να πάω σε έναν Καθολικό; Όχι να μην πας. Δεν επιτρέπεται. Είναι προδοσία του Χριστού, γιατί αυτοί έχουνε αλλοιώσει το δόγμα, έχουνε αλλοιώσει την πίστη, δεν έχουνε δηλαδή σωστή πίστη και ομολογία για τον Χριστό. Έχουν προδώσει τον Χριστό, την αλήθεια του Χριστού και δεν αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα εκεί πέρα. Δηλαδή θα πάρεις άλλο πράγμα, όχι πάντως το Άγιο Πνεύμα.

Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια έχει πετύχει πάρα πολύ και «ορθόδοξοι». εντός εισαγωγικών, θεολόγοι στις θεολογικές σχολές ασπάζονται αυτήν την άποψη. Ποια είναι η άποψη; Ότι και οι Παπικοί είναι Εκκλησία, και το λένε δυστυχώς, και ο ‘Πάπας’ είναι επίσκοπος και έχει και ιερωσύνη και αυτοί έχουν ιερωσύνη. Έχει γίνει μεγάλη ζημιά στους Ορθοδόξους από αυτούς τους λεγόμενους διαλόγους και όχι μόνο δεν έχουμε καλά αποτελέσματα απ’ τους διαλόγους αλλά το αντίθετο έχουμε πολύ κακά αποτελέσματα, διότι έχει αλλοιωθεί το Ορθόδοξο φρόνημα, έχει αλλοιωθεί δηλαδή η Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία. Οι άνθρωποι που πάνε εκεί πέρα αν έχουνε λίγη Ορθοδοξία την χάνουνε και αυτή και έρχονται εδώ και μας λένε απόψεις Παπικές. Υπογράφουνε και κείμενα τα οποία τα συντάσσουνε οι Παπικοί όπως θέλουνε αυτοί, τα οποία ουσιαστικά είναι μία προδοσία της Ορθοδοξίας.

Έτσι λοιπόν περάσαμε από τον διαχριστιανικό συγκρητισμό που σας είπα είναι η προσπάθεια να ενωθούν οι Χριστιανοί μεταξύ τους, δηλαδή η Ορθοδοξία και οι άλλες Χριστιανικές ομάδες ας τις πούμε έτσι, ουσιαστικά είναι αιρέσεις, και περάσαμε στη δεύτερη μορφή του σχεδίου της νέας εποχής που είναι ο διαθρησκειακός συγκρητισμός, να τα βρούμε και με τους Μουσουλμάνους και με τους Ιουδαίους ότι έχουμε τάχατες και μ’ αυτούς τον ίδιο Θεό.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος ήτανε πρύτανης του οικουμενισμού, ότι με την ενότητα των εκκλησιών (είναι δικά του λόγια αυτά) βαδίζουμε και προς μία παν-ανθρωπότητα. Και του πρώην Αμερικής Ιακώβου (Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ήταν αυτός) ότι το ΠΣΕ, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, προχωρεί προς πραγματοποίηση του σκοπού του, δια του συγκερασμού πολιτισμού, θρησκειών και λαών. Αυτό θέλουνε. Να έρθει ένας συγκερασμός και να ανακατευτούμε.

Η νέα τάξη πραγμάτων θέλει έναν κόσμο που να μην έχει ιδιαιτερότητες. Οι κοινωνικές ομάδες δηλαδή, και οι κοινωνικές ιδιαίτερες παραδόσεις του κάθε τόπου, του κάθε λαού, πρέπει να εξαλειφθούν. Να γίνει ο κόσμος ένας χυλός, ένα αμάλγαμα. Πως βάζεις στο μίξερ ας πούμε διάφορα πράγματα και τα κάνεις χυλό ομοιογενή κατά κάποιον τρόπο. Έτσι θέλουν να κάνουν όλον τον κόσμο, γι’ αυτό προωθείται και η λαθρομετανάστευση, για να γίνει ανακάτεμα των πληθυσμών και των θρησκειών, να χαθούνε οι τοπικές παραδόσεις.

Γι’ αυτό προωθείται το αμερικάνικο στυλ ζωής. Τα φαστ φουντ και όλες αυτές οι μόδες, οι χοροί, οι μουσικές. Διότι πρέπει να ξέρετε ότι τις ιδέες της η νέα εποχή τις διαδίδει μέσω της μουσικής βασικά. Μέσω των ΜΜΕ και προπάντων μέσω της μουσικής. Όλα αυτά τα κινήματα της μουσικής, τα μέταλ, ροκ και λοιπά, είναι κινήματα της νέας εποχής. Είναι κατευθυνόμενα και δεν είναι καθόλου αυθόρμητα. Και ο στόχος βέβαια σε τελική ανάλυση είναι ο Θεός, γιατί το κίνημα της νέας εποχής σας είπα ξεκίνησε από την αστρολογία και από μία ονόματι Αλίκη Μπέιλυ η οποία ήτανε μέντιουμ. Μιλούσε με πονηρό πνεύμα το οποίο την καθοδηγούσε τι να γράψει. Αυτή πέθανε το 1949, αν θυμάμαι καλά, και ότι έχει γράψει είναι η βίβλος, είναι το ‘ευαγγέλιο’ των νεοεποχιτών. Μέσα και από τις μουσικές της ροκ και λοιπά περνάνε αυτό το μήνυμα, ότι πλέον ο Χριστός ζάρωσε, πεθαίνει και είμαστε εμείς τώρα που θα κυριαρχήσουμε. Αυτό ήταν τραγούδι των Beatles, οι πρώτοι που ξεκίνησαν τη ροκ. Και σήμερα βέβαια έχει εξελιχθεί αυτό το είδος της μουσικής σε μέταλ, σε ντεθ μέταλ, σε τελείως διαβολικά δηλαδή πλέον τραγούδια που χρησιμοποιούνται ακόμα και σε σατανιστικές τελετουργίες και αυτά τα τραγουδάνε τα παιδιά μας και σου λένε, δεν είναι τίποτα, μουσική είναι και αυτά.

Και ένας άλλος τρόπος που διαδίδεται, και πρέπει να το ξέρετε όσοι είστε γονείς και παππούδες, είναι τα παιδικά παιχνίδια τα οποία είναι πλέον αποκρυφιστικά. Δεν είναι καθόλου αθώα. Αποκρυφιστικά σημαίνει προβολή του σατανά, των τεράτων, των βαμπίρ, ανθρώπων που πίνουν αίμα, φαντασμάτων, όλα αυτά, νεράιδες, μάγισσες, μάγοι, όλο αποκρυφιστικά στοιχεία, δηλαδή μαγικά στοιχεία λατρεία του σατανά. Προωθείται μέσα από τα παιδικά παιχνίδια. Γι’ αυτό πάρα πολύ μεγάλη προσοχή τι παίρνετε στα παιδιά. ‘Όλα αυτά είναι στοχευμένα και κατευθυνόμενα για να αγαπήσουν τα παιδιά ουσιαστικά τον Εωσφόρο που είναι ο αρχηγός του κινήματος της νέας εποχής.

Θέλουνε λοιπόν να κάνουνε ένα παγκόσμιο αμάλγαμα και ένας τρόπος είναι, έτσι αυτοί νομίζουν, να ενώσουν τις θρησκείες, να ανακατέψουν τις θρησκείες.

Να δούμε τα δόγματά τους. Το πρώτο είναι ο δογματικός πλουραλισμός. .. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να έχουμε έναν πλουραλισμό, μια ποικιλία, ένα πλήθος στα δόγματα. Όχι μόνο τα Ορθόδοξα δόγματα αλλά όλα τα δόγματα, να τα δεχτούμε όλα τα δόγματα και η μία θρησκεία να πάρει μέσα της το πνεύμα της άλλης και να γίνει ένα ανακάτεμα. Αυτή η βάση η πνευματική από την οποία ξεκίνησε η πανθρησκεία λέγεται Θεοσοφία και είναι αποκρυφισμός, είναι μαγεία. Σ’ αυτήν εντάχθηκαν, ανήκαν, η Μπλαβάτσκυ, η Μπεσάντ και η Μπέιλυ που σας είπα, είναι η τρίτη πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας και είναι αυτή που θεωρείται η ευαγγελίστρια ας πούμε της νέας εποχής. Ό,τι έχει γράψει είναι το ‘ευαγγέλιο’ της νέας εποχής, η πνευματικής της μητέρα.

Το βασικό δόγμα της Θεοσοφίας είναι ότι καμιά θρησκεία δεν είναι πάνω από την αλήθεια. Δηλαδή, όλες οι θρησκείες έχουνε ψήγματα της αλήθειας, έχουνε κομματάκια. Και οι Ορθόδοξοι έχουνε ένα κομματάκι, εμάς μάλιστα μας λένε ότι έχουμε μεγάλο κομμάτι, μας κολακεύουνε. Ένα άλλο κομμάτι έχουνε οι Καθολικοί. Οι λεγόμενοι Καθολικοί, εμείς είμαστε οι Καθολικοί. Παπικοί είναι πιο σωστό να τους λέμε. Ένα άλλο κομμάτι έχουν οι Προτεστάντες. Άλλο κομμάτι έχουνε οι Ινδουιστές, άλλο οι Βουδιστές και λοιπά. Καμιά θρησκεία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Έτσι λένε αυτοί. Οπότε όλες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιό τους ώστε η κάθε μια να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτισθεί από αυτές. Άρα κι εμείς δηλαδή έχουμε ανάγκη εμπλουτισμού, δεν είναι αρκετά αυτά που μας είπε ο Χριστός. Έχουμε ανάγκη και από τον Βούδα και από τον Μωάμεθ και από όλους αυτούς.

Αυτή ακριβώς είναι η βασική προϋπόθεση διοργανώσεων όπως το λεγόμενο Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου -έγινε στο Σικάγο πρώτη φορά το 1893, έγινε και το 1993- αλλά και συναντήσεων όπως στην Ασίζη το 1986, το 1994, το 2002 και λοιπά. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό. Αυτό πιστεύουν. Πίστευε ό,τι θέλεις, μόνο μην είσαι μονόδρομος. Μην λες ότι έχεις την αποκλειστική αλήθεια.

Ενώ ο Χριστός αυτό μας είπε. Εγώ είμαι η αλήθεια.

Η αποκλειστική αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια πουθενά αλλού. Όχι, σου λέει, υπάρχουν και άλλες αλήθειες. .. Βλέπετε, είναι αντι-χριστιανική διδασκαλία.

Και έχουνε επηρεαστεί και από τον γνωστικισμό. Ο γνωστικισμός αυτό λέει, ότι υπάρχει μία γνώση απόκρυφη. Και στο διαδίκτυο νομίζω υπάρχει μία ταινία, λέγεται The Secret (Το Μυστικό). Μια μυστική γνώση υπάρχει την οποία δεν την ξέρουμε. Δεν υπάρχει, αυτό είναι διαβολικό τέχνασμα. Είναι αυτό που είπε και στην Εύα το φίδι, ότι θα ανοίξουν τα μάτια σου και θα δεις. Γιατί; Ήταν τυφλή η Εύα; Δεν ήξερε αυτά που έπρεπε να ξέρει; Τα ήξερε μια χαρά. Αλλά τί είδε; Είδε το κακό, είδε την αμαρτία. Χρειάζεται να μάθεις την αμαρτία; Όχι δεν χρειάζεται.

Αυτή λοιπόν η διατύπωση, «όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό», «πίστευε ό,τι θέλεις μόνο μην είσαι μονόδρομος», αυτή είναι μια διαφορετική διατύπωση του προαναφερθέντος θεοσοφικού νεοεποχίτικου δόγματος, που σου λέει να υπάρχει δογματικός πλουραλισμός. Υπογραμμίζουμε την πρώτη λέξη, τη λέξη ‘δογματικός’. Αυτό σημαίνει ότι σημαντικό δεν είναι ο πλουραλισμός, δηλαδή η συνύπαρξη διαφορετικών δογμάτων και πίστεων, όσο το ότι ο πλουραλισμός ανάγεται σε δόγμα. Καταλάβατε; Δηλαδή, οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει πλουραλισμός, δεν μπορεί να υπάρχει αποκλειστικότητα. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται ως ‘φανατικός’ και εξοβελίζεται. Καταλάβατε;

«Διαφορετικότητα», είπε ο δήμαρχος εδώ στους ομοφυλόφιλους. Είστε μία διαφορετικότητα. .. Γιατί να μην τους δεχτούμε και αυτούς; Δεν είναι κάτι διαφορετικό; Γιατί να είμαστε ‘αποκλειστικοί’, να κάνουμε ΄κοινωνικό αποκλεισμό’; Βλέπετε; Είναι ακριβώς αυτό το δόγμα της νέας εποχής. Ότι ο πλουραλισμός είναι δόγμα δηλαδή, ότι πρέπει να υπάρχουν πολλά, όχι ένα. Γι’ αυτό και ξεκίνησαν την πορεία τους, όσοι τους είδατε, με το σύμβολο της νέας εποχής, το ουράνιο τόξο. Οι ομοφυλόφιλοι έχουν αυτό το σύμβολο. Για να καταλάβετε ότι δεν είναι τυχαίες αυτές οι gay pride που οργανώνονται και στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη και θα πάνε τώρα και στην Σκιάθο και θα μολύνουν όλη την Πατρίδα μας. Εμείς φταίμε, εμείς τους αφήνουμε. Είναι και αυτοί από τη νέα εποχή κατευθυνόμενοι και είναι σα να μας λένε ότι να εμείς είμαστε και είμαστε τέτοιοι. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα είναι ‘φανατικός’ και εξοβελίζεται.

Απ’ τους εκπροσώπους της νέας εποχής εκφράζεται η θέση ότι δεν πρέπει κανείς να εκφέρει αξιολογικές κρίσεις για την ορθότητα, την ανωτερότητα ή την κατωτερότητα των διαφόρων θρησκειών. Δεν μπορείς να πεις δηλαδή ότι ο μουσουλμανισμός είναι λάθος. Δεν επιτρέπεται να τους αξιολογήσεις, να τους κρίνεις. Δεν επιτρέπεται να πεις ότι είναι απαράδεκτο να σκοτώνουν τις γυναίκες επειδή πέθαναν οι άντρες τους ας πούμε, οι Ινδοί. Αυτό γίνεται στον Ινδουισμό. Όχι σου λέει, Ινδουισμός, είναι πολύ καλή θρησκεία. Δεν επιτρέπεται να πεις κακά λόγια, μετά είσαι .. πρέπει να σε πάμε στο δικαστήριο. Από τους εκπροσώπους της νέας εποχής λοιπόν αυτό το δόγμα εκφράζεται. Δεν μπορείς να κατακρίνεις τους άλλους, εφόσον όλες οι θρησκείες είναι νόμιμες εξίσου και απλώς διαφορετικές για λόγους ιστορικούς και πολιτισμικούς. Θρησκευτικές παραδόσεις. Αλλά όλοι σου λέει, υπηρετούν τον ίδιο Θεό και πάνε τους ανθρώπους προς τον Θεό.

Ο δογματικός πλουραλισμός συνδέεται άμεσα με την βασική θεωρία της νέας εποχής, η οποία έντονα προπαγανδίζεται -προσέξτε γιατί αυτά τα βλέπουμε κάθε στιγμή- ότι δεν υπάρχουν όρια. Βλέπετε διαφήμιση που έχει βασικό μήνυμα ‘no limits’. Το έχετε δει; ‘No limits’. Όχι όρια, μην βάζεις όρια. Δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχουν σύνορα. Απ’ τη νέα εποχή ξεκινάει αυτό το σύνθημα. Έτσι, το καλό και το κακό για τους κήρυκες της νέας εποχής είναι απλώς δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Εσύ το βλέπεις καλό, ο άλλος το βλέπει κακό. Βλέπετε; Σχετικοποιούνται τα πάντα. Σου λέει, γιατί είναι κακό η ομοφυλοφιλία; Είναι μια άλλη όψη, έτσι το βλέπει αυτός. Γιατί είναι κακό, θα μας πούνε σε λίγο, να σκοτώνεις; Ακόμα δεν το είπανε, το είπανε όμως για τις εκτρώσεις. Σου λέει, γιατί είναι κακό να σκοτώνεις τα έμβρυα; Δεν είναι κακό. Σιγά-σιγά θα δείτε θα νομιμοποιήσουν την παιδοφιλία, αν δεν το έχουν κάνει ήδη. Ήδη το έχουν κάνει κάποιοι.

Έτσι το καλό και το κακό για τους κήρυκες της νέας εποχής είναι απλώς δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πρόκειται για τη θεωρία του ying και του yang στις Ανατολικές θρησκείες. Ο δογματικός πλουραλισμός συνδέεται επίσης με μια άλλη θεμελιώδη παραδοχή πολλών ομάδων της νέας εποχής που είναι ο υποκειμενισμός. Προσέξτε, και αυτό θα το έχετε ακούσει, ‘έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε‘. Αφού έτσι το νομίζετε, έτσι θα ΄ναι. Έτσι το βλέπεις εσύ, άποψή σου. Εγώ έχω μια άλλη άποψη, ο άλλος έχει μια άλλη άποψη. Δεν υπάρχει δηλαδή αλήθεια αντικειμενική, υποκειμενικά είναι όλα. Υποκειμενική και η ηθική, οπότε τα καταργούμε όλα. Καταλάβατε; No limits, καθόλου όρια. Δεν υπάρχουν όρια, έτσι το βλέπεις εσύ ότι αυτό είναι ηθικό, εγώ το βλέπω για ανήθικο αυτό. ..

Και ο καθένας φτιάχνει μία δική του ηθική. Και τελικά πού καταλήγουμε; Προσέξτε.

Καταλήγουμε στο δόγμα του νέο-σατανισμού. Τι λέει αυτό το δόγμα; ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ. Αυτός είναι όλος ο νόμος. Καταλάβατε; Δεν υπάρχει πλέον φραγμός για τίποτα. Κάνε ό,τι θέλεις. Αυτός είναι ο νόμος. Αυτό λέει ο νέο-σατανισμός με τη διατύπωση του Άλιστερ Κρόουλι -θα τον έχετε ακούσει- ο οποίος ονόμαζε τον εαυτό του, the great beast, το μέγα θηρίο. Ωραίο όνομα! Την εποχή αυτή υπάρχει και βιβλίο που τον προβάλλει και τον ωραιοποιεί, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ. Τους κάνουμε και διαφήμιση.

Άριστα εκφράζει το πνεύμα της συγκρητιστικής πανθρησκείας η ομιλία του Ινδού γκουρού Βιβεκανάντα στο πρώτο Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου. Η πρώτη οργάνωση έγινε στο Σικάγο το 1893. Προσέξτε τι είπε αυτός ο γκουρού. Είναι οι προγραμματικές δηλώσεις γι’ αυτό που θα επακολουθούσε μετά από χρόνια. Μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής:

«Αν κάποιος από το ακροατήριο ελπίζει ότι αυτή η ενότης θα έρθει με τον θρίαμβο μιας οποιασδήποτε θρησκείας και τον αφανισμό των άλλων, σ’ αυτόν δεν έχω παρά να πω: Αδελφέ μου, οι ελπίδες σου θα διαψευστούν. Μήπως επιθυμώ οι Χριστιανοί να γίνουν Ινδουιστές; Προς Θεού. Μήπως επιθυμώ οι Ινδουιστές ή οι Βουδιστές να γίνουν Χριστιανοί; Προς Θεού. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να γίνουν Ινδουιστές, ούτε Βουδιστές. Ούτε και αυτοί να γίνουν Χριστιανοί. Αλλά τι; Κάθε θρησκεία θα πρέπει να αφομοιώσει το πνεύμα των άλλων θρησκειών, διατηρώντας ωστόσο τις ιδιαιτερότητές της προκειμένου να αναπτυχθεί σύμφωνα με τους δικούς της νόμους».

Πόσο ‘όμορφα’ ακούγεται αλλά πόσο κατεδαφιστικό είναι για την Ορθοδοξία. Έτσι δεν επιτρέπεται να κάνεις ιεραποστολή. Δεν επιτρέπεται να μαρτυρήσεις, να ομολογήσεις Χριστό, αφού όλοι πρέπει να είναι αυτό που είναι, να μην αλλάξει κανένας και όλοι είναι μια χαρά, όλοι πάνε στον Θεό.

Γιατί οι Απόστολοι τότε να πάνε να κηρύξουν στα έθνη τον Χριστό; Γιατί ο Χριστός να στείλει τους Αποστόλους στα έθνη; Δεν χρειάζεται. Βλέπετε πως ανατρέπουν τον Χριστό; Ενώ ο Χριστός αυτήν την εντολή μας έδωσε, πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Αν όλα τα έθνη ήταν εν τάξει και είχαν την αλήθεια, ποιός ο λόγος να τους κηρύξουμε; Ποιος ο λόγος να μας σταυρώσουνε και να μας σφάξουνε, όπως έσφαξαν τους πλείστους των Ιεραποστόλων;

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]

Απομαγνητοφώνηση [01:35 έως 30:24] Φαίη για το Αβέρωφ.

Πηγή βίντεο: Στράτος Orthodox