Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος για τις «έμφυλες ταυτότητες». (Μέρος Γ)

.. ισότητα στην Εκκλησία είναι η ευκαιρία της σωτηρίας ..

Η Χριστιανική Φοιτητική Δράση

παρουσιάζει

μία συνέντευξη με τον Σεβ. Μητρ. Μεσογαίας & Λαυρεωτικής

κ. ΝΙΚΟΛΑΟ

Πρώτο μέρος ΕΔΩ, δεύτερο μέρος ΕΔΩ.

– Ωστόσο .. αυτό που λέτε, μπορεί κάποιοι να σκεφτούν ότι είναι ίσως λίγο θεωρητικό, μας είπατε ήδη ότι έχετε παραδείγματα, αλλά θα ήθελα λίγο να επανέλθουμε σ’ αυτό. Η εκτροπή, όπως την ονομάσατε, μπορεί ν΄ αλλάξει;

Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος: Δεν είναι κακή λέξη.

– Μπορεί ο άνθρωπος να γυρίσει από την εκτροπή στη μη εκτροπή και πως μπορεί ένας ιερέας να συμβάλει σ’ αυτό; Να του ενδυναμώσει το βιολογικό του φύλο; ..

Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος: Νομίζω ότι όλα τα είπα αυτά που λέτε. Η απάντηση περιέχεται σ’ αυτά που είπαμε. Το να ‘ρθει ένας άνθρωπος και να τον ακούσει, ο οποίος μπορεί να έρθει για να δικαιολογηθεί, να πει ότι εγώ υποφέρω και θέλω να με σεβαστείτε, δεν θέλω να με διορθώσετε. Δεν έρχεται έτσι .. θέλω να με σεβαστείτε Και αυτός και μόνο που ήρθε, έχει υπερβεί ένα μεγάλο εμπόδιο, όλο αυτό που του έχει δημιουργηθεί ότι θα τον κυνηγήσει ο παπάς. Και μπορεί να έχει και δίκιο. Και αυτοί που του το είπαν να έχουν δίκιο. Για φανταστείτε όμως ότι έρχεται, και βρίσκει μια αγκαλιά κατανόησης.

Έλα αδελφέ μου εδώ πέρα, έχεις τον αγώνα σου, όλοι έχουμε τον αγώνα μας, όλοι μας σε ποικίλα επίπεδα, εσένα είναι αυτός ο αγώνας σου τώρα. Δεν υπάρχει στην Εκκλησία αθεράπευτη ασθένεια. Δεν υπάρχει. Ούτε μία. Υπάρχει ένα φάρμακο που είναι για όλες, το οποίο έχει διάφορες εκφράσεις. Είναι αυτό που λέγεται μετάνοια και το οποίο μπολιάζεται με κάτι άλλο που λέγεται ταπείνωση. Έλα εδώ λοιπόν, θα βάλουμε, ταπεινά εσύ, με αγάπη, σιγά σιγά θα δούμε τι έχεις. Μα ξέρετε εγώ νοιώθω έτσι. Θες να το δούμε σιγά σιγά; Για να γίνει κάτι καλύτερο, για να ελευθερωθεί η ψυχή σου. Διότι συνήθως σ’ εμάς δεν θα ‘ρθουν αυτοί που είναι active στο συγκεκριμένο θέμα, έρχονται αυτοί που ταλαιπωρούνται με την ψυχή τους. Και είναι πιο εύκολο να του μιλήσεις αλλά είναι πολύ βαθύ αυτό το πράγμα. Απεναντίας, το να κοπεί μια πράξη είναι πιο εύκολο από το να αλλάξει ένα εσωτερικό βίωμα και μια εσωτερική πεποίθηση και αντίληψη. Το καταλαβαίνετε νομίζω.

Η Εκκλησία ξέρει να αγκαλιάζει. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία αμαρτωλών, Εκκλησία ασθενών, Εκκλησία πτωχών, Εκκλησία ληστών, Εκκλησία πορνών, Εκκλησία ανθρώπων που ό,τι μπορείς να φανταστείς έχουν κάνει στη ζωή τους, αλλά είναι και Εκκλησία Αγίων. Εγώ έχω πολύ ελπίδα για τέτοιους ανθρώπους, αν θελήσουν. Και αν κάτι μου κοστίζει, είναι ότι τους φτιάχνει η κοινωνία έτσι που να μην πιστεύουν στην αλλαγή τους αλλά να συμβιβάζονται με τη δυστυχία τους, είναι κρίμα, με την άρνηση της υποστάσεώς τους. Γιατί; Πονάει η ψυχή μου.

Μπορεί όμως να ‘ρθουν κάποιοι άνθρωποι συντετριμμένοι, αυτοί θέλουνε λίγο κατανόηση, λίγη αγάπη. Εσείς δεν θέλετε αγάπη ρε παιδιά; Εγώ θέλω, ψοφάω. Ε και αυτοί οι άνθρωποι. Είναι ευαίσθητοι, είναι τσακισμένοι, είναι χτυπημένοι, από την όλη πάλη με την ταυτότητά τους. .. Προσέξτε αυτό που είπα. Η πάλη με την ταυτότητα, όχι με το τι είναι, [αλλά] με το τι νομίζουν ότι είναι. Είναι άλλο, είναι σαφές το τι είναι. Εκτός αν έχουμε περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού που υπάρχει μία μίξη στοιχείων ορμονικών, ανατομικών και ούτω καθεξής. Αυτό είναι κάτι άλλο.

-Έχετε γνωρίσει εσείς πάτερ κάποιον, είτε να έρθει να σας μιλήσει είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, που να έψαχνε την ταυτότητά του;

Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος: Πολύ συχνά. Και να σας πω την αλήθεια; Όταν μου ‘ρχεται ένας τέτοιος άνθρωπος δεν με ενδιαφέρει καμιά συνέντευξη στη Χριστιανική Φοιτητική Δράση, με ενδιαφέρει αυτός. Δεν με ενδιαφέρει καμιά ομιλία, με ενδιαφέρει αυτός. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα από τις εκκλησιαστικές υποχρεώσεις μου, με ενδιαφέρει αυτός. Γιατί αυτός βρίσκεται σε έναν άνισο αγώνα ο δυστυχής.

-Ένα θέμα τελευταίο ήταν ότι μέσα στη Θεματική Εβδομάδα αναφέρεται και για την ισότητα των δύο φύλων. Αυτό που πολλές φορές έχουμε ακούσει και ως παράπονο, ως προβληματισμό κάποιες φορές, ότι η Εκκλησία δεν πιστεύει στην ισότητα των δύο φύλων. Γιατί η γυναίκα δεν μπορεί να χειροτονηθεί, να ψάλλει, να αξιοποιείται πιο ενεργά στη διοικητική δομή, να παίρνει κάποιες αποφάσεις, να συμμετέχει σ’ αυτό; Και κάποιοι μάλιστα, θα λέγαμε κληρικοί μέσα στην Εκκλησία, λένε, ναι .. υπάρχει μία έλλειψη σ’ αυτό. Ποια είναι η γνώμη σας.

Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος: Έλληψη; Είναι πολύ απλό, για μένα. Στην Εκκλησία υπάρχει ισότητα στη διεκδίκηση της θέσης του τελευταίου, όχι του πρώτου, όχι των δικαιωμάτων μας. Δεν ψάχνεις για εξουσία, ψάχνεις για διακονία. Δεν ψάχνεις να είμαι πρώτος, διεκδικείς τη θέση του τελευταίου. Έτσι είναι η διδασκαλία Της, και αυτή είναι η αληθινή Εκκλησία. Το να είμαι εγώ πρώτος, ο Δεσπότης, και ο άλλος ο διάκονος κάτω από μένα, είμαι αποτυχημένος Δεσπότης. Αλλά να είμαι Δεσπότης με περισσότερο διακονικό φρόνημα από τον διάκονο, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτό δεν σημαίνει να αποποιηθώ την ευθύνη σε κάτι που μου ανέθεσε η Εκκλησία, αλλά εσωτερικά να μην νοιώθω υπεροχικά και σας διαβεβαιώνω ότι είναι αρκετά δύσκολο, αλλά είναι πολύ σπουδαίο. Εμένα, αυτό θα ήθελα να αποτελεί τον άξονά μου.

Μέσα λοιπόν στην Εκκλησία δεν υπάρχει διεκδίκηση δικαιωμάτων. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα. Κανονικά, και όπου υπάρχουν υγιείς κοινότητες, όταν ένας ζητήσει να γίνει παπάς σε ένα Μοναστήρι που είναι όλοι μοναχοί -δεν είναι παπάδες όλοι οι μοναχοί- και πει, εγώ θέλω να γίνω παπάς. Αυτός, δεν πρέπει να γίνει, κι ας είναι άντρας. Δεν είναι προνόμιο το να είσαι άντρας για να γίνεις.

Το να ψάλλουν οι γυναίκες, νομίζω ψάλλουν, εγώ έχω στείλει εδώ στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής.. οι καλύτερες φωνές είναι κοπέλες. Θέλουν να κάνουν έναν Χορό, κακό πράγμα είναι; Μακάρι να ψάλλουν. Στην περίοδο του Σοβιετικού καθεστώτος τα αναλόγια και στη διασπορά τα κράτησαν οι γυναίκες. Θα το κάνουμε και τώρα γιατί θα έρθει και εδώ τέτοιο πράγμα. Άρα λοιπόν έχουμε γυναίκες, βεβαίως. Εγώ στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο έχω δυο γυναίκες, διοικητικός ρόλος είναι, και είναι σοφές. Αν μου κάνουν καμιά κουτσουκέλα, άντε στην άκρη.

Λέω λοιπόν ότι η Εκκλησία ξέρει να τις σέβεται. Πες τε μου ποιο πρόσωπο είναι πιο τιμημένο από την Παναγία. Πες τε μου γιατί ο Χριστός εμφανίστηκε στις μαθήτριες, οι οποίες μετά τρέξαν και το είπαν στους μαθητές. Και όταν οι μαθητές τρέξανε στον τάφο ἀπῆλθεν πρὸς αὑτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός. Αυτός δεν πήγε να το πει αλλού. Είναι ανώτερες οι γυναίκες, η γυναικεία φύση στη συγκεκριμένη εκδήλωση.

Μέσα λοιπόν στην Εκκλησία δεν υπάρχουν δικαιώματα, ποιος θα είναι εξουσία. Απλώς το θέμα της Ιερωσύνης, όπως έτσι είναι, επειδή ο Κύριος εμφανίζεται μέσα με την ανδρική φύση και αυτό ακολουθήθηκε, με πολύ σεβασμό το δέχτηκαν όλοι και δεν σημαίνει ότι, κάτω οι γυναίκες και μπροστά οι άντρες. Και όταν στο γάμο λέει, .. η γυνή να φοβάται τον άντρα, το λέει, να τον σέβεται δηλαδή. Αλλά λέει και κάτι άλλο. Οι άντρες να αγαπάτε τις γυναίκες,. Πως; Σαν τα σώματά σας, όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία. Μα δυσκολότερο είναι αυτό από το πρώτο.

Η ισότητα λοιπόν δεν είναι στο επίπεδο των δικαιωμάτων, αυτή υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Ισότητα στην Εκκλησία είναι η ευκαιρία της σωτηρίας. Εκεί, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ, δοῦλος ή ἐλεύθερος, βάρβαρος ή Σκύθης, τίποτα. Όλοι είμαστε ένα ενώπιον του Θεού. Κι εγώ θαυμάζω τις γυναικείες ψυχές και μαθητεύω σ’ αυτές και τις ζηλεύω. Τις ζηλεύω για τα χαρίσματα που τους έχει δώσει ο Θεός ..την καλή ζήλια. Νομίζω ότι αυτό είναι, και τελείωσε όλο το θέμα.

– Σας ευχαριστούμε πολύ Σεβασμιώτατε, ήταν ιδιαίτερη λέω και πάλι χαρά και τιμή και θα έλεγα μυσταγωγία αυτή ..

Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος: Ε κόψε λίγο .. κι εγώ σας ευχαριστώ ήταν χαρά μου έτσι που βρεθήκαμε. Πιστεύω ότι είναι υγιής αυτός ο προβληματισμός και πρέπει να γίνεται και σίγουρα εμείς δεν περιγράψαμε όλη την αλήθεια. Μέσα σε αυτήν την συζήτηση προσπαθήσαμε δύο πράγματα να κάνουμε, να δούμε την αλήθεια και να δείξουμε την αλήθεια. Ε αν το κάναμε, πετύχαμε. Διότι είναι μυστήριο η αλήθεια που μας υπερβαίνει. Το προσεγγίζουμε. Το φρόνημα της προσέγγισης έχει μεγάλη αξία, όχι ο βαθμός της πρόσληψής της. Αυτό που είπαμε ότι στην Εκκλησία πρώτος είναι ο έσχατος, ο ανταγωνισμός είναι ποιος θα είναι ο τελευταίος. Όχι από μειονεξία. Αυτό που έκανε ο Χριστός, λίγο πριν από το Πάθος. Ότι είμαι ανάμεσά σας ως ο διακονών, ότι έξω λένε ποιος θα είναι πρώτος και κατακυριεύουσιν και κάνουν και εξουσιάζουν. Εδώ, άμα θέλετε να είστε μαζί μου πρέπει να είστε τελευταίοι. Μακάριος αυτός που εκούσια τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του τελευταίου και παίρνει από τη δόξα των αδελφών του, τους οποίους τους βλέπει μπροστά του.

Αυτό είναι η Εκκλησία. Να είστε καλά.

***

[ΤΕΛΟΣ]

Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ

Πηγή βίντεο Χριστιανική Φοιτητική Δράση