Ο δρόμος της πολιτικής αντίστασης

άρθρο του Σταύρου Βουλγαράκη

.

Η πολιτική ηγεσία αφού παρέδωσε τη χώρα αμαχητί και ολοκληρωτικά το 2010, αρκείται σήμερα να εφαρμόζει τους αδιαπραγμάτευτους όρους παράδοσης που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια και ταχέως στην ολική μετατροπή της Ελλάδας σε ένα αποτυχημένο κράτος.

Το αποτέλεσμα αυτών των όρων είναι: η αυξανόμενη και με ανεπανάληπτους ρυθμούς απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας, η παράδοση και διάλυση των οικονομικών εκπαιδευτικών, θρησκευτικών και κοινωνικών μας υποδομών καθώς και η προοδευτική κατοχή, με όλες τις μορφές, της Ελληνικής επικράτειας. Η εκτελεστική, νομοθετική, πολιτική και δικαστική εξουσία κηδεμονεύονται όντας πλήρως εξαρτώμενες από την Γερμανοκεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από το ασφυκτικό πλαίσιο των μνημονίων που ψηφίζονται δουλοπρεπώς στη Βουλή και υπογράφονται από τα πειθήνια και πλήρως υποταγμένα όργανα των εκάστοτε  ελληνικών κυβερνήσεων.

Την χρονική αυτή περίοδο τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, υπερφορτωμένα με άσκοπες και άχρηστες αναλύσεις επί αναλύσεων και ωμή τρομοκρατία, έχουν μετατραπεί σε Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης. Ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού εγκαταλείπει την χώρα μεταφέροντας τις γνώσεις και τις δεξιότητες αλλά και τη δημιουργικότητά τους. Γνώσεις, δεξιότητες και δημιουργικότητα οι οποίες αποτελούν εν μέρει και εν γένει εθνικό κεφάλαιο, καθώς έχουν χρηματοδοτηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτή η απώλεια εξειδικευμένου και οικονομικά ενεργού πληθυσμού γίνεται με την πάροδο του χρόνου μη αναστρέψιμη, καθώς οι νέοι κυρίως Έλληνες που μεταναστεύουν στο εξωτερικό αποκτούν ισχυρούς οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς με τις χώρες που τους υποδέχονται, εις βάρος των δεσμών τους με την Πατρίδα μας.

Μια άλλη μερίδα Ελλήνων, αρνείται να αποδεχθεί αυτή την σύγχρονη κατοχή, προβάλλοντας ως ασπίδα τη στοιχειώδη Εθνική λογική. Η Ελλάδα έχει μακρά ιστορία αντίστασης στους πάσης φύσης κατακτητές. Καθώς οι ευρωπαϊκοί λαοί αναπτύσσουν ευρωσκεπτικιστικές αντιλήψεις διακρίνοντας την υποκρισία της Ενωμένης Ευρώπης, γίνεται όλο και πιο φανερό και βέβαιο ότι καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν είχε, έχει και θα έχει το δικαίωμα να εξευτελίζει την Πατρίδα μας και τον Ελληνικό λαό. Αν κάποιος λαός έχει δικαίωμα υπεράσπισης των εθνικών του συμφερόντων αυτός σίγουρα είναι ο δικός μας Λαός. Λαοί της Ευρώπης όπως οι Βρετανοί, οι Γάλλοι , οι Ιταλοί και οι Πολωνοί αντιλαμβάνονται ορθά το καθήκον τους προς τις Πατρίδες τους και την ιστορία τους όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας οικονομικές και γεωστρατηγικές πολιτικές που προστατεύουν τα εθνικά τους συμφέροντα.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως έχουμε υποχωρήσει δραματικά σε όλα τα μέτωπα και τα επίπεδα. Γίναμε συμμέτοχοι στην παράδοση της χώρας μας σε ξένους επιτρόπους και συμφέροντα εξαιτίας της εγκληματικής μας ανοχής σε ένα γελοίο κομματικό σύστημα, σε ένα ξεχαρβαλωμένο οικονομικά και θεσμικά κράτος. Τα σφάλματα εκτίμησης και εθελοδουλίας που επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις από το 1974 και έπειτα είναι τραγικά. Η λαμπρή όμως και μακραίωνη ιστορία του Έθνους μας, μας δείχνει ότι είναι αφελές και ανόητο να θεωρηθεί η ήττα μας ολοκληρωτική και μη αναστρέψιμη.

Έχουμε ακόμα ένα Σύνταγμα που τυπικά λειτουργεί, βασισμένο στην Αγία Αδιαίρετη και Ομοούσιο Τριάδα. Το Στράτευμα και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας μας παραμένουν λειτουργικά και πιστά στο καθήκον τους και διαθέτουμε εξαιρετικά μεγάλες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης. Οι παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις μας προσφέρουν δυνατότητες αναδιάταξης συμμαχιών και πρωτοφανείς ιστορικές ευκαιρίες. Τα πλεονεκτήματα της γεωγραφικής μας θέσης παραμένουν μοναδικά μέσα σε ένα κλίμα αποσύνθεσης της Ενωμένης Ευρώπης το οποίο επιταχύνεται ραγδαία. Η παγκοσμιοποίηση με την σημερινή μορφή υποχωρεί και αναδύεται σταθερά μια πολυδιάστατη Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων.

Γενικότερα, οι παγκόσμιες δυνάμεις ανακατατάσσονται. Καμία σοβαρή ανάλυση δεν μπορεί να προβλέψει το εάν οι «παγκοσμιοποιημένες» χώρες του σήμερα θα συνταχθούν με το μέρος των εθνικών τους δικαίων στο μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τις φίλιες και συντεταγμένες υπό τη Γερμανία χώρες που δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα παραμείνουν υποταγμένες σ’ αυτή στο άμεσο μέλλον. Εάν τελικά αναδυθούν ισχυρές οι εθνικές δυνάμεις της Ευρώπης, ποιά θα είναι η μοίρα μίας πατρίδας και του λαού της που θα έχει υποταχθεί αμαχητί; Ποια θα είναι η μοίρα των ξενιτεμένων μας αδερφών που βρίσκονται ανά τον κόσμο;

Η συλλογική εθνική μας μνήμη, υπερηφάνεια, ιστορία, λογική και η προσωπική τιμή του καθενός από εμάς, απαιτούν απ’ όλους τους Έλληνες να αντισταθούμε στην σύγχρονη κατοχή της Πατρίδας μας με όλες μας τις δυνάμεις. Δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα της απραγίας, της οκνηρίας!

Η κοινή λογική, απαλλαγμένη από τον τρόμο που εξαπολύεται συστηματικά εναντίον του Ελληνικού λαού, υπαγορεύει τις μορφές δράσης της αποτελεσματικότερης δυνατής αντίστασης.

Είναι ζήτημα ζωτικών εθνικών συμφερόντων να αναδυθεί η ισχυρότερη δυνατή Εθνική πολική δύναμη, οπουδήποτε είναι αυτό δυνατόν και με οποιοδήποτε μέσο. Είναι απαραίτητο να συγκεντρωθούν και να οργανωθούν τάχιστα οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι που απαιτούνται για την πολιτική αντίσταση των Ελλήνων. Διακυβεύεται η επιβίωση και η ύπαρξη του Έθνους μας!

Προκειμένου να προλάβουμε την επερχόμενη αιματηρή εποχή, όπου μία πολιτική αντίσταση θα είναι αδύνατη, είναι καθήκον όλων των Ελλήνων να παραμείνουμε πιστοί στο πνεύμα του Συντάγματος και να αποφύγουμε τη μοίρα του αποτυχημένου κράτους που πλανάται πάνω από την Πατρίδα μας.

Το μόνο που οφείλουμε στις δυνάμεις της σύγχρονης κατοχής και τους σύγχρονους δοσιλόγους του θλιβερού πολιτικού προσωπικού, είναι μία ισχυρή εθνική πολιτική αντίσταση.

.
.
Εικόνα: «Νέμεσις» έργο του Gheorghe Tattarescu από τη Wiki