Μία ἁπλὴ σύγκριση

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικός φιλόλογος ἱστορικός

Γιὰ νὰ μὴν περιπλὲκουμε τὰ πράγματα καὶ γιὰ νὰ ἐξαφανίσουμε λόγῳ τῶν πολλῶν κατηγοριῶν κάθε σκανδαλισμὸ ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς τῇ πίστει, ἀρκεῖ μία ἁπλὴ σύγκριση, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ ληστρικότητα τῆς κολυμπαρίου συνόδου.

Ἃγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: τὸν πάπα νὰ καταρᾶσθε, διότι αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία.

Ἃγ. Παΐσιος: Γιὰ νὰ ποῦμε τὸ «Πάτερ ἡμῶν», τοὺς λέω, πρέπει νὰ συμφωνοῦμε καὶ στὸ δόγμα, ἀλλὰ μεταξὺ ἡμῶν και ὑμῖν χάσμα μέγα ἐστί.

Γέροντας Σωφρόνιος: Δὲν ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἄλλη ὁδὸς γνωστὴ στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὴ σωτηρία, πιὸ τέλεια ἀπὸ αὐτήν, ποὺ διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».

Στάρετς Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα: Στοὺς θρόνους τῶν ἱεραρχῶν καὶ στὰ Μοναστήρια δὲν θὰ μποροῦν νὰ βρεθοῦν ἄνθρωποι ποὺ νὰ εἶναι δοκιμασμένοι καὶ πεπειραμένοι στὴν πνευματική ζωή. Γι’ αὐτό τὸ λόγο θὰ διαδοθοῦν παντοῦ αἱρέσεις, καὶ θὰ πλανήσουν πολλούς.

Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: Τὴν ὀρθότητα τῶν Ἀποφάσεων τῶν ἑκάστοτε Συνόδων ἐπικυρώνει ἡ εὐσεβὴς πίστις καὶ ἡ ὀρθότης τῶν δογμάτων.

Ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός: ὅποιος ἐπικοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἑνωμένος μὲ τοὺς Ἁγίους.

***

Οἰκ. Πατριάρχης Βαρθολομαῖος: Τὴν αὐτοῦ Ἁγιότητα Φραγκίσκον πάπα Ῥώμης, πεφιλημένον ἡμῖν ἀδελφόν.

Ὁ Περγάμου Ἰ. Ζηζιούλας (συνοπτικά): Ἡ ἀνάγνωση τοῦ «Πάτερ ἡμῶν» μέσω τοῦ βαπτίσματος ἀναδεικνύει τὴν ἐνότητα τῶν Χριστιανῶν.

Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ὁ Βόλου Ἰγνάτιος, ὁ Γαλλίας, ὁ Γερμανίας, ὁ Προύσσης κτλ.: Πολλοὶ δρόμοι ὁδηγοῦν στὴ σωτηρία.

Μητρ. Σισανίου Παῦλος: Ποιὸς θὰ μὰς πεῖ τἠν ἀλήθεια; Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Κανεὶς δὲν εἶναι πάνω ἀπ’ αὐτήν.

Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος: Νὰ μὴν ἀναλωθοῦμε μόνο μὲ τὶς θεολογικές ἀναλύσεις ἀλλά νὰ σταθοῦμε καὶ στὴν οὐσία… Τί θὰ πεῖ ὁ κόσμος;

Ἀλβανίας Ἀναστἀσιος: Ἐγωκεντρικοὶ αὐτοὶ ποὺ δὲν θέλουν τὸν διάλογο

Αὐτὲς εἶναι ἐλάχιστες συγκρίσεις, ἀπὸ τὶς πολλὲς, ποὺ μποροῦν να γίνουν. Ὅλες ὅμως ἀποδεικνύουν τὸ αὐτονόητο. Ὅτι δηλαδὴ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ καταργοῦν συνειδητὰ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Γιατὶ ἂν ἦταν ἀσυνείδητα θὰ εἴχαν ἐλαφρυντικά. Ἐπειδὴ ὅμως κάνουν αὐτό, ἐνῶ γνωρίζουν αὐτὰ ποὺ προσποιοῦνται, ἡ κατηγορία ἐναντίον των εἶναι βαρυτέρα, διότι ὅταν μὲν σκέπτωνται διὰ τὰἰδικά των, ἀσχολοῦνται μὲ ζῆλον, ὅταν δὲ γράφουν περὶ τῆς πίστεως εἰς τὸν Κύριόν μας τότε παίζουν, καὶ κάθε ἄλλο παρὰ λέγουν τὴν ἀλήθειαν. Καὶ τότε ἀποκρύπτουν μὲν αὐτὰ διὰ τὰ ὁποῖα κατηγορεῖται ἡ αἵρεσίς των, προφέρουν δὲ τὰ λόγια τῶν Γραφῶν. (Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους Αἰγύπτου καὶ Λιβύης, Ἐπιστολὴ Ἐγκύκλιος κατὰ Ἀρειανῶν).

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί ἐν Χριστῷ, ἀς μᾶς ὀνομάζουν ταλιμπάν. Ἐὰν μὲ αὐτὸν τὸν ὂρο συγκαταλεγόμαστε μὲ τὸν ἅγιο Μάξιμο, μὲ τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο, μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς θέλοντες εὐσεβῶς ζεῖν, τότε κὲρδος ἔχουμε.Ὅπως προέβλεψαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἑμεῖς, οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι καὶ μάλιστα πρῶτος ἐγὼ, δὲν ἔχουμε νὰ ἐπιδείξουμε καμία ἄλλη ἀρετὴ ἐκτὸς τῆς ὁμολογίας. Ὁμολογία λοιπὸν εἶναι τὸ ἐλάχιστο καὶ παράλληλα ὕψιστο χρέος μας ἀπέναντι στὸν Πανάγαθο Θεό. Ὅσο γιὰ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐξαπολύονται καθημερινῶς, ἀς μὴν φοβηθοῦμε τὸ μικρὸ ποίμνιο. Εἰ ὁ Θεὸς μεθ̓ ἡμῶν τίς καθ̓ἡμῶν;

Πηγή ΑΚΤΙΝΕΣ