Πρωτοφανούς σπουδαιότητος ανάλυση: Πώς έγινα Ορθόδοξος! (Video)
Posted by Φαίη στο 15 Οκτωβρίου, 2015
Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Πέτρος Χιρς, Διδάκτωρ της Θεολογίας, αναλύει με πολλή σαφήνεια και ειλικρίνεια τις προϋποθέσεις της πραγματικής Ιεραποστολής της Ορθοδοξίας μεταξύ των αιρετικών, αλλά και τις προδοτικές ελλείψεις και τα σφάλματα του Οικουμενισμού. Η ομιλία του π. Χίρς έγινε τον Δεκέμβριο του 2014 στην Πάτρα, διοργανούμενη από την Χριστιανική Εστία Πατρών.
Η ουσία της ομιλίας του π. Πέτρου Χιρς, συνοψίζεται στο ότι η επιστροφή των αιρετικών (ετεροδόξων) στην Εκκλησία είναι υπόθεση του Θεού, η δε δική μας συμβολή σε αυτήν είναι το να μη εμποδίσουμε την επίγνωση της Ορθοδοξίας εκ μέρους των αιρετικών, εξ αιτίας του θεολογικού σχετικισμού και της γενικής εκκοσμικεύσεως εκ μέρους μας. Ουσιώδης είναι στη διαδικασία της επιστροφής η επίγνωση της αληθούς Εκκλησιολογίας, το ότι ο Χριστός ταυτίζεται με το Σώμα Του, την Μία Εκκλησία, την Ορθόδοξη. Την Εκκλησία χωρίζει χαώδης διαφορά από την ετεροδοξία (δηλ. την αίρεση), τον Ρωμαιοκαθολικισμό, τον Προτεσταντισμό, Αγγλικανισμό κ.λπ.
Μετά από μια σύντομη εξιστόρηση της μεταστροφής του στην Ορθοδοξία από τον Αγγλικανισμό, ο ομιλητής αναλύει τα εξής τρία σημαντικά σημεία: (α) τί αναζητεί ο ετερόδοξος και τί όχι· (β) πώς οι Ορθόδοξοι εμποδίζουμε την προσέλευση των αιρετικών στην Αλήθεια, την Εκκλησία· και (γ) τί ρόλο παίζουμε εμείς σε αυτήν τη μεταστροφή.
1. Σύμφωνα με τα λόγια του αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου οφείλουμε «να δώσουμε την καλή ανησυχία» στους ετεροδόξους. Εμείς συνήθως κάνουμε διάλογο με τους «αναπαυμένους» στην αίρεση ηγέτες των αιρέσεων, οι οποίοι δεν αναζητούν την αλήθεια. Οι απλοί πιστοί των ετεροδόξων, νιώθουν ότι η χάρη του Θεού τους πολιορκεί «έξωθεν» (αλλά την στερούνται έσωθεν, στην καρδιά) και ουσιαστικώς ψάχνουν την Ορθοδοξία, χωρίς να την γνωρίζουν, γι΄ αυτό και μάχονται κατά της εκκοσμίκευσης που προωθούν οι ηγέτες τους. Οι ετερόδοξοι που θέλουν να βρούν τον Χριστό (α) δεν ενδιαφέρονται για την ένωση των Εκκλησιών, αλλά για την προσωπική τους ένωση με τον Χριστό, που τούς λείπει· (β) δεν θέλουν να οικειοποιηθούν τα εξωτερικά χαρίσματα που η Ορθόδοξος Εκκλησία ΕΧΕΙ, αλλά αυτό πού ΕΙΝΑΙ, δηλ. ο Χριστός· (γ) δεν αναζητούν λύσεις σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, αφού άλλωστε η περί αυτά ηθικολογία είναι πιο ανεπτυγμένη εκεί, στην αίρεση· και (δ) δεν αναζητούν μια «οικονομία» (συγκατάβαση), όπως λ.χ. του μεικτού γάμου, απλώς για να εξοικονομήσουν τις προσωπικές τους προοπτικές. Η «οικονομία» εμποδίζει την γνωριμία με την αλήθεια. Πολύ σημαντική είναι η γνώση της εκκλησιαστικής Ιστορίας. Οι Προτεστάντες και οι Παπικοί δεν γνωρίζουν την ιστορία της Εκκλησίας, γι’ αυτό και δεν κατανοούν αρχικώς γιατί η Ορθοδοξία είναι η Μία Εκκλησία· όσοι ήλθαν στην Ορθοδοξία ήλθαν συνήθως μέσω της ιστορικής μελέτης τους.
2. Την προσέλευση των αιρετικών, των ετεροδόξων, στην Ορθοδοξία την μεθοδεύει ο ίδιος ο Θεός, αλλά συνήθως την εμποδίζουμε οι ίδιοι οι Ορθόδοξοι, ως εξής: (α) όταν νομίζουμε ότι η προσωπική μας αρετή και όχι ο Χριστός θα ελκύσει τους αιρετικούς στην Αλήθεια· (β) όταν νομίζουμε, ότι από εμάς εξαρτάται η προσέλευσή τους και κάνουμε ανεπίτρεπτες μεθοδεύσεις και αλλοιώσεις· (γ) όταν δεν είμαστε ευγνώμονες για την κληρονομιά των Πατέρων, και για τον λόγο αυτό μεταρρυθμίζουμε την εκκλησιαστική Παράδοση και τους ιερούς Κανόνες και (δ) όταν απομακρυνόμαστε από την μεθοδολογία των Αγίων, την μέθοδο του Χριστού, ο οποίος είναι όχι μόνον η κατάληξη του δρόμου, αλλά και η Οδός («Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή» Ἰω. 14, 6). Δεν επιτυγχάνεται καλός σκοπός με κακό τρόπο. Με κόπο και αίμα οι Πατέρες θεμελίωσαν τους ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Δυστυχώς, όπως ήδη και οι Ρωμαιοκαθολικοί, έτσι και πολλοί υψηλά ιστάμενοι Ορθόδοξοι δεν αναγνωρίζουν πια την ύπαρξη αιρέσεως !
3. Ο δικός μας ρόλος ως Ορθοδόξων στην μεταστροφή των ετεροδόξων στην Αλήθεια προσδιορίζεται από τον σκοπό, πού είναι η σωτηρία μέσω της γνώσεως της Αλήθειας («γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» Ἰω. 8, 32). Αν οι ετερόδοξοι δεν καταλάβουν την απόστασή τους από την Εκκλησία, δεν θα φθάσουν ποτέ στην επιθυμία να επιστρέψουν στον Οίκο του Πατρός. Αν τους λέμε ψέμματα, ότι ήδη είναι μέσα στην αλήθεια, μέσα στην Εκκλησία – αν και ετερόδοξοι, εκτός Ορθοδοξίας – τούς έχουμε θάψει ζωντανούς. Είναι μισανθρωπία να τους διαβεβαιώνουμε ότι είναι εντός της Εκκλησίας. Πρέπει να υπάρχει ομολογία της Ορθοδοξίας, όχι ταύτιση του «χοιροστασίου» της αιρέσεως με τον Οίκο του Πατρός (όπως στην παραβολή του Ασώτου). Ούτε ένας ετερόδοξος δεν έγινε ποτέ Ορθόδοξος μέσω των «οικουμενικών» θεολογικών διαλόγων, διότι η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του Οικουμενισμού.
Εκ της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
ΑΒΕΡΩΦ 
Φαίη said
Αυτή η ομιλία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική και καλό είναι να την παρακολουθήσετε διότι η συνοπιτική περίλιψη από πάνω, αν και κατατοπιστική, χάνει το πνεύμα και τη ζεστασιά του ομιλητή. Αυτή η ομιλία για μένα αποδομεί πλήρως και είναι ένα ισχυρό ράπισμα στη φαρσοκωμωδία των ‘διαθρησκειακών διαλόγων’. Είναι πολύ σημαντική αυτή η μαρτυρία διότι προέρχεται από ‘την απέναντι όχθη’, από έναν άνθρωπο που υπήρξε ως αιρετικός (Αγγλικανός) και για πρώτη φορά ακούμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε.
Το πρώτο πράγμα που εμένα μου έκανε εντύπωση είναι πως ένας άνθρωπος για την Ορθοδοξία έμαθε να μιλά τόσο καλά Ελληνικά και μπήκε με τόση αφωσίωση στο πνεύμα της Πίστης μας.
Ο Πέτρος Χιρς ήταν Αγγλικανός ιερέας πριν και πάντα είχε την αναζήτηση μέσα του διότι η θρησκεία που πίστευε δεν τον κάλυπτε. Έβλεπε την πτώση των Αγγλικανών μαζί με πολλούς άλλους και πολεμούσε τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που ένοιωθε ότι αλλοίωναν την πίστη του. Ήταν η εποχή τότε που αποφάσισαν να χειροτονούνται και οι γυναίκες όταν οι γονείς του τον πήραν τηλέφωνο και του είπαν ότι βρήκαν την αληθινή πίστη στην Ορθοδοξία μέσω ενός ιερέα. Τότε, τους είπε ότι θα το ψάξει. Δεν ήξερε τίποτα για την Ορθοδοξία μέχρι τότε.
Έτσι, ένα Σάββατο βράδυ βρήκε μία ανοιχτή εκκλησία, ελληνορθόδοξη μάλιστα, και μπήκε μέσα να παρακολουθήσει τον εσπερινό. Μέσα, ήταν μόνο ένας ιερέας, ένας ψάλτης και μία γριούλα. Ήταν μία απλή εκκλησία και με το που μπήκε μέσα ένοιωσε ότι βρέθηκε σε έναν άλλον κόσμο. Τον συνεπήρε η κατάσταση που βίωσε και όταν έφυγε και έκλεισαν οι πόρτες πίσω του ένοιωσε ότι επανήλθε στον παλιό γνώριμο κόσμο. Από εκεί και πέρα άρχισε να ψάχνει τις γραφές και μέσα σε λίγους μήνες έγινε Ορθόδοξος.
Σημεία της ομιλίας του που μου έμειναν.
Ο Θεός δεν χρειάζεται τις δικές μας εξυπνάδες για να προσεγγίσει τους ανθρώπους. Αυτό που θέλει από εμάς είναι την πίστη μας στην Ορθόδοξη Παράδοση και να κάνουμε αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε ως Ορθόδοξοι. Αναφέρει την εκκλησία στην οποία μπήκε η οποία θα μπορούσε να μην ήταν ανοιχτή διότι στο εξωτερικό πολλές εκκλησίες δεν κάνουν εσπερινό. Ο ιερέας και ο ψάλτης έκαναν απλά αυτό που έπρεπε να κάνουν και η γριούλα έκανε απλά αυτό που έπρεπε να κάνει, παρακολουθούσε τον εσπερινό. Όλοι τους δεν έκαναν τίποτα παραπάνω από αυτό που επρεπε να κάνουν και από τη στιγμή που ο Πέτρος μπήκε στην εκκλησία ο Θεός ανέλαβε τα υπόλοιπα.
Αυτό που λείπει από τους ανθρώπους των διαφόρων θρησκειών είναι το βίωμα. Ο Θεός δεν μιλάει στην καρδιά τους. Αυτό τους λείπει. Νοιώθουν τον Θεό να τους περιτριγυρίζει απ’ έξω αλλά δεν τον νοιώθουν μέσα τους. Αυτό έχει να προσφέρει η Ορθοδοξία. Η Ορθοδοξία είναι βίωμα και είναι εγκληματικό να κάθετε να κάνει διάλογο με αυτές τις θρησκείες.
Το ειρωνικό είναι ότι αυτοί με τους οποίους η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει διάλογο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνουν Ορθόδοξοι και είναι και οι λιγότεροι. Οι περισσότεροι από κάτω είναι εκείνοι που αν τους δινόταν η ευκαιρία να δουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας θα γινόντουσαν αμέσως Ορθόδοξοι και ο διαθρησκειακός διάλογος κρύβει αυτήν την αλήθεια κατά κάποιον τρόπο και τους θάβει ζωντανούς. Είναι συγκλονιστικό αυτό που λέει διότι δεν μας λέει μόνο ότι έτσι δεν βοηθάμε το έργο του Θεού αλλά το παρεμποδίζουμε κιόλας.
Μπράβο στον π. Πέτρο Χιρς.
Ακολουθεί ένα βίντεο ενός γάλλου μοναχού (πρώην καθολικός) και πως και αυτός βρήκε τον δρόμο του στην Ορθοδοξία (αρχικά μέσα από την μελέτη των γραφών).
Στο βίντεο περιγράφει λιτά την συνάντησή του με μεγάλους Αγίους του Αγίου Όρους. Τον Γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, τον Άγιο Παΐσιο και γιατί τον συμβούλεψαν μετά από 2 χρόνια μοναχισμού στο Άγιο Όρος να επιστρέψει στη Γαλλία.
Η στάση του Βατικανού λέει ήταν και συνεχίζει να είναι πολύ εχθρική απέναντί του μετά την μεταστροφή στην Ορθοδοξία, το ίδιο και η στάση του γαλλικού κράτους. Η στάση κάποιων καθολικών ιερέων είναι διαφορετική και πιο ζεστή. Βλέπει σε αρκετούς από αυτούς την αμφιβολία για τον καθολικισμό και την πιθανότητα μεταστροφής. Ο καθολικισμός είναι παγερός και κρύος στην καρδιά λέει, η Ορθοδοξία είναι βίωμα.
και η κατάντια της αγγλικανικής εκκλησίας συνεχίζεται ..
Οι Βρετανοί κληρικοί εξέλεξαν ομοφυλόφιλο εφημέριο για να τους εκπροσωπεί
Ο παντρεμένος με άνδρα Άντριου Φόρσου-Κέιν δήλωσε «χαρούμενος αλλά εντυπωσιασμένος» με την εκλογή του στη Γενική Σύνοδο της Αγγλικανικής Εκκλησίας
http://aktines.blogspot.gr/2015/10/blog-post_0.html
αυτά ..