«Ιθαγένεια», «Υπηκοότητα», «Εθνικότητα»
Posted by Φαίη στο 11 Ιουνίου, 2015
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
Αθήνα, 9/7/2013
Αρ. Πρωτ. Φ. 82215/18303
Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τον εννοιολογικό προσδιορισμό των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα».
Στο πλαίσιο επαναλαμβανόμενων ερωτημάτων που δεχόμαστε συχνά από σχολικές μονάδες και άλλες υπηρεσίες ή γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με εννοιολογικές αποσαφηνίσεις και ορθή χρήση στο πλαίσιο διοικητικών διαδικασιών, των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα», θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής, προς εξυπηρέτηση τόσο των ενδιαφερομένων μαθητών όσο και των λειτουργών των υπηρεσιών σας:
Α. Στην ελληνική νομική γλώσσα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των όρων «ιθαγένεια» και «υπηκοότητα», οι οποίοι έχουν στη χώρα μας ταυτόσημο περιεχόμενο, δηλώνοντας τον δημοσίου δικαίου νομικό δεσμό που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει. Για το λόγο αυτό άλλωστε, όσοι έχουν την ιθαγένεια ενός κράτους ονομάζονται ημεδαποί του κράτους αυτού, ενώ όσοι έχουν διαφορετική ή καμία ιθαγένεια ονομάζονται αλλοδαποί. Συνεπώς, η χρήση του όρου υπηκοότητα γίνεται παράλληλα προς τη χρήση του όρου ιθαγένεια (π.χ. λέμε ελληνική ιθαγένεια και Έλληνας υπήκοος όχι Έλληνας ιθαγενής). Πάντως για την αποφυγή σύγχυσης ή παρερμηνειών, προτείνουμε την από πλευράς σας καθιέρωση της ενιαίας χρήσης του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία σας.
Β. Η «εθνικότητα» είναι ουσιαστικά ιδιότητα και αποτελεί μη νομικό δεσμό ενός ατόμου με ένα έθνος. Για το λόγο αυτό, όσοι ανήκουν στο ίδιο έθνος ονομάζονται ομογενείς (ή ομοεθνείς), ενώ οι υπόλοιποι αλλογενείς (ή αλλοεθνείς). Είναι δυνατόν ένας αλλογενής να είναι Έλληνας πολίτης (δηλ. ημεδαπός), εφόσον, έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, ενώ μπορεί να συμβαίνει και το αντίστροφο (ένας Έλληνας ομογενής να είναι αλλοδαπός διότι δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια). Επιπλέον, σας επισημαίνουμε ότι μία εκ των αρχών που διέπει το δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας και η οποία απορρέει από το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο είναι η αρχή της διπλής ή πολλαπλής ιθαγένειας, σύμφωνα με την οποία κάθε άτομο δύναται να έχει περισσότερες από μία ιθαγένειες.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε πρόσθετη πληροφορία ή διευκρίνιση.
Click to access eggr_f_82215_090713.pdf
Φαίη/Αβέρωφ
oxtapus said
Reblogged στις Oxtapus *blueAction.
Φαίη said
Όπως λέει και ο Κωνσταντίνος Ρωμανός στις Μετατοπίσεις Εννοιών και Πολυπολιτισμός, ο όρος Ιθαγένεια έπρεπε να συνδεθεί με τον όρο Υπηκοότητα έτσι ώστε να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά της πρώτης κατηγορίας.
Ιθαγενής είναι [αυτός] .. ο οποίος γεννιέται από ένα γένος το οποίο έχει προϋπάρξει σε ένα συγκεκριμένο σημείο της γης και αυτό είναι ένα φυσικό γεγονός το οποίο δεν αλλάζει. Δεν μπορεί η ιθαγένεια να αφαιρεθεί ούτε να αποδοθεί.
Διαβάζουμε λοιπόν τώρα στο Wiki
Επειδή τα σύγχρονα κράτη είναι δομημένα στη λογική του εθνικού κράτους, συνήθως τα μέλη τους έχουν ίδια ιθαγένεια και εθνικότητα. Αυτό έχει οδηγήσει στην εσφαλμένη εντύπωση ότι πρόκειται για ταυτόσημες έννοιες, στην πραγματικότητα όμως οι δύο όροι σημαίνουν διαφορετικές σχέσεις:
Η ιθαγένεια περιέχει πολιτική-νομική έννοια: εκφράζει τη σχέση κράτους – πολίτη, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν για αμφότερα τα μέρη από αυτήν.
Αντίθετα, η έννοια της εθνικότητας είναι ηθική-πολιτισμική: εκφράζει τη σχέση του ανθρώπου με τον πολιτισμό απ’ όπου προέρχεται η οικογένειά του και με τις αξίες της οποίας μεγαλώνει.
Η διαφορά των εννοιών γίνεται εύκολα κατανοητή στην περίπτωση των μειονοτήτων. Για παράδειγμα, ένας Βορειοηπειρώτης είναι συνήθως αλβανικής ιθαγένειας, αλλά ελληνικής εθνικότητας.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1
Με τις τεράστιες εννοιολογικές αλλαγές που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι προφανές ότι στο μέλλον η σχέση Εθνικότητας και νομικής εκπροσώπησης εντός του Ελληνικού Κράτους θα υποστεί μεγάλο χτύπημα. Η Ελλάδα είναι ένα εθνικό κράτος, τα μέλη του δηλαδή, οι Έλληνες, ανήκουν επί το πλείστον στο ίδιο γένος και έχουν γεννηθεί στο ίδιο γεωγραφικό σημείο/κράτος (ιθαγενείς) και μοιράζονται τις ίδιες πολιτισμικές ρίζες (εθνικότητα). Από τη στιγμή που η ιθαγένεια εξισώθηκε με την υπηκοότητα και αφαιρέθηκε η σχέση/σύνδεση του γένους με το κράτος, η Πατρίδα μας η Ελλάδα θα μπει στην σταδιακή διαδικασία μεταβολής της από εθνικό κράτος σε ένα πολυφυλετικό (το λένε πολυπολιτισμικό) κράτος.
ΕΘΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ, 11-6-2015 » ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ said
[…] «Ιθαγένεια», «Υπηκοότητα», «Εθνικότητα» […]
Αυτή είναι η απαράδεκτη επίσημη κατάργηση του όρου ιθαγένεια... Το παγκοσμιοποιημένο κράτος υπακούοντας στις εντολές της Ν. Τάξης δεν δέχετ said
[…] Φαίη/Αβέρωφ […]