Κύριε Τσίπρα .. επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Posted by Φαίη στο 2 Φεβρουαρίου, 2015
Από το βιβλίο-συνέντευξη «Αλέξης Τσίπρας, η Αριστερά μου»
«Δεν μπορώ να αγνοήσω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, έλαβε και εκπροσώπησε το αίτημα της ελληνικής κοινωνίας υπέρ μιας μεγάλης αλλαγής, και σήμερα η μοίρα θέλησε και να εκπροσωπήσω και εγώ ένα άλλο μεγάλο αίτημα του ελληνικού λαού: εκείνο της αλλαγής, της μετάβασης από το status των συνθηκών και μνημονίων λιτότητας, σε μια κυβέρνηση που θα επαναφέρει τη δημοκρατική ομαλότητα και την ελευθερία και μια ευρύτερη οικονομική ανάκαμψη».
Από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο ΣΙΝΕ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ [29/12/2014]
«Ο λαός μας σήμερα κέρδισε μια μάχη. Η Δημοκρατία κέρδισε μια μάχη. Η πατρίδα κέρδισε μια μάχη. Η ΑΛΗΘΕΙΑ κέρδισε μια μάχη..»
Από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ [03/01/2015]
«Ήρθε η ώρα της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας»
Δήλωση Θοδωρή Δρίτσα κατόπιν εντολής του Αλέξη Τσίπρα. [25/01/2015]
«Το κράτος έχει συνέχεια.»
Επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις..
‘Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη) παράγραφος 3 του Ελληνικού Συντάγματος.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
«νόμιμη εξουσία»
Κύριε Τσίπρα ΔΕΝ είστε η δημοκρατία αυτοπροσώπως. Εκπροσωπείτε τη νόμιμη εξουσία που οφείλει να αποκαταστήσει τη δημοκρατία. Είστε το μέσον.
«O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο..»
Ο σφετερισμός της εξουσίας σύμφωνα με το άρθρο 120 παρ. 3 μπορεί να γίνει με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ τρόπο, είτε με βία πχ. πραξικόπημα, είτε με εκλογές όπως έγινε με τις κυβερνήσεις ΓΑΠ [Οκτώβριος 2009] και Αντώνη Σαμαρά [Ιούνιος 2012], είτε με ‘άλλου είδους συμφωνίες’ όπως με την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου [Νοέμβριος 2011]. ΜΗΝ ΠΡΟΣΘΕΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΙΣΤΑ.
«..διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία..»
Τα παραπάνω παραδείγματα είναι σαφή: η νόμιμη εξουσία από μόνη της δεν εξασφαλίζει ούτε αποκαθιστά την δημοκρατία. Η δημοκρατία εξασφαλίζεται και αποκαθίσταται ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Η νόμιμη εξουσία οφείλει να διώξει όσους παρανόμως και «νομίμως» σφετερίστηκαν την λαϊκή κυριαρχία, όσους δεν εκτέλεσαν τις συντεταγμένες λειτουργίες του κράτους όπως αυτές ορίζονται από το Σύνταγμα.
«..οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.»
Η παραγραφή του εγκλήματος λοιπόν, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, ΔΕΝ μπορεί να αρχίσει μόνο και μόνο επειδή κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκρατία….. ακόμα κι αν αποτίνει φόρο τιμής με τον αμερικανικό τρόπο.
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ και όποιος δεν το καταγγέλει γίνεται ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ.
Ξηγημένα πράγματα.
Πράξτε το καθήκον σας κύριε Τσίπρα και ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΑΣ, αν όχι, θα μας βρείτε ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ.
###
Φαίη.
ΑΒΕΡΩΦ 
Πετροβούβαλος said
Δεν νομίζω πως προβλέπεται. Εδώ ο άθρωπας προσπάθησε να πλασάρει τον αβραμόπουλο για ΠτΔ. Τεσπα, ίδωμεν, 20 κοινοβουλευτικές μέρες…
Φαίη said
Χρέος μας και υποχρέωσή μας να το υπενθυμίζουμε και πάνω απ’ όλα να μην το ξεχνάμε εμείς οι ίδιοι παρασυρόμενοι από τις πάσης φύσεως «Σειρήνες».
Άσχετο.
Πήγες;;
Πετροβούβαλος said
Όχι, δεν ήγικεν η ώρα, προβλέπεται σε 2 – 3 ωρίτσες,
Φαίη said
Άντε με το καλό.
Χαιρετισμούς στα παιδιά από εμένα.
Πετροβούβαλος said
Ο.Κ.
απλός πολίτης (p.o) said
Με αφορμή μια ιστορικού περιεχομένου συζήτηση που έγινε εδώ, πρέπει να τονιστεί ότι οι εκάστοτε κοτζαμπάσηδες ήταν οι χρήσιμοι ηλίθιοι ενός ευρύτερου συστήματος.
Ενός συστήματος που επεδίωκε να στεγαστεί ο εναπομείνας Ελληνισμός σε ένα κρατίδιο-προτεκτοράτο.
Αυτό το φαταούλικο εγχώριο κατεστημένο ήταν απλά ένα εργαλείο.
Ειδικά από την δολοφονία του Καποδίστρια και την εγκαθίδρυση της βαυαροκρατίας και εντεύθεν, αυτή η σημερινή -εν προκειμένω- ολιγαρχική κομματοκρατία πήρε την σκυτάλη και όντας ένα κράμα αδίστακτων παρασίτων, με αντίτιμο τη νομή του κράτους επιλέχθηκαν ως αγωγοί για να ξεπαστρέψουν την Ελλάδα της εργασίας, της γνώσης, του πολιτισμού.
Έτσι έπαιρναν το σακούλι από μέσα και έτρεχαν στη γύρα για «δανεισμό» από μέγαιρες και αλκαπόνικους φορείς να μαζέψουν λεφτά για το «καλό» μας.
Λεφτά που στερούνταν οι ασθενείς, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι έγκυες, η επιστημονική έρευνα.
Καθιστώντας ως «φυσιολογική» κατάσταση τα εγκληματικά επίπεδα ανεργίας (σε ύψος και διάρκεια), την μη βιωσιμότητα του χρέους και την δημογραφική παρακμή, εν ολίγοις την μη δυνατότητα ανάταξης της κοινωνίας.
Οικοδόμησαν έναν κρίσιμο πελατειακό μηχανισμό μέσα στο κράτος με έμμισθες θέσεις παρασίτων -που μπήκαν παρακάμπτοντας την αξιοκρατία- στην δημόσια διοίκηση, σε μεγαλοεπιχειρήσεις της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας ώστε να μπορούν να διαιωνίζουν την παρουσία τους στη βάση ενός καθαρά χειραγωγητικού-ολιγαρχικού πολιτικού συστήματος.
Χαράτσωσαν ανελέητα την ιδιοκτησία, με τον ΕΝΦΙΑ και όχι μόνο (βλ, προηγούμενο χαράτσι ή άλλα κατασταλτικά μέτρα) πάγωσαν την οικοδομή που παρήγε θέσεις εργασίας ποικίλης υφής, υπονόμευσαν το φυσικό περιβάλλον μέσα από τερτίπια κομματικά που απέρρεαν από τη νομή του κράτους και την λεγόμενη «αξιοποίηση» γης σε όφελος των πελατών τους και επέκεινα των ολιγαρχικών συμμοριών κλπ..
Παράλληλα φρόντισαν να καθηλώσουν καθε δυνατή παραγωγική προοπτική της χώρας και φυσικά να ακυρώσουν κάθε δυνατότητα πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής (όχι προσκόλλησης σε στρατόπεδα, αλλά με όρους ευελιξίας).
Ειδικότερα στο εσωτερικό επίπεδο δεν είναι τυχαίο που ακύρωσαν την ελάχιστη κοιτίδα αξιοκρατίας ή έβαλαν να μας «μεταρρυθμίσουν» άσχετους και επικίνδυνους ή υποπροϊόντα του πιο απεχθούς νεποτισμού με κατάληξη την υποβάθμιση της απειροελάχιστης κοιτίδας αξιοκρατίας στην στελέχωση της κρατικής διοίκησης.
Ήταν ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι.
Χωρίς κριτήρια φρόντιζαν να μπαίνουν οι πελάτες, με υπερπροσόντα και ασύμμετρη πληροφόρηση για όσους πήγαιναν με τον Σταυρό στο χέρι.
Ώστε να κρίνεται απαραίτητη η πρόσδεση στα κομματικά γραφεία.
Την ίδια περίοδο άσκησαν την πιο αηδιαστική, εμετική τρομοκρατία ότι «χωρίς εμάς δεν γίνεται τίποτα», «χωρίς πρόγραμμα θα αφανιστούμε από τον χάρτη» και άλλα τέτοια νόστιμα.
Εν τέλει συμφωνώ με την ΠΑΝΕΥΣΤΟΧΗ καταληκτική επισήμανση της ανάρτησης, γιατί όντως ο ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό επίπεδο δείχνει ότι διαπραγματεύεται και τους παραδέχομαι γι’ αυτό, αλλά ας μην ξεχνάμε μια πυρηνικής σημασίας προϋπόθεση για ΡΗΞΗ με το χθες και την παρακμή και τομή για το παρόν και το μέλλον.
Και αυτό αποτελεί πάνδημο αίτημα που υπερβαίνει τους συγκατανευσιφάγους (φράση Κοντογιώργη), ή θαμώνες των κομματικών μαγαζιών και αγγίζει την συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Το επαναλαμβάνω λοιπόν, μάλλον το αντιγράφω (προσυπογράφοντάς το):
«ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ και όποιος δεν το καταγγέλει γίνεται ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ.
Ξηγημένα πράγματα.
Πράξτε το καθήκον σας κύριε Τσίπρα και ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΑΣ, αν όχι, θα μας βρείτε ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ.»
Φαίη said
P.O.
Εάν δεν γίνει ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, κεφάλαιο δεν αλλάζουμε. Δούλοι θα παραμείνουμε όσες αυξήσεις κι αν πάρουμε. Ό,τι παίρναμε μ’ αυτόν τον τρόπο στο τέλος το πληρώναμε πολύ ακριβά.
απλός πολίτης (p.o) said
Συμφωνώ και επαυξάνω.
Με μια μικρή προσθήκη που λησμόνησα.
Ο Καποδίστριας διέθετε απόλυτα τεχνοκρατικά εργαλεία, εκπληκτική διπλωματική ικανότητα και πρωτοφανή δυνατότητα ευελιξίας.
Αυτά για τον ίδιο αποτέλεσαν ΜΕΘΟΔΟ!
Δηλαδή ένα δευτερεύον, εργαλειακής αναφοράς περίγραμμα.
Πρώτα έθεσε τις βάσεις της συνείδησης κοινωνίας με όσα την συνέχουν, στη βάση του Γένους.
Με μια κληρονομιά που αξιοποιησε οικοδομώντας μια παιδεία ορθόδοξη Χριστιανική ως θεμέλια βάση εκκίνησης…
Αυτό έχει την δική του σημασία.
Και ειδικά ο ιστορικός εκείνος κυβερνήτης, υπήρξε κατεξοχήν ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ αλλά και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ για τους συμπατριώτες του και για μια χώρα που όντως χτιζόταν πάνω σε στάχτες και αποκαΐδια (καμμένη γη).
Ώστε όλη αυτή η δήθεν προσοντοθηρική «τεχνοκρατία» να καθίσταται γυμνή και ευτελής μπροστά στην ιστορική σύγκριση, ανίκανη να εξηγήσει πως υπερασπίστηκε ως «ορθό» ένα σύστημα κανιβαλισμού των αγορών πασπαλισμένο με προτεσταντική ηθική (κρετινισμού) και επικοινωνιακή σαχλαμάρα.
Με αποτέλεσμα να δεινοπαθεί ο κόσμος για την επιβίωση των «ξεφτεριών» που παρήγαγαν αέρα και εισέπρατταν αμύθητο πλούτο, ουρλιάζοντας μάλιστα …να κάνουμε τα μαθήματά μας!
Και σε αυτό το επίπεδο (βάσει της στελέχωσης του υπ. παιδείας) ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπονομεύσει την όποια ρηξικέλευθη σε επίπεδο διαπραγματεύσεων προσπάθειά του.
Πετροβούβαλος said
Από την άλλη πάλι, ο εθνομηδενιστής σύριζα (μαζί με τους δυστυχισμένους Αν.Ελλ.) προδιαγράφουν μία δυναμική αντιδράσεως. Αριβώς επειδή είναι εθνομηδενιστής…
Φαίη said
Πολύ ωραίο το σχόλιό σου P.O.
Για να ολοκληρωθεί αυτή η οικονομική ενοποίηση, άσχετο αν θα γίνει με το μαστίγιο (σαμαροβενιζέλοι) ή με το καρότο (σύριζα), θα χρειαστεί και η ανάλογη πολιτική ενοποίηση. Αυτό θα επιφέρει και τις ανάλογες ανθρωπολογικές και κοινωνικές αλλαγές στα εθνικά κράτη. Δεν χρειάζονται βάσεις συνείδησης σε τέτοιες «κοινωνίες» (ο Θεός να τις κάνει) P.O. γιαυτό και κανείς τους δεν μιλάει γιαυτές.
Μέχρι τώρα είχαμε τη δεξιά πτέρυγα να ακολουθεί κατά γράμμα [ΠΙΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΜΠΟΥΚΑ για αυτό, γιατί το έπαιζαν πατριώτες ντε και καλά] τις εντολές των γερμανών εφαρμόζοντας το οικονομικό πρόγραμμα όπως αυτό έχει προβλεφθεί, ενώ στο συνειδησιακό κομμάτι, το πνευματικό που πάντα είναι απαραίτητο σε μία κοινωνία, παπαγάλιζαν πατριωτισμούς και εθνικές συνειδήσεις που οι ίδιοι δεν πίστευαν ενώ ταυτόχρονα εφάρμοζαν σιγά σιγά και κάτω από το χαλί τις ανάλογες ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις (π.χ. Παιδεία). Η αποτυχία τους, πιστεύω, στις τελευταίες εκλογές δεν οφείλεται μόνο στο ότι εξαθλίωσαν τον Ελληνικό λαό οικονομικά αλλά και επειδή η πολιτική τους ρητορική ήταν κενή περιεχομένου. Η πνευματική τους ταύτιση με τον λαό να το πω διαφορετικά ήταν ψεύτικη, οι ίδιοι δεν είχαν κανένα όραμα για την Ελλάδα και τους Έλληνες και όντας εγκλωβισμένοι στον ψευτοπατριωτισμό τους αναγκάζονταν να ‘τον φορέσουν’, πριν τις εκλογές, στις εθνικές εορτές για να δουν μέχρι που τους παίρνει να συνεχίζουν το κοροϊδιλίκι τους. Τούτη η δεξιά έχει πεθάνει κι ας μην το ξέρει ακόμα. Και αν τους ψήφισε ένα μεγάλο ποσοστό ήταν επειδή κατατρομοκράτησαν τον κόσμο και επειδή η εναλλακτική των εθνομηδενιστών τους απωθούσε. Έχει πεθάνει γιατί μέσα σε τούτες τις κοσμογονικές αλλαγές δεν έχει τίποτα ουσιαστικό και χρήσιμο να προτείνει στους Έλληνες.
Η αριστερή πτέρυγα από την άλλη πλευρά, έχει να προτείνει τον ‘μετα-εθνισμό’. Να εμβαδύνουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες σου λέει μέσα στην ευρωπαϊκή σαλάτα. Μου θυμίζουν πάρα πολύ τις ομιλίες περί democracy and paid by soros του γαπάτου που έχω παρακολουθήσει αρκετές φορές. Μία ευρώπη χωρίς σύνορα αλλά με ‘πολλή δημοκρατία’. Τούτο όμως είναι παράλογο. Να προσπαθείς να συσπειρώσεις τις εθνικές συνειδήσεις κάτω από τεχνοκρατικούς θεσμούς, είναι εντελώς αντιδημοκρατικό και αντιφάσκει και το σίγουρο είναι ότι μυρίζει πολύ αίμα. Όλα αυτά τα διεθνιστικά ιδεολογήματα που «ντύνουν» τέτοια εγχειρήματα στο τέλος τέλος, είναι εργαλεία των ισχυρών και το κουτόχορτο των ηλιθίων. [όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς – το θυμάσαι;] Ο Παναγιώτης Κονδύλης και ο Παναγιώτης Ήφαιστος τα λένε πολύ καλύτερα από μένα και τα έχουμε διαβάσει άπειρες φορές εδώ μέσα.
Παραθέτω ένα απόσπασμα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (αν και μεγάλο) που σκιαγραφεί τον επόμενο «παίχτη» που έχει διαβάσει το επόμενο αίτημα των λαών και που φυσικά, λέω εγώ, θα το χρησιμοποιήσει για το δικό του όφελος. Οι δικοί μας οι ραγιάδες, πάντα ένα βήμα πίσω θα είναι.
Οι στρατηγικές σεισμικές πλάκες στα θεμέλια της ΕΕ και η Βρετανία
«Τα κράτη και τις αυτοκρατορίες ή οποιεσδήποτε σύγχρονες υπερεθνικές και διακυβερνητικές ρυθμίσεις δεν τις συγκροτούν και δεν τις συγκρατούν θεσμικές κλωστές ή ωφελιμιστικά κριτήρια. Η εθνοκρατική συγκρότηση –και πολλοί ονειρεύονται επικίνδυνα μια τέτοια συγκρότηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο– συμπεριλαμβάνει μεν την οικονομία αλλά όχι μόνο αυτή. Είναι και μια πνευματική υπόθεση. Απαιτεί μια συνεκτική πολιτική ανθρωπολογία που νομιμοποιεί τις πανευρωπαϊκές μακροϊκονομικές αποφάσεις. Η μακροοικονομία όπως και τα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας είναι «υψηλή πολιτική», όπως λέμε. Απαιτεί υψηλής βαθμίδας κοινωνική δέσμευση και κοινωνική νομιμοποίηση.
Αν υπάρξει ένωση των Ευρωπαίων με οικονομικούς δεσμούς, υπογράμμισε το 1966 ο Raymond Aron, «δεν θα αποτελέσει αλλαγή εντός της ιστορίας, αλλά αλλαγή της ιστορίας». Ο Raymond Aron, όμως, ήταν μια βαρυσήμαντη στοχαστική προσωπικότητα σπάνιας εμβέλειας. Η περιρρέουσα συμβατική ατμόσφαιρα ακαδημαϊκών και πολιτικών αναλύσεων στην Ευρώπη –για την Ελλάδα είναι περιττό να αναφερθούμε γιατί αποτελούν ρεσιτάλ πολιτικοστοχαστικού παραληρήματος διαρκείας δύο δεκαετιών– απλά ενίσχυσε τον ανορθολογισμό των πολιτικών, οικονομικών και στρατηγικών αποφάσεων. Έτσι, πολλοί πίστεψαν πως η «ολοκλήρωση» των Ευρωπαίων θα ήταν μια απλή και γραμμική οικονομική υπόθεση ή απλή υπόθεση ευθυγράμμισής τους με κάποια ιδεολογικά και θεσμικά δόγματα.»
Επιπλέον, αναρίθμητοι ειδικοί των μεταφυσικών αλμάτων στο πεδίο των ψυχολογικών ερμηνειών οι οποίοι ποτέ δεν εργάστηκαν και οι οποίοι ζουν παρασιτικά μέσα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, συνηθίζουν εδώ και δεκαετίες να αναλύουν το «συλλογικό υποκείμενο» ως και να μπορούν, δήθεν, να εντοπίσουν την κατάσταση κάποιας μυστηριώδους (και πάντα κατ’ αυτούς χαλασμένης) «συλλογικής ψυχής». Μέσα σε αυτή την ψυχή μπορούν, δήθεν, να καταδυθούν για να μιλήσουν προπετώς για το πώς πρέπει να σκέφτονται οι άνθρωποι και για το πως θα πρέπει να οργανώνονται ανθρωπολογικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Στην Ευρώπη εξώθησαν στο στρίμωγμα των εθνών μέσα σε ιδεολογικά επινοημένους κατασκευαστικούς θεσμούς. Στην Ελλάδα, παρομοίως, πολλοί υποστηρίζουν σήμερα, δεν φταίει ο τρόπος που συγκροτείται και ασκείται η πολιτική εσωτερικά και στην Ευρώπη αλλά τα «κακά ψυχόρμητα» των πολιτών. Αυτονόητα, αυτά είναι κακόγουστες ασυναρτησίες. Οι Έλληνες θα ματώσουν πολύ περισσότερο αν δεν κατανοήσουν τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες και αν δεν αρχίσουν να αγαπάνε την πατρίδα τους παραμερίζοντας όσα δεξιοαριστερά μεταμοντέρνα ορφανά του Ψυχρού πολέμου παραληρούν κοσμοπολίτικα και διεθνιστικά.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΑΓΝΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ.
απλός πολίτης (p.o) said
Καλά περισσεύει να επισημάνω πόσο συμφωνώ με την ανάλυσή σου για την δεξιά, και θα συμπληρώσω δια του παραδείγματος (βλ. Γκρίλο) την αναφορά σου στην αριστερά.
Και αναφέρομαι επανειλημένα στον Γκρίλο γιατί πίσω από τη μάσκα της γελοιοποίησης που του φόρεσαν αρνήθηκαν ότι δεν περιορίστηκε στην προσέγγιση της κρίσης μόνον «οικονομίστικα».
Βιάστηκαν λχ να μεταλλάξουν το «αριστερό» του εγχειρήματος καθώς έκανε νήξεις σε θέματα που θα έλεγε κανείς ‘οτι κανουν «τζιζ».
Μίλησε για συνθέσεις που δεν θα παραβιάζουν τα εθνικά κράτη αλλά θα διαμορφώνουν μια υπέροχη Ευρώπη (νομίζω παρέπεμψα σε πολύ πρόσφατη συνέντευξή του).
Ακριβώς η Ευρώπη που ο εξαιρετικά διαυγής σε συλλογισμό και τεκμηρίωση κ. Ήφαιστος αναφέρεται δεν μπορεί να είναι μια » απλή και γραμμική οικονομική υπόθεση ή απλή υπόθεση ευθυγράμμισής τους με κάποια ιδεολογικά και θεσμικά δόγματα».
Και έχει σημασία το «γιατί» εκείνοι που οικοδόμησαν αυτό το ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα (εκφυλισμένο εις τα ενδότερα σε ειδική διάρθρωση ολιγαρχικών συμμοριών βλ. Κοντογιώργης), επιστράτευσαν τις κουτοπόνηρες «ερμηνείες» τύπου «όλοι μαζί τα φάγαμε» του ενός πυλώνα στον οποίο αναφέρθηκες αρχικά (της γερμανικής ηθικής η οποία τροφοδοτείται με γεμάτο στομάχι από τα ελλείματα των «κακών» μαθητών της περιφέρειας).
Ώστε να «κουμπώνει» θα έλεγα ο συλλογισμός αυτός με την ένδεια του «αντίπαλου δέους» όπως συνοψίζεται σε αυτή την φράση:
«Στην Ευρώπη εξώθησαν στο στρίμωγμα των εθνών μέσα σε ιδεολογικά επινοημένους κατασκευαστικούς θεσμούς. Στην Ελλάδα, παρομοίως, πολλοί υποστηρίζουν σήμερα, δεν φταίει ο τρόπος που συγκροτείται και ασκείται η πολιτική εσωτερικά και στην Ευρώπη αλλά τα «κακά ψυχόρμητα» των πολιτών. Αυτονόητα, αυτά είναι κακόγουστες ασυναρτησίες. Οι Έλληνες θα ματώσουν πολύ περισσότερο αν δεν κατανοήσουν τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες και αν δεν αρχίσουν να αγαπάνε την πατρίδα τους παραμερίζοντας όσα δεξιοαριστερά μεταμοντέρνα ορφανά του Ψυχρού πολέμου παραληρούν κοσμοπολίτικα και διεθνιστικά.»
Πάντως κακά τα ψέματα, στον βαθμό που κινούνται οι εξελίξεις καταδεικνύεται ότι οι (έστω στο οικονομικό επίπεδο) νέρωνες που επέβαλλαν την αηδία αυτή της καταδυνάστευσης των κοινωνιών με όρους προτεσταντικής «ηθικής» αμφισβητούνται.
Και αυτό είναι καλό στην δική του περιορισμένη κλίμακα ανάπτυξης. Καλό γιατί όντως (σε εμάς εδώ καλή ώρα στο θωρηκτό, που δεν ζούμε σε ροζ συννεφάκια) η ανθρωπιστική κρίση είναι γεγονός, όπως και η δημογραφική και γενικά η κατάρρευση του κοινωνικού ιστού.
Γι’ αυτό και εύχομαι να πάει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θα έχει όμως μέλλον το εγχείρημα αυτό αν δεν συνδυαστεί με τιμωρία με όρους ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ όσων μας έδεσαν χειροπόδαρα σε αυτή την κατάσταση και φυσικά δίχως την ολιστική -και όχι οικονομίστικη ή ψυχολογικών ερμηνειών (οπ)- προβολή της πολιτικής Ευρώπης και της θέσης κάθε Εθνικής κοινωνίας στο κρατοκεντρικά διατεταγμένο κόσμο μας.
Καλό σου βράδυ Φαίη και καλό βράδυ Πέτρο, χαίρομαι πάντα τα σχόλια και τις αναρτήσεις σας και του θωρηκτού συνολικά.
Να είστε καλά φίλοι μου!
Πετροβούβαλος said
Καλό βράδυ αδερφέ!
Φαίη said
P.O. καλημέρα.
Ένα βίντεο με τον Μπέπε Γκρίλο που έβαλες προχθές το παρακολούθησα. Ο λόγος αυτού του ανθρώπου είναι πολύ πιο κοντά στην ψυχοσύνθεση του λαού και στην κοινή λογική. Μετά η παρουσιάστρια ρώτησε την άποψη των καλεσμένων στην εκπομπή και όλοι τους τον αποκάλεσαν «λαϊκιστή». Θυμάμαι μάλιστα έναν που τόνισε ότι δεν είναι σοβαρός ο Γκρίλο και ότι θα πρέπει να εμπιστευθούμε τον Ντράγκι που βρήκε λύση στο πρόβλημά μας με την ποσοτική χαλάρωση. Εκεί γέλασα και πικράθηκα συνάμα με την συνειδητοποίηση πως τα μμε έχουν πλημμυρίσει με πληρωμένα παπαγαλάκια που προσπαθούν να περάσουν τη γραμμή των τραπεζιτοτοκογλύφων.
Οποιοσδήποτε Έλληνας που αγαπά την Πατρίδα του θέλει η κυβέρνηση (η οποιαδήποτε κυβέρνηση) να τα πάει καλά γιατί αυτό σημαίνει ότι επωφελείται και η Πατρίδα του. Είναι όμως υποχρεωμένος να μην παρασύρεται από σειρήνες και να ασκεί κριτική εκεί που πρέπει.
απλός πολίτης (p.o) said
Καλημέρα Φαίη,
είδες; Ό, τι έχει να κάνει με την ανάταξη των κοινωνιών συνιστά «λαϊκισμό» για τους φωστήρες και τις διάνοιες του τίποτα.
Παίζουν πολύ το παιχνίδι της «λευκής κορδέλας» για να μπορούν ευκολότερα να κλείνουν τα μάτια τους εκεί που υπάρχει ο πρόβλημα.
Στρουθοκαμηλίζουν αξιοποιωντας χαμερπή ψυχολογικά τρικ με πρώτο την σοβαροφάνεια και όχι μόνο.
Θέλω όμως πιο πολύ (γιατί διάβασα ένα 5ο σημείο σε ανάρτηση του Πέτρου και καθώς μόνο στο Αβέρωφ έχω επιλέξει να
ενημερώνομαι και δεν ξέρω τι παίζει αλλού) να σχολιάσω αυτό στο οποίο κατέληξες:
«Είναι όμως υποχρεωμένος να μην παρασύρεται από σειρήνες και να ασκεί κριτική εκεί που πρέπει.»
Εννοείται! Δεν το συζητάμε καν αυτό….
Ξέρεις, υπάρχουν παραδοσιακά διάφορα παράσιτα που παρεπιδημούν στο κράτος και γενικά στην εξουσία μέσω των κομματικών μηχανισμών με αξιολογική φόρτιση την προσίλωση στο κόμμα.
Αυτές όλες οι περιπτώσεις είναι θλιβερά μειοψηφικές -και μοιραίες- και γνωρίζω πολύ καλά και από τον κόσμο που συναντώ ή συναναστρέφομαι αλλά και από την εξέταση των πραγμάτων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε για να φύγει η σαπίλα των προηγούμενων.
Λευκή επιταγή δεν έδωσε αυτός ο κόσμος!
Σε κανέναν μέχρι σήμερα!
Ειδάλλως θα είχαμε ποσοστά μπετόν-αρμέ διαχρονικά, τα οποία δεν θα άλλαζαν σε καμία περίπτωση.
Παράλληλα κάνοντας αναγωγή επί των ψηφισάντων η εκάστοτε κυβέρνηση ειδικά όσο βαθαίνει η κρίση νομιμοποιησης του πολιτικού συστήματος δεν είναι παρά μια μειοψηφική πραγματικότητα που υπερτέρησε έναντι άλλων μειοψηφικών σχηματισμών!
Βασιλικότεροι του βασιλέως, τελάληδες, θαμώνες και κομματικά φασιστοειδή όποιας απόχρωσης ανέκαθεν υπήρχαν.
Κατ’ εμέ εκφράζεις την κοινωνία της γνώσης, του πολιτισμού, της εργασίας όπως και άλλα παιδιά εδώ μέσα.
Άσχετα αν μπορεί να διαφωνούμε και να συμφωνούμε (στα περισσότερα συμφωνούμε).
Επομένως ποιος είναι άξιος να ασκήσει κριτική στην πολιτεία αν όχι οι πολίτες της;
Και δη οι μη καθ΄έξιν θαμώνες και τελάληδες;
Σε προσωπικό επίπεδο επειδή πραγματικά σιχάθηκα την «ηθική» του κρετινισμού των αδηφάγων αλκαπόνιδων της αεριτζίδικης οικονομίας και επειδή δεν ανέχομαι να βλέπω κόσμο να ψάχνει στα σκουπίδια, γουστάρω τρελά να πετύχει το εγχείρημα σύριζα.
Αν όχι, θα φάει κράξιμο ανεπανάληπτο όπως και αν νερώσει κατ’ ελάχιστο το κρασί του.
Και πολλές φορές η προληπτική κριτική (όπως έντιμα την ασκείς) είναι πολύ πιο ποιοτική από την στάση αναμονής-προσδοκίας.
Και φυσικά ασύγκριτα ιδανικότερη από την προσίλωση των κομματικών τελάληδων που ως έκαναν οι προηγούμενοι, είναι έτοιμοι κάθε κολοτούμπα να την βαφτίσουν «επιτυχία» και να κατασπαράξουν «αντιφρονούντες».
Αυτά δεν περνάνε σε κανέναν γιατί η ίδια η κατάσταση υπαγορεύει το πως ζει ο καθένας μας και όχι οι διάφοροι επαγγελματίες κομματικοί τελάληδες, τα παράσιτα και οι θαμώνες της εξουσίας.
απλός πολίτης (p.o) said
*εννοώ δεν ενημερώνομαι αλλού -παρά μόνο στο Αβέρωφ- από ιστολόγια γνώμης, με αναρτήσεις επίκαιρες ή ιστορικού ενδιαφέροντος-συζητήσεων κλπ 😉
Φαίη said
Χρειάζεται συνεχής ενημέρωση και απόκτηση γνώσεων P.O. Και μιλάμε για το οικονομικό πεδίο που οι περισσότεροι από εμάς αναγκαζόμαστε να μάθουμε δυο πράγματα παρά πάνω για να μην πιαστούμε στον ύπνο μας.
Για μένα θα είναι πραγματική αποτυχία αν μεταφέρουμε το πρόβλημά μας στις επόμενες γενιές. Αυτό που με φοβίζει είναι μία επανάληψη της εποχής του πατέρα του γαπάτου, όπου ο κόσμος επαναπαύθηκε στην ψευδαίσθηση της οικονομικής ευημερίας και έθαψε τις επόμενες γενιές.
Αυτό φοβάμαι με τον κόσμο σήμερα, μην πέσει με τα μούτρα στις όποιες ελαφρύνσεις, [και είναι αναμενόμενο ότι θα πέσει σε κάποιο βαθμό ειδικά μετά το γδύσιμο που του έκαναν οι σαμαροβενιζέλοι], και αφήσει το μετά στα παιδιά του και στα εγγόνια του.
απλός πολίτης (p.o) said
Μια ποιοτική εναλλακτική -και αντισυμβατική στην ειδίκευσή του- ενημέρωση για τα δημόσια οικονομικά (ενσωματώνοντας έννοιες της κλασικής πολιτικής οικονομίας) δίνει ο Γ. Βάμβουκας.
Πάντα όμως ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ! ασυζητητί…
Νομίζω βοηθούν σε σημαντικό βαθμό, αν και παρά την αδιαμφισβήτητη υπεροχή του στη γνώση του πεδίου θεωρώ ότι η δημοσιονομική ανάλυση κινείται στα ασφυκτικά πλαίσια του υπάρχοντος καθεστώτος λιτότητας δίχως να εγείρει ζητήματα κοσμοσυστημικών αξιώσεων ή αλλαγών στο πεδίο της εσωτερικής πολιτικής συγκρότησης.
Παρόλα αυτά, οι αναλύσεις αυτές είναι πολύ έξυπνα επικαιροποιημένες, κατανοητές και δίνουν πολύ «τροφή» για πολλά ζητήματα της οικονομίας και γενικά της επικαιρότητας.
Πρόκειται για έντιμες -δεδομένων των συνθηκών- πρακτικές προτάσεις και παραθέσεις που υπερβαίνουν την συστημική προπαγάνδα στον χώρο (βλ τα ζητήματα της ΕΛΣΤΑΤ) αλλά παραμένουν αυστηρά προσιλωμένες (θεωρώ) στο ευρύτερο πλαίσιο που περιβάλλει την οικονομία.
ενδεικτικά παραθέτω: https://gvamvoukas.wordpress.com/2015/02/02/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80/
ή
Τα λέμε Φαίη!
Φαίη said
Θα τα μελετήσω.
Καλή σου ημέρα.
απλός πολίτης (p.o) said
υ.γ μια παρατήρηση μόνο για να μην κάνω λαθος διαπιστώσεις.
Δεν είναι υπέρ της λιτότητας ο Βάμβουκας, κάθε άλλο!
Αναφέρομαι στους ευρύτερους συσχετισμούς ισχύος ως δεδομένο πεδίο συγκρότησης της οικονομίας.
Δεν θα κουράσει καθόλου και θα βοηθήσει η ανάγνωση των κειμένων του.
ΕΘΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ, 2-2-2015 » ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ said
[…] Κύριε Τσίπρα .. επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους… […]