«Επικοινωνιακή» ανάγνωση της κρίσεως στη Μέση Ανατολή (και όχι μόνο στη Συρία)

Οι επόμενες ημέρες/εβδομάδες/μήνες στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Κύπρο, στο Ισραήλ, στην Τουρκία, στο Ιράκ και στη Συρία, μπορεί να προκαλέσουν πολλές διεθνείς συγκινήσεις.

Μία είδηση που «πέρασε στα ψιλά» (στην Ελλάδα δεν πέρασε καθόλου), αναφέρει πως το Κουβέϊτ, δώρησε το ποσόν των 15 εκ. $ στην Υπηρεσία Παλαιστινίων Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA) προκειμένου να ανακουφιστούν οι περίπου 500.000 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που προέρχονται από τη Συρία. Το ποσό μπορεί να μοιάζει μικρό, ωστόσο, σύμφωνα με τη UNRWA, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες δωρεές που έχουν διατεθεί για το έργο του Ο.Η.Ε. με σκοπό την αντιμετώπιση της κρίσεως στη Συρία.  Στην ίδια είδηση, αναφέρεται πως 45.000 από τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, έχουν ήδη μετακινηθεί προς τον Λίβανο και την Ιορδανία.

Μία ακόμα σημαντικότερη σχετική είδηση, δημοσιευμένη στις 11 Απριλίου, αναφέρει πως η διακυβέρνηση Obama, ζήτησε από το Αμερικανικό Κογκρέσσο την επανάληψη της χρηματοδοτήσεως της UNESCO που είχε διακοπεί προς το τέλος του 2011, εξ αιτίας της αναγνωρίσεως της Παλαιστίνης ως πλήρους μέλους της. Η διακοπή της χρηματοδοτήσεως από τις Η.Π.Α. προκάλεσε στην UNESCO απώλεια του 22% των εσόδων της και η διαφαινόμενη επανάληψη της ροής Αμερικανικών κεφαλαίων θεωρείται ως απολύτως αναγκαία για την αποκατάσταση της λειτουργίας της.

Κι όλα αυτά, σε συνέχεια της αναγνωρίσεως «του δικαιώματος του Παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση» που υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. στις 26 Φεβρουαρίου του 2013.

Οι Άγιες Ημέρες του Πάσχα πάντοτε προκαλούσαν αυξημένα μέτρα ασφαλείας στην πόλη της Ιερουσαλήμ, ίσως όμως φέτος, αυτά να είναι κάπως εμφανέστερα απ’ ότι συνήθως. Οι Παλαιστίνιοι, δρομολογούν το αίτημά τους προς τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε., να αναγνωριστούν τα εδάφη τους ως ανεξάρτητο κράτος κι αυτό αποτελεί προνομιακή θρυαλλίδα προκλήσεως ταραχών στους Παλαιστινιακούς θύλακες και όχι μόνο. Αν διαφανεί πως, ο πρόεδρος Obama σκοπεύει να «αλλάξει ρότα» ως προς το Ισραήλ, ώστε να μην ασκήσει βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ένα νέο λουτρό αίματος θα μπορούσε να προκληθεί αμέσως.

Διεθνώς, καλλιεργείται συστηματικά η εντύπωση, πως η Τουρκία παίζει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι με στόχο να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στη μουσουλμανική Μέση Ανατολή. Καθώς η Αίγυπτος δείχνει να έχει οδηγηθεί στο περιθώριο, η Τουρκία εμφανίστηκε προσφάτως προθυμότατη, να υποδυθεί το ρόλο της «χειρός του Προφήτη» που θα οδηγήσει το Ισραήλ σε αντιπαράθεση, με διαφαινόμενη αφορμή τον μελλοντικό έλεγχο των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων περί την Κύπρο. Μετά ήρθε η «συγγνώμη» του Ισραήλ τον περασμένο Μάρτιο, για την επιδρομή εναντίον του ανθρωπιστικού στολίσκου έξω από τη Γάζα, το 2010, προηγηθείσης της επισκέψεως Obama στο Τελ Αβίβ, με «επικοινωνιακό» αποτέλεσμα τη δημιουργία εντυπώσεων ενός «εκβιαζόμενου Ισραήλ».

Η Κύπρος είναι προφανώς κι αυτή στο κέντρο των εντυπώσεων, καθώς δρομολόγησε συστηματικά την τραπεζική της «φούσκα», συνεταιρίσθηκε με το Ισραήλ στο ζήτημα των υδρογονανθράκων και ακολούθως «έπεσε στην αγκαλιά» της τρόϊκας. Αυτή η σειρά γεγονότων δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Νομισματική Ένωση και την εκμαίευση ενεργειών από πλευράς Ε.Ε που δείχνουν (το λιγότερο) ερασιτεχνικές. Παραπλεύρως, η υπόθεση των υδρογονανθράκων, εμφανίζεται σαν ακόμα ένα κίνητρο για την όξυνση της επιθετικότητας της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου και για επίδειξη ισχύος απέναντι στις γεωστρατηγικές δυνατότητες της Ρωσσίας.

Τέλος, η έξαρση του αντιχριστιανικού μένους στη Μέση Ανατολή, με αιχμή του δόρατος τις μαζικές σφαγές Χριστιανών και την απαγωγή δύο Ορθόδοξων Επισκόπων στη Συρία,  παρέχει εξόχως πλεονεκτικό «επικοινωνιακό» πεδίο για την περίφημη (και περιφήμως αυτοεκπληρούμενη) προφητεία περί «θρησκευτικών πολέμων» που διατυπώθηκε στη δεκαετία του ’90.

Όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο, ίσως αναρωτηθείτε τι σημαίνουν όλα αυτά για το άμεσο μέλλον της περιοχής της Μέσης Ανατολής. Εικάζεται όλο και πιό πειστικά, ότι δεν πρόκειται παρά για τα «προεόρτια» ενός «συνθηματικού» προς τις οργανώσεις που είναι ταγμένες στην Ισλαμική «Τζιχάντ», ώστε να ενεργοποιηθούν επιχειρησιακά στη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα. Αν αυτή η εικασία είναι σωστή και αν η ώρα έχει κριθεί ως κατάλληλη, οι ημέρες/εβδομάδες/μήνες που πλησιάζουν είναι ιδανικές από απόψεως καθαρά «επικοινωνιακής» και σε συνδυασμό με τον απόηχο της επιθέσεως στη Βοστώνη. Η Μέση Ανατολή θα μπορούσε κάλλιστα να βυθιστεί σε μία ευρύτατης κλίμακας εμπόλεμη σύρραξη, όπως ακριβώς καταρρέει σε ευρύτατη κλίμακα η παγκόσμια οικονομία, ή (πιό πιθανό) εξ αιτίας αυτής.

Προσθέστε στην εξίσωση  και τις «κορώνες» των «Αντιμνημονιακών» στην Κύπρο, που ζητούν δημοψηφίσματα ΑΦΟΥ εξασφάλισαν την εξόντωση της Κυπριακής οικονομίας (τις οποίες «κορώνες» τις «χάβουν» αμμάσητες ΜΜΕ και διαδίκτυο) και βουαλά: Η αποτελεσματική υπεράσπιση των μακροπρόθεσμων συμφερόντων και σχεδιασμών του Ισραήλ, απαιτεί ένα ευρύτατο «γεωστρατηγικό βάθος» που από μόνο του δεν το διαθέτει, φαίνεται όμως πως διαθέτει τις δυνατότητες και την πρόθεση να το δημιουργήσει τώρα, επί τη βάσει «συμμαχιών» εντός πολλών εισαγωγικών. Ο «μπαμπούλας» της «Τζιχάντ» είναι (ακόμα μιά φορά) «επικοινωνιακά» πανέτοιμος να πρωταγωνιστήσει στο σύγχρονο θέατρο επικυριαρχίας του παραλόγου!

Παλαιά Διαθήκη αντί επιλόγου:

Ιεζεκιήλ 38:5-6 «Πέρσαι καὶ Αἰθίοπες καὶ Λίβυες, πάντες περικεφαλαίαις καὶ πέλταις, Γομὲρ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτόν, οἶκος τοῦ Θεργαμὰ ἀπ’ ἐσχάτου βορρᾶ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτόν, καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σοῦ·»

(σ. Ο «οίκος του Θεργαμά» δεν είναι απαραιτήτως Εθνικό μόρφωμα)

Πετροβούβαλος

.

Πηγές:

Global Post

Cns News

Refworld

Mepc.org

CNN

Newsbomb.gr

Befor Eits News

difernews.gr

Μυριόβιβλος

.

Εικόνα: «O Προφήτης Ιεζεκιήλ», λεπτομέρεια της οροφής της Capella Sistina, έργο του Μιχαήλ – Αγγέλου Buonarroti από το backtoclassics.com