Ο υπουργός , οι ιδιαίτεροι και οι κοροϊδίες τους στα 1960

.

«Απελύθην από στρατιώτης εδώ και 2 ½ χρόνια . Όπως όλοι οι οπαδοί του Υπουργού έτσι κι εγώ πήγα να ζητήσω δουλειά . Πήρα λοιπόν τη μητέρα μου και μια και δύο πήγαμε στον κ. Ιδιαίτερο . Του εξιστόρησε την οικογενειακή μας κατάσταση , ότι δηλαδή είναι χήρα με 2 παιδιά και προστάτης των εγώ και να κοιτάξει να με τακτοποιήσει σε μια δουλειά αφού είμεθα φίλοι του . Συγκινημένος ο κ Ιδιαίτερος και με ενθουσιασμό της λέει :

-Ένοιασου κυρά Πέπαινα και θα σε τακτοποιήσω
-Να μείνω ήσυχη κ Ιδιαίτερε;
–Απολύτως , απαντά .

Πέρασε αρκετός καιρός και δεν έλειψα ούτε μια μέρα από το γραφείο του .
-Τι έγινε κ. Ιδιαίτερε;
-Μη βιάζεσαι , σιγά σιγά

Την άλλη τα ίδια .
Την παρ’ άλλη τα ίδια .

-Ιδιαίτερε ακόμα;
Κι αυτός με πλήρη πειστικότητα απαντούσε :
-Κοντεύουμε.

Πέρασαν 3 και πλέον μήνες όταν άρχισαν να τρυπούν τα παπούτσια μου και μου ήταν προβληματική η επίσκεψη καθ’ ότι γέμιζαν νερό τα τρύπια παπούτσια . Όταν πλησίαζαν οι εκλογές ήρθαν με χίλια παρακάλια μας έπεισαν να κατεβούμε στη Νάξο για να τους ψηφίσουμε . Πιστοί και υπάκουοι εκτελέσαμε την επιθυμία τους .

Την ημέρα της αναχωρήσεως ο κ Ιδιαίτερος ήρθε στον Πειραιά να κατευοδώσει τους πιστούς οπαδούς τους . Η μητέρα μου μόλις τον είδε πήγε του μίλησε και του λέει :

-Βλέπεις κ Ιδιαίτερε , εγώ είμαι 65 χρονών γυναίκα και πάω μ’ αυτήν την θαλασσοταραχή να σας ψηφίσω , κοίταξε να τακτοποιήσεις το παιδί .

Την κτυπά στην πλάτη και λέει :
-Καλό σας ταξίδι κυρά Πέπαινα και θα δεις τον Υπουργό τι εντάξει είναι . Μείνε ήσυχη .

Ερχόμενοι επάνω πάμε πάλι στο γραφείο του κ Ιδιαίτερου , ο οποίος μας δήλωσε :
-Θα τον διορίσω στα διυλιστήρια .

Ευχαριστίες εκ μέρους μας πάμπολες . Πήγα , ξαναπήγα και κόντρα ξαναπήγα και ξανά . Ο Ιδιαίτερος ως συνήθως νόμιζε πως θα βαριόμουνα και κάθε φορά με ανέβαλε . Ακούραστος όμως εγώ δεν έλειπα από το γραφείο του .

Όταν μια μέρα μου λέει καθαρά :
-Ξέρεις δεν υπάρχουν θέσεις .
Τον ευχαρίστησα εγκαρδίως και του ζήτησα συγνώμη για τις ενοχλήσεις του και έφυγα . Τώρα τον περιμένω πάλι στις άλλες εκλογές στον Πειραιά και αν τολμήσει και μου πει τίποτα θα τον πετάξω στην θάλασσα για να μάθει τι θα πει κοροϊδία .»

Το παραπάνω κείμενο – γράμμα έστειλε προς δημοσίευση στην εφημερίδα ΝΑΞΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ του Νικηφόρου Μανδηλαρά κάποιος νεαρός Ναξιώτης (στην εφημερίδα αναφέρεται το όνομα του ) .

Πηγή: Ορεινός Αξώτης

.