Στην «Διάσκεψη Κορυφής της Παγκόσμιας Κυβέρνησης» κορυφαίοι παγκοσμιοποιητές βγάζουν τη μάσκα

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.

.

Μετάφραση: Δημήτριος Μιμίδης

Στην συνάντηση της ετήσιας «Διάσκεψης Κορυφής της Παγκόσμιας Κυβέρνησης» την προηγούμενη εβδομάδα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, κάτω από τη σκιά ενός αντίγραφου του μνημείου του ναού του ψευτο-θεού Βάαλ, κορυφαίοι παγκοσμιοποιητές και αναγνωρισμένοι ηγέτες από όλο τον πλανήτη προσέφεραν μια σειρά από εκπληκτικές αποκαλύψεις για την ατζέντα τους.

Από τον σοσιαλιστή νέο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και το μάχιμο αφεντικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μέχρι τους εθνικούς κυβερνήτες και τους κρατικοδίαιτους καπιταλιστές φίλους τους, πάνω από εκατό διακεκριμένοι ομιλητές δίδαξαν στους χιλιάδες παρευρισκόμενους για την υποτιθέμενη αναγκαιότητα της παγκοσμιοποίησης, της πολυπολιτισμικότητας, του κρατισμού, της παγκόσμιας κυβέρνησης, για την κοινωνική μηχανική, την “βιωσιμότητα” και πολλά άλλα. Ένας ομιλητής μάλιστα, ο κρατικοδίαιτος δισεκατομμυριούχος Elon Musk, ισχυρίστηκε ότι οι άνθρωποι πρέπει να συγχωνευθούν με τις μηχανές και οι κυβερνήσεις πρέπει να δώσουν σε όλους ένα εισόδημα.

Παρά τη συμμετοχή πολύ σημαντικών ομιλητών, στην ίδια την αμφιλεγόμενη συνάντηση, που διοργανώθηκε από τους ισλαμιστές κυβερνήτες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και τους συνεργάτες τους, πολύ λίγη προσοχή δόθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των ΗΠΑ (δεν συζητάμε καν για την Ελλάδα).

Κινεζική «επίθεση» στη Μέση Ανατολή

άρθρο του Sheikh Salman Rafi
από το New Eastern Outlook

.

Εν μέσω του (καθοδηγούμενου από στις ΗΠΑ) χάους στη Μέση Ανατολή, η Κίνα συνεχίζει τη γεω – οικονομική της επέκταση, εξάγοντας εκεί μέρος των προϊόντων της και εισάγοντας τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Μάλιστα, η Κίνα είναι πλέον ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως, ξεπερνώντας τις ίδιες τις ΗΠΑ. Μ’ ένα όχι λιγότερο αξιοσημείωτο τρόπο, το Κινεζικό εμπόριο με τη Μέση Ανατολή έχει αυξηθεί, από περίπου 20 δις. $ πρίν από μία 10ετία, σε κατ’ εκτίμησιν 230 δις. $ το περασμένο έτος, με τον όγκο συναλλαγών να αναμένεται να ξεπεράσει τα 500 δις. $ εώς το 2020. Μία εποχή οικονομικής εστιάσεως στα πλούσια σε πετρέλαιο κράτη του Κόλπου από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη τερματίσθηκε το περασμένο έτος, όταν η Κίνα αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κύριο εμπορικό εταίρο της περιοχής, παραμερίζοντας τις ΗΠΑ στη δεύτερη θέση.

Περίπου το 70 % του συνολικού εμπορίου της Κίνας διεξάγεται σήμερα με τις έξι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC): Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ομάν, το Μπαχρέιν, το Κατάρ, το Κουβέιτ και τη Σαουδική Αραβία. Η τελευταία είναι η μεγαλύτερη πηγή εισαγομένου πετρελαίου της Κίνας, ακολουθούμενη από το Ιράν. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες του GCC αντιπροσωπεύουν ως σύνολο περίπου το 1/3 των εισαγωγών πετρελαίου της Κίνας. Δεδομένης της εκτάσεως των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται, η Κίνα έχει εντείνει τη συμμετοχή της στη Μέση Ανατολή σε μια σειρά από τομείς. Μόλις πρόσφατα, το Πεκίνο ανακοίνωσε ότι θα επιταχύνει τις συνομιλίες για ελεύθερο εμπόριο με το GCC, σε μια προσπάθεια να μειώσει το κόστος εισαγωγών των καυσίμων που είναι κρίσιμα για την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας.

Μία νέα εποχή στις Αμερικανο – Κινεζικές σχέσεις;

κατάθεση του Christopher K. Johnson
ανώτερου Συμβούλου και πρόεδρου της έδρας Κινεζικών Σπουδών Freeman
του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS)
ενώπιον της Υποεπιτροπής για την Ασία και τον Ειρηνικό
της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ
στις 17/9/2014

.

Εκλεκτά μέλη της Υπο – Eπιτροπής,

καλό σας απόγευμα, και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να παρουσιασθώ σήμερα ενώπιόν σας. Θεωρώ εξαιρετικά ευχάριστο το γεγονός ότι, παρά τις πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ΗΠΑ με το ISIS στο Ιράκ και στη Συρία, καθώς και τους κινδύνους για τη Δύση που προβάλλονται από τη Ρωσσία στην Ουκρανία, υπάρχει εκ μέρους σας προθυμία να συζητήσετε τα σημαντικά αυτά ζητήματα εν σχέση προς τη μελλοντική πορεία των Αμερικανο – Κινεζικών σχέσεων υπό την ηγεσία του Κινέζου προέδρου Xi Jinping.

Παρ’ ότι αυτές οι προκλήσεις είναι σημαντικές και, στην περίπτωση του ISIS, αντιπροσωπεύουν ένα σαφή και άμεσο κίνδυνο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και τις ζωές των πολιτών μας, θεωρώ πως τελικώς, θα πρέπει να θεωρηθούν ως άμεσα, τακτικής φύσεως ζητήματα, που πρέπει να τύχουν επιδέξιων χειρισμών από τους υπεύθυνους του καθορισμού της Αμερικανικής πολιτικής.

Αντιθέτως, οι ορθοί χειρισμοί των σχέσεών μας με την Κίνα θα πρέπει να αποτελούν τη θεμελιώδη στρατηγική ενασχόληση των Αμερικανών πολιτικών στοχαστών της εξωτερικής πολιτικής του 21ου αιώνα.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να ξοδέυσω λίγο χρόνο διαγράφοντάς σας την προσωπική μου εκτίμηση για τους ορθούς χειρισμούς αυτών των σχέσεων, καθώς και ορισμένα από τα συγκεκριμένα ζητήματα που μου ζητήθηκε να παρουσιάσω στην Υπο – επιτροπή σας.

Επισκόπηση της καταστάσεως των Αμερικανο – Κινεζικών σχέσεων

Οι σχέσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου, ενώ σε γενικές γραμμές είναι σταθερές, βρίσκονται σήμερα υπό πίεση. Οι Κινέζοι ηγέτες και αξιωματούχοι, στην καλύτερη περίπτωση, είναι συγχισμένοι με αυτό που θεωρούν ως έλλειψη συνέπειας της κυβερνήσεως Obama, όσον αφορά στην πολιτική της απέναντι στην Κίνα, και στη χειρότερη περίπτωση είναι πεπεισμένοι ότι οι ΗΠΑ, σε μεγάλο βαθμό μέσω της ανα – εξισορροπήσεως στην Ασία, είναι αποφασισμένες να παρεμποδίσουν την Κινεζική άνοδο, μέσω της αποσταθεροποιήσεως της ηγεσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Έτσι, οι Κινέζοι ηγέτες αναζητούν συνεργασία με τους συμμάχους και τους συνεργάτες τους, προκειμένου να θέσουν σκληρά όρια στην Κινεζική ελευθερία δράσεως στην περιοχή Ασίας – Ειρηνικού.