O Voyager 2 βρίσκεται και επισήμως στον διαστρικό χώρο!

H θέση των Voyager 1 και Voyager 2 σε σχέση με την ηλιόσφαιρα.

Για δεύτερη φορά στην ιστορία, ένα ανθρώπινο δημιούργημα ταξιδεύει στον χώρο ανάμεσα στα άστρα. Έπειτα από τον Voyager 1 που προηγήθηκε τον Αύγουστο του 2012, ο Voyager 2 έχει πλέον εξέλθει από την ηλιόσφαιρα – την προστατευτική φυσαλίδα σωματιδίων και μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται από τον Ήλιο και περιβάλλουν το ηλιακό μας σύστημα – σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA της 10ης Δεκ. 2018.

Συγκρίνοντας δεδομένα από διαφορετικά όργανα του διαστημοπλοίου, οι επιβλέποντες επιστήμονες της αποστολής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Voyager 2 διέσχισε την εξωτερική άκρη της ηλιόσφαιρας στις 5 Νοεμβρίου. Αυτό το όριο, η «ηλιόπαυση», είναι η περιοχή όπου η πυκνότητα των εξερχομένων σωματιδίων του ηλιακού ανέμου και η ένταση του μαγνητικού του πεδίου, εξισώνονται με τα αντίστοιχα μεγέθη του μεσοαστρικού χώρου. Το Voyager 2 φέρει ένα όργανο που παραμένει σε λειτουργία και που θα παρέχει τις πρώτες παρατηρήσεις για τη φύση αυτής της πύλης προς τον διαστρικό χώρο, καθώς το αντίστοιχο όργανο του Voyager 1 έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.

Το Voyager 2 απέχει τώρα λίγο περισσότερο από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Οι επιβλέποντες της αποστολής επικοινωνούν μαζί του σε αυτή τη νέα φάση του ταξιδιού του με σήματα από και προς το διαστημόπλοιο που καθυστερούν να φτάσουν περίπου 16,5 ώρες, καθώς κινούνται με την ταχύτητα του φωτός. Συγκριτικά, το φως του ήλιου μας καθυστερεί περίπου οκτώ λεπτά για να φτάσει στη Γη.

Ουρανός

Αποχαιρετιστήρια φωτογραφία του Ουρανού καθώς ο Voyager 2 ξεκινά το ταξίδι του προς τον Ποσειδώνα. Πηγή: Wiki (NASA)

αναδημοσίευση από το physics4u.gr
(σ.Π/Β: Ο Ουρανός ανακαλύφθηκε σαν σήμερα το 1781
από τον βρετανό αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ)

.

Ο Ουρανός είναι ο έβδομος στη σειρά πλανήτης και ο τρίτος σε μέγεθος στο Ηλιακό μας Σύστημα. Όπως ο Δίας και ο Κρόνος, έτσι και ο Ουρανός είναι ένας γίγαντας αερίου. Η λέξη που του ταιράζει, όπως λένε και οι αστρολόγοι, είναι η παραξενιά. Για το χρώμα του, την κλίση του, την φορά περιστροφής του, το μαγνητικό του πεδίο.

Έχει το προνόμιο να είναι ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφτηκε την σύγχρονη εποχή με την βοήθεια τηλεσκοπίου. Ανακαλύφθηκε μάλλον τυχαία, μόλις το 1781 από τον Γουίλιαμ Χέρσελ. Είναι μόλις ορατός με το γυμνό μάτι και δεν είχε παρατηρηθεί στην αρχαιότητα.

Ξεχωρίζει για το πράσινο χρώμα του. Επειδή είναι μόλις ορατός με το γυμνό μάτι είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Με ένα μεσαίου μεγέθους τηλεσκόπιο το μόνο που μπορεί να δει κανείς είναι ένας μικρός πράσινος δίσκος. Το πράσινο χρώμα του οφείλεται στην παρουσία μεθανίου στην ατμόσφαιρά του.

Επίσης ο Ουρανός είναι σε μια πολύ παράξενη θέση, με τον άξονα περιστροφής του πολύ κοντά στο επίπεδο της εκλειπτικής, σχεδόν παράλληλα. Αυτό σημαίνει πως ο Βόρειος και Νότιος πόλος αναλαμβάνουν εκ περιτροπής να βλέπουν τον ήλιο, καθώς ο πλανήτης γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Εάν ήταν δυνατό να ζήσει κάποιος στον Ουρανό, θα έβλεπε τον ήλιο να είναι ορατός στον πόλο, όταν ο πόλος θα αντίκρυζε άμεσα τον ήλιο, αλλά όταν ο πλανήτης θα είχε ολοκληρώσει το 25% (21 γήινα έτη) της περιστροφής του, ο ήλιος θα ανέτελε στη δύση και θα έδυε στην ανατολή, έως ότου να είχε συμπληρώσει ο πλανήτης το 50% της τροχιάς του, όταν θα βρισκόταν ο ήλιος στον αντίθετο πόλο. Αληθινά ένας παράξενος πλανήτης.

Η ασυνήθιστη αυτή θέση του Ουρανού πρέπει να οφείλεται μάλλον σε μια σύγκρουση του με κάποιο τεράστιο πλανητικό σώμα, στο μέγεθος της γης, στα πρώτα στάδια της ιστορίας του Ηλιακού μας Συστήματος. Η διάρκεια της ημέρας πάνω στον ουρανό, είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί, λόγω της σχεδόν γαλαζοπράσινης ατμόσφαιράς του.