Ἡ Πλάνη τῆς Πεπλανημένης Δύσεως Ἐπιβάλλει τήν Ἕνωσιν τῶν Ὀρθοδόξων Κρατῶν

Δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχει ἀκόμη εἷς Ὀρθόδοξος ἡγέτης, ὁ Vladimir Putin (Владимир Путин) ἀπό τό προσκύνημά του εἰς τό Ἅγιον Ὄρος

ὑπό Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton

«Ἡ ἐποχή, ἡ ὁποία σχετίζεται μέ τήν
οἰκοδόμησιν μιᾶς Κεντρικῆς Παγκοσμίας
Τάξεως ἔχει τελειώσει.»
Βλαδίμηρος Πούτιν (Vladimir Putin,
Владимир Путин)

Ἡ αἰωνία Ἑλλάς διά τῶν ἠθικῶν καί σοφῶν φιλοσόφων της ἀνέπτυξε τόν μέγιστον πολιτισμόν εἰς τόν πλανήτην, καί ἐδημιούργησεν ἁπάσας τάς ἐπιστήμας καί τέχνας, ἐκτός δύο ἐξ αὐτῶν, τήν Θεωρίαν τῶν Πιθανοτήτων καί τήν ἀθεώρητον Ψυχολογίαν. Διατί δέν ἠσχολήθησαν οὗτοι μέ τάς δύο αὐτάς «ἐπιστήμας»; Διότι ἐπίστευον εἰς τήν θείαν πρόνοιαν (τόν «ἀπό μηχανῆς θεόν») καί οὐχί εἰς τάς νεωστί ταύτας ψευδο-ἐπιστήμας τῆς πεπλανημένης,1 αἱρετικῆς καί ἀθέου Δύσεως. Οἱ ἠθικοί οὗτοι φιλόσοφοι ἀνέμενον τόν «ἄγνωστον Θεόν» καί διά τοῦτο, ὁ Ἑλληνικός λαός ἦτο ὁ πρῶτος, ὁ ὁποῖος ἐπίστευσε καί ἠκολούθησε τόν ἀποκαλυφθέντα, γνωστόν πλέον, Υἱόν καί Λόγον τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν καί κατέστησαν Χριστιανοί καί ἀπό ἁπλῶς Ἕλληνες, ἔγιναν πλέον Ἑλληνορθόδοξοι, Ἀπόστολοι, Ἅγιοι, Μάρτυρες, Φωτισταί, Ἱεραπόστολοι καί ἐκπολιτισταί Ἀνατολῆς καί Δύσεως.

Ὁ μέγας οὗτος ἀρχαῖος Ἑλληνικός πολιτισμός ἐμπλουτισθείς καί ἐξαγιασθείς ἀπό τήν Ἀλήθειαν καί τό Φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδημιούργησε τόν μείζονα πνευματικόν Ἑλληνορθόδοξον πολιτισμόν, τόν Βυζαντινόν, τήν Ὀρθόδοξον Ρωμανίαν, καί τόν ἐξήγαγε, τόν μετεφύτευσε, τόν μεταλαμπάδευσε καί ἐφώτισε καί ἐκχριστιάνισε τούς λαούς τῶν Βαλκανίων, τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καί τήν πολυαγαπημένην καί πιστίν κόρην τῆς Ἑλλάδος, τήν θεοσεβῆ Ρωσίαν, μέ τόν σημερινόν Ὀρθόδοξον Χριστιανόν Πρόεδρόν της, τόν προστάτην τῆς Ὀρθοδοξίας, τόν Βλαδίμηρον Πούτιν.2

Τι συνέβη στη Γενεύη μεταξύ Μπάιντεν – Πούτιν;

.

Η συνάντηση των δύο ηγετών, Τζο Μπάιντεν και Βλαντιμίρ Πούιν, είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον και μάλλον ηρέμησε τις δύο πλευρές.

Ο Israel Shamir δημοσίευσε το άρθρο που ακολουθεί στο UNZ στις 23 Ιουνίου.
Η μετάφραση είναι του CosmoStatus.

Το ραντεβού των δύο προέδρων στη Γενεύη παραμένει αίνιγμα. Γιατί συναντήθηκαν; Συμφώνησαν ότι ο πυρηνικός πόλεμος είναι κακός για όλους. Ωραία! Δεν το ήξεραν; Έλεγξαν την ψυχή του συνομιλητή τους; Τον κοίταξαν στα μάτια; Έχουμε μερικές απαντήσεις, βασισμένες σε συνομιλίες μου με τους Ισραηλινούς φίλους μου που είχαν το πλεονέκτημα να ακούσουν και τις δύο πλευρές και τους Ρώσους και τους Αμερικανούς. Οι πιστοί αναγνώστες μας δικαιούνται να γνωρίζουν τι πραγματικά συνέβη στη Γενεύη.

Σχόλιο CosmoStatus: πως γνωρίζουν οι Ισραηλινοί τι συνέβη κατά την συνάντηση; Τους ενημέρωσαν Ρώσοι και Αμερικανοί;

Εν συντομία: Ο Μπάιντεν ήρθε για να πει στον Πούτιν ότι οι ΗΠΑ είναι σε καλή κατάσταση, έχουν ανακάμψει από την πανδημία, η οικονομία τους είναι καλύτερη από την Κινεζική και ότι αυτός κυβερνά. Η συνάντηση ήταν πολύ ήρεμη. Ο Μπάιντεν ήταν μάλλον ήπιος, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Μπλίνκεν ήταν επιθετικός. διαφωνούσε με τον πρόεδρό του και προσπάθησε να τον κατευθύνει. Οι Ρώσοι ήταν προετοιμασμένοι για τα χειρότερα, τα πολύ χειρότερα. Θεωρούσαν ότι οι συναντήσεις του Μπάιντεν με τους G7 και με το ΝΑΤΟ θα οδηγούσαν σε ένα κρεσέντο στη Γενεύη και ανακουφίστηκαν όταν διαπίστωσαν ότι η συνάντηση δεν αποτελούσε την παρουσίαση μιας ενωμένης Δυτικής θέσης απέναντι στη Ρωσία.

Ρωσία: η Συρία είναι έτοιμη για τον επαναπατρισμό ενός εκατομμυρίου προσφύγων

Ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας δήλωσε σήμερα πως η Συρία είναι έτοιμη να αρχίσει να δέχεται πίσω ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, δείχνοντας πως η Ρωσία θα υποστηρίξει την ανοικοδόμηση της χώρας.

Η πρόοδος που συντελείται στις υποδομές της Συρίας επιτρέπει τον επαναπατρισμό ενός εκατομμυρίου προσφύγων, δήλωσε ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας Sergei Shoigu κατά τη διάρκεια επίσκεψης στους Κεντρική Στρατιωτική Περιοχή, σημειώνοντας πως υπάρχουν περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες στην Ιορδανία και τον Λίβανο.

Ο Sergei Shoigu είπε πως από το 2015, όταν σταδιακά άρχισε η απελευθέρωση των πόλεων στη Συρία, περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν επιστρέψει στις εστίες τους. Πλέον υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τον επαναπατρισμό ακόμη ενός εκατομμυρίου.

Ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας κάλεσε την διεθνή κοινότητα να συμβάλλει κοινωνικά και οικονομικά στην ανοικοδόμηση της Συρίας. Ταυτόχρονα εξέφρασε την έκπληξή του για την συμπεριφορά κάποιων ξένων πολιτικών σε σχέση με την επιστροφή των προσφύγων.

Σύμφωνα με τον Sergei Shoigu, η κατάσταση στην Συρία βελτιώνεται κάθε μέρα και οι κατάλληλες συνθήκες διαμορφώνονται συνεχώς για τον επαναπατρισμό των προσφύγων.

«Δύση» εναντίον Ρωσσίας: Σχόλιο για ένα ιστορικό πρότυπο που επαναλαμβάνεται μονότονα.

H δεκαετία 1980 – 90 χαρακτηρίστηκε από δραματική πτώση των τιμών της ενέργειας (βασικά του πετρελαίου) που ακολούθησε την ενεργειακή κρίση της δεκαετίας 1970 – 80. Από το 2014, επαναλαμβάνεται το ίδιο ενεργειακό «σενάριο» (σ.1).

Ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης – Αφγανιστάν ξεκίνησε επί ηγεσίας Μπρέσνιεφ και διήρκησε από το 1979 εώς το 1989, όταν ο Γκορμπατσώφ σήμανε γενική υποχώρηση. H εμπλοκή των ΗΠΑ σε αυτό το σφαγείο ξεκίνησε επί προεδρίας Κάρτερ, όταν -υπό την καθοδήγηση του τότε Συμβούλου Ασφαλείας Zbigniew Brzezinski- επεβλήθη εμπάργκο στη Σοβιετική Ένωση και ενισχύθηκαν οι Μουτζαχεντίν με δις$, εξοπλισμό, εκπαίδευση και πληροφορίες – κυρίως από ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένο Βασίλειο.

H Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε στα εξ’ ών συνετέθη το 1991, κυρίως υπό το βάρος της οικονομικής δυσαρέσκειας στις χώρες που την αποτελούσαν και με ξεκάθαρη «Δυτική» υπονόμευση του πολιτικού της καθεστώτος, όπως απέδειξε η εποχή ηγεσίας του Γιέλτσιν στη Ρωσσία στη δεκαετία 1990 – 2000 (σ.2).

Ο «πουτινισμός» που έχει γίνει τελευταία μόδα στην Ελλάδα (και όχι μόνο) παραβλέπει τα ιστορικά πρότυπα, πάνω στα οποία βασίζεται η «Δύση» για να κρατά τη Ρωσσία μονίμως περιορισμένη. Αυτή η ιστορία ξεκινά διακριτά από τους «Ναπολεόντιους Πολέμους» που κατέληξαν στον Πόλεμο της Κριμαίας. Πάντοτε εώς τώρα,η Ρωσσία επιχειρούσε συνεννόηση με τους «Δυτικούς» και στο τέλος περιοριζόταν, με εξαίρεση τη Σταλινική εποχή, κατά την οποία η Σοβιετική ισχύς βασίστηκε στα μεταβατικά δεδομένα της εποχής και στην ωμή κτηνωδία.  Λόγου χάριν, η Ελληνική Επανάσταση κατέληξε στην «απόδοση» της Ελλάδας από τον Τσάρο Νικόλαο τον 1ο στην «Δυτική επιρροή» στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της επιχείρησης συνεννόησης. Υπό αυτή την οπτική, η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια μοιάζει περισσότερο με την από κοινού εξόντωση ενός Έλληνα που είχε γίνει «ενοχλητικός», παρά με την επίλυση διαφορών μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Το κρισιμότερο πρόβλημα της Ρωσσίας αυτή τη στιγμή, είναι ο οικονομικός της προσανατολισμός και κυρίως η ζωτική της εξάρτηση από τις εξαγωγές ενέργειας. Πρόκειται για πρόβλημα υπαρξιακό και κατ’ εξοχήν πουτινογενές, καθώς τα έσοδα μίας εποχής υψηλών ενεργειακών εσόδων που προηγήθηκαν του 2014, δεν κατευθύνθηκαν στην ανάπτυξη οικονομικής αυτάρκειας στη Ρωσσία, αλλά στην ασύμμετρη άνοδο του βιοτικού επιπέδου και την ενίσχυση του καθεστώτος, στο πρότυπο της Σαουδικής Αραβίας. Το ίδιο πουτινογενής, είναι η εγκατάσταση του βαθύτατα διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού στην Ουκρανία, με προεξάρχοντα τον πρώην πρόεδρο Γιανουκόβιτς, που διευκόλυνε αφάνταστα τη «Δύση» στην επιβολή του πραξικοπήματος που ακολούθησε. Εν συνεχεία, η απίστευτη καθυστέρηση της Ρωσσικής εμπλοκής στη Συρία προκάλεσε με τη σειρά της απόλυτη αδυναμία έγκαιρης και με συμφέροντες όρους απεμπλοκής. Αυτή τη στιγμή, στο μέτωπο της Συρίας, η Ρωσσία, αδυνατώντας να επέμβει με υπολογίσιμες δυνάμεις στρατού ξηράς, εξαρτάται στο ορατό μέλλον από την απόλυτη σύμπνοια του Άσσαντ, τη… μεγαλομανία του Ερντογάν και την καλή θέληση των όψιμων συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Η ανακοίνωση του Κρεμλίνου για την τηλεφωνική συνομιλία Πούτιν – Ομπάμα της 6ης Ιουλίου 2016

Ο Ρώσσος Πρόεδρος ενημέρωσε τον Αμερικανό ομόλογό του, ως συν – πρόεδρος της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ (Ρωσσία, ΗΠΑ και Γαλλία) για την ειρηνευτική διαδικασία στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, για τα αποτελέσματα της τριμερούς συναντήσεώς του με τους ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, Ilham Aliyev και Serzh Sargsyan, στην Αγία Πετρούπολη στις 20 Ιουνίου.

Ο Vladimir Putin τόνισε ότι η Ρωσσία οργάνωσε τις συνομιλίες για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της καστάσεως στην περιοχή των συγκρούσεων το συντομότερο δυνατόν και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο Barack Obama επαίνεσε τις προσπάθειες της Ρωσσίας και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συνεχίσουν να συνεργάζονται ενεργά στην Ομάδα Μινσκ του ΟΑΣΕ σε αυτό το ζωτικό ζήτημα.

Συζητώντας την κατάσταση στη Συρία, ο Vladimir Putin κάλεσε τον Barack Obama να διευκολύνει όσο το δυνατόν συντομότερα τον διαχωρισμό των «μετριοπαθών Συριακών δυνάμεων της αντιπολιτεύσεως» από την τρομοκρατική ομάδα Jabhat al-Nusra και άλλους εξτρεμιστές που δεν καλύπτονται από το καθεστώς καταπαύσεως του πυρός. Και οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν την ετοιμότητά τους να εντείνουν το συντονισμό των Αμερικανικών και Ρωσσικών στρατιωτικών ενεργειών στη Συρία, και τόνισε τη σημασία της επαναλήψεως των δια – Συριακών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για την επίτευξη μιας πολιτικής διευθετήσεως του ζητήματος.

Συζητώντας για την Ουκρανία, ο Ρώσσος Πρόεδρος υπενθύμισε τη σημασία της αυστηρής τηρήσεως από πλευράς Κιέβου των συμφωνιών του Μινσκ της 12ης Φεβρουαρίου του 2015, συμπεριλαμβανομένης της ενάρξεως ενός πραγματικού άμεσου διαλόγου με τις πόλεις του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, την παροχή αμνηστίας, το ειδικό καθεστώς για την DPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ) και την LPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ) και την από κοινού κατάρτιση ενός νόμου για τις τοπικές εκλογές.

Η συνέλευση του ΟΠΕΚ και οι συνέπειές της για τις χώρες – παραγωγούς πετρελαίου: Η εξώθηση της Ρωσσίας από τις αγορές ενέργειας

του Vladimir Simonov
από το New Eastern Outlook

.

Τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνδιασκέψεως των χωρών – μελών του ΟΠΕΚ (σ.Π/Β: Στις 2 Ιουν. 2016) ήταν αρκετά προβλέψιμα – με όλα τα κράτη μέλη να ανακοινώνουν την απροθυμία τους να μειώσουν τα επίπεδα παραγωγής πετρελαίου, και κάποια να σχεδιάζουν ακόμη και να τα αυξήσουν. Εν τω μεταξύ, το Ιράν θέλει να πάρει πίσω το μερίδιο της αγοράς που κατείχε πριν υποστεί τις διεθνείς κυρώσεις. Με αυτά τα δεδομένα, η πρώτη χώρα που θα μειώσει την παραγωγή πετρελαίου θα απολέσει το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά και θα υποστεί ένα σοβαρό οικονομικό πλήγμα. Ως εκ τούτου, η Ρωσσία δεν είναι η μόνη που θα υποφέρει, δεδομένου ότι η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντιμετωπίζουν επίσης την οικονομική στασιμότητα που προκλήθηκε από τη σοβαρή μείωση των τιμών και, συνακόλουθα, των κερδών. Επιπλέον, όλοι οι εξαγωγείς πετρελαίου αντιμετωπίζουν την προοπτική απώλειας της υποστήριξης των πληθυσμών τους, καθόσον εξαναγκάζονται να μειώσουν τις κοινωνικές παροχές που έχουν ήδη παράσχει στους πολίτες τους μέσω του πετρελαϊκού τους πλούτου.

Έτσι, το μήνυμα της συναντήσεως στη Βιέννη υπήρξε αρκετά σαφές – κάθε χώρα παλεύει για τον εαυτό της. Όσον αφορά στα μερίδια αγοράς των αποκαλούμενων «Εύθραυστων Πέντε», θα καταληφθούν αμέσως από άλλους εξαγωγείς. Είναι ξεκάθαρο ότι η Βενεζουέλα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της πτωχεύσεως, η Νιγηρία, η οποία αντιμετωπίζει τρομοκρατία χωρίς τέλος, η Λιβύη, η οποία έχει βυθιστεί στο χάος από από την αιματηρή ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι, το Ιράκ, που αιματοκυλίζεται από το 2003, και η Αλγερία, της οποίας οι εξαγωγές πετρελαίου μειώθηκαν εξ αιτίας της εξαντλήσεως των φυσικών πόρων, δεν είναι πλέον σε θέση να λαμβάνουν μέρος σε αυτόν τον αγώνα για επιβίωση.

Wladimir Putin: « η τίγρη της Ρωσίας» – η αβελτερία των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

άρθρο του Γεωργίου Εμ.Δημητράκη

.

Πολιτική είναι η τέχνη να σχεδιάζεις και να προγραμματίζεις με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα όλες τις απαραίτητες δράσεις, να αγωνίζεσαι για το καλό της κοινωνίας. Πολιτική είναι η τέχνη να κυβερνάς και να αντιμετωπίζεις με τόλμη τα προβλήματα των πολιτών, να φροντίζεις για την ευνομία και ευμάρεια της κοινωνίας, αλλά παράλληλα να προστατεύεις αυτήν από ιδεολογήματα και ιδεοληψίες που διχάζουν την κοινωνία και καταστρέφουν την ενότητα και την οντότητα της Πολιτείας.

Ως γνωστόν, εις την αρχαιότητα δεν υπήρχαν ιδεολογίες, αλλά προσωπικότητες που κρίνονταν όμως απευθείας από τους πολίτες, δηλαδή την ίδια την κοινωνία. Η εμφάνιση των ιδεολογιών καπιταλισμός, κομμουνισμός, φασισμός, ως πολιτικά συστήματα διακυβέρνησης, είναι σύγχρονα εφευρήματα τα οποία, ως γνωστόν, διχάζουν τους ανθρώπους, τις κοινωνίες και προκαλούν άπειρα δεινά εις την ανθρωπότητα.

Ο καπιταλισμός προάγει την ανάπτυξη και τον πλούτο, που παράγει η εργασία του ανθρώπου. Όμως η άδικη κατανομή αυτού και η συγκέντρωση εις τα χέρια των ολίγων, οφειλόμενη εις την έλλειψη της ορθής σκέψης, της γνώσης, της ικανότητας, της πολιτικής αγωγής, του ήθους των επαγγελματιών πολιτικών, οι οποίοι χρησιμοποιούν την ιδεολογία ως άλλοθι των ολέθριων λαθών αλλά και ως ασπίδα προστασίας των, θέτει υπό αμφισβήτηση την έννοια του καπιταλισμού.

Ο κομμουνισμός θεωρείται εξαρχής αποτυχημένος, διότι έρχεται σε σύγκρουση με αυτήν την ίδια την φύση του ανθρώπου, να δημιουργεί ελεύθερα, απρόσκοπτα, και να παράγει πλούτο βάσει της ατομικής δυνατότητος και ευφυΐας του καθενός. Ο δε Φασισμός είναι προϊόν της αποτυχίας των 2 προαναφερθέντων ιδεολογιών και άκρως αντίθετος με αυτήν την ελευθερία του ανθρώπου.

Tι πραγματικά σχεδιάζει ο Πούτιν στη Συρία;

αναδημοσίευση από το Defencenews

.

Το νέο τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, το σχέδιο του Πούτιν, η απόφαση του Ομπάμα να συνεργαστεί με τη Ρωσία και ο ρόλος του Ιράν.

Ενα νέο τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής διαμορφώνει η απευθείας εμπλοκή της Ρωσίας στη συριακή κρίση με την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων που για την ώρα περιορίζονται σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς θέσεων της ISIS- των αντικαθεστωτικών όπως υποστηρίζουν αμερικανικές υπηρεσίες. Παράλληλα πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το Ιράν σχεδιάζει χερσαία επιχείρηση στη Συρία. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Reuters εκατοντάδες ιρανοί στρατιώτες έφθασαν στη Συρία πριν από δέκα ημέρες με όπλα προκειμένου να λάβουν μέρος σε χερσαίες επιχειρήσεις σε περιοχές υπό τον έλεγχο των ανταρτών στη βόρεια Συρία και η λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ ετοιμάζεται να ενταχθεί στην επιχείρηση. Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο και για επέκταση των ρωσικών αεροπορικών επιχειρήσεων και στο Ιράκ με βομβαρδισμούς θέσεων κατά των τζιχαντιστών της ISIS.

Επιχειρησιακά το σκηνικό φαίνεται να ξεκαθαρίζει. Οι Ρώσοι έχουν αναλάβει τις επιθέσεις από αέρος ενώ ο πανίσχυρος ιρανικός στρατός ετοιμάζεται να αποτελέσει την «στρατιωτική μπότα» που θα πατήσει στο συριακό έδαφος για να δώσει την τελική λύση… Ποια θα είναι αυτή; Το ερώτημα καλείται να απαντήσει η διπλωματία. Παρά τις δημόσιες αντιπαραθέσεις με δηλώσεις Ρώσων, Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων και τα «παγωμένα» πρόσωπα στις κατ ιδίαν συναντήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Μπαράκ Ομπάμα αλλά και τους ευρωπαίους ηγέτες χθες στο Παρίσι, είναι σχεδόν πεποίθηση όλων ότι οι ρωσικές επιχειρήσεις και προφανώς και οι ιρανικές είναι απόρροια ενός μεγάλου, ευρύτερου deal στο τρίγωνο Ουάσιγκτον-Μόσχας-Τεχεράνης. Μια συμφωνία με «οφέλη» και για τις δύο πλευρές.

Η ομιλία του Ρώσσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (28 Σεπ 2015)

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε, εξοχότατε κύριε Γενικέ Γραμματέα, διακεκριμένοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, κυρίες και κύριοι,

η 70η επέτειος των Ηνωμένων Εθνών μας προσφέρει μία καλή ευκαιρία, τόσο για να καταγράψουμε την ιστορία, όσο και για να συζητήσουμε για το κοινό μας μέλλον. Το 1945, οι χώρες που νίκησαν το Ναζισμό ένωσαν τις προσπάθειές τους με σκοπό να θέσουν στέρεα θεμέλια για τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη.

Σας υπενθυμίζω ότι οι κρίσιμες αποφάσεις για τις αρχές της συνεργασίας μεταξύ των κρατών, καθώς και για την ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έγιναν στη δική μας χώρα, στη Γιάλτα, κατά τη συνάντηση των ηγετών του αντι – Χιτλερικού συνασπισμού.Το σύστημα της Γιάλτας γεννήθηκε στην πραγματικότητα μέσα στην αγωνία. Κερδήθηκε με κόστος δεκάδες εκατομμυρίων ζωών και δύο παγκοσμίων πολέμων και επικράτησε στον πλανήτη κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Ας είμαστε δίκαιοι: Ο ΟΗΕ βοήθησε την ανθρωπότητα εν μέσω ταραγμένων, και μερικές φορές δραματικών γεγονότων των τελευταίων επτά δεκαετιών. Έσωσε τον κόσμο από αναταραχές μεγάλης κλίμακας.

Τα Ηνωμένα Έθνη είναι μοναδικά όσον αφορά στη νομιμότητα, στην εκπροσώπηση και στην καθολικότητά τους. Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο διάστημα ο ΟΗΕ έχει επικριθεί ευρέως, επειδή δήθεν δεν είναι αρκετά αποτελεσματικός, καθώς και για το γεγονός ότι η λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με θεμελιώδη ζητήματα βαλτώνει, εξ’ αιτίας των ανυπέρβλητων κρατικών διαφορών – κυρίως μεταξύ των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ρωσσία: Μια ξεδοντιασμένη «Αρκούδα» στη Μέση Ανατολή

Σύμφωνα με τον Τούρκο Υπουργό των Εξωτερικών Mevlut Çavuşoğlu (σ.1), Τουρκία και ΗΠΑ θα παράσχουν αεροπορική κάλυψη στους Σύριους παραστρατιωτικούς που εκπαιδεύονται στην τουρκική πόλη Kirsehir κατά την επάνοδό τους στη Συρία. Η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός περισσότερων από 15.000 παραστρατιωτικών πραγματοποιείται στο πλαίσιο Αμερικανο – Τουρκικού προγράμματος που διαρκεί εδώ και ~3 έτη.

Η παροχή αεροπορικής καλύψεως σε δυνάμεις που πολεμούν τη Συριακή κυβέρνηση σηματοδοτεί αναβάθμιση της εμπλοκής στο Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο και αποτελεί αιτία πολέμου (της Συρίας εναντίον της Τουρκίας), καθώς είναι άλλο πράγμα η υποστήριξη αντικαθεστωτικών και παντελώς άλλο πράγμα η άμεση και διακηρυγμένη στρατιωτική επέμβαση κάθε μορφής.

Ξεκάθαρος διακηρυγμένος στόχος Τούρκων και Αμερικανών συνεχίζει να είναι το καθεστώς Άσαντ. Συγχρόνως, το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) έχει τοποθετηθεί σε θέσεις ευνοϊκές για επίθεση στη Δαμασκό και – παρά τη ρητορική και τα κροκοδείλια δάκρυα για… τα μνημεία της Παλμύρας – δεν είναι και τόσο ξεκάθαρος στόχος, ούτε της Τουρκίας, ούτε των ΗΠΑ, τουλάχιστον όχι επί του παρόντος.

Οι ενημερωμένοι εξ υμών αντιλαμβάνονται πως αυτή είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, με δεδομένη την απροθυμία/αδυναμία της Ρωσσίας να προβάλει τη στρατηγική της ισχύ στη Μέση Ανατολή. Η «δυτική» διγλωσσία περίσευσε τα τελευταία χρόνια, καθώς, από την επικείμενη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ, ο άμεσος ωφελημένος είναι το κράτος του Ισραήλ – φανατισμένος εχθρός του Ιράν (και της ανθρώπινης λογικής) και τοποτηρητής, μέχρι τώρα, των Αμερικάνικών συμφερόντων στην περιοχή.

‘Η μάνα μου ήταν ζωντανή μέσα στα πτώματα’: Ο Πούτιν θυμάται την περιπέτεια των γονιών του στον ΒΠΠ

ruspioner.ru

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έγραψε μια στήλη (κάτι που πολύ σπάνια κάνει), ανακαλώντας τις ιστορίες των γονιών του που επέζησαν από τις κακουχίες του αποκλεισμού του Λένινγκραντ, τον νεκρό αδελφό του και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δίνοντας πολύ προσωπικές λεπτομέρειες.

«Ο πατέρας μου ανέπνεε μέσω ενός καλαμιού σε ένα βάλτο ενώ οι Ναζί περνούσαν μόλις λίγα βήματα μακριά»

Ο πατέρας του Πούτιν, Βλαντιμίρ, προσχώρησε σε μια μικρή ομάδα δολιοφθοράς που υπαγόταν στο Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων (NKVD), η αποστολή του οποίου ήταν να ανατινάζει γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές κοντά στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ), θυμάται ο Ρώσσος πρόεδρος στο άρθρο του στο περιοδικό «Russian Pioneer». Από τα 28 μέλη της ομάδας τα 24 έχασαν τη ζωή τους σε μάχες με τους Ναζί κοντά στην Αγία Πετρούπολη.

Μια ημέρα οι Γερμανοί στρατιώτες τους κυνηγούσαν στο δάσος. Ο πατέρας του Πούτιν επέζησε γιατί κρύφτηκε σε ένα βάλτο για αρκετές ώρες.

«Και [ο πατέρας του Πούτιν] είπε ότι όταν βυθίστηκε στο βάλτο και ανέπνεε μέσα από ένα καλάμι, άκουσε τους Γερμανούς στρατιώτες που περνούσαν μόλις λίγα βήματα μακριά του και σκυλιά που γάβγιζαν.»

Ο πατέρας του θυμόταν πως υπέστη τον τραυματισμό που τον άφησε ανάπηρο για το υπόλοιπο της ζωής του, επειδή έπρεπε να ζήσει με κομμάτια χειροβομβίδας μέσα στο πόδι του.

Έκανε μια επίθεση πίσω από τις γραμμές των Ναζί μαζί με τους συναγωνιστές του. Ωστόσο, ξαφνικά ήρθαν αντιμέτωποι με έναν Γερμανό στρατιώτη.

Μπορεί η Μόσχα να βοηθήσει την Ελλάδα;

αναδημοσίευση από το Defencenews
άρθρο του Αλεξάντερ Μπαούνοφ

.

Mια ψύχραιμη ανάλυση για το μέλλον των ελληνορωσικών σχέσεων σε πολιτικό, διπλωματικό, οικονομικό και ενεργειακό επίπεδο.

Η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα προκάλεσε κύματα ανησυχίας στα ήδη ταραγμένα ευρωπαϊκά νερά και άφησε τον κόσμο να αναρωτιέται με κομμένη την ανάσα: Είναι η Ρωσία σε θέση να διχάσει την Ευρωπαϊκή Ενωση, εκμεταλλευόμενη τον πλέον αδύναμο κρίκο; Μπορεί η Ελλάδα να σωθεί από τη χρεοκοπία χωρίς τη δυτική παρέμβαση; Τα δύο ερωτήματα είναι αλληλένδετα. Αν η Ρωσία αποφασίσει να σώσει την Ελλάδα, ερήμην της Δύσης, τότε θα θελήσει ως αντάλλαγμα τη διάλυση της Ευρώπης. Ηταν ακριβώς αυτό που η Ε.Ε. φοβόταν περισσότερο από την ημέρα που ανέβηκε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Ευρωπαίοι πολιτικοί προειδοποιούσαν εξαρχής τον κ. Τσίπρα να μη μετατρέψει σε διαπραγματευτικό του χαρτί στις συνομιλίες για το ελληνικό χρέος το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

H επίθεση του Ισραήλ στη Συρία στοχεύει τη Μόσχα.

άρθρο του Gordon Duff
από το New Eastern Outlook

.

Την 2α Απριλίου του 2015, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια από αέρος στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας: Βομβαρδιστικά αεροσκάφη εξόρμησαν εναντίον περιοχών Βορείως της Δαμασκού, κοντά στο αεροδρόμιο της Δαμασκού και εναντίoν στρατιωτικών μονάδων που πολεμούσαν εναντίον του Al Nusra Front και δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους. Ορισμένες από αυτές τις επιθέσεις αποτελουσαν άμεση αεροπορική υποστήριξη σε μια προσπάθεια να παρεμποδιστει η επίθεση του Συριακού στρατού εναντίον ζωτικών για το Ισλαμικό Κράτος γραμμών ανεφοδιασμού, από το Ισραήλ μέσω της Ιορδανίας.

Ωστόσο, οι επιθέσεις στόχευαν και κάπου αλλου, καθώς το Ισραήλ διεξάγει ένα παρένθετο πόλεμο κατά της Ρωσσίας, που διαρκεί εδώ κι αρκετό καιρό. Το πραξικόπημα στην Ουκρανία, φαινομενικά προγραμματισμένο από το ΝΑΤΟ, προέρχεται από μια εξτρεμιστική νεοσυντηρητική και παρασκηνιακή κλίκα εντός του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η Victoria Nuland, ενορχηστρωτής του πραξικοπήματος του Κιέβου, είναι σύζυγος του John Kagan, ανθρώπου με ισόβιους δεσμούς με τις Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Μια επισήμανση.

από την Κοσμοϊδιογλωσσία

.

«Η τάση της ΕΕ, η οποία συνεχίζει να διευρύνεται προς Ανατολάς, να θέσει και τις δύο χώρες (Τουρκία και Ρωσία) στο περιθώριο αποτελεί τον παράγοντα ο οποίος έχει συμβάλλει, πέραν της διάστασης του ιστορικού ανταγωνισμού στις τουρκορωσικές σχέσεις, στην προσέγγιση των δύο χωρών και ο οποίος ενδέχεται να τις αναγκάσει να συνάψουν στενότερες σχέσεις μελλοντικά. Αυτή η σχέση περιθωριοποίησης είναι ικανή να δώσει άλλες διαστάσεις στις τουρκορωσικές σχέσεις. Η προσέγγιση αυτή, ικανή να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις ευρασιατικές ισορροπίες καθώς και να ενεργοποιήσει το πεδίο έλξης αναφορικά με τις σχέσεις που διατηρούν οι δύο χώρες με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, αποδεικνύει τη δύναμη των παγκόσμιων ισορροπιών να προσδιορίζουν τις διμερείς σχέσεις» [*].

Τα προηγούμενα γράφονταν το 2001, όταν οι Vladimir Putin και Recep Tayyip Erdoğan, είτε πρωτοεμφανίζονταν είτε δεν είχαν εμφανιστεί στο προσκήνιο με τη δυναμική που γνωρίζουμε τώρα. Η αφήγηση και η γραμμή σκέψης που επικρατεί στο αριστεροδεξιό άτομο και στην αρθρογραφία της «κοινής γνώμης» έχει ως εξής: Η «Ρωσία του Putin» είναι αυταρχική, η «Τουρκία του Erdoğan» το ίδιο, άρα γι’ αυτό προσεγγίζει η Τουρκία τη Ρωσία. Η άποψη αυτή δεν αντέχει σε κριτική (είτε προσωποποιεί την διεθνή πολιτική μιας χώρας, είτε αποδίδει την εξωτερική πολιτική στο εσωτερικό πρότυπο μιας χώρας) και υποκρύπτει ένα αίσθημα και μια προσπάθεια προσηλυτισμού.