Παραγκωνίστηκαν οι ΗΠΑ στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών – Ποιος φταίει;

Tony Cartalucci

Land Destroyer

Λόγω του εορτασμού της 70ης επετείου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η συμμετοχή των ηγετών ήταν μεγαλύτερη απ’ ό,τι συνήθως. Και ενώ για τους καλά πληροφορημένους επί των παγκοσμίων θεμάτων οι ομιλίες ήταν τυπικές και επί το πλείστον άσχετες, υπήρξε ένα ιδιαίτερο στοιχείο σε αυτήν την συνάντηση που ξεχώρισε.

Δεν ήταν ένα σημείο που θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος απλά παρακολουθώντας τις ομιλίες στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης, αλλά μάλλον αποκαλύφθηκε στον τρόπο που αντέδρασαν σε αυτές τις ομιλίες οι σε απευθειας σύνδεση αμερικανικοί φορείς χάραξης πολιτικής.

Ενώ, όπως αναμενόταν, καταφέρθηκαν εναντίον της ομιλίας που παρουσίασε ο Ρώσσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, διαπόμπευσαν και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα επειδή επισκιάστηκε από τον Ρώσσο ομόλογό του. Δεν ήταν όμως οι ελλείψεις του Προέδρου Ομπάμα, ούτε οι ελλείψεις εκείνων που έγραψαν την ομιλία, που οδήγησαν σε αυτόν τον εμφανή εξευτελισμό. Ήταν η ίδια η αμερικανική πολιτική εκείνων των χαρακτών πολιτικής που πέταγαν τις ειρωνίες.

Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, η αμερικανική πολιτική δεν σχεδιάζεται από τους πολιτικούς, είτε αυτοί βρίσκονται στο Οβάλ Γραφείο, είτε στο Κογκρέσο. Τουναντίον, το δόγμα, οι πολεμικοί σχεδιασμοί, η εγχώρια και εξωτερική οικονομική πολιτική, και τα γεωπολιτικά και στρατηγικά σχέδια που προβλέπονται για σειρά ετών, προέρχονται από δεξαμενές σκέψης που χρηματοδοτούνται από εταιρικά-επενδυτικά συμφέροντα και έναν στρατό απασχολούμενων ακαδημαϊκών, μεγαλοβιομηχάνων και άλλων ομάδων πίεσης ειδικών συμφερόντων. Αυτές οι δεξαμενές σκέψης και οι χαράκτες πολιτικής δεν είναι εκλεγμένοι, υπερβαίνουν τις γραμμές των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών διοικήσεων.

Ισλαμικό Κράτος: Η Πρόφαση των ΗΠΑ για Επέμβαση στη Συρία

Ο Υπουργός Άμυνας Τσακ Χέιγκελ είπε ότι το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και στο Ιράκ είναι κάτι παραπάνω από μία τρομοκρατική οργάνωση, 21 Αυγούστου, 2014 Image Credit Yuri Gripas / Reuters – Land Destroyer

Του Tony Cartalucci – LD –

Σε ένα προηγούμενο άρθρο με τίτλο, «Αυξανόμενο Χάος – οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν και στις δύο πλευρές των συνόρων Συρίας-Ιράκ»,» αναφέρθηκε ότι:

Σαφέστατα, η απάντηση που απομένει για να καταλήξουν οι αναγνώστες από μόνοι τους, είναι ότι αυτές οι «επιτυχημένες» αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ στο Ιράκ πρέπει να μεταφερθούν και στη Συρία – όπου η εξέλιξη της αποστολής μπορεί να κάνει τα υπόλοιπα, να εκτοπίσει την Συριακή κυβέρνηση από την εξουσία μετά την αποτυχία του συνεχούς πολέμου μέσω πληρεξούσιων από το 2011. Μετά τον εξοπλισμό και την παροχή βοήθειας προς τους Κούρδους για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ, οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα παρόμοιο επιχείρημα για να οπλίσουν τους τρομοκράτες στη Συρία και να τους παρέχουν άμεση βοήθεια από αέρος ώστε να υποτάξουν το Ισλαμικό Κράτος – και φυσικά τη Δαμασκό.

Σε λιγότερο από 24 ώρες, η Νιού Γιόρκ ΤάΪμς θα αναφέρει στο άρθρο της, «Στρατηγός των ΗΠΑ δηλώνει ότι οι επιδρομές στη Συρία είναι το κλειδί για την ανάσχεση του Ισλαμικού Κράτους»:

Το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στη Συρία δεν μπορεί να ηττηθεί εκτός εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ή οι εταίροι τους αντιμετωπίσουν τους Σουνίτες αντάρτες στη Συρία, δήλωσε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Στρατού την Πέμπτη.

«Αυτή είναι μια οργάνωση που έχει ως στρατηγικό όραμα τις τελευταίες ημέρες της αποκάλυψης και θα πρέπει τελικά να ηττηθεί», δήλωσε ο Στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσεϋ στην πιο αναλυτική δημόσια δήλωσή του στο θέμα της κρίσης από τότε που ξεκίνησαν οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές στο Ιράκ. «Μπορούν να καταπολεμηθούν χωρίς την αντιμετώπιση αυτού του τμήματος της οργάνωσης που εδρεύει στη Συρία; Η απάντηση είναι όχι.»

Προς μία Ευρώπη ενωμένη και ελεύθερη (για λεηλασία)

άρθρο του Tony Cartalucci,
γεωπολιτικού ερευνητή και συγγραφέα με βάση την Bangkok
για το διαδικτυακό περιοδικό “New Eastern Outlook”

.

Όταν τα επί – μέρους συμφέροντα που δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζουν την πορεία της διαφωνούν με τα κράτη – μέλη της, η πραγματική φύση αυτής της υπερ – εθνικής επιχειρήσεως αποκαλύπτεται με τρόπο οδυνηρό: δικτατορικά ειδικά συμφέροντα επιδιώκουν μία περιφερειακή πολιτική που δεν ωφελεί κανένα από τα επιμέρους κράτη – μέλη της. Το σαφέστερο παράδειγμα αυτής της πραγματικότητος είναι η διαφορά που έχει προκύψει σχετικά προς  την κατασκευή του Ρωσσικού αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» που διασχίζει τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ουγγαρία και την Ιταλία.

Ο αγωγός παράγει ένα μεγάλο αριθμό πλεονεκτημάτων για το καθένα από τα έθνη που διασχίζει, καθώς και για τις αγορές ενέργειας και στα δυό του άκρα. Για τους ανθρώπους και τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών που επωφελούνται περισσότερο από τον αγωγό, η συμφωνία είναι μία ελκυστική, μακροπρόθεσμη επένδυση. Από την άλλη πλευρά, για τα ειδικά συμφέροντα που έχουν δημιουργήσει και διευθύνουν σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση ο αγωγός αποτελεί μία άμεση απειλή εναντίον των σχεδιασμών τους για συνέχιση της επεκτάσεώς τους και της εταιρικά χρηματοδοτούμενης ηγεμονίας τους πέρα από τα σημερινά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Προετοιμάζοντας τον πόλεμο με το Πακιστάν

άρθρο του Tony Cartalucci,
γεωπολιτικού ερευνητή και συγγραφέα με βάση τη Bangkok
αποκλειστικά για το διαδικτυακό περιοδικό “New Eastern Outlook”.

.

Για μία ακόμη φορά, επαναλαμβάνονται οι προσπάθειες από στελέχη των Δυτικών Μέσων Ενημερώσεως, να χαρακτηριστεί το Πακιστάν ως ένας επικίνδυνος εχθρός της Δύσεως και πρώτη υποψήφια χώρα για στρατιωτική επέμβαση. Το πρακτορείο ειδήσεων ABC News, σε ένα άρθρο με τίτλο «Διπροσωπία: Πώς το Πακιστάν έκρυψε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν από τις ΗΠΑ και τροφοδότησε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν«, αναρωτιέται:

    Τι θα συμβεί εαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαπολύσουν τον λάθος πόλεμο εναντίον του λάθος εχθρού στη διάρκεια των τελευταίων 13 ετών στο Αφγανιστάν;

Η βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογράφος των New York Times Carlotta Gall, η οποία καλύπτει το Αφγανιστάν από το 2001, καταλήγει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα στο νέο της βιβλίο «Ο Λάθος Εχθρός: Οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, 2001-2014».

Η Gall ισχυρίστηκε στην εκπομπή «On the Radar» του ραδιοφωνικού σταθμού «A Better World» ότι «το Πακιστάν – και όχι το Αφγανιστάν – ήταν ο πραγματικός εχθρός των ΗΠΑ».

Και ενώ το «βιβλίο» της Gall θα μπορούσε εύκολα να απορριφθεί ως μία αλυσιτελής προβοκάτσια, απηχεί μια αφήγηση κατασκευασμένη από μερικούς από τους πιο διαβόητους φορείς χαράξεως πολιτικής στις ΗΠΑ, που προωθήθηκε ευρέως το 2011 στα Δυτικά Μέσα Ενημερώσεως. Σε αυτή την αφήγηση, συμπεριλαμβάνεται το ντοκιμαντέρ του BBC, «Το Μυστικό Πακιστάν», απ’ όπου διαφαίνεται

Οι ΗΠΑ Σχεδίαζαν την Καταστροφή Αμάχων στη Συρία από το 2007.

Αλέπο, Συρία – Οκτώβριος 2012.
Εικόνα από media.zenfs.com

του Tony Cartalucci

H δήλωση του, NBC News «Η μεγάλη τραγωδία του αιώνα: Περισσότερα από 2 εκατομμύρια πρόσφυγες διώκονται από τη Συρία», αναφέρει:

*Τα Ηνωμένα Έθνη αποκάλυψαν την Τρίτη ότι περισσότερα από 2 εκατομμύρια Σύριοι έχουν σκορπίσει σε γειτονικές χώρες ως πρόσφυγες.

*Περίπου 5.000 άτομα την ημέρα φεύγουν από την τριετή σύγκρουση, η οποία σύμφωνα με τον ΟΗΕ έχει ήδη στοιχίσει πάνω από 100.000 ζωές.

*«Η Συρία έχει γίνει η μεγάλη τραγωδία του αιώνα – μια επαίσχυντη ανθρωπιστική συμφορά με πόνο και διωγμούς χωρίς προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία», δήλωσε ο Αντόνιο Γκουτέρες, Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ, αρμόδιος για τους πρόσφυγες.

Αν και ο ΟΗΕ και τα κράτη σε όλη τη Δύση προσποιούνται ανησυχία για την αυξανόμενη ανθρωπιστική καταστροφή μέσα και γύρω από τη Συρία, ο στόχος μίας βίαιης θρησκευτικής συγκρούσης με τα προβλέψιμα και καταστροφικά της αποτελέσματα, μαζί με τις δηλώσεις ότι θα την «ματώσουν» κυριολεκτικά, ήταν η βασική στρατηγική των ειδικών συμφερόντων στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ισραήλ, στη Σαουδική Αραβία και στους περιφερειακούς τους εταίρους, τουλάχιστον από το 2007.

Οι «Γιατροί» πίσω από τις δηλώσεις για χημικά όπλα των Συρίων παρέχουν βοήθεια στους τρομοκράτες.

Γιατροί Χωρίς Σύνορα – org/images/logos/msf

του Tony Cartalucci

Οι «αποδείξεις» βάσει των οποίων η Δύση ανεβάζει τους τόνους της όσον αφορά τη χρήση χημικών από τη Συριακή κυβέρνηση σε μεγάλο αριθμό αμάχων, βασίζεται μέχρι στιγμής αποκλειστικά στους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν από τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα». Το άρθρο των Νιού Γιόρκ Τάϊμς, «Σημάδια Χημικής Επίθεσης Εντοπίστηκαν από Ομάδα Παροχής Βοήθειας,» αναφέρει:

Μια διεθνής ομάδα παροχής βοήθειας δήλωσε το Σάββατο ότι τα ιατρικά κέντρα που υποστηρίζει κοντά σε μια περιοχή που πιθανόν χτυπήθηκε από χημικά όπλα κοντά στη Δαμασκό, έλαβε περισσότερους από 3.000 ασθενείς οι οποίοι εμφανίζουν συμπτώματα συμβατά με την έκθεση σε τοξικούς παράγοντες το πρωί της αναφερόμενης επίθεσης.

Από αυτούς οι 355 πέθαναν, είπε η ομάδα Γιατροί Χωρίς Σύνορα.

Aυτή η δήλωση για την επίθεση της Τετάρτης στα προάστια βορειοανατολικά της πρωτεύουσας είναι η πρώτη που κοινοποιήθηκε από διεθνή οργάνωση που εργάζεται στη Συρία.

Αν και συχνά περιγράφεται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως «ανεξάρτητη», τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Κατ’ αρχάς, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από τα ίδια τα εταιρικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τη συλλογική εξωτερική πολιτική της Γουόλ Στριτ και του Λονδίνου, όπως και την αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία και στο γειτονικό Ιράν. Η ίδια η έκθεση των Γιατρών χωρίς σύνορα (η έκθεση του 2010 εδώ) περιλαμβάνει ως χρηματοδότες, τις: Goldman Sachs, Wells Fargo, Citigroup, Google, Microsoft, Bloomberg, Bain Capital του Μιτ Ρόμνεϊ καθώς και μια μυριάδα άλλων εταιρικών οικονομικών συμφερόντων. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διαθέτουν επίσης και σύμβουλους τραπεζίτες συμπεριλαμβανομένης της Ελίζαμπεθ Ρόμπινσον Μπέσελ της Goldman Sachs.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

άρθρο του Tony Cartalucci

μετάφραση Φαίη

.

Οι όροι εξέγερση και αντι-εξέγερση μπορούν γρήγορα να παρανοηθούν σε ένα πλαίσιο με πολιτκά κίνητρα. Ωστόσο σε γενικές γραμμές, η εξέγερση προσπαθεί

Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ: H ειρήνη στο Ισραήλ είναι ο χειρότερος εφιάλτης του κατεστημένου.

του Tony Cartalucci
10 Νοεμβρίου, 2012.

μετάφραση Φαίη

.

Το Ισραήλ είναι ένα πρόσχημα, ένας πληρεξούσιος, ένα διαρκές casus belli, ένα ιδεολογικό αλλά και κυριολεκτικό προγεφύρωμα στη Μέση Ανατολή. Δημιουργήθηκε και στηρίχτηκε από τη Δύση, ιδίως τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο,και έχει χρησιμεύσει ως το μέσο από το οποίο ρέει η Δυτική εξωτερική πολιτική μέσα και έξω από τον Αραβικό, και κατ’ επέκταση τον Μουσουλμανικό κόσμο.

Μέσα από μια προσεκτικά καλλιεργημένη στρατηγική έντασης διατηρείται αυτό το συνεχές casus belli. Χωρίς την διαιώνιση μιας φοβικής αντίληψης που αφορά την εξαφάνιση του Ισραήλ και την «ηθική επιταγή» αποτροπής αυτού του σεναρίου, πραγματικού ή φανταστικού, η Δύση θα ήταν δύσκολο να δικαιολογήσει την ανάμειξή της σε κράτη που αλλιώς δεν θέτουν αισθητή απειλή για την Αμερική ή την Ευρώπη. Η «σύγκρουση των πολιτισμών» έχει επίσης δημιουργηθεί μέσα στη Δύση για να