το πρώτο μέρος ΕΔΩ
Για λόγους που έχουν καταστεί περισσότερο από προφανείς, η Ρωσσία έχει ξεπεράσει τη φάση του «Διλήμματος του Putin» και βρίσκεται πλέον στη φάση ενός περισσότερο εξελιγμένου διλήμματος:
1. Να εγκαταλείψει τους Ρωσσικούς πληθυσμούς των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως στο έλεος της «Δύσεως», εγκαταλείποντας συγχρόνως τα ιστορικά ζωτικά της συμφέροντα στο σύνολο της στρατηγικής περιφέρειάς της. Η συνεχής αδράνειά της στις κτηνωδίες που συντελούνται στοχευμένα αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία δεν θα σηματοδοτήσει απολύτως τίποτε λιγότερο.
2. Να επέμβει ανοιχτά στην Ουκρανία, είτε δια κανονικής στρατιωτικής εισβολής, είτε κλιμακώνοντας το υφιστάμενο «θερμό κλίμα», σε σύρραξη με πλήρη χαρακτηριστικά εμφυλίου πολέμου.
Στην (κατά πολύ πιθανότερη) περίπτωση μίας ανοιχτής Ρωσσικής επεμβάσεως, το σίγουρο δεδομένο είναι το πλεονέκτημα των φιλο – Ρωσσικών δυνάμεων, καθαρά για λόγους σχέσεων ισχύος και «εδάφους». Η άμεση λογική αντίδραση θα είναι η ανάπτυξη της ένοπλης δράσεως των φιλο – Δυτικών παραστρατιωτικών ομάδων και η δραματική ενίσχυσή τους με προσωπικό και εξοπλισμό . Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία και Ρουμανία είναι χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και έχουν (εκτεταμένα) σύνορα με την Ουκρανία στα Δυτικά της. Τα εκτεταμένα σύνορα, μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκονται στα Καρπάθια Όρη, είναι ένα κρίσιμο δεδομένο «εδάφους» που αυξάνει τις δυνατότητες αναπτύξεως Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΑΒΕΡΩΦ 