Απόστολου Σαραντίδη
Ειλικρινά δεν ήθελα καθόλου να τελειώσω το 2018 με το παρόν άρθρο αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το αποφύγω. Αφορμή στάθηκε μια ανάρτηση σε ιστολόγιο που ήλεγχε ορθώς επιφανή κληρικό και δη πανεπιστημιακό, καθ’ όλα σεβαστό με μεγάλη προσφορά και επιρροή, για δημοσιευμένες θέσεις του περί αποτειχίσεως. Η ανάρτηση αναδημοσιεύθηκε και από άλλους, σχολιάστηκε και ξανασχολιάστηκε διαδικτυακά και άναψε φωτιές δημιουργώντας αναταραχή μεταξύ όσων θέλουν να έχουν δημόσιο λόγο και παρακολουθούν την εκκλησιαστική επικαιρότητα. Το δυσάρεστο ή και ευχάριστο επειδή αναδείχθηκε, είναι ότι διαφάνηκε σχεδόν όλο το σώμα του προβλήματος που ναι μεν προεξείχε σαν κορυφή παγόβουνου και ήταν γνωστό, τώρα όμως είδαμε μέχρι τη βάση τι γίνεται και όλον τον όγκο του και επειδή γράφτηκαν και ειπώθηκαν λόγια σκληρά αλλά και γελοία τα οποία πολλά καταφέρονταν και εναντίον του γράφοντος και επειδή όσο το πρόβλημα το αφήνεις γίνεται χειρότερο με διογκούμενες εντυπώσεις, δεν είναι δυνατόν να μείνουν αναπάντητα. Και δεν τίθεται καν θέμα επί προσωπικού.
Για την Αποτείχιση και τη Διακοπή Μνημόνευσης έχουν γραφτεί πολλά, εξαιρετικές μελέτες και άρθρα από εξαιρετικές προσωπικότητες, προεξάρχοντος του πανεπιστημιακού πατρολόγου πρωτοπρεσβύτερου π. Θεοδώρου Ζήση. Στις 16 Ιουνίου 2018 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης με τη σύμπραξη τριών ορθόδοξων σωματείων, Ορθόδοξη Ημερίδα με τον γενικό τίτλο «Αίρεση – Καθαίρεση, Ορθόδοξη Αντίσταση» στο οποίο ο γράφων είχε την τιμή να αναπτύξει ως είς εκ των εισηγητών, το θέμα «Αποτείχιση, Ενότητα και Οικονομία». Τα πρακτικά έχουν δημοσιευθεί σε ειδικό τόμο της «Θεοδρομίας» και είναι γνωστά.
ΑΒΕΡΩΦ 