Τραμπ και Σαουδική Αραβία: Έχουμε φτάσει ακόμα στην κορυφή της υποκρισίας;

.

της Shenaz Kermalli

Είναι απίστευτο πόσο πολύ μιλάνε τα χρήματα.

Υπάρχει έστω κι ένα άτομο εκεί έξω που δεν απωθείται στη θέα του Ντόναλντ Τράμπ να υπογράφει συμφωνία πώλησης όπλων αξίας 110 δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Ριάντ – καθώς οι Σαουδαραβικές ρουκέτες συνεχίζουν να χτυπούν τους Υεμένιους στο χείλος της καταστροφής και της πείνας για τρίτο συνεχόμενο έτος;

Η προοπτική είναι τα πάντα. Μπορείτε να φανταστείτε πώς οι Υεμένιοι – και οι Άραβες κατ ‘επέκταση – στο σπίτι και στη διασπορά αισθάνονται βλέποντας μερικές από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να καταστρέψουν μία από τις φτωχότερες. Η UNICEF αναφέρει ότι ένα παιδί πεθαίνει κάθε 10 λεπτά από υποσιτισμό, διάρροια και λοιμώξεις του αναπνευστικού στην Υεμένη. Αυτοί είναι όλοι θάνατοι που μπορούν να προληφθούν – αλλά συμβαίνουν επειδή μόλις το 45% των εγκαταστάσεων υγείας της χώρας λειτουργούν.

Όταν εξετάζεις αποφάσεις όπως η συμφωνία όπλων, καθιστά λίγο πιο εύκολο να καταλάβεις γιατί οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της Αμερικής – το Ιράν και η Συρία που υποστηρίζονται από τη Ρωσία – είναι αμείλικτοι στην προσπάθειά τους, στην αντίστασή τους μέσω της υποστήριξης των Σιιτών Χούθι στην Υεμένη και του προέδρου Μπασάρ Άσαντ στη Συρία.

”Η μητέρα όλων των Υποκρισιών”, του Robert Fisk

Φωτογράφος καταρρέει μπροστά σε ένα παιδί που κάηκε σε μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στην πόλη Rashidin το Σάββατο στη Συρία όπου σκοτώθηκαν 68 παιδιά και τραυματίστηκαν πολλά άλλα.

.

Από την εφημερίδα Independent:

Αν ο Τραμπ νοιάζεται τόσο πολύ για τα μωρά της Συρίας, γιατί δεν καταδικάζει τους αντάρτες που έσφαξαν παιδιά;

Δεκάδες παιδιά σκοτώθηκαν στη Συρία αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά πού είναι ο θρήνος του προέδρου των ΗΠΑ σχετικά με το πόσο «όμορφα» είναι, πόσο μάλλον η δράση του; Πού είναι οι καταγγελίες από την Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο; Η Δύση πρέπει να αντιδράσει με την ίδια οργή όταν είναι Σιίτες τα θύματα της τρομοκρατίας. Ή μήπως απλά δεν μας νοιάζει;

Ήταν η μητέρα όλων των Υποκρισιών. Κάποια νεκρά Σύρια μωρά έχουν σημασία, υποθέτω. Άλλα νεκρά Σύρια μωρά δεν έχουν σημασία. Μια μαζική δολοφονία στη Συρία πριν από δύο εβδομάδες σκότωσε παιδιά και βρέφη και γέμισε τους ηγέτες μας με ιερή αγανάκτηση. Αλλά η σφαγή στη Συρία αυτό το Σαββατοκύριακο σκότωσε ακόμα περισσότερα παιδιά και μωρά – παρόλα αυτά δεν έφερε στο προσκήνιο τίποτα άλλο παρά σιωπή από εκείνους που ισχυρίζονται ότι φυλούν τις ηθικές μας αξίες. Γιατί συνέβη αυτό;

Όταν μια επίθεση αερίου στη Συρία σκότωσε περισσότερους από 70 πολίτες στις 4 Απριλίου, συμπεριλαμβανομένων μωρών και παιδιών, Ο Ντόναλντ Τραμπ διέταξε επίθεση πυραύλων στη Συρία. Η Αμερική χειροκρότησε. Το ίδιο έκαναν και τα ΜΜΕ της. Το ίδιο έκανε και μεγάλο μέρος του κόσμου. Ο Τραμπ αποκάλεσε τον Μπασάρ αλ-Άσαντ «κακό» και «ζώο». Η Ε.Ε. καταδίκασε το Συριακό καθεστώς. Η Downing Street αποκάλεσε την επίθεση του χημικού αερίου «βάρβαρη». Σχεδόν κάθε δυτικός ηγέτης απαίτησε ότι ο Άσαντ πρέπει να ανατραπεί.