Μία Σαουδο – Ρωσσική βουτιά στο πετρέλαιο;

άρθρο του Pepe Escobar
από το Strategic Culture Foundation

.

«Θα σας πω πότε οι Ρωσσικές εταιρείες θα μειώσουν στα σίγουρα την παραγωγή πετρελαίου: Όταν το πετρέλαιο θα κοστίζει 0$». Ευγενική προσφορά του Ρώσσου Υφυπουργού Ενεργείας Kirill Molodtsov, αυτή η δήλωση θα πρέπει να είναι μία από τις κορυφαίες του 2015.

Λοιπόν, το πετρέλαιο δεν πρόκειται να φτάσει να κοστίζει 0$, παρότι ο ΟΠΕΚ αρνείται να μειώσει την παραγωγή προκειμένου να περιοριστεί η παγκόσμια υπερπροσφορά.

Η ανάλυση έχει ως εξής: Η Ρωσσία θα διατηρήσει το επίπεδο παραγωγής πετρελαίου του 2016 στο εντυπωσιακό επίπεδο των 533 εκ. τόνων – η οποία μεταφράζεται σε μέσο όρο εξαγωγών 4,76 εκ. βαρελιών/ημέρα.

Με ένα δίκτυο περισσότερο αποτελεσματικών διϋλιστηρίων, η εγχώρια ζήτηση για τη Ρωσσία μειώθηκε και οι εξαγωγές αυξήθηκαν. Οι Ρωσσικές πετρελαϊκές εταιρείες, συγκριτικά προς τις Δυτικές μεγάλες εταιρείες, υποφέρουν λιγότερο από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, λόγω της υποτιμήσεως του ρουβλίου κι επειδή οι φόροι μειώνονται καθώς η τιμή του πετρελαίου πέφτει. Ειναι πασίγνωστο ότι ο πρόεδρος της Rosneft, Igor Sechin, καυχιέται πως το κόστος εξορύξεως πετρελαίου είναι «το χαμηλότερο στον κόσμο» – ειδικά στα κοιτάσματα της Δυτικής Σιβηρίας.

Έγκλημα (Ισραήλ) και τιμωρία (Ρωσσία)

deviantart

Του Pepe Escobar από το Asia Times Online

###

«Το φοβερό με τα Δύο Λεπτά Μίσους δεν ήταν ότι ήσουν υποχρεωμένος να παίξεις έναν ρόλο αλλά ότι ήταν αδύνατον να μην συμμετέχεις.»

«Μια τρομακτική έκσταση φόβου και εκδικητικότητας, μία επιθυμία να σκοτώσουν, να βασανίσουν, να συνθλίψουν πρόσωπα με βαριοπούλα, φαινόταν να ρέει σαν ηλεκτρικό ρεύμα μέσα σε όλη την ομάδα των ανθρώπων, μετατρέποντας τον καθένα, ακόμη και ενάντια στην θέλησή του, σε έναν συνοφρυωμένο κραυγάζων τρελλό.»

Τζωρτζ Όργουελ, 1984

Ο Ομπάμα λοιπόν, η Μέρκελ, ο Κάμερον, ο Ολάντ και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι – ας τους ονομάσουμε οι Πέντε Τιτανοτεράστιοι – συνομιλούν σε μία τηλεδιάσκεψη προκειμένου να επιστρατεύσουν το θάρρος τους και να «αυξήσουν πίεση», ζητώντας κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Αργότερα την ίδια ημέρα, ο Μπενιαμίν «Μπίμπι» Νετανιάχου του Ισραήλ δίνει την απάντησή του σε απλή γλώσσα: παραμένει απολύτως σταθερός στην επίτευξη της δικής του εκδοχής της Τελικής Λύσης στη Γάζα. [1] Με ή χωρίς «πίεση».

Τί απέμεινε λοιπόν για τους Πέντε Τιτανοτεράστιους να κάνουν αφού είδαν τα λαμπρά τους Δυτικά οπίσθια να τρώνε πανηγυρική κλωτσιά; Αποφασίζουν να ξεχάσουν τη Γάζα και επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσσία – πάλι! Πόσο ευφυής είναι αυτή η στατηγική υπεκφυγής;

Ο υπέροχος ανύπαρκτος Tony Blinken, και αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπαράκ Ομπάμα, ήταν πρόθυμος να τονίσει στα Δυτικά συντεχνιακά μέσα ενημέρωσης ότι η μαφία των ανυπότακτων Ευρωσκουπιδιών είναι τώρα «αποφασισμένη να δράσει». Όχι, όχι εναντίον του Ισραήλ λόγω της Γάζας αλλά εναντίον της Ρωσσίας λόγω της Ουκρανίας. Τέτοια υπέροχη Οργουελλιανή συμμετρία: το εκτεταμένο Μίσος των Δύο Λεπτών του Ισραήλ προς τους κατοίκους της Γάζας, μεταμορφώνεται σε εκτεταμένο Μίσος Δύο Λεπτών της «Δύσης» προς τη Ρωσσία, αντανακλώντας το εκτεταμένο Μίσος των Δύο Λεπτών του Κιέβου προς τους Ανατολικούς Ουκρανούς.

Σκάκι βουτηγμένο στο αίμα

media.photobucket.com

Του Pepe Escobar από το Asia Times Online

###

«Οι πληροφορίες και τα γεγονότα είχαν προσαρμοστεί γύρω από την πολιτική ατζέντα.» Όλοι θυμούνται το Υπόμνημα της Ντάουνινγκ Στριτ που αποκάλυψε την «πολιτική» των Μπους/Μπλαιρ στη δρομολόγηση της επίθεσης/εισβολής/κατοχής του Ιράκ το 2003. Η «πολιτική» ήταν να ξεφορτωθούν τον Σαντάμ Χουσεΐν με έναν πόλεμο αστραπή. Η δικαιολογία ήταν: «τρομοκρατία» και (ανύπαρκτα) όπλα μαζικής καταστροφής, τα οποία είχαν «εξαφανιστεί», τοποθετηθεί σε φορτηγά βαθιά μέσα στη Συρία. Ξεχάστε τις πληροφορίες και τα γεγονότα.

Η τραγωδία του MH17 – που παρεμπιπτόντως μεταμορφώθηκε σε ένα όπλο μαζικής καταστροφής – μπορεί να θεωρηθεί ως μια στρεβλή επανάληψη της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στο Ιράκ. Δεν υπάρχει ανάγκη για ένα υπόμνημα αυτή τη φορά. Η «πολιτική» της Αυτοκρατορίας του Χάους είναι σαφής και πολύπλευρη: Διαφοροποίηση του «κόμβου προς την Ασία» εγκαθιστώντας ένα προγεφύρωμα στην Ουκρανία για να υπονομευθεί το εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και Ρωσσίας. Επέκταση του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στην Ουκρανία. Σπάσιμο της Ρωσσικής-Κινεζικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Παύση με κάθε τρόπο της εμπορικής/οικονομικής Ευρασιατικής ολοκλήρωσης – από την εταιρική σχέση Ρωσσίας/Γερμανίας μέχρι τους Νέους Δρόμους του Μεταξιού που συναντιώνται από την Κίνα μέχρι την Κοιλάδα του Ρουρ. Διατήρηση της Ευρώπης υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Ρώσσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν «εισέβαλε» στην Ανατολική Ουκρανία – όσο και αν τον έβαλαν στον πειρασμό η Ουάσινγκτον και το ΝΑΤΟ – για να σταματήσει μία υποβοηθούμενη από στρατιωτικούς συμβούλους των ΗΠΑ σφαγή αμάχων, ήταν διότι δεν ήθελε να ανταγωνιστεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, κορυφαία εμπορική συνέταιρο της Ρωσσίας.