Στις 7 Ιουνίου 2021, το διαστημικό σκάφος Juno της NASA πέταξε πιο κοντά στον δορυφόρο του Δία Γανυμήδη από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο σε περισσότερες από δύο δεκαετίες, σε απόσταση 1,038 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του (η κοντινότερη πτήση μέχρις στιγμής είναι εκείνη του Galileo στις 6 Σεπτεμβρίου 1996 σε απόσταση 264 χιλιομέτρων).
Λιγότερο από μία ημέρα αργότερα, το Juno πραγματοποίησε το 34ο «πέρασμά» του απ’ τον Δία. Το βίντεο, είναι προϊόν σύνθεσης επεξεργασμένων φωτογραφιών του Juno και προσομοιάζει την άποψη ενός φανταστικού επιβαίνοντος στο σκάφος, εάν αυτό πετούσε με ταχύτητα πολλαπλάσια της πραγματικής του.
Τριάντα χρόνια πριν, η ανθρωπότητα είχε την ευκαιρία να δει τον εαυτό της από μία εντελώς νέα σκοπιά.
Το Σεπτέμβριο του 1977 το διαστημόπλοιο Voyager 1 ξεκινούσε το ταξίδι του για τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος και ακόμα παραπέρα: Στο διαστρικό χώρο όπου συνεχίζει να περιπλανάται μέχρι σήμερα μαζί με το δίδυμο «αδελφό» του, το Voyager 2, περισσότερα από 22 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον πλανήτη μας.
Ο διάσημος αστρονόμος Καρλ Σάγκαν είχε επιμεληθεί για τα Voyager τους περίφημους «χρυσούς δίσκους», με ένα μήνυμα προς τυχόν νοήμονα όντα που ίσως συναντήσουν στο μακρινό τους ταξίδι. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας η οποία ήταν υπεύθυνη για τις εικόνες που έστελναν τα διαστημόπλοια πίσω στη Γη.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος, οι επιστήμονες μέτρησαν τις εποχικές αλλαγές στα αέρια της ατμόσφαιρας του Άρη ακριβώς πάνω από την επιφάνεια του κρατήρα Gale.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν έκπληκτοι πως το οξυγόνο, που οι περισσότεροι οργανισμοί στη Γη χρειάζονται για να αναπνεύσουν, συμπεριφέρεται με τρόπο που οι επιστήμονες αδυνατούν να εξηγήσουν μέσω των γνωστών χημικών διαδικασιών.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της NASA, κατά την περίοδο τριών ετών για τον πλανήτη Άρη (σχεδόν έξι χρόνια για τη Γη), το χημικό εργαστήριο για την Δειγματοληπτική Ανάλυση του Άρη, που βρίσκεται στο όχημα Curiosity που βρίσκεται στον Άρη, ανέλυσε δείγματα της ατμόσφαιρας από τον κρατήρα Gale.
Η ανάλυση έδειξε πως η ατμόσφαιρα του Άρη αποτελείται από 95% διοξείδιο του άνθρακα, 2,6% μοριακό άζωτο, 1,9% Αργό, 0,16% μοριακό οξυγόνο και 0,06% μονοξείδιο του άνθρακα.
Αποκαλύφθηκε επίσης πως τα μόρια στην επιφάνεια του Άρη ενώνονται και κυκλοφορούν με τις μεταβολές στην πίεση του αέρα κατά τη διάρκεια του έτους. Οι αλλαγές αυτές προκαλούνται όταν αέριο διοξείδιο του άνθρακα παγώνει στους πόλους κατά τον χειμώνα, ρίχνοντας της ατμοσφαιρική πίεση σε ολόκληρο τον πλανήτη, αναδιανέμοντας τον αέρα για να διατηρηθεί η ισορροπία στην πίεση. Όταν την άνοιξη και το καλοκαίρι, το διοξείδιο του άνθρακα εξατμίζεται και ανακατεύεται στην ατμόσφαιρα, αυξάνεται η ατμοσφαιρική πίεση.
Μετά την βράβευσή της από την Νίκη Κεραμέως, ο επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ντιντερό του Παρισιού Κώστας Μπουγιούκος δημοσίευσε ανάρτηση στο Facebook, στην οποία ανέφερε ότι η «ερευνήτρια, συνεργάτιδα της NASA αλλά και διδάκτωρ» Ελένη Αντωνιάδου δεν έχει δουλέψει ποτέ για τη Διαστημική υπηρεσία, ούτε έχει βραβευτεί από αυτήν, παρακολούθησε μόνο ένα summer camp από αυτά που διοργανώνει η NASA για εκατοντάδες φοιτητές κάθε χρόνο, ενώ δεν έχει κάνει έρευνα για την αναγεννητική ιατρική.
Την σκυτάλη πήραν πολλά site που αμφισβήτησαν και το ερευνητικό της έργο, λέγοντας ότι βρέθηκαν ελάχιστες δημοσιεύσεις στο όνομά της.
Με το θέμα ασχολήθηκαν και τα Ellinika hoaxes που αναλύουν γιατί όλα αυτά που έχουν γραφτεί για την Ελένη Αντωνιάδου και η ίδια υποστηρίζει και δεν έχει ποτέ διαψεύσει, είναι ψέματα.
Το πιο κακό ψέμα της Αντωνιάδου
Το πιο άσχημο «ψέμα» της Αντωνιάδου, πέραν από τους επαίνους και τους τίτλους που δήθεν έχει πάρει, ήταν αυτό με την τεχνητή τραχεία.
Η φωτογραφία του William Anders που είναι γνωστή σαν «Ανατολή της Γής» (πηγή: NASA)
To 1968 ήταν για τις ΗΠΑ ένα έτος δοκιμασίας: Οι δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Μπόμπ Κένεντι, οι αιματηρές διαδηλώσεις στο Σικάγο και στη Νότιο Καρολίνα, η δυσμενής τροπή του πολέμου στο Βιετνάμ, η συντριβή ενός βομβαρδιστικού που μετέφερε τέσσερις πυρηνικές βόμβες, η απώλεια του πυρηνικού υποβρυχίου Scorpion κλπ. είχαν δημιουργήσει επικίνδυνες εθνικές εντάσεις και αρνητικά συναισθήματα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ανήμερα τα Χριστούγεννα, τρείς αμερικανοί αστροναύτες, οι Frank F. Borman ο 2ος, James A. Lovell ο νεώτερος και William A. Anders, λίγο πριν την εκτέλεση της πιό επικίνδυνης φάσης της πιό επικίνδυνης αποστολής του προγράμματος Απόλλων, έστειλαν ένα μήνυμα στη Γή: Τους δέκα πρώτους στίχους της Γενέσεως, που τους διάβασαν και οι τρεις με τη σειρά – (ακολουθούν στη μετάφραση των Εβδομήκοντα)
H θέση των Voyager 1 και Voyager 2 σε σχέση με την ηλιόσφαιρα.
Για δεύτερη φορά στην ιστορία, ένα ανθρώπινο δημιούργημα ταξιδεύει στον χώρο ανάμεσα στα άστρα. Έπειτα από τον Voyager 1 που προηγήθηκε τον Αύγουστο του 2012, ο Voyager 2 έχει πλέον εξέλθει από την ηλιόσφαιρα – την προστατευτική φυσαλίδα σωματιδίων και μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται από τον Ήλιο και περιβάλλουν το ηλιακό μας σύστημα – σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA της 10ης Δεκ. 2018.
Συγκρίνοντας δεδομένα από διαφορετικά όργανα του διαστημοπλοίου, οι επιβλέποντες επιστήμονες της αποστολής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Voyager 2 διέσχισε την εξωτερική άκρη της ηλιόσφαιρας στις 5 Νοεμβρίου. Αυτό το όριο, η «ηλιόπαυση», είναι η περιοχή όπου η πυκνότητα των εξερχομένων σωματιδίων του ηλιακού ανέμου και η ένταση του μαγνητικού του πεδίου, εξισώνονται με τα αντίστοιχα μεγέθη του μεσοαστρικού χώρου. Το Voyager 2 φέρει ένα όργανο που παραμένει σε λειτουργία και που θα παρέχει τις πρώτες παρατηρήσεις για τη φύση αυτής της πύλης προς τον διαστρικό χώρο, καθώς το αντίστοιχο όργανο του Voyager 1 έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
Το Voyager 2 απέχει τώρα λίγο περισσότερο από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Οι επιβλέποντες της αποστολής επικοινωνούν μαζί του σε αυτή τη νέα φάση του ταξιδιού του με σήματα από και προς το διαστημόπλοιο που καθυστερούν να φτάσουν περίπου 16,5 ώρες, καθώς κινούνται με την ταχύτητα του φωτός. Συγκριτικά, το φως του ήλιου μας καθυστερεί περίπου οκτώ λεπτά για να φτάσει στη Γη.
Σήμερα συμπληρώνονται 56 χρόνια από την επίσημη ίδρυση της Αμερικανικής «Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος», της NASA. Αντί άλλου αφιερώματος, ακολουθεί ένα απόσπασμα από το αριστούργημα της Oriana Fallaci «Αν ο Ήλιος πεθάνει», ενός βιβλίου που καταγράφει τις εμπειρίες και τις σκέψεις της συγγραφέως κατά τη διάρκειας ενός έτους έρευνάς της δίπλα στους πρωταγωνιστές της Αμερικανικής διαστημικής εποποιΐας. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο ως εξής:
Στον πατέρα μου που δεν θέλει να πάει στη Σελήνη
γιατί στη Σελήνη δεν υπάρχουν ούτε λουλούδια, ούτε ψάρια, ούτε πουλιά. Στον Θεόδωρο Φρήμαν που τον σκότωσε μία χήνα καθώς πετούσε προς τη Σελήνη. Στους φίλους μου αστροναύτες που θέλουν να πάνε στη Σελήνη
γιατί ο Ήλιος μπορεί να πεθάνει.
.
Η NASA, ο κυβερνητικός οργανισμός που κρατάει στα χέρια του τα ηνία του διαστημικού προγράμματος, καθόριζε τα ραντεβού μου και είχε θέσει στη διάθεσή μου ένα ελικόπτερο. Να χρησιμοποιώ το ελικόπτερο αντί για το αυτοκίνητο μου είχε γίνει φυσικό, κι όταν για ν’ ανέβω καμιά φορά χρειαζόταν να περπατήσω λίγο, αισθανόμουν σαν προδομένη, κι αν το ελικόπτερο δεν είχε βάλει μπρος τον κινητήρα του τη στιγμή όπου έφτανα κοντά του, τότε ένιωθα σα να μου γινόταν προσβολή. Εκείνο το στριφογύρισμα των φτερών, που την πρώτη μέρα μου φαινόταν σαν μεγάλη λαιμητόμος, τώρα είχε γίνει ένας γνώριμος ήχος στ’ αυτιά μου. Καθόμουν άνετα πίσω από τον πιλότο και με την ίδια άνεση κατέβαινα στη Σάντα Μόνικα, στο Πίκο Μπουλβάρ.
Η έδρα της NASA ήταν στη Σάντα Μόνικα, στο Πίκο Μπουλβάρ, και το γραφείο τύπου το διηύθυναν δύο πρώην πεζοναύτες, ο Στάν Μίλλερ και ο Μπόμπ Μάττον. Μόλις κατέβαινε το ελικόπτερο, ο Στάν και ο Μπόμπ έρχονταν σε προϋπάντησή μου και με συνόδευαν στο απέναντι μπαρ να πιούμε κάτι. Εκεί καθόμαστε εξαντλημένοι, λες κι είχαμε κάνει ποιός ξέρει τι βαρειές δουλειές., λες και οι μηχανές δεν είχαν δουλέψει για μας. Για να καταγράψω τις συνεντεύξεις μου υπήρχε το μαγνητόφωνο, για να αντιγράψω οποιοδήποτε έγγραφο υπήρχε η φωτοτυπία, για να περπατήσω υπήρχαν οι ρόδες. Μα εμείς καθόμαστε εξαντλημένοι, για να μην πω τίποτε άλλο, τουλάχιστο σαν τους γέρους που κάθονται τα βράδυα του χειμώνα γύρω στο τζάκι μασουλώντας κάστανα, και με κόπο σηκωνόμαστε να γυρίσουμε στο σπίτι ή στο ξενοδοχείο.
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου –συγγραφέα
.
Το Μαγγελάνος (Magellan) ήταν διαστημικό σκάφος που στάλθηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Αφροδίτη για να τον εξερευνήσει με τη χρήση ραντάρ. Ήταν το πρώτο μη επανδρωμένο τηλεκατευθυνόμενο διαστημικό σκάφος που εκτοξεύθηκε από την NASA, μετά το πρόγραμμα Βόγιατζερ [1977] στο οποίο τα δύο ομώνυμα σκάφη (1-2) είχαν προορισμό τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος.
Ήταν επίσης το πρώτο από τα διαστημικά σκάφη με προορισμό το βαθύ διάστημα που εκτοξεύτηκαν από Διαστημικό Λεωφορείο. Ακολούθησαν το Οδυσσέας, και το Γαλιλαίος. Στο σκάφος αυτό για πρώτη φορά δοκιμάστηκε η ειδική τεχνική ελέγχου του ύψους και της τροχιάς του σκάφους όταν αυτό επιβραδύνεται λόγω τριβής με την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Η τεχνική αυτή αεροπέδηση, επιτρέπει την ελεγχόμενη επιβράδυνση («φρενάρισμα») του σκάφους χωρίς κατανάλωση καυσίμων.
Το Μαγγελάνος δημιούργησε την πρώτη, αξεπέραστη χαρτογράφηση υψηλής ανάλυσης της επιφάνειας της Αφροδίτης. Η μορφή της επιφάνειας του πλανήτη αυτού ήταν άγνωστη, καθώς ο πλανήτης καλύπτεται από πυκνά νέφη. Η δυσκολία ξεπεράστηκε με τη χρήση της τεχνικής της απεικόνισης ραντάρ, καθώς το ραντάρ μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και να «δει» μέσα από αυτή.Το Μαγγελάνος έδωσε λεπτομερείς απεικονίσεις και αναλύσεις κρατήρων, λόφων, κορυφογραμμών, και άλλων γεωλογικών σχηματισμών, συγκρίσιμες με αυτές της φωτογραφικής χαρτογράφησης άλλων πλανητών! [Ας σκεφτούμε ότι οι φωτογραφίες του Μαγγελάνου σχηματίζονται με την εκπομπή και επιστροφή δι’ ανακλάσεως υπερήχων του ραντάρ προς την επιφάνεια ενός μη ορατού αντικειμένου.]
ΓΕΝΙΚΑ: Ο Γάλλος Λεόν Φουκώ εγκατέλειψε τις ιατρικές του σπουδές προς χάριν της πειραματικής Φυσικής κυρίως της οπτικής. Άλλωστε θεωρείται ο θεμελιωτής της νεότερης Οπτικής. Εργάστηκε ως φυσικός στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών (Παρίσι) και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου. Υπήρξε ακόμη διευθυντής των επιστημονικών εκδόσεων της «Εφημερίδας των Συζητήσεων των Παρισίων» από το 1845.
.
Οι εργασίες του για την ταχύτητα του φωτός στο «κενό», καθώς και οι έρευνές του επί των τηλεσκοπίων, της θερμότητας και των ρευμάτων θεωρούνται κλασικές. Αλλά και στον τομέα της Μηχανικής οι ανακαλύψεις του Φουκώ δεν ήταν λιγότερο σημαντικές. Με το γνωστό «πείραμα του Φουκώ» [του εκκρεμούς], το 1851, απέδειξε την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της. Η σύγχρονη επιστήμη οφείλει επίσης στον Φουκώ την ανακάλυψη του γυροσκοπίου (1852).
.
ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ: Το εκκρεμές του Φουκώ είναι ένα εκκρεμές με δυνατότητα ελεύθερης εκτέλεσης ταλαντώσεων. Η ελεύθερη μεταβολή του επιπέδου κίνησης του εκκρεμούς αποδεικνύει την κίνηση της γης. Για την κατασκευή του εκκρεμούς του Φουκώ αρκεί ένα αρκετά μακρύ σχοινί, ώστε να ελαττώνεται το φαινόμενο της μείωσης των ταλαντώσεων, και ένα βάρος, τέτοιο, ώστε να κρατάει το σχοινί τεντωμένο. Θέτοντας το εκκρεμές σε ταλάντωση στο Βόρειο πόλο, αν η γη δεν έκανε περιστροφή τότε το εκκρεμές θα ταλαντώνονταν ακριβώς στο ίδιο κάθετο επίπεδο.
‘Eνας ακόμα πρωταγωνιστής της εποποιίας του Διαστήματος «έφυγε».
Ο πρωτοπόρος αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κάρπεντερ, ο οποίος επέβαινε στο διαστημόπλοιο Mercury 7 που διέτρεξε την τροχιά της Γης το 1962, έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη σε ηλικία 88 ετών, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη, ανακοίνωσε η σύζυγός του Πάτι.
Ο Σκότ Κάρπεντερ ήταν ο δεύτερος Αμερικανός που είχε ταξιδέψει σε τροχιά γύρω από τη Γη – η αποστολή του έγινε στις 24 Μαΐου 1962 τρεις μήνες μετά από εκείνη του Τζον Γκλεν και 14 μήνες ύστερα από τον άθλο του σοβιετικού κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν.
Η αποστολή του Κάρπεντερ αποδείχτηκε ιδιαίτερα επικίνδυνη: Εχασε την επικοινωνία με τη NASA και το σκάφος του επέστρεψε στη Γη σε απόσταση 250 μιλίων από το σημείο του ωκεανού που είχε προβλεφθεί.
Ειρωνεία; Λόγω του «λουκέτου» στον δημόσιο τομέα των ΗΠΑ που έχει επιβληθεί τις τελευταίες ημέρες, η NASA έχει διακόψει κάθε επικοινωνία με τα μέσα ενημέρωσης και ο ιστότοπός της έχει κλείσει. Ετσι δεν υπήρξε ανακοίνωση για τον θάνατο του Κάρπεντερ.
Ο Κάρπεντερ απεβίωσε σε νοσοκομείο του Ντένβερ στο Κολοράντο, όπου είχε διακομισθεί προ ολίγων ημερών έπειτα από το εγκεφαλικό, πρόσθεσε η ίδια.
Ανθρωπος της περιπέτειας, ο Κάρπεντερ υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που εξερεύνησε τόσο το Διάστημα όσο και τα βάθη των ωκεανών.
Το 1965 πέρασε 30 ημέρες στον βυθό του Ειρηνικού στα ανοιχτά της ακτής της Καλιφόρνια συμμετέχοντας στο πρόγραμμα «SeaLab II» του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Ηρωάς του δεν ήταν κάποιος πρωτοπόρος του Διαστήματος, αλλά ο Ζακ Κουστό.
Γνωρίζατε ότι όταν ο Buzz Aldrin βγήκε μετά τον Armstrong στην επιφάνεια, έπρεπε να σιγουρέψει πως η πόρτα του «Αετού» δεν θα κλείσει, γιατί δεν υπήρχε εξωτερικό χερούλι για να την ανοίξουν μετά και θα κλειδώνονταν απ’ έξω; Δείτε δέκα, όχι και τόσο γνωστές ιστορίες, για το Apollo 11 και την προσγείωσή του στο φεγγάρι.
1. Ο πύραυλος Saturn, που πήγε το Apollo μέχρι το διάστημα, είχε αρκετά καύσιμα για να εκτοξεύσει θραύσμα 45 κιλών σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Η NASA δεν μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας έκρηξης κατά την απογείωση. Έβαλε λοιπόν τους VIP θεατές να καθίσουν 5,5 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο εκτόξευσης.
2.Οι υπολογιστές του Apollo είχαν λιγότερη επεξεργαστική ισχύ από ένα σημερινό κινητό τηλέφωνο.
3. Το πόσιμο νερό ήταν ένα υποπροϊόν των κυψελών καυσίμου, όμως τα φίλτρα για το αέριο υδρογόνο δεν δούλεψαν ποτέ, μετατρέποντας το νερό σε… ανθρακούχο νερό. Εν τω μεταξύ, δεν είχε ακόμα διαπιστωθεί ακριβώς πώς θα γίνεται η ούρηση και η αφόδευση σε μηδενική βαρύτητα. Ειδικά η αφόδευση ήταν τόσο προβληματική Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΑΒΕΡΩΦ 