Η Τουρκία διεξάγει πολιτιστική γενοκτονία στην Κύπρο

.

Ο Ερντογάν σήμερα αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τους Τουρκοκύπριους παρά η Ελληνική χούντα πριν το 1974.

Με αυτές τις φράσεις ξεκινά το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Michael Rubin που είναι βασικός συνεργάτης του American Enterprise Institute, στην έγκυρη ιστοσελίδα National Interest, που μεταφέρει το CosmoStatus.

To 1974 o Τουρκικός στρατός εισέβαλλε στην Κύπρο επικαλούμενος φόβους ότι η χούντα στην Ελλάδα θα προέβαινε στην προσάρτηση του νησιού. Οι δικαιολογίες για την παραμονή των Τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο εξανεμίστηκαν άμεσα, καθώς η χούντα στην Ελλάδα κατέρρευσε και επανήλθε η Δημοκρατία.

Όμως οι Τουρκικές δυνάμεις παρέμειναν στο νησί επιδιώκοντας μια μακρά εκστρατεία εθνικής και σεκταριστικής εκκαθάρισης (σ.σ. εθνοκάθαρσης), αναφέρει ο Michael Rubin.

Σήμερα, η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, η δημιουργία της χώρας αντιπροσώπου της Τουρκίας, ελέγχει το ένα τρίτο του νησιού, αναφέρεται στο άρθρο.

Ενώ η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει του Ελληνοκύπριους ως θύματα της Τουρκικής επιθετικότητας, καμία άλλη χώρα δεν αναγνωρίζει την Βόρεια Κύπρο, ενώ οι Έλληνες του νησιού δεν είναι τα μόνα θύματα.

National Interest: Η σύγκρουση με την Τουρκία γίνεται αναπόφευκτη

.

Ουσιαστικά, η Τουρκία έχει γίνει όπως το Ιράκ των αρχών του 1990: ο Ερντογάν, όπως ο Σαντάμ, βλέπει την οικονομία του να καταρρέει και αναγνωρίζει πως δεν θα μπορεί να ρίξει το φταίξιμο σε κάποιον άλλον εκτός από τον εαυτό του και τις επιλογές του. Αυτό σημαίνει πως «ψήνονται» προβλήματα.

Του Michael Rubin για το National Interest
Μετάφραση: CosmoStatus

Τον προηγούμενο μήνα, ο Μάικ Πομπέο έγινε ο πρώτος Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών που επισκέφτηκε την Ελλάδα δύο φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ενώ τα αρχικά του σχόλια αναφέρονταν σε αποκλιμάκωση, η πραγματικότητα είναι πως μόνο μία πλευρά ευθύνεται για την ένταση: τους προηγούμενους μήνες, η Τουρκία δεν καταπάτησε μόνο την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή ΑΟΖ και τα Ελληνικά θαλάσσια ύδατα, αλλά τις τελευταίες ημέρες, καταπάτησε και την ΑΟΖ του Ισραήλ.

Μπορεί οι αναλυτές να βλέπουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υποχωρεί υπό την διπλωματική πίεση και την στρατιωτική κινητοποίηση, μια αναδρομή στον τρόπο που συμπεριφέρεται ο Ερντογάν δείχνει ότι είναι αποφασισμένος να επιτεθεί για λόγους ιδεολογικούς και λαϊκιστικούς και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι να αποφασίσει το πότε και το που μπορεί να του επιφέρει τα μεγαλύτερα κέρδη μια μικρή στρατιωτική σύγκρουση.