αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά
άρθρο του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου
ιστορικού
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα μας έμαθε πως η παραπάνω φράση (χωρίς βεβαίως το ερωτηματικό) -που αποδίδεται στον Έκτορα- αποτελεί αρετή και χρέος για κάθε άνθρωπο.
Σήμερα ωστόσο στην εποχή μας η υπεράσπιση της πατρίδας και κάθε μορφής φιλοπατρίας, ταυτίζεται κατά ένα περίεργο τρόπο με ακραία στοιχεία. Εδώ στέκει και το ερώτημα. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πάτρης;
Σε μια εποχή αναθεωρητισμού, εθνομηδενισμού και άκρατων παραχωρήσεων της πολιτικής τάξης σε εθνικά θέματα σε γείτονες αλλά και στους «εταίρους» μας, αξίζει να υπερασπίζεται κανείς την πατρίδα του;
Στις μέρες που πέρασαν και που περνούν η γειτονική Τουρκία προκαλεί συνεχώς και με έντονο τρόπο τη χώρα μας. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί αποτέλεσε τη μέγιστη προκλητική ενέργεια του καθεστώτος του Ερντογάν.
Η ενδοτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια θέριεψε την τουρκική προκλητικότητα. Αξιοσημείωτο όμως είναι το γεγονός πως ελληνικές κυβερνήσεις στα πλαίσια διερευνητικών συνομιλιών με τη γειτονική χώρα είχαν αποδεχθεί απίστευτες εθνικές παραχωρήσεις με αντάλλαγμα την «καλή γειτονία»!
ΑΒΕΡΩΦ 