Τι δεν σας λένε ποτέ για τη Βόρειο Κορέα τα μεγάλα ΜΜΕ – Μέρος 2ο: Εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ

Mια ηλικιωμένη γυναίκα με τον εγγονό της περιπλανιέται στα ερείπια του κατεστραμμένου σπιτιού της μετά από αεροπορικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στην Πιονγκγιάνγκ, 1950 (Photo by Keystone/Getty Images)

.

το πρώτο μέρος

Δεν είναι μυστικό ότι η Βόρεια Κορέα μισεί την Αμερική.

Γιατί όμως;

“Το μίσος”, όπως έγραψε ο μακρόχρονος παρατηρητής της Βόρειας Κορέας Blaine Harden στην Washington Post,” δεν είναι όλο κατασκευασμένο”. Κάποιο απ’ αυτό, έγραψε,” έχει ρίζες σε ένα γεγονός που η Βόρεια Κορέα θυμάται επιθετικά και οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρούμενα ξεχνούν”.

Ξεχνούν, όπως λέμε τον «ξεχασμένο πόλεμο». Ναι, τον πόλεμο της Κορέας. Τον θυμάστε; Αυτόν που έγινε μεταξύ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του πολέμου του Βιετνάμ; Ο πρώτος “ζεστός” πόλεμος του Ψυχρού Πολέμου, ο οποίος διεξήχθη μεταξύ του 1950 και του 1953 και ο οποίος από τότε ήταν άνετα απών από τις περισσότερες συζητήσεις και ντιμπέιτ σχετικά με το “τρελό” καθεστώς στην Πιονγκγιάνγκ;

Ξεχασμένος παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πόλεμος δεν έχει τελειώσει – σταματήθηκε με μια σύμβαση εκεχειρίας και όχι με μια ειρηνευτική συνθήκη – και παρά το γεγονός ότι στην σύγκρουση οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε πολυάριθμα εγκλήματα πολέμου, τα οποία, ίσως μη απρόσμενα, συνεχίζουν να διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο οι Βόρειοι Κορεάτες βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και αν οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένουν άγρια ​​ανίδεοι του παλαιού παρελθόντος της χώρας τους.

Τι δεν σας λένε ποτέ για τη Βόρειο Κορέα τα μεγάλα ΜΜΕ (Μέρος 1ο)

.

Ανάμεσα στην ειδησεογραφία και την κανονική πληροφόρηση σχετικά με τη Βόρεια Κορέα, υπάρχει μεγάλη προπαγάνδα και σκόπιμη παραπληροφόρηση, την οποία το κοινό πρέπει να γνωρίζει.

Ενώ οι νεοσυντηρητικοί και κάποια ΜΜΕ βιάζονται να κάνουν πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα, η πληροφορία είναι το τελευταίο όπλο.

Για παράδειγμα, γνωρίζατε ότι η Βόρεια Κορέα, η Κίνα και η Ινδία είναι τα μόνα τρία έθνη που έχουν δεσμευτεί για μια πολιτική “χωρίς πυρηνικά πρώτα”; Υποσχέθηκαν να μην χρησιμοποιήσουν ποτέ πυρηνικά όπλα “πρώτα”, αλλά φυσικά διατηρούν το δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσουν αν τους επιτεθούν.

Πόσες φορές οι ΗΠΑ απείλησαν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα κατά της Βόρειας Κορέας;

Γνωρίζετε ότι η Βόρεια Κορέα έχει επανειλημμένα ζητήσει από τις ΗΠΑ να συμμετάσχουν σε διμερείς συνομιλίες για να ξεπεράσουν την ολοένα αυξανόμενη ένταση; Η προσφορά απορρίφθηκε κατηγορηματικά τόσο από τον Ομπάμα όσο και από τον Τραμπ.

Μαντέψτε ποιός κατέχει την πατέντα για τον ιό Ζίκα: Το ίδρυμα Ροκφέλερ

.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε τον ιό Ζίκα μια παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία τη Δευτέρα (1 Φεβρουαρίου), χωρίς να παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη νόσο. Έτσι εδώ είναι μερικά γεγονότα μέχρι να λάβουμε περισσότερες πληροφορίες:

Αυτός ο σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός εδώ και 69 χρόνια διατίθεται στο εμπόριο από δύο εταιρείες: την LGC Standards (με έδρα στο Ηνωμένο Βασίλειο) και την ATCC (με έδρα στις ΗΠΑ).

Ο Όμιλος LGC είναι: 

“… το Εθνικό Ινστιτούτο μέτρησης του Ηνωμένου Βασιλείου για χημικές και βιοαναλυτικές μετρήσεις και διεθνής ηγέτης στις υπηρεσίες εργαστηρίου, πρότυπα μέτρησης, υλικά αναφοράς, γονιδιωματικές και επαρκής δοκιμαστικές αγορές.”

Ένα από τα υποκαταστήματά της, η LGC Standards, είναι:

”Από τον Πολ Ποτ στην ISIS: Το αίμα της δυτικής τρομοκρατίας ποτέ δεν στέγνωσε”, του John Pilger

.

του John Pilger

Διαβιβάζοντας τις εντολές του Πρόεδρου Ρίτσαρντ Νίξον για έναν “μαζικό” βομβαρδισμό της Καμπότζης, το 1969, ο Χένρι Κίσινγκερ είπε, «Ό, τι πετάει σε ό, τι κινείται». Καθώς ο Μπαράκ Ομπάμα πραγματοποιεί τον έβδομο πόλεμό του ενάντια στον μουσουλμανικό κόσμο από τότε που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, και ο Φρανσουά Ολάντ υπόσχεται μια “ανελέητη” επίθεση στην εν λόγω κατεστραμμένη χώρα, η ενορχηστρωμένη υστερία και τα ψέματα κάνουν κάποιον σχεδόν νοσταλγικό για την δολοφονική ειλικρίνεια του Κίσινγκερ.

Ως μάρτυρας για τις ανθρώπινες συνέπειες της εναέριας βαρβαρότητας – συμπεριλαμβανομένων και των αποκεφαλισμών των θυμάτων, τα μέρη τους να διακοσμούν δέντρα και χωράφια – δεν είμαι έκπληκτος από την περιφρόνηση της μνήμης και της ιστορίας, για άλλη μια φορά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η άνοδος στην εξουσία του Πολ Ποτ και των Ερυθρών Χμερ του, οι οποίοι είχαν πολλά κοινά με το σημερινό Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS). Και εκείνοι, επίσης, ήταν αδίστακτοι μεσαιωνολόγοι που ξεκίνησαν ως μια μικρή αίρεση. Και εκείνοι, επίσης, ήταν το προϊόν μιας αμερικανικής κατασκευής αποκάλυψης, αυτή τη φορά στην Ασία.

Χίλλαρυ Κλίντον: «Εμείς δημιουργήσαμε την Αλ Κάιντα». Οι πρωταγωνιστές του «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας» είναι οι τρομοκράτες.

«Ό πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση»
Sun Tzu, «Η τέχνη του πολέμου»

του καθηγητή Μichel Chossudovsky

μετάφραση: Φαίη

.

Το παρακάτω βίντεο δείχνει την Χίλλαρυ Κλίντον να παραδέχεται ευθέως ότι η Αμερική δημιούργησε και χρηματοδότησε την Αλ Κάϊντα ως μια τρομοκρατική οργάνωση στο αποκορύφωμα του σοβιετικού πολέμου στο Αφγανιστάν.

Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι ποτέ κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών οι ΗΠΑ δεν έπαψαν να υποστηρίζουν και να χρηματοδοτούν την Αλ Κάιντα ως μέσο για την αποσταθεροποίηση κυρίαρχων κρατών.

Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας καθοδηγείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν στρέφεται εναντίον της Αλ Κάιντα.

Ακριβώς το αντίθετο:

«Ψευδεῖς αἰτίες», πλαστὴ Δημοσιογραφία, ἐξαπατοῦν τὸ Κοινό: Κοινωνικὴ Μηχανικὴ καὶ ἡ «Ἀναγκαιότητα Ἀλήθειας» τοῦ 21ου αἰῶνα

Ἀπὸ τὸν James F. Tracy

Ἀναδημοσίευσι ἀπὸ τό : Global Research

Τὴν μετάφρασι ἔκανε ὁ Γιώργης.

        Τὴν 9ην Μαρτίου 1995 πέθανε ὁ Ἔντουαρντ Μπέρνεϊζ στὴν ἠλικία τῶν 103 ἐτῶν. Οἱ ἐπαγγελματικές του δραστηριότητες σχετίστηκαν μὲ τὴν ἀναζήτησι ἀλλαγῆς τῶν λαϊκῶν διαθέσεων καὶ συμπεριφορῶν διὰ μέσου τῆς θεμελιώδους μεταβολῆς τῆς κοινωνικῆς πραγματικότητος. [1] Ἐφ’ ὅσον ἤταν αὐτὸς πού ἔθεσε τὸ μοντέρνο ἔδαφος γιὰ τὴν ἐξαπάτησι τοῦ Κοινοῦ, τήν δικὴ του κληρονομιὰ -καλῶς ἤ κακῶς- βιώνουμε σήμερα.

     Ἀρκετὰ χρόνια πρίν, οἱ διευθυντὲς τοῦ Προγράμματος “Λογοκριθέν” Πῆτερ Φίλιπς καὶ Μάϊκυ Χάφ προσδιόρισαν καὶ ἐξήγησαν τὴν «ἀνάγκη ἀλήθειας» ἡ ὁποῖα εἶναι μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἀπειλὲς γιὰ τὴν κοινωνία καὶ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξι. Αὐτὴ ἡ κρίσι εἶναι διατυπωμένη σὲ ἐσφαλμένες (ἤ ἀνύπαρκτες) ἔρευνες γιὰ τὴν 9/11 καὶ ἄλλα γεγονότα «ψευδοῦς αίτίας», δόλιες ἐκλογές καὶ παράνομους πόλεμους, παρέα μὲ ἐλεγχόμενα ἀπὸ πολυεθνικὲς Μέσα Ἐνημερώσεως τὰ ὀποῖα ἀποτυγχάνουν νὰ ἐνημερώσουν ἐπαρκῶς τὸ Κοινὸ σὲ τέτοια θέματα. Παράλληλα, ἀγνοώντας ἤ ἐπισκιάζοντας τήν ἔρευνα σὲ τέτοια γεγονότα καὶ φαινόμενα, τὰ κύρια Μέσα δυσφημοῦν ἀνεξάρτητους καὶ συχνὰ μή διαπιστωμένους ἐρευνητὲς ὼς «θεωρητικοὺς συνωμοσίας» ἤ πιὸ ἀποκαλυπτικὰ, ὡς «ὁπαδοὺς ἀλήθειας» (truthers) . [2]