Ευρώ: Μια βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης

Σπύρος Στάλιας Οικονομολόγος Ph.D

.
Για να επιβληθεί το ευρώ ως κοινό νόμισμα, οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί ισχυριστήκαν, ότι το ευρώ θα συντελέσει στον καταμερισμό της οικονομικής δραστηριότητας μέσα στην Ευρώπη, και επιπροσθέτως το κοινό νόμισμα, θα είναι ο καταλύτης στην εναρμόνιση των συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Λαών.

Το 19ο αιώνα, η ίδια ακριβώς νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία, είχε επιβάλει τον χρυσό ως κοινό νόμισμα, με τους ίδιους ακριβώς επιστημονικούς ισχυρισμούς.

Η οικονομική ιστορία απέδειξε, ότι οι ισχυρισμοί αυτοί απόκρυπταν τους πραγματικούς λόγους αυτής της επιμονής. Οι ισχυρισμοί δεν ήσαν τόσο καλοπροαίρετοι. Οι ισχυρισμοί των τραπεζιτών ποτέ δεν είναι για το καλό όλων.

Τον 19ο αιώνα, με τον χρυσό ως νόμισμα και σταθερές ισοτιμίες, η κάθε Κυβέρνηση δεν είχε στην διάθεση της τα μέσα εκείνα, που με αυτά θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια οικονομική δυσπραγία, που είναι εντελώς φυσικό να επισυμβεί, σε ένα κόσμο αβεβαιότητας, όπως είναι ο κόσμος της οικονομίας.

Το ψευτορωμαίικο ή θα βρει τον Έλληνα που κρύβει μέσα του ή θα χαθεί

Της Μελίνας Κονταξής

Το 1920 ο βουλευτής Μεσσηνίας Μοσχούλας έλεγε στους ψηφοφόρους του…

Και που μεγάλωσε η Ελλάδα, εσένα μεγάλωσε το χωράφι σου;…

To κοντόφθαλμo και άσχετo με την πραγματικότητα αυτό σκεπτικό (γιατί το χωράφι είχε μεγαλώσει, καθώς την υλική και πνευματική παραγωγή του κράτους απορροφούσε ένα διψασμένο έθνος) βρήκε απήχηση, και το 1920 ένα κομμάτι του κράτους, (που δεν θα είχε ελευθερωθεί χωρίς το έθνος), αποφάσισε ότι δεν θέλει το έθνος… και από τότε βρισκόμαστε σε πορεία συνεχούς παρακμής, με ελάχιστα διαλλείματα, τόσο στην πραγμάτωση των εθνικών δικαίων, όσο και των κοινωνικών, γιατί αυτά τα δυο ταυτίζονται, καθώς ο λαός, σε αντίθεση με το κεφάλαιο, έχει πατρίδα… έχει καλύβες και πεζούλια.

Δεν υπάρχει κανένας θεσμός που να μην έχει παρακμάσει σήμερα…

Έχουμε μήπως πολιτικούς σαν αυτούς που είχαν ακόμα και οι υπόδουλοι Έλληνες το 1821;

Τι δεν καταλαβαίνεις σύντροφε ή όπως θα έλεγε ο Μίσσιος «γιατί με σκοτώνεις σύντροφε»

Του Μιχάλη Ζεάκη

.

Τι δεν καταλαβαίνεις σύντροφε όταν η σκληρή διαπραγμάτευση γίνεται «τούτο τον μήνα, τον άλλο μήνα, τον αποπάνω, τον παραπάνω».

Όταν το σχίζουμε τα μνημόνια γίνεται «λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα».

Όταν η αύξηση του κατώτατου μισθού γίνεται «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».

Όταν η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ γίνεται «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι».

Τι δεν καταλαβαίνεις σύντροφε όταν….

Τι δεν καταλαβαίνεις σύντροφε όταν σου βαφτίζουν το ψάρι-κρέας, την τρόικα και τα συναφή εκτρώματα-θεσμούς, τον συντηρητισμό-επανάσταση, το μνημόνιο-συμφωνία, το μαύρο-άσπρο.

Έχω ελληνική καταγωγή; Μπορώ να αποκτήσω και ελληνική ιθαγένεια

Γράφει η Αναστασία Μήλιου

Οι ρίζες της ελληνικής οικογενείας είναι βαθιές και διαρκούν μέσα στο χρόνο. Οι Έλληνες που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και είναι δεύτερης ή τρίτης γενιάς, μπορεί να ξέρουν τα έθιμα και τις παραδόσεις της Ελλάδας, ακόμα και να μιλούν την Ελληνική γλώσσα, δεν αποκτούν όμως εκ γενετής την ελληνική ιθαγένεια.

Ο τρόπος για να αποκτήσει κάποιος την Ελληνική Ιθαγένεια δεν είναι πολύπλοκος αλλά ούτε και ευρέως γνωστός.

Ξεκινάμε βρίσκοντας τον τελευταίο πρόγονο που έχει γεννηθεί οπουδήποτε στην Ελλάδα και μπορεί να εντοπιστεί το πιστοποιητικό γεννήσεως του. Αν ο πρόγονος είναι ο πατέρας ή η μητέρα, η διαδικασία είναι πολύ απλή. Αν ο πρόγονός μας είναι παππούς ή προπάππους τότε η αναζήτηση μπορεί να φτάσει μέχρι τα Μητρώα Αρρένων που καλύπτουν αρχεία ακόμα και των τελευταίων δεκατιών του 1800.

Αν έχουμε πιστοποιητικό γεννήσεως ή πιστοποιητικό από το μητρώο αρρένων, τότε προχωράμε στην συγκέντρωση και των υπόλοιπων πιστοποιητικών που χρειάζονται. Π.χ. αν γεννημένος στην Ελλάδα είναι ο παππούς, τότε θα πρέπει να βρούμε τον γάμο του παππού, αδιάφορο αν έγινε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, την γέννηση του γονέα που έγινε στο εξωτερικό, τον γάμο των γονιών και την γέννηση την δική μας.

Ντρέπομαι γιατί…

Εικόνα από:asimpiestos.blogspot.com

Της Μαρίνας Σολδάτου

.

Ντρέπομαι, γιατί εμείς οι απόγονοι του Μ.Αλεξάνδρου γίναμε νάνοι της ανθρωπότητας.

Ντρέπομαι, γιατί ξένοι διαφεντεύουν τον τόπο μας.

Ντρέπομαι, γιατί παραδώσαμε το τιμόνι της χώρας στους Γερμανούς σφαγείς μας.

Ντρέπομαι, γιατί Έλληνες έφυγαν από τη ζωή επειδή δεν άντεξαν άλλο το διασυρμό και τη φτώχεια.

Ντρέπομαι, γιατί Έλληνες τρώνε απ΄τα σκουπίδια και κοιμούνται στα παγκάκια την ίδια στιγμή, που κάποιοι θησαύρισαν από τη δυστυχία μας.

Ντρέπομαι, γιατί οι πολιτικοί μας, κάθονται στο ίδιο τραπέζι και συζητούν με τους αρχηγούς κρατών, που διεκδικούν συμφέροντα έναντι της Ελλάδας, ενώ εκκρεμούν αποζημιώσεις για τις θηριωδίες, που διέπραξε ο στρατός τους εις βάρος του έθνους μας.

Ντρέπομαι, όταν κοιτάζω τους άστεγους συμπατριώτες μου και τους νέους, που φεύγουν μετανάστες, γιατί δε βρήκα τη δύναμη, να ξεσηκωθώ και να παλέψω για την πατρίδα.

«Μολών λαβέ», χωρίς τους…Πέρσες

Του Θανάση Νικολαΐδη

 

ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ επί τα αυτά. Μη κάτι αλλάξει κι ας μη λειτουργούσε. Και το υποστηρίζουν με πάθος. «Καταστρέφετε(αι) το Κράτος-λες και υπήρχε-μας κακοφαίνεται που το Κράτος απέκτησε…συνήγορο.

 ΚΑΙ δίνουν τον «αγώνα» τους οι έχοντες συμφέρον, τον δίνουν και οι παρελκόμενοι. Με το ρουσφετάκι στο πίσω του μυαλού τους, θυμίζοντας τον τσαρουχά του παρελθόντος που φύλαγε τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας με το τουφέκι του στον ώμο και στην πλάτη το ταγάρι.

 ΚΑΙ, βέβαια, είναι ευαίσθητος ο χώρος της Υγείας. Τον κατάντησαν αναίσθητο κάποια (πολλά) παχύδερμα. Αυτά κατισχύουν στην Ελλάδα των φωνακλάδων, παρά τον συμβολισμό της παροιμίας «εάν με τη βροντερή φωνή έφτιαχνες σπίτι, τότε ο γάιδαρος θα έχτιζε μια πόλη».

 ΑΛΛΑΓΗ στην Υγεία; Μεταρρύθμιση «επί τα χείρω»; Ίσως κι εδώ να μην υπάρχει παρακάτω σκαλί. Με τους ασθενείς-πελάτες, τους λειτουργούς (του ΕΟΠΥΥ) «δισυπόστατους», κάποιους του ΕΣΥ οκνούς εν μέσω (πολυάριθμων) διευθυντών, και κάποιους απ’ τους κάποιους φακελάκηδες;

Ο φόβος για «ατύχημα» επισπεύδει…την διάλυση…

Ιωάννης Δέμος

.

.

«Μέχρι τις ευρωεκλογές θα έχουν τελειώσει όλα…»

Με αυτήν την  πρόταση απαντήθηκε από έμπιστο Σύμβουλο κορυφαίου κυβερνητικού αξιωματούχου, σχετικό ερώτημα!!!

 

Η απάντηση αναφέρεται την ολοκληρωτική εφαρμογή του μνημονίου, αλλά και το κλείσιμο και των λοιπών ανοιχτών θεμάτων, όπως για παράδειγμα των εθνικών.

 

Ο φόβος ενός «ατυχήματος» στις  αυτοδιοικητικές εκλογές  και στις ευρωεκλογές, με τον καταποντισμό των φιλομνημονιακών υποψηφίων και το ενδεχόμενο του φαινομένου του ντόμινο, φοβίζει τους δανειστές.

 

Η δικομματική κυβέρνηση και οι λοιποί κρυφοί και φανεροί υποστηρικτές της ευρισκόμενοι μονίμως «στα τέσσερα κατ’ εντολή Σαμαρά»,όπως υποστήριξε ο παραιτηθείς αχαιός βουλευτής της Ν. Δημοκρατίας Νίκος Νικολόπουλος, σπεύδει να υλοποιήσει με κάθε κόστος μέχρι κεραίας την οικονομική, κοινωνική και εθνική αποσάθρωση  της χώρας.

 

Παράλληλα με το τσουνάμι των ακραίων νόμων και αποφάσεων, το μνημονιακό σύστημα ως θηρίο που ψυχορραγεί, επισπεύδει την τακτοποίηση με χαριστικές διατάξεις  οικονομικών και διοικητικών εκκρεμοτήτων του «Ελληνικού Διευθυντηρίου».

Καλό Παράδεισο και καλή αντάμωση παιδί μου Παναγιώτη

Φωτογραφία από:ellinonpaligenesia.blogspot.com

Συγκλονιστικό το άρθρο του Κώστα μόλις πριν λίγη ώρα για τον άδικο χαμό του μικρού Παναγιώτη. Να κάνεις ένα παιδί και να το βλέπεις ευθύς εξαρχής να βασανίζεται. Άπειρα τα γιατί, οι απορίες και οι λυγμοί.

του Στρατή Μαζίδη

Όσοι έχουμε περάσει χρόνια από τη ζωή μας μέσα στα νοσοκομεία και μη ξεμπλέκοντας εύκολα καταλαβαίνουμε απόλυτα τόσο τον Παναγιώτη όσο και τους γονείς του.

Ναι η μάχη ήταν άνιση αλλά φαίνεται ότι ο Παναγιώτης με την Παναγία δίπλα του είχε την όρεξη και το κουράγιο να την κερδίσει.

Το εξοργιστικό όμως ήταν αυτό:

«Ο μικρός Παναγιώτης πρέπει πάλι να φύγει επειγόντως για Λονδίνο, αλλά χρειάζεται πρώτα έγκριση από τον ΕΟΠΥΥ. Ο ΕΟΠΥΥ απεργεί, οπότε αποταθήκαμε στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Υπουργείο Εργασίας. Εκείνοι μας παρέπεμψαν στο γραφείο του Υφυπουργού Υγείας. Εκείνοι μας παρέπεμψαν στο κλιμάκιό τους στον ΕΟΠΥΥ. Εκείνοι μας παρέπεμψαν στην υπεύθυνη νοσηλειών εξωτερικού του ΕΟΠΥΥ η οποία, για φαντάσου, απεργεί.» 

Εκείνοι μας παρέπεμψαν… επί πόσες φορές ρε παιδιά;

Θα το πω κι ας φανεί σκληρό. Είναι αλήθεια. Για να συμπονέσεις κάποιον σε κάτι, πρέπει να το ζήσεις.

Μια ωδή για το Σολωμό Σολωμοῦ στην οδό Αἰωνιότητος

Φωτογραφία από:www.facebook.com

Σήμερα ἀδερφέ θά ἤθελα νά σοῦ χαρίσω τήν Λευτεριά τῆς Κύπρου, ὡς δῶρο στή μνήμη σου, ἀλλά δυστυχῶς τά δικά μου τά «ΘΕΛΩ», ὅπως καί ἡ δική σου «ΘΥΣΙΑ» ΧΑΘΗΚΑΝ στήν σκοπημότητα τῶν ΣΧΕΔΙΩΝ τῆς Νέας Τάξης καί τῆς Παγκοσμιοποίησης.

Ἀδερφέ, δέξου σέ παρακαλῶ αὐτά τά λίγα λόγια τῆς ψυχῆς μου ὡς δῶρο τῆς τιμῆς σου. Γιά σήμερα, μέ συγωρεῖς, αὐτά μονάχα ἔχω σοῦ νά προσφέρω. Αὔριο…Ἴσως!!! Ἐλπίζω!!! Ἀκόμα ἐλπίζω πώς θ’ ἀστράψει ξανά τό ΦΩΣ τοῦ Ἑλληνισμοῦ!!! Ἐλπίζω ἀδερφέ, ἀκόμα ἐλπίζω!!!

Να τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν επιστρέψει στη δραχμή!

Φωτογραφία από:papaioannou-giannis.net

Του Στρατή Μαζίδη.

.

Αν η Ελλάδα τολμήσει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη και επιστρέψει στη δραχμή τότε μια σειρά από τρομερά δεινά θα τη συνταράξουν:

.

– δε θα έχουμε νερό

– θα σταματήσει να βρέχει

– τα σπίτια μας θα γκρεμιστούν και θα κατεδαφιστούν από μόνα τους πριν τα αγοράσουν οι ξένοι για ένα κομμάτι ψωμί αντί για ένα γερμανικό στρούντελ

– θα πάψει να υπάρχει καλοκαίρι

– η θερμοκρασία αμέσως θα υποχωρήσει κατά 30-40 βαθμούς

– τα δένδρα θα ξεραθούν

– τα ψάρια θα φύγουν για άλλες θάλασσες

– θα στερέψουν τα ποτάμια και οι λίμνες

– τα πουλιά θα σταματήσουν να κελαηδούν

Οδηγίες συμπλήρωσης για τα νέα φορολογικά έντυπα Ε81, Ε43, Ε69 και Ε666

Φωτογραφία από:mhnpetaslefta.blogspot.com

Του Μιχάλη Τζανάκη

.

Εν όψει της κατάθεσης της φορολογικής δήλωσης ενημερώνουμε για κάποια νέα στοιχεία που πρέπει να συμπληρωθούν, ώστε να είναι έγκυρη η δήλωση σας και να μην έχετε προβλήματα με τις κατά τόπους ΔΟΥ.

Συμπληρωματικά με τα παραδοσιακά έντυπα Ε1, Ε2, Ε9, παρακαλούμε να συμπληρωθεί το έντυπο Ε81 όπου θα αναγράφονται λεπτομερώς οι ημερομηνίες «σύλληψης» των τέκνων. Σε περίπτωση που την επίμαχη περίοδο «σύλληψης» ο φορολογούμενος ήταν ασφαλιστικά ενήμερος θα φορολογηθεί με συντελεστή 523%, διαφορετικά θα του επιβληθούν οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις 982% ανά μήνα κύησης.

Στο έντυπο Ε43 οι φορολογούμενοι θα πρέπει να αναγράψουν πόσες φορές περιλάμβανε το μενού ψάρι την προηγούμενη χρονιά. Η κατανάλωση ψαριού θεωρείται τεκμήριο διαβίωσης και εξυπνάδας, διότι «ανοίγει τα μάτια», κάτι που αντίκειται στο νέο φορολογικό νόμο. Αν αντιθέτως δεν καταναλώνει ο φορολογούμενος ψάρι και ταυτόχρονα βλέπει MEGA πάνω από εννέα ώρες ημερησίως έχει φοροελάφρυνση, αρκεί να συμπληρώσει το έντυπο Ε69.

Εβδομήντα χρόνια μετά, χρειάζεται μια νέα απόβαση στη Νορμανδία…

Ο κος Σόιμπλε απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για τις πολεμικές επανορθώσεις υποστήριξε πως η χώρα μας πρέπει να ανταποκριθεί το συντομότερο δυνατό στις δεσμεύσεις της.

του Στρατή Μαζίδη

Τι κάνεις Βόλφγκανγκ; Κουκιά σπέρνω.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως αυτός ο κύριος φαίνεται να κουμαντάρει ολόκληρη την Ευρώπη. Από πού κι ως πού;

Οι ευρωπαϊκοί λαοί δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ακριβώς τι συμβαίνει. Δεν μπορούν να κατανοήσουν πως η Γερμανία επέλεξε να κατακτήσει για τρίτη φορά την Ευρώπη μέσα σε 100 χρόνια με τη διαφορά να αφήσει τα όπλα στην άκρη. Εξοντώνει τους λαούς διαφορετικά. Με καθημερινό αργό θάνατο. Από όπου περνά το Δ’ Ράιχ τα πάντα ισοπεδώνονται.

Κανείς δε συγκινείται και κατά συνέπεια κανένας δε γλυτώνει.

Ούτε αυτοί που οικειοθελώς παραδίδονται, σαν εμάς καλή ώρα. Ούτε όσοι λένε έστω ένα αρχικό “όχι” όπως οι κύπριοι αδερφοί μας που σε πολύ απλά λόγια καταστράφηκαν.

Παλιά φθαρμένα κόμματα; Νέες πολιτικές κινήσεις; Ή απλά plan B αποτυχημένων πολιτικών;

Φωτογραφία από:technontech.com

Οι πολίτες υποφέρουν, τα νοικοκυριά διαλύονται, ο έλληνας προσπαθεί καθημερινά να επιβιώσει χωρίς να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον και οι πολιτικοί στον δικό τους κόσμο προσπαθούν να επιβιώσουν και να παραμείνουν στο προσκήνιο.

του Κώστα Βουκελάτου

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι φθαρμένο ανεπανόρθωτα. Οι ανθρωποθυσίες διεφθαρμένων πρώην και νυν πολιτικών είναι καθημερινό γεγονός με την ανάλογη δημοσιότητα φυσικά, τα κόμματα είναι φθαρμένα και έχουν χάσει την ταυτότητα τους νιώθοντας και τα ίδια μπερδεμένα.

Κανένα κόμμα δεν είναι πλέον συμπαγές, δεν υπάρχουν ιδεολογίες παρά μόνο μνημονικά και αντιμνημονιακα κόμματα, τα διλήμματα πολλά, οι εσωτερικές διασπάσεις είναι καθημερινές και οι αντιπαραθέσεις έντονες μεταξύ των πολιτικών στελεχών.

Οι διαγραφές πολιτικών στελεχών από τα μεγάλα κόμματα οδηγούν στην δημιουργία νέων πολιτικών συνδυασμών και παλιά στελέχη δηλώνουν έτοιμα να φέρουν κάτι το καινούργιο στην πολιτική ζωή, αλλά ξεχνάνε ότι είναι παλιοί και δοκιμασμένοι και πλήρως αποτυχημένοι και δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν. Απλά προσπαθούν να επιβιώσουν.

Η αγωνία της επιβίωσης στην πολιτική ανθρώπων που έχουν αποτύχει τους κάνει να δοκιμάζουν διάφορα που κατά τους ίδιους θα τους βοηθήσουν να στήσουν έναν νέο κομματικό μηχανισμό και θεωρούν ότι θα προσελκύσουν με κατάρες και καταγγελίες οπαδούς για να τους ακολουθήσουν.

Η ιστορία της δραχμής. Λίγα λόγια για το παλιό εθνικό μας νόμισμα

Φωτογραφία από:autochthonesellhnes.blogspot.com

Γράφει ο Γιώργος Μητροπέτρος (οικονομολόγος, μέλους συμμορία της δραχμής).

Η δραχμή καθιερώθηκε στην αρχαία Ελλάδα από το Φείδωνα του Άργους, σε αντικατάσταση του οβολού που είχε σχήμα σιδερένιας σούβλας και το πάχος του ήταν τόσο, ώστε η χούφτα ενός ανδρικού χεριού να μπορεί να πιάσει έξι οβολούς. Γι’ αυτό και καθορίστηκε η μία δραχμή να αναλογεί σε έξι οβολούς. Η δραχμή διατήρησε την ονομασία της στους κλασσικούς χρόνους μέχρι τα τέλη της αρχαιότητας.

Το 1828 ο Ιωάννης Καποδίστριας καθιερώνει αρχικά ως εθνικό νόμισμα τον Φοίνικα, το οποίο αντικαταθίσταται από τη δραχμή το 1832.

Το 1841 παραχωρείται στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το προνόμιο της έκδοσης χαρτονομισμάτων το οποίο μεταβιβάζεται το 1927 στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 1867 η δραχμή συνδέεται με τη Λατινική Νομισματική Ένωση που είχαν συμπράξει η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Ιταλία, η οποία όμως διαλύεται λίγο αργότερα.

Η μετέπειτα ιστορική διαδρομή του εθνικού μας νομίσματος, σηματοδοτείται από δύο μεγάλες πτωχεύσεις, αυτήν του 1893 υπό τον Χαρίλαο Τρικούπη και αυτήν του1932, στη δίνη τότε της μεγάλης διεθνούς οικονομικής κρίσης. Στη διάρκεια της κατοχής 1940-44, η δραχμή ταλαιπωρείται από τον υπερπληθωρισμό που εξανεμίζει σε καθημερινή σχεδόν βάση την αξία της.