Foreign Policy: ποιος κερδίζει τον πόλεμο των κυρώσεων;

.

Οι Δυτικοί διατυμπάνιζαν πως η οικονομία της Ρωσίας θα καταρρεύσει εξαιτίας των οικονομικών κυρώσεων. Μήπως πάει να γίνει το αντίθετο;

Η οικονομία σας θα αντιμετωπίσει «καταστροφικές» συνέπειες, έλεγε ο Τζο Μπάιντεν στον Βλαντιμίρ Πούτιν αναφερόμενος στις κυρώσεις που ετοίμαζαν οι Δυτικοί στη Ρωσία ενόψει της εισβολής στην Ουκρανία. Οι κυρώσεις ήταν βαριές, αλλά ο Πούτιν επιμένει και ανταποδίδει τις κυρώσεις, αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy.

Ποιος κερδίζει τον πόλεμο των κυρώσεων, διερωτάται το Foreign Policy;

Αρχικά οι κυρώσεις δεν πέτυχαν. Δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τα σχέδια της Ρωσίας. Η δεύτερη φάση των κυρώσεων, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η αποκοπή της Ρωσίας από το διεθνές οικονομικό σύστημα, το πάγωμα 320 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αποτελούσε συναλλαγματικά αποθέματα, το εμπάργκο σε ημιαγωγούς, απαραίτητους για τα κινητά τηλέφωνα και για στρατιωτική χρήση, η αποχώρηση περισσοτέρων από 1000 πολυεθνικών, η επιβολή κυρώσεων σε ολιγάρχες κοντά στον Πούτιν και η αποπομπή από τις αθλητικές διοργανώσεις, απομόνωσαν τη Ρωσία.

Αν και το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι ιδιαιτέρως στρατηγικά προϊόντα για τη Ρωσική οικονομία, με την προπολεμική παραγωγή να παρέχει περίπου το ήμισυ του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας, οι κυρώσεις εφαρμόστηκαν πιο αργά και πιο περιορισμένα λόγω της ενεργειακής εξάρτησης των χωρών που τις επέβαλαν!

SZ: Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα λόγω άρνησης της Κίνας, της Τουρκίας και της Ινδίας

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο
Μάιος 19, 2022. Ελλάδα.

.

Οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν έφεραν το αναμενόμενο αποτέλεσμα λόγω του γεγονότος ότι ορισμένες χώρες δεν τις υποστήριξαν πλήρως.

Αυτό δημοσιεύει σε άρθρο της η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Το δημοσίευμα διευκρινίζει ότι χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Τουρκία και η Βραζιλία είτε δεν προσχώρησαν στις δυτικές κυρώσεις, είτε το έκαναν εν μέρει.

Σημειώνεται επίσης ότι, παρά την πίεση, η ρωσική οικονομία κατάφερε να διατηρήσει τη σταθερότητα.

«Η αναμενόμενη οικονομική κρίση δεν εμφανίστηκε. Το ΑΕΠ δεν μειώθηκε τόσο δραματικά όσο αναμενόταν. Το ρωσικό νόμισμα ανέκαμψε γρήγορα μετά την πτώση», αναφέρει η έκθεση.

Στις 17 Μαΐου, το γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ZDF αναγνώρισε ότι η Λατινική Αμερική υποστήριξε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για την προστασία του Ντονμπάς.

Ως παράδειγμα, το κανάλι ανέφερε τις δηλώσεις του προέδρου της Βενεζουέλας Νίκολας Μπολσονάρο, του πρώην και νυν προέδρων της Βραζιλίας Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα και Ζαΐρ Μπολσονάρο, καθώς και διαδηλώσεις αλληλεγγύης στη ρωσική πολιτική στην Κούβα.

Στις 25 Απριλίου, η αμερικανική έκδοση «Foreign Policy» δήλωσε ότι η Κίνα, η Ινδία και ορισμένες άλλες χώρες δεν έχουν ενταχθεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Foreign Policy: Ο Ερντογάν «ξεπουλάει» την Τουρκία στην Κίνα για να… γλιτώσει το ΔΝΤ

.

Στην Κίνα στρέφει το βλέμμα του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναζητώντας έναν νέο εταίρο στο διπλωματικό αλλά κυρίως στο οικονομικό πεδίο, έναν εταίρο που θα μπορέσει να λειτουργήσει και ως σανίδα σωτηρίας όταν και όποτε χρειαστεί.

Ηδη από το 2019 οι κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας προβλημάτισαν την Ουάσιγκτον αλλά και τη Μόσχα μετά το πρόσφατο εντυπωσιακό άνοιγμα του Ερντογάν στον Κινέζο ομόλογό του, ένα άνοιγμα που έχει ξεκινήσει με μνημόνια συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Τουρκίας ήδη από το 2015. Η σχέση είναι πελατειακή με ό,τι αυτό σημαίνει για την Τουρκία, την Κίνα αλλά κυρίως τη Δύση.

Τους λόγους της σχέσης Κίνας – Τουρκίας σε οικονομικό, ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο αναλύει το Foreign Policy. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνήθιζε να στέλνει κύματα σοκ στο Πεκίνο με την υποστήριξή του στην μειονότητα των Ουιγούρων της Κίνας, μια κυρίως τουρκόφωνη μουσουλμανική ομάδα στο Σιντζιάνγκ θύμα συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της. « Αυτό που συμβαίνει στην Κίνα είναι γενοκτονία», δήλωνε ο Ερντογάν το 2009, όταν ήταν πρωθυπουργός.

Αυτά δεν ήταν λόγια κενού περιεχομένου: η Τουρκία υπήρξε ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Ουιγούρους για να ξεφύγουν από τις διώξεις που του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πολλά άλλαξαν όμως από τότε.  Το 2016, η Τουρκία συνέλαβε τον Abdulkadir Yapcan,  πολιτικό ακτιβιστή των Ουιγούρων που ζει στη χώρα από το 2001.

Συρία: πεδίο εύρεσης μισθοφόρων για Τουρκία και Ρωσία

.

Η Συρία έχει γίνει ο χώρος στον οποίο αναζητούνται μισθοφόροι και από την Τουρκία και από την Ρωσία για να σταλούν στη Λιβύη και να πολεμήσουν είτε για τον Σάραζ είτε για τον Χάφταρ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Foreign Policy πολλοί Σύριοι που ανήκαν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό που πολεμούσαν τις δυνάμεις του Μπασάρ Άσαντ, στρατολογήθηκαν από την Τουρκία και πολεμούν πλέον στη Λιβύη στο πλευρό του Αδελφού Μουσουλμάνου Φαγιέζ Αλ Σάραζ.

Οι μισθοφόροι από τη Συρία, δεν είναι μόνο Τουρκμένοι, αλλά και Άραβες, που αναγκάστηκαν να καταταγούν στις τάξεις του μισθοφορικού στρατού των Τούρκων για να μπορέσουν να ζήσουν. Οι μισθοφόροι αυτοί, για 46 δολάρια το μήνα, πολέμησαν και εκδίωξαν το 2018 χιλιάδες Κούρδους από την Αφρίν.

Οι μισθοφόροι της Τουρκίας πληρώνονται 2.000 δολάρια μηνιαίως για να πολεμούν στη Λιβύη, ενώ η Τουρκία πλημμύρισε τη Λιβύη με μισθοφόρους από τη Συρία, σύγχρονα όπλα, αντιαεροπορικά συστήματα και drone.

Foreign Policy για Τουρκία: Η διαχρονική τεχνική της αλλοίωσης πληθυσμών

Turkish President Recep Tayyip Erdogan holds a map during his speech at the United Nations General Assembly in New York on Sept. 24. STEPHANIE KEITH/GETTY IMAGES

.

Τα σχέδια της Τουρκίας στη Συρία αποτελούν μέρος μιας μακράς και σκοτεινής ιστορίας που ξεκινά από την μεταφορά πληθυσμών επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ένας από τους πολλούς λόγους που κατακρίθηκε η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία είναι η πρόθεση του Ταγίπ Ερντογάν να απελάσει και να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες στην περιοχή της εισβολής, αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy.

Εδώ και καιρό, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει προτείνει τη δημιουργία μιας αποκαλούμενης ζώνης ασφαλείας στη Συρία, στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας. Στην ομιλία του στον ΟΗΕ στις 24 Σεπτεμβρίου, ο Ερντογάν παρουσίασε το σχέδιό του για εγκατάσταση ενός με δύο εκατομμυρίων προσφύγων, από τα 3,6 εκατομμύρια Συρίων που ζουν στην Τουρκία.

Τα εμπόδια στην πρόταση είναι πάρα πολλά, αλλά τα πολιτικά προβλήματα ιστορικά.

Με την εισβολή στη Συρία και τη συμφωνία με την Ρωσία, η Τουρκία ελέγχει μια ζώνη 120 χιλιομέτρων στα σύνορά της με την Συρία, μεταξύ των πόλεων Tell Abyad και Ras al-Ain, με κοινές περιπολίες Τούρκων και Ρώσων σε βάθος 10 χιλιομέτρων. Η Αμερικανική ζώνη ασφάλειας εκτείνεται στα 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Η περιοχή ελέγχου της Τουρκίας είναι αισθητά μικρότερη από την ζώνη μήκους 500 χιλιομέτρων και βάθους 30 χιλιομέτρων που επιθυμούσε.

Πόσα αεροπλανοφόρα έχει κάθε χώρα (η καταγραφή είναι του Απριλίου 2018)

Η έναρξη δοκιμών του πρώτου αεροπλανοφόρου που θα κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου στην Κίνα οδήγησε σε αρκετά τρομολαγνικά δημοσιεύματα στις ΗΠΑ, σχετικά με την κινεζική απειλή.

Όπως αναφέρει όμως το Foreign Policy, σε γράφημα που παρουσίασε στην ιστοσελίδα του, ακόμη και η Ταϊλάνδη έχει αυτή τη στιγμή περισσότερα αεροπλανοφόρα από την Κίνα… το εξής ένα.

Ομολογουμένως το πρόγραμμα της Κίνας θεωρείται φιλόδοξο. Τα σχόλια, όμως, από μια χώρα σαν τις ΗΠΑ, που διαθέτουν σχεδόν τα μισά αεροπλανοφόρα του πλανήτη, είναι μάλλον υποκριτικά.