Posted by Μέλια στο 26 Σεπτεμβρίου, 2018

.
Ατζέντα 2030 – Τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων
Η ατζέντα 2030 του ΟΗΕ, είναι ένα σχέδιο για την παγκόσμια υποδούλωση της ανθρωπότητας κάτω από την μπότα των Εταιρικών Επικυρίαρχων. Τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ κατέληξαν σε συμφωνία για τη νέα ατζέντα της ανάπτυξης για τα επόμενα 15 έτη. Στη συμφωνία γίνεται λόγος για την εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας, την κατοχύρωση της ισότητας των φύλων, τη βελτίωση των προδιαγραφών επιβίωσης και της άμεσης ανάγκης λήψης μέτρων για την καταπολέμηση της κλιματολογικής αλλαγής.
Οι εκπρόσωποι των κρατών συμφώνησαν αργά το βράδυ της Κυριακής 03 / 08/ 2015, θέτοντας 17 στόχους με 169 ειδικότερους σκοπούς σε θέματα που αφορούν τη φτώχεια «σε όλες τις εκφάνσεις και παντού» την εξασφάλιση της ποιοτικής εκπαίδευσης και την επαρκή ενέργεια και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Ατζέντα του 2030 για την Αειφόρο Ανάπτυξη θα ψηφιστεί από τον ΟΗΕ λίγο πριν την ετήσια συνάντηση των ηγετών του κόσμου την τρίτη Τρίτη του Σεπτεμβρίου. Ο γενικός γραμματέας Μπαν Γκι -Μουν δήλωσε πως η συμφωνία σκοπεύει «να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία θέτοντας στο επίκεντρο τη συνεργασία με τους ανθρώπους και το περιβάλλον»
Μεταφράσαμε και αποκωδικοποιήσαμε 17 σημεία της ατζέντας 2030.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Αντιπροπαγάνδα, Αναδημοσιεύσεις, Διεθνή θέματα, Κοινωνια, ΜΕΛΙΑ, Οικονομία | Με ετικέτα: Bill Gates, Coca-Cola, DuPont, Ατζέντα 2030, Βλαντιμίρ Pasechnik, ΗΠΑ, Μπαν Γκι -Μουν, Μosanto, Ντέιβιντ Κέλι, ΟΗΕ, Παγκόσμια Τράπεζα, Τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, Kentucky Fried Chicken, Nestlé Peter Bradeck, TERRAPAPERS, Zecharia Sitchin, Zygmunt Bauman | Leave a Comment »
Posted by Πετροβούβαλος στο 29 Δεκεμβρίου, 2014
αναδημοσίευση από το Άρδην – Ρήξη
αναδημοσίευση από το Άρδην που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
.
Η δοκιμιογράφος Σούζαν Τζωρτζ καταγγέλλει στο βιβλίο της την κυριαρχία των «δι-εθνικών» εταιρειών πάνω στο παγκόσμιο εμπόριο, πέρα από κάθε έλεγχο. Και κυρίως τον έλεγχο των πολιτικών, οι οποίοι έχουν περιέλθει σε κατάσταση πλήρους ανικανότητας.
Η Ντελφίν Μπατό πίστευε πως ήταν υπουργός Οικολογίας. Φανταζόταν ότι οι δημοκρατικές εκλογές, τα θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας, της είχαν εμπιστευθεί την εξουσία να αναλάβει δημόσια δράση προς όφελος του κοινού συμφέροντος, όπως επιθυμούσαν οι ψηφοφόροι του 2012. Πίστευε πως, ενισχυμένη με αυτή τη νομιμοποίηση, θα μπορούσε να αντιταχθεί κυρίως στις καταστροφικές γεωτρήσεις προς αναζήτηση σχιστολιθικού αερίου στη Γαλλία.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Αναδημοσιεύσεις, Δημοκρατία, Οικονομία, Πολιτική | Με ετικέτα: CAM, Coca-Cola, Delfin Bato, Dow Chemical, European Roundtable of Industrialists, General Electric, Global Redesign Initiative, Goldman Sachs, GRI, Hervé Nathan, Insoumise, Ντελφίν Μπατό, Νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, Πρωτοβουλία για τον Παγκόσμιο Επανασχεδιασμό, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, Περιοδικό Άρδην- Εφημερίδα Ρήξη, Συλβί Υμπάκ, Σούζαν Τζώρτζ, ΤΤΙΡ, Φρανσουά Ολάντ, Χριστίνα Σταματοπούλου, Lehman Brothers, Les Usurpateurs, Nestlé, Obamacare, PepsiCo, Peter Sutherland, Pfizer, Robert Brulle, Shell, Siemens, Standard Chartered Bank, Susan George, Sylvie Hubac, Syngenta, Total, Unilever, Vallourec, Water Pathways 2030 | Leave a Comment »