Μια ρεαλιστική ατζέντα για την Τουρκία: Με ποιο αντίτιμο;

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Marc Pierini από το Carnegie Endowment for International Peace
Επιμέλεια κειμένου – απόδοση: Χρήστος Κατσέας

.

Το έτος 2023 αποτελεί το διπλό αποκορύφωμα της πολιτικής ζωής του Τούρκου προέδρου: τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που δεν μπορεί να χάσει και τους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας της Δημοκρατίας που και αυτό δεν μπορεί να στερηθεί.

Σε αυτό το σημείο, αυτή η πορεία παρεμποδίζεται από μια βαθιά πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση. Η συμμαχία του 2018 μεταξύ του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του προέδρου (ΑΚΡ, είναι στην εξουσία από το Νοέμβριο του 2002) και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) έχει αρχίσει να ραγίζει Επιπλέον, το εξαιρετικά συγκεντρωτικό προεδρικό μοντέλο που εγκαταστάθηκε το 2017 δεν είναι πλέον αποδεκτό από την πλειοψηφία των πολιτών, όπως δείχνουν οι δημοτικές εκλογές του 2019 και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Ενοχλημένη, η τουρκική ηγεσία σκληραίνει τη στάση της μέρα με τη μέρα: Εκκαθαρίσεις, παρενόχληση κομμάτων της αντιπολίτευσης, έλεγχος του Τύπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύνθλιψη της κοινωνίας των πολιτών, και ή πολιτικοποίηση του δικαστικού σώματος. Κάποιοι προβλέπουν ακόμα και την απαγόρευση του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP).

Εξωτερικά, η Τουρκία έχει αναπτύξει μια έντονα στρατιωτικοποιημένη εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια, στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν και την ανατολική Μεσόγειο. Αυτή είναι η επίδειξη εξουσίας της «Νέας Τουρκίας», αλλά και, εν μέρει, η επιθυμία επίλυσης μακροχρόνιων στρατηγικών «πολιτικών διαφορών», όπως η εξάλειψη των βάσεων των Κούρδων ανταρτών του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), και καθιστώντας τη διαίρεση της Κύπρου μόνιμο χαρακτηριστικό όπως και τροποποιώντας παράνομα τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα.

Προετοιμάζοντας τον πόλεμο με το Πακιστάν

άρθρο του Tony Cartalucci,
γεωπολιτικού ερευνητή και συγγραφέα με βάση τη Bangkok
αποκλειστικά για το διαδικτυακό περιοδικό “New Eastern Outlook”.

.

Για μία ακόμη φορά, επαναλαμβάνονται οι προσπάθειες από στελέχη των Δυτικών Μέσων Ενημερώσεως, να χαρακτηριστεί το Πακιστάν ως ένας επικίνδυνος εχθρός της Δύσεως και πρώτη υποψήφια χώρα για στρατιωτική επέμβαση. Το πρακτορείο ειδήσεων ABC News, σε ένα άρθρο με τίτλο «Διπροσωπία: Πώς το Πακιστάν έκρυψε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν από τις ΗΠΑ και τροφοδότησε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν«, αναρωτιέται:

    Τι θα συμβεί εαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαπολύσουν τον λάθος πόλεμο εναντίον του λάθος εχθρού στη διάρκεια των τελευταίων 13 ετών στο Αφγανιστάν;

Η βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογράφος των New York Times Carlotta Gall, η οποία καλύπτει το Αφγανιστάν από το 2001, καταλήγει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα στο νέο της βιβλίο «Ο Λάθος Εχθρός: Οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, 2001-2014».

Η Gall ισχυρίστηκε στην εκπομπή «On the Radar» του ραδιοφωνικού σταθμού «A Better World» ότι «το Πακιστάν – και όχι το Αφγανιστάν – ήταν ο πραγματικός εχθρός των ΗΠΑ».

Και ενώ το «βιβλίο» της Gall θα μπορούσε εύκολα να απορριφθεί ως μία αλυσιτελής προβοκάτσια, απηχεί μια αφήγηση κατασκευασμένη από μερικούς από τους πιο διαβόητους φορείς χαράξεως πολιτικής στις ΗΠΑ, που προωθήθηκε ευρέως το 2011 στα Δυτικά Μέσα Ενημερώσεως. Σε αυτή την αφήγηση, συμπεριλαμβάνεται το ντοκιμαντέρ του BBC, «Το Μυστικό Πακιστάν», απ’ όπου διαφαίνεται