.
Γράφει ο Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος
PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
Οι Δυτικές χώρες (ΗΠΑ – ΕΕ – Ιαπωνία – Ισραήλ) έχουν παραδώσει τα ηνία της τεχνολογίας των σπάνιων γαιών στην Κίνα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Εάν η χρήση των σπάνιων γαιών επικεντρωνόταν μόνο στις εμπορικές εφαρμογές τότε θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό.
Όταν όμως οι σπάνιες γαίες χρησιμοποιούνται σε εκατοντάδες υπερσύγχρονα στρατιωτικά οπλικά συστήματα (μαγνητικό όπλο, drones, πυραυλικά συστήματα κλπ.), τότε το διακύβευμα έχει μεγαλύτερο βάρος. Τότε, η υπεροχή της τεχνολογικής ισχύος στον τομέα των σπάνιων γαιών επηρεάζει συνολικά το αποτέλεσμα του «σύγχρονου» πολέμου.
Τα «Δυτικά» Μέσα Ενημέρωσης σπάνια αναφέρουν αυτές τις εξελίξεις καθώς τις αγνοούν ή τις υποβαθμίζουν. Η κεντρική στρατηγική του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος όσο αφορά τις σπάνιες γαίες – και την εξαγορά Δυτικών στρατηγικών υποδομών π.χ. λιμάνια – στηρίζεται στις τέσσερις παρακάτω φράσεις: