Ο στενός και έμπιστος συνεργάτης του Ιωάννου Μεταξά, Δημήτριος Θ. Τραυλός, αφηγείται τα γεγονότα προ και κατά την 28η Οκτωβρίου 1940, όπως τα έζησε ως αυτήκοος μάρτυς, δίπλα στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Στη συνέχεια παραθέτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Γιατί δεν ακούτε τον Μεταξά;
Με ημερομηνία 17 Οκτωβρίου 1940, ο (Πρεσβευτής της Αγγλίας) Πάλαιρετ, μέμφεται τηλεγραφικώς τους αρμοδίους στο Φόρεϊν Όφφις, γιατί δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις προειδοποιήσεις και προβλέψεις του Μεταξά, σχετικά με την συγκέντρωσι όλης της συμμαχικής βοήθειας στην Τουρκία:
«Το Στρατηγείον Μέσης Ανατολής έχει λάβει κοινοποιήσεις των πολυαρίθμων τηλεγραφημάτων μου, τα οποία αναφέρουν την αίτησιν του προέδρου του (ελληνικού) υπουργικού συμβουλίου δι’ οπλισμόν και προ πάντων δι’αεροπορικήν υποστήριξην, εις περίπτωσιν επιθέσεως εναντίον της Ελλάδος (βλέπε τηλεγράφημά μου 950, 14ης Οκτωβρίου προς Φόρεϊν Όφφις). Καθ’ ον χρόνον ανασκοπείτε την θέσιν μας εις την Μέσην Ανατολήν, θα επεθύμουν να τονίσω ότι ο στρατηγός Μεταξάς δεν είναι μόνον πολιτικός, αλλά και επιτελικός αξιωματικός διεθνούς φήμης. Έχει θεμελιώσει την πολιτική του επί της πίστεως εις την νίκην μας. Αλλά μας έχει και προειδοποιήσει επιμόνως περί του στρατηγικού κινδύνου της συγκεντρώσεως πάσης βοηθείας μας προς την Τουρκίαν με την εξαίρεσιν της Ελλάδος, εις περίπτωσιν μιας εκστρατείας του Άξονος εναντίον της Ελλάδος και της Τουρκίας.
Πιστεύει ότι ο στρατός του θα ηδύνατο να συγκρατήση τον ιταλικόν στρατόν ξηράς, τον ευρισκόμενον τώρα εις Αλβανίαν, και να προστατεύση ούτω το πλευρόν μας – εάν του παρασχεθή κάποια αεροπορική υποστήριξις και μερικά αντιαρματικά όπλα. Υπάρχει εν τούτοις ο κίνδυνος του αποτελέσματος ενός άνευ αντιστάσεως αεροπορικού βομβαρδισμού, τόσον επί του ηθικού του στρατού, όσον και επί της αποφασιστικότητος των πολιτών.