Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς
.
ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Ὅταν πρὸ τριακονταετίας διαλαλοῦσαν τὸ ἐμπόρευμά τους καὶ ἐπαγγέλλονταν μεσσιανικὰ τὴν «Ἀλλαγή», δὲν ψεύδονταν (ὅπως νομιζόταν).
Ἔλεγαν τὴν ἀλήθεια: ὑπόσχονταν δηλ. «Ἐξαλλαγή» (ἢ Μετάλλαξη. Ὡς γνωστὸν στὴν ἰατρικὴ ὁ ὅρος αὐτὸς σημαίνει οὐσιαστικῶς τὸν καρκίνο: Ὅταν δηλ. ἕνα γονίδιο, λόγῳ βλάβης, προκαλεῖ τὴν γένεση καρκινικῶν κυττάρων καὶ τὸν σχηματισμὸ κακοήθων ὄγκων, τότε λέγεται πὼς ἔχει ὑποστεῖ ἐξαλλαγή, καὶ ἔχει μετατραπεῖ σὲ ὀγκογονίδιο.).Καὶ τὴν πέτυχαν τὴν Ἐξαλλαγή. Ἕνας ὁλόκληρος λαὸς ἐξαλλάχθηκε. Ἀλλοτριώθηκε. Ἐκμαυλίστηκε. Ἀποκόπηκε ἀπὸ τὶς παραδοσιακές του Ἀξίες μεθοδικὰ καὶ χειρουργικά. Καὶ ἔγινε ἀγνώριστος.
. Γνωστή, πασίγνωστη ἡ φράση τοῦ Ἀβραὰμ Λίνκολν (1809-1865), «μπορεῖς νὰ τοὺς ἐξαπατᾶς ὅλους γιὰ λίγο καιρό, λίγους ὅλο τὸν καιρό, ἀλλὰ ὄχι ὅλους γιὰ ὅλο τὸν καιρό». Κι ὅμως σὲ τούτη ἐδῶ τὴν χώρα «ποτὲ τόσο λίγοι, δὲν ἐξαπατοῦν τόσο πολλούς, ὅλο τὸν καιρό». Τὸ «ἐξαπατοῦν» εἶναι ἐνεστώτας διαρκείας, ὅπως λέμε στὴν γραμματική, διότι διαρκεῖ καὶ διαιωνίζεται ἡ ἐξαπάτηση τοῦ λαοῦ ἀπὸ τὸ πυορρέον ἀπόστημα ποὺ ὀνομάζεται ΠΑΣΟΚ.
. Εἶναι καταπληκτικό! Κανέναν δὲν ἐκφράζει, οἱ πάντες τὸ ἀπεχθάνονται, πλὴν εὐαρίθμων, ἀμετανοήτων ζητωκραυγαστῶν. Κι ὅμως, τὸ καρκίνωμα βρίσκεται στὴν ἐξουσία. Κρίσιμες καὶ κομβικὲς θέσεις τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, τὶς κατέχουν κομματικοὶ σαλταδόροι, ἀνίκανες μετριότητες. Οἱ βατραχομυομαχίες καὶ οἱ καμποτινισμοὶ τῶν στελεχῶν του ἀκόμη ἀποτελοῦν εἴδηση.