«ΕΧΕΙ ΤΙ ΠΙΚΡΟΝ Ο ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΛΟΓΟΣ»

Εικόνα από:thriskeftika.blogspot.gr

μας το απέστειλε η foteini4

.

Τό ὅτι οὐδέν ἰσχυρότερον ὑφίσταται τῆς ἀληθείας, τοῦτο ὄχι μόνον τό βλέπει κανείς εἰς τήν παγκόσμιον ἱστορίαν καί τό ἐπισημαίνει εἰς πλείστας ὅσας περιπτώσεις, ἀλλά τό βεβαιώνει καί αὐτός ὁ ἀψευδής λόγος τοῦ Θεοῦ. Πρός ἐπιβεβαίωσιν τῶν ἀνωτέρω, ἀλλά καί πρός ὠφέλειαν, «πρός διδασκαλίαν, πρός ἔλεγχον, πρός ἐπανόρθωσιν…» (1), ἄς δοῦμε τά ὅσα ἀναφέρονται εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην καί συγκεκριμένως εἰς τό Α´ βιβλίον τοῦ Ἔσδρα, Κεφάλαια γ´ καί δ´. Εἰς τά κεφάλαια αὐτά γίνεται λόγος δι᾽ ἕνα διαγωνισμόν τριῶν νεαρῶν σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Δαρείου. Οἱ σωματοφύλακες ἐκεῖνοι, ἐνῷ ἐφύλασσαν τόν Δαρεῖον, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε καλόν ὕπνον μετά ἀπό ἕνα συμπόσιον τό ὁποῖον εἶχε παραθέσει, συνεφώνησαν μεταξύ των ὥστε νά γράψῃ ὁ καθένας μίαν γνώμην καί εἰς τήν συνέχειαν νά τήν θέσουν ὑπ᾽ ὄψιν τοῦ ἰδίου τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, ὁ ὁποῖος θά τήν ἔκρινε καί θά ἐβράβευε πλουσιοπαρόχως τήν καλυτέραν ἀπό αὐτάς.

Καί ὁ μέν πρῶτος ἔγραψε ὅτι νικᾷ τά πάντα ὁ οἶνος, ὁ δεύτερος ὅτι ὑπερισχύει ὅλων ὁ βασιλεύς, ὁ δέ τρίτος ἐξ αὐτῶν ἐσημείωσε ὅτι πολλήν μεγάλην δύναμιν ἔχουν οἱ γυναῖκες, ἀλλά ἐτόνισε ὅτι καί αὐτάς ἀκόμη τάς νικᾷ ἡ ἀλήθεια.

Ὁ Ζοροβάβελ, ὁ σωματοφύλαξ, ὁ ὁποῖος ὑπεστήριξε τήν ἀλήθειαν, ὅταν ἦλθε ἡ σειρά του νά ὁμιλήσῃ, ἀπέδειξε διά λόγων καί ἰσχυρῶν ἐπιχειρημάτων, ὅτι «ἡ ἀλήθεια μεγάλη καί ἰσχυροτέρα παρά πάντα» (2). Ὁ Ζοροβάβελ δέν ὡμίλησε γενικῶς καί ἀορίστως περί ἀληθείας, ἀλλά συνδέει τήν ἀλήθειαν μέ τήν Πηγήν τῆς Ἀληθείας, δηλαδή τόν ἴδιον τόν Θεόν. Ὁ λόγος του εἶναι πολύ χαρακτηριστικός καί καταγεγραμμένος εἰς τό ἱερόν κείμενον: «Καί αὐτῇ ἡ ἰσχύς καί τό βασίλειον καί ἡ ἐξουσία καί ἡ μεγαλειότης τῶν πάντων αἰώνων.

ΤΟ ΦΛΕΓΟΝ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΟΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ

Εικόνα από:antiparakmi.blogspot.com

Δόξα τῷ Θεῷ, ποτέ δέν θά παύσουν νά ὑπάρχουν οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἀγαποῦν τόν Χριστόν καί τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά ταυτοχρόνως ἀγαποῦν καί πονοῦν τήν Πατρίδα μας. Τοῦτο δέ τό διαπιστώνει κανείς σήμερον, ἐκτός τῶν ἄλλων, καί ἀπό τάς παρεμβάσεις πού λαμβάνουν χώραν εἰς θέματα καθαρῶς ἐθνικά, καί μάλιστα διά τό Κυπριακόν, τό Θρακικόν, ἀλλά καί δι᾽ αὐτό τοῦτο τό δύσμοιρον τό Βορειοηπειρωτικόν.

Βεβαίως, τό Βορειοηπειρωτικόν, ἕως καί πρίν μίαν περίπου εἰκοσαετίαν, εὑρίσκετο εἰς τό ζενίθ τῆς ἐπικαιρότητος καί τοῦ ἐνδιαφέροντος. Τότε δηλαδή, πού ἐζοῦσε ὁ ἀείμνηστος καί ἀνεπανάληπτος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, ὁ ἀτρόμητος Σεβαστιανός. Ὁ ἄνδρας αὐτός, ὁ ὁποῖος ὤργωνε ὁλόκληρον τήν Ἑλλάδα καί διετράνωνε τά δίκαια τοῦ σκλαβωμένου ποιμνίου του. Ὁ ἡγέτης αὐτός, πού ἔφθασε ἕως τήν Εὐρώπη καί ὡμίλησε καί εἰς αὐτό ἀκόμη τό Κονγκρέσσο τῶν ΗΠΑ, διά νά γνωρίσῃ ὁ ἐλεύθερος κόσμος τό δρᾶμα τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τῶν Ἑλλήνων Βορειοηπειρωτῶν, ἀλλά καί διά νά ἀφυπνισθοῦν οἱ ὑπνώττουσες συνειδήσεις τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Ἐποχές ὄντως ἡρωϊκές δι᾽ ὅσους εἶχαν τήν εὐλογίαν νά ζήσουν καί νά παρακολουθήσουν τόν Ποιμένα «Πάσης Βορείου Ἠπείρου».

Ἀπό τότε, ὅμως, «κύλισε πολύ νερό στό ποτάμι», ὅπως λέγει καί ὁ λαός μας. Καί ναί μέν ὑπάρχει ἀκόμη ἡ «Σ.Φ.Ε.Β.Α.» (Συντονιστική Φοιτητική Ἕνωσις Βοειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος), πού συνεχίζει νά συντηρῇ, ὅσον τό δυνατόν, τό θέμα ἀνοικτόν. Ὑπάρχει καί ὁ Μητροπολίτης Ἀνδρέας, ὁ διάδοχος τοῦ Σεβαστιανοῦ, ὁ ὁποῖος, κατά καιρούς, ἐκδίδει Δελτία Τύπου σχετικῶς μέ τό ὅλον θέμα. Ὅμως, τό Βορειοηπειρωτικόν φαίνεται, εἰς τό σύνολον τῶν Ἑλλήνων, νά ἔχῃ περάσει εἰς «δευτέραν μοῖραν» εἰς σχέσιν μέ ἄλλα καυτά θέματα τῆς κοινωνίας καί τοῦ ἔθνους καί, ἐπισήμως τοὐλάχιστον, οὐδεμία ἀναφορά γίνεται ἐπ᾽ αὐτοῦ.

ΤΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ «ΛΑΛΕΙΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΙΓΑΝ»

Εικόνα από:3.bp.blogspot.com

Πολλά εἶναι αὐτά πού συμβαίνουν καί γιά τά ὁποῖα ἀπορεῖ καί ἐκπλήσσεται κανείς. Ἀπορεῖ κατ᾽ἀρχάς μέ τό ποῦ θά φθάσῃ αὐτό τό πνευματικό κατρακύλισμα τῆς κοινωνίας καί ἐκπλήσσεται γιά τό ὅτι σχεδόν ἔπαυσαν νά ὑπάρχουν οἱ πνευματικές καί ἠθικές ἐκεῖνες ἀντιστάσεις, πού σέ παλαιότερες ἐποχές λειτουργοῦσαν ἐν τῷ ἅμα ὅταν ἔκανε τήν ἐμφάνισί του κάποιος κίνδυνος πνευματικῆς παρεκτροπῆς, ἐκκλησιολογικῆς ἀποδομήσεως κλπ.  Ἀλλά, ἐκεῖ πού ἡ ἔκπληξις φθάνει εἰς τά ὅρια τοῦ θαυμασμοῦ, εἶναι γιά τά ὅσα συμβαίνουν εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας εἰς ὅλους σχεδόν τούς τομεῖς, κυρίως ὅμως εἰς τά θέματα πού ἔχουν νά κάνουν μέ τίς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν ἑτεροδόξων ἀλλά καί τῶν ἀλλοθρήσκων.

Ἡ κατάστασις εἰς τόν τομέα τῶν διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν σχέσεων ἔχει φθάσει σέ τέτοιο σημεῖο πού σέ σχέσι μέ λίγες δεκαετίες πρίν,ὅταν κανείς φωτογραφίζῃ τά γεγονότα καί ἀντικειμενικά κρίνῃ τίς καταστάσεις, αἰσθάνεται ὅτι ἀπό τότε ἔχουν περάσει ὄχι κάποια ἔτη, ἀλλά αἰῶνες. Βεβαίως, ἡ ὁποιαδήποτε χρονική διάρκεια δέν δικαιολογεῖ ἀλλοιώσεις, παραχωρήσεις κλπ.

Ἐπειδή ὅμως δέν μᾶς καλύπτουν οἱ γενικολογίες εἰς τά θέματα αὐτά, ἄς βάλλωμε τόν «δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων» καί ἄς περάσωμε νά δοῦμε τό παρόν συγκριτικά μέ τό παρελθόν.

Ὅταν ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας εἰς τήν «ἀγωνία τῆς Γεθσημανῆ ἔδινε τά φιλιά καί τούς »ἀδελφικούς» ἀσπασμούς…» καί ἐν γνώσει του ἐλάμβανε τήν φρικτήν ἀπόφασιν νά ποδοπατήσῃ τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες, προσβάλλοντας τόν ὅμιλον τῶν Ἁγίων Πατέρων καί, ὅταν μαζί του ἔσπευσαν νά ἐπιδείξουν «ἀγαπολογίαν», «ἀγαλλομένῳ ποδί», ὅσοι ἄγευστοι τῶν πατρικῶν παραδόσεων καί τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης, οἱ ἄγρυπνοι φρουροί τῆς Ὀρθοδοξίας ἐσάλπιζαν τό «κίνδυνος ἐν ὄψει». Αὐτό δέ τό ἐγερτήριον σάλπισμα ἐφέρετο ὑπό τήν πνοήν τοῦ Πνεύματος ἀφυπνίζοντας τούς ἀγρύπνους φρουρούς, ἤτοι Κλῆρον καί λαόν, πρωτοστατούντων τῶν ὁμολογιακῶν καί ὁσιακῶν μορφῶν.