Μια ρεαλιστική ατζέντα για την Τουρκία: Με ποιο αντίτιμο;

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Marc Pierini από το Carnegie Endowment for International Peace
Επιμέλεια κειμένου – απόδοση: Χρήστος Κατσέας

.

Το έτος 2023 αποτελεί το διπλό αποκορύφωμα της πολιτικής ζωής του Τούρκου προέδρου: τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που δεν μπορεί να χάσει και τους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας της Δημοκρατίας που και αυτό δεν μπορεί να στερηθεί.

Σε αυτό το σημείο, αυτή η πορεία παρεμποδίζεται από μια βαθιά πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση. Η συμμαχία του 2018 μεταξύ του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του προέδρου (ΑΚΡ, είναι στην εξουσία από το Νοέμβριο του 2002) και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) έχει αρχίσει να ραγίζει Επιπλέον, το εξαιρετικά συγκεντρωτικό προεδρικό μοντέλο που εγκαταστάθηκε το 2017 δεν είναι πλέον αποδεκτό από την πλειοψηφία των πολιτών, όπως δείχνουν οι δημοτικές εκλογές του 2019 και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Ενοχλημένη, η τουρκική ηγεσία σκληραίνει τη στάση της μέρα με τη μέρα: Εκκαθαρίσεις, παρενόχληση κομμάτων της αντιπολίτευσης, έλεγχος του Τύπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύνθλιψη της κοινωνίας των πολιτών, και ή πολιτικοποίηση του δικαστικού σώματος. Κάποιοι προβλέπουν ακόμα και την απαγόρευση του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP).

Εξωτερικά, η Τουρκία έχει αναπτύξει μια έντονα στρατιωτικοποιημένη εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια, στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν και την ανατολική Μεσόγειο. Αυτή είναι η επίδειξη εξουσίας της «Νέας Τουρκίας», αλλά και, εν μέρει, η επιθυμία επίλυσης μακροχρόνιων στρατηγικών «πολιτικών διαφορών», όπως η εξάλειψη των βάσεων των Κούρδων ανταρτών του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), και καθιστώντας τη διαίρεση της Κύπρου μόνιμο χαρακτηριστικό όπως και τροποποιώντας παράνομα τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα.

James Mattis – Τελεσίγραφο στο ΝΑΤΟ

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Ο υπουργός Άμυνας James Mattis εξέδωσε ένα ασαφές «τελεσίγραφο» προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ την Τετάρτη, απαιτώντας να επωμιστούν το βάρος της υπεράσπισης περισσότερο, αλλά «λησμόνησε» να πει τι θα κάνει ο Λευκός Οίκος, αν δεν το κάνουν.«Η Αμερική θα αναλάβει τις ευθύνες της. Αλλά αν τα έθνη σας δεν θέλουν να δουν την Αμερική σε μια μέτρια δέσμευσή προς το ΝΑΤΟ και την Συμμαχία, κάθε μία από τις πρωτεύουσες σας θα πρέπει να δείξουν την υποστήριξή για την κοινή μας άμυνα», δήλωσε ο Mattis σε ομιλία του πριν ανοίξει η συνάντηση των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ.

Οι παρατηρήσεις που γίνονται από αξιωματούχους του ΝΑΤΟ είναι ότι το κλίμα μέσα στο ΝΑΤΟ είναι «φοβισμένο και μπερδεμένο», ανέφερε ένας αξιωματούχος του ΝΑΤΟ σε αμερικανικό μέσο ενημέρωσης, μιλώντας βέβαια ανώνυμα και αναφέροντας επιπροσθέτως και τις ευρωπαϊκές ανησυχίες τους για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Trump έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει το κύρος του ΝΑΤΟ, χαρακτηρίζοντας το ακόμη  και  άνευ αντικειμένου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Ο Mattis, ο οποίος στο παρελθόν υπηρέτησε ως Ανώτατος Συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ, δεν επεκτάθηκε τόσο μακριά την Τετάρτη. Αλλά επέπληξε τα μέλη του ΝΑΤΟ για τη μη λήψη μεγαλύτερων ευθυνών.

Οι Κυρώσεις Ομπάμα εναντίον της Μόσχας

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων του στο Λευκό Οίκο έχει διατάξει αρκετά αντίποινα εναντίον της Ρωσίας, με την αιτιολογία ότι η Μόσχα ενέχεται στην πειρατεία της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος (DNC) με σκοπό να επηρεάσει την έκβαση των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ υπέρ του Donald Trump. Τα σαρωτικά μέτρα που λαμβάνονται από τον Ομπάμα στις 29 Δεκεμβρίου συνίσταται στην επιβολή κυρώσεων στις μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας, καθώς απαιτούν την αποχώρηση των 35 Ρώσων διπλωματών «με την υπόνοια ότι είναι κατάσκοποι» από τις ΗΠΑ, καθώς και το κλείσιμο δύο ρωσικών ενώσεων στο Μέριλαντ και τη Νέα Υόρκη.

Σύμφωνα με το NBC, στις 29 Δεκεμβρίου οι κυρώσεις για τη Ρωσία αποτελούν «μια δυναμική πράξη από τον Πρόεδρο Ομπάμα να τιμωρήσει τη Ρωσία πριν από την αποχώρησή του».

Η σιωπηρή αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι η τιμωρία προοριζόταν για τον Trump.

16 ΙΟΥΛΊΟΥ 1945 «ΔΟΚΙΜΗ ΤΡΙΑΔΑ» Η ΠΡΏΤΗ ΠΥΡΗΝΙΚΉ ΔΟΚΙΜΉ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ.

Η έκρηξη μετά από 0,025 δευτερόλεπτα.

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Στις 16 Ιουλίου του 1945, η πυρηνική δοκιμή της «Τριάδας» βύθισε την ανθρωπότητα στην λεγόμενη Ατομική Εποχή. Η πρώτη πυρηνική βόμβα που δοκιμάστηκε πυροδοτήθηκε στο Νέο Μεξικό, στο εύρος Αλαμογκόρντο (Νέο Μεξικό, Ηνωμένες Πολιτείες). Το πλουτώνιο όπου βασίστηκε η συσκευή εξερράγη με μια ισχύ ισοδύναμη με 18.000 τόνων TNT, δημιουργώντας έναν κρατήρα πλάτους πάνω από 300 μέτρα.

Οι Προσπάθειες των ΗΠΑ να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα οδηγήθηκαν από το φόβο ότι η ναζιστική Γερμανία θα είναι σύντομα σε θέση να το πραγματοποίηση. Ο Γερμανός χημικός και βραβευμένος με Νόμπελ Otto Hahn μαζί με την Lise Meitner και τον μαθητή και βοηθό του Fritz Strassmann, στα τέλη του 1938 ανακάλυψαν την πυρηνική σχάση, ένα μεγάλο αριθμό ραδιενεργών προϊόντων μεταστοιχείωσης, τα οποία θεωρούσαν ως υπερουράνια. Εκείνη την εποχή η ύπαρξη των ακτινιδών δεν είχε ακόμη συσταθεί, και το ουράνιο λανθασμένα θεωρούταν ότι ανήκει στην 6η ομάδα στοιχείων του περιοδικού πίνακα, παρόμοιο με το βολφράμιο.

Ένας μεγαλύτερος στρατιωτικός ρόλος για τη Γερμανία;

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Η Γερμανική κυβέρνηση θα δημοσιεύσει σύντομα ένα νέο αμυντικό δόγμα, ένα «έγγραφο» στρατηγικής που θα καθορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές για τη γερμανική πολιτική άμυνα, και είναι το πρώτο από το 2006.

Αυτό το έγγραφο έχει ήδη δεχτεί κάποια προσοχή στο εξωτερικό, κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο, στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος της χώρας για την παραμονή στην ΕΕ στις 23 Ιουνίου, και λόγω της εκτεταμένης κάλυψης από τον τύπο, για την υποτιθέμενη φιλοδοξία της Γερμανίας να χτίσει ένα «στρατό της ΕΕ».

Ωστόσο, ο απίθανος ρητορικός στόχος μιας ευρωπαϊκής άμυνας συσκοτίζει τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της εξελισσόμενης πολιτικής άμυνας της Γερμανίας και την αυξανόμενη σημασία της για την ευρωπαϊκή άμυνα.

Η Γερμανία έχει από καιρό και είχε δύσκολες συζητήσεις σχετικά με το στρατιωτικό ρόλο της στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ασφάλεια, πηγαίνοντας πίσω από την υποστήριξη της τότε Σοσιαλδημοκρατικής-Πράσινης κυβέρνησης για την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο το 1999.

Η στρατιωτική συνεισφορά της Γερμανίας από τότε έχει κυμανθεί από την ισχυρή στήριξη και τη βοήθεια της Διεθνούς Ασφάλειας δύναμης (ISAF) στην αποστολή στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 και με την αποχή της από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που προηγήθηκε της στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011.

Το Βερολίνο προτείνει τη δημιουργία ενός «Στρατού της ΕΕ».

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Στις αρχές Μαΐου, στα δυτικά μέσα ενημέρωσης διέρρευσαν πληροφορίες για το «μυστικό σχέδιο» της Γερμανίας για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού με μια ενοποιημένη δομή διοίκησης και σχεδιασμού.

Το σχέδιο θα «αποκαλυφθεί» μέχρι τον Ιούλιο του 2016.

Η κρίση των προσφύγων και η γενική επιδείνωση της στρατιωτικής και πολιτικής κατάστασης στην άμεση περιφέρεια της ΕΕ έφερε την ανάγκη να δημιουργηθεί μια δομή δύναμης που θα λειτουργεί προς το συμφέρον της ΕΕ σε ημερήσια διάταξη. Για να εκτελούνται οι αποστολές οι οποίες είναι τυπικά εκτός του πλαισίου «του ΝΑΤΟ», άσχετα με το πόσο ρευστό είναι το τοπίο.

Σίγουρα, η κρίση του προσφυγικού και η αύξηση της τρομοκρατικής απειλής έχει δημιουργήσει μια νέα αίσθηση της τρωτότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών ελίτ, και ιδιαίτερα την «Παλαιά Ευρώπη» αυτά, μετά από 25 χρόνια όπου απολαμβάνουν να μην είναι «πρώτης γραμμής κράτη».

Ο Εκβιασμός του Ερντογάν

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανακοίνωσε πρόσφατα ότι υπάρχουν προβλήματα με την εκταμίευση των 3.000.000.000 ευρώ που υποσχέθηκε η ΕΕ στο πλαίσιο της συμφωνίας της μετανάστευσης των προσφύγων. Στις 18 Μαρτίου, οι ηγέτες της ΕΕ και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Νταβούτογλου κατέληξαν σε συμφωνία για την επιστροφή των παράνομων μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας, και σε αντάλλαγμα για:

1. Ταξίδια χωρίς βίζα για τους Τούρκους πολίτες.
2. Επιπλέον 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
3. Η ΕΕ θα δέχεται Σύριους πρόσφυγες από την Τουρκία.

Πολλοί ευρωπαίοι αναλυτές και πολιτικοί είχαν εξοργιστεί από αυτή τη συμφωνία. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ συμφώνησε να ανοίξει τα σύνορά της σε όλους τους Τούρκους με τουρκικό διαβατήριο, σε αντάλλαγμα η Τουρκία θα ιδρύσει de facto στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες στο έδαφός της.

Το μέλλον του αγωγού αερίου (Nord Stream 2) υπό αμφισβήτηση

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Αντιρρήσεις για την κατασκευή του αμφιλεγόμενου νέου αγωγού Nord Stream 2 (φυσικού αερίου) από τη Ρωσία προς τη Γερμανία από διάφορες χώρες της ΕΕ έχουν ρίξει το σχέδιο σε αμφισβήτηση. Η τελική απόφαση είναι πιθανό να παρθεί σε πολιτικό επίπεδο, λένε οι Ρώσοι ειδικοί.

Οι ηγέτες των οκτώ ευρωπαϊκών χωρών, της Τσεχικής Δημοκρατίας, Εσθονίας, Ουγγαρίας, Λετονίας, Πολωνίας, Σλοβακίας, Ρουμανίας και της Λιθουανίας, έχουν στείλει επιστολή στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker, και αντιτίθενται στην επέκταση του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 της Ρωσίας. Η Κροατία εντάχθηκε στη συνέχεια στους αντιπάλους του έργου.

Σύμφωνα με τους Ρώσους ειδικούς, οι αντιρρήσεις για τον αγωγό, ο οποίος θα επιτρέψει το ρωσικό φυσικό αέριο να κάνει την παράκαμψη της Ουκρανίας στο δρόμο του προς την Ευρώπη, αποφεύγοντας τα τέλη διέλευσης και τις πολιτικές διαφωνίες που έχουν παραλύσει τις αποστολές σε περισσότερες από μία φορές κατά τα τελευταία χρόνια, έχουν κυρίως πολιτικά κίνητρα.

Ο ISIS Επεκτείνεται στη Νοτιοανατολική Ασία

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Το ISIS αγωνίζεται να επεκτείνει την επιρροή του στη Νοτιοανατολική Ασία εν μέσω της δραματικής κατάρρευσης που ξεκίνησε όταν άρχισε η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία. Σύμφωνα με τη λογική της ηγεσίας του ISIS, αυτή η περιοχή όπως η Βόρεια Αφρική θα μπορούσε να γίνει μια νέα βάση της τρομοκρατικής ομάδας, εάν χάνει το έδαφος στη Συρία και το Ιράκ. Είναι γνωστό ότι 1.000 με 1.500 πολίτες της Μαλαισίας και της Ινδονησίας φέρεται να έχουν προσχωρήσει στο ISIS και την Al Nusra στη Συρία και το Ιράκ.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ISIS έχει ήδη στείλει στην Ινδονησία περίπου 100 μαχητές με επικεφαλής τον Bahrun Naim , προκειμένου να καθορίσει τις σχέσεις της θυγατρικής οργάνωσης στη Νοτιοανατολική Ασία, με τον Katibah Nusantara. Ο Naim έχει συμμετάσχει στον πόλεμο στη Συρία και επίσης είναι γνωστός ως παραγωγός των βίντεο προπαγάνδας του ISIS.

Η υποχώρηση του παλιού

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Η Συρία έχει γίνει το κέντρο της προσοχής, διότι όλες οι αντιφάσεις του σύγχρονου κόσμου συγκεντρώνεται στη χώρα αυτή.

Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε μια αλήθεια για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην περιοχή. Η Συρία είναι το κλειδί για τη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου, είναι ένα τεράστιο γεωπολιτικό μέγεθος που μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία των δυνάμεων στον κόσμο. Κατά συνέπεια, όταν η Συρία αντιμετωπίζει μια τόσο ισχυρή αντιπαράθεση, αντανακλά επίσης και στις αντιφάσεις που υπάρχουν στον κόσμο.

Στην πραγματικότητα, ο «παλιός κόσμος» υποχωρεί. Ο κόσμος που υπήρχε τα τελευταία 200-300 χρόνια, στον οποίο η Δύση ήταν η κυρίαρχη δύναμη, αυτό αρχίζει να αναιρείται, και ένας νέος κόσμος αρχίζει να διαμορφώνεται.

Η δραστηριότητα της Ρωσίας στη Συρία έχει αλλάξει την ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων, τι στιγμή που η κατάσταση ήταν κοντά στην κατάρρευση, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις εμφανίστηκαν στη Συρία. Η Στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας έχει μια πολύ σημαντική έννοια, δεδομένου ότι θα υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις και στις περαιτέρω εξελίξεις στην περιοχή.

Η Σαουδική Αραβία καταρρέει στην Υεμένη

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Οι δυνάμεις Houthi ανακατέλαβαν την περιοχή Al-Kabeen στην επαρχία Lahij την Κυριακή το βράδυ. Δεκάδες Σαουδάραβες στρατιώτες σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν από την επίθεση των δυνάμεων της Υεμένης. Εν τω μεταξύ, ο στρατός τις Υεμένης και οι λαϊκές δυνάμεις πραγματοποίησαν σημαντική πρόοδο στην επαρχία Marib, χτυπώντας έναν μεγάλο αριθμό Σαουδαραβικών δυνάμεων.

Η Σαουδική στρατηγική στην Υεμένη έχει υποστεί μια πλήρη κατάρρευση. Ενώ οι πολλαπλές νίκες των Χούθι-αντάρτες κατά των Σαουδαραβικών δυνάμεων, με στόχο να καταλάβουν τις νότιες επαρχίες της Σαουδικής Αραβίας είναι πολλές.

Στρατηγικής σημασίας η Υεμένη

Η Υεμένη είναι μια χώρα με μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αραβικής Χερσονήσου και φρουρεί το Bab al-Μαντάμπ Στενό. Πρόκειται για μια σημαντική χώρα στο γεωπολιτικό, στρατιωτικό και πολίτικο τομέα. Οι βιομηχανικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης εξαρτώνται από το πετρέλαιο του Περσικού Κόλπου, και η συντομότερη διαδρομή για τα δεξαμενόπλοια είναι μέσω του Bab al-Μαντάμπ (Στενό), στην Ερυθρά Θάλασσα, και στη Διώρυγα του Σουέζ. Έτσι, το στενό είναι σημαντικό για την Ευρώπη και τις χώρες του Κόλπου, καθώς και για το Ιράν, το οποίο επιδιώκει να ανανεώσει την προμήθεια πετρελαίου προς την Ευρώπη, τώρα που οι κυρώσεις έχουν αρθεί.

Λιβύη πέντε χρόνια μετά..?

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Το Ισλαμικό Κράτος έχει επωφεληθεί από το χάος των 20 μηνών του πολέμου στη Λιβύη και έχει χτίσει μια σειρά από βάσεις στη χώρα, για την επέκταση του εδάφους του, και τώρα απειλεί και τους λιμένες πετρελαίου της χώρας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί της αντιμετωπίζουν πλέον σκληρές αποφάσεις για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το ισλαμικό κράτος.

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της επανάστασης που ανέτρεψε το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι, η Λιβύη χωρίζεται από τα αντίπαλα καθεστώτα στην Τρίπολη και το Τομπρούκ, και βρίσκονται με έναν εμφύλιο πόλεμο που έχει εκμηδενίσει την οικονομία και έχει εκτοπίσει πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, και ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε έξι εκατομμύρια.

Παρ ‘όλα αυτά, το Ισλαμικό Κράτος (επίσης γνωστό ως ISIS ή ISIL) έχει εκμεταλλευτεί το χάος για να χτίσει μια σειρά από βάσεις στη χώρα, και προσελκύει έναν αυξανόμενο αριθμό νεοσύλλεκτων.

Τον Δεκέμβριο ο ΟΗΕ μεσολάβησε για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, την κυβέρνηση (εθνικής συνεννόησης), ελπίζοντας ότι αυτό θα τελειώσει τον εμφύλιο πόλεμο και οι δυνάμεις πολιτοφυλακής θα αντιμετώπιζαν το (ISIS).

Η Γεωπολιτική της Αμερικής και η στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Η ευρωπαϊκή περιφέρεια έχει μεγάλη σημασία για τις ΗΠΑ και τις φιλοδοξίες της ως παγκόσμια ενεργή δύναμη.

Η περιοχή της Ευρώπης έχει τρεις κύριες πτυχές, που καθιστούν σημαντικό παράγοντα για τις ΗΠΑ στη παγκόσμια γεωπολιτική «σκακιέρα».

Η πρώτη πτυχή είναι η Αρκτική και ο απώτατος Βορράς. Η Αρκτική περιλαμβάνει έδαφος (ξηρά και θάλασσα) σε οκτώ χώρες, έξι από αυτές βρίσκονται στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας. Η περιοχή της Αρκτικής είναι όλο και πιο δημοφιλής κάθε χρόνο στην παγκόσμια πολιτική, όχι μόνο επειδή έχει τεράστια κοιτάσματα, όπως το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αλλά με το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής αναμένεται να γίνει μια κύρια οδός θαλάσσιων μεταφορών, το οποίο εκτιμάται ότι η χρήση των δρομολογίων των πλοίων της Αρκτικής μπορεί να συντομεύσει τα δρομολόγια από το Αμβούργο στη Σαγκάη ως και σχεδόν 4.000 μίλια.

Το επόμενο θέμα είναι η πρόσβαση της Ευρώπης στη Μέση Ανατολή μέσω των Βαλκανίων. Και παρά το γεγονός ότι τα βαλκάνια είναι σχετικά σταθερά με ημι-παγωμένες συγκρούσεις, οι περισσότερες από τις χώρες είναι στο ΝΑΤΟ, και φυσικά η Τουρκία ως ο πιο σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ σε αυτό το μέρος της Ευρώπης, μπορεί να παρέχει όλη την αναγκαία υποστήριξη και την προσβασιμότητα στη Μέση Ανατολή.

Η τρίτη πτυχή είναι η Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική. Οι Χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου παρέχουν σημαντικές δυνατότητες με ναυτικές υποδομές και προβολή δύναμης σε όλη την Μεσόγειο Θάλασσα.

Το «Σχέδιο Β» των ΗΠΑ για τη Συρία

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Οι διαπραγματεύσεις για τον πόλεμο στη Συρία πραγματοποιήθηκαν στο Μόναχο της Γερμανίας την Πέμπτη με φόντο την επίθεση, που υποστηρίζεται από τις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις, για να σπάσει τον κλοιό των «επαναστατών».

Οι συνομιλίες είχαν συγκληθεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ομάδας Στήριξης της Συρίας (17ο μέλος), το οποίο περιλαμβάνει και τις ΗΠΑ και των περιφερειακών συμμάχων, Σαουδικής Αραβίας, την Τουρκία και το Κατάρ, στον πόλεμο για την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν, οι οποίες έχουν τη συμμαχία τους και στηρίζουν ενεργά το καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Η Ουάσινγκτον απαίτησε την άμεση κατάπαυση του πυρός και να σταματήσουν η Ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία.

Οι ΗΠΑ, μαζί με τις αραβικές μοναρχίες και το καθεστώς στην Τουρκία, φοβάται ότι χωρίς μια παύση των εχθροπραξιών, οι ισλαμιστές πολιτοφύλακες που έχουν υποστηριχθεί εδώ και καιρό, και χρηματοδοτούνται και οπλίζονται για σχεδόν πέντε χρόνια τώρα μπορεί να αντιμετωπίσουν μια ανεπανόρθωτη ήττα.