Οι Πρέσπες του Αιγαίου: Η «Γαλάζια Πατρίδα» ήταν εδώ από την δεκαετία του ’70!

.

Γράφει ο Κωνσταντίνος-Απόστολος Κατσαρός

Το επιθετικό και ρεβιζιονιστικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι εν πολλοίς γνωστό. Αυτό όμως που δεν είναι ευρύτερα διαδεδομένο είναι το γεγονός ότι η Τουρκία είχε χαράξει τη «Γαλάζια Πατρίδα» από τη δεκαετία του ’70.

«Η Τουρκία ποτέ δεν θα επιτρέψει να γίνει το Αιγαίο μια ελληνική θάλασσα ούτε και σε άλλους να σφετεριστούν τα τουρκικά δικαιώματα στην περιοχή αυτή», δήλωνε ο Τούρκος ΥΠΑΜ Χασάν Ισίκ στις 1 Ιουνίου το 1974.

«Δεν θα εκχωρήσω το Αιγαίο σε κανένα. Το μισό Αιγαίο ανήκει σε μας. Αυτό θα πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος. Δεν έχομε την πρόθεση να νεωτερίσουμε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Εάν η τιμή και τα ενδιαφέροντα του τουρκικού έθνους γίνουν αντικείμενο επιθέσεως θα συντρίψουμε το κεφάλι του εχθρού», προσέθετε ο Τούρκος υπηρεσιακός πρωθυπουργός Σαντί Ιρμάκ στις 18 Ιανουαρίου το 1975 (εφημερίδα Χουριέτ).

Τα αποδεσμευμένα έγγραφα

Σύμφωνα με μια αποκαλυπτική έρευνα της δημοσιογράφου Φανούλας Αργυρού στα αποδεσμευμένα έγγραφα του Βρετανικού Εθνικού Αρχείου, οι τουρκικές διεκδικήσεις αποτυπώθηκαν και σε χάρτη (αντίγραφο του οποίου παραθέτουμε) τον οποίο γνωστοποίησαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την διευθέτηση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.

Γιατί η δήθεν ειρηνική μας συμπεριφορά, οδηγεί σε ήττες και περιπέτειες γενικότερα…

.

Η κόντρα των Αμερικανών με την Τουρκία αρχίζει και γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τα ελληνικά συμφέροντα. Αν όντως οι Αμερικανοί προχωρήσουν στην εκδίωξη της Τουρκίας από το πρόγραμμα του F-35, όπως ανακοινώνει χωρίς περιστροφές στην επιστολή του προς τον Χουλούσι Ακάρ ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, το πλήγμα για την Άγκυρα θα είναι οδυνηρό, αλλά όχι καταστροφικό.

Οι Αμερικανοί είναι φανερό ότι εξακολουθούν να ακολουθούν την τακτική του μαστιγίου και του καρότου έναντι του Ερντογάν, φιλοδοξώντας να τον κάνουν να «λογικευτεί», έστω και την τελευταία στιγμή, αν και είναι μάλλον σαφές ότι αυτή τη φορά δεν αφήνουν περιθώρια “διαπραγμάτευσης” ανταλλαγμάτων, καθώς φαίνεται πως “ξύπνησαν” βίαια μετά από πολλές δεκαετίες εκβιασμών των Τούρκων, με “όπλο” την αδιαμφισβήτητη γεωστρατηγική σημασία του “οικοπέδου Τουρκία” στο πλαίσιο του ΝΑΤΟϊκού αμυντικού σχεδιασμού.

Αν όμως ο Ερντογάν δεν «λογικευτεί»; Εάν αντίθετα αποφασίσει να κλιμακώσει; Η Ρωσία ήδη του προσφέρει “γη και ύδωρ”, συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων επιτευγμάτων της αμυντικής της βιομηχανίας, όπως για παράδειγμα το μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς Su-57. Αυτό όμως είναι το έλασσον. Το μείζων είναι τι μπορεί να προσφέρει η Τουρκία στη Ρωσία, ειδικά αν πιεστεί από τις ΗΠΑ.

Tι ετοιμάζουν στο Αιγαίο; Υπόνοιες για μυστική διπλωματία με αιχμή το Καστελόριζο

.

Όταν σύσσωμη η ηγεσία του Πενταγώνου παραδέχεται ότι ανησυχεί για την πιθανότητα «θερμού» επεισοδίου στο Αιγαίο, η Τουρκία απειλεί ευθέως μέσω του υπουργού Άμυνας της Χουλούσι Ακάρ, ο οποίος κάνει λόγο για «υπεράσπιση των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο Πέλαγος ακόμα και αν αυτό απαιτήσει θυσίες».

Tα τουρκικά μαχητικά παρενοχλούν ακόμα και το ελικόπτερο του Έλληνα πρωθυπουργού ανήμερα της εθνικής επετείου, κάτι μοιάζει να έχει αλλάξει δραματικά.

Πόσο μάλλον όταν δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όπως αυτές του Νίκου Κοτζιά, του Γιώργου Κατρούγκαλου και του Γιάννη Τσιρώνη αφήνουν κερκόπορτες για πρακτικές μυστικής διπλωματίας με άγνωστα ανταλλάγματα.

Τελικά ποιο είναι το διακύβευμα και τί μπορεί να βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Προετοιμάζει άραγε η ελληνική κυβέρνηση κάποιου είδους διαπραγμάτευση με την Άγκυρα, με βάση την εκ των προτέρων παραδοχή πως το Καστελόριζο δεν πρέπει να έχει πλήρη επήρεια σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ;

Επιχειρώντας μία μικρή αναδρομή, το Αιγαίο αποτελεί ζήτημα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας από το μακρινό 1973. Η διένεξη δηλαδή Αθήνας-Άγκυρας είχε ως αντικείμενο τα όρια των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων των δύο χωρών στο Αιγαίο.