Ας δώσουμε πρότυπα στα παιδιά μας για να μην γίνονται χούλιγκαν

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Μας απασχολεί η νεανική βία είτε αφορά «οπαδούς» ομάδων είτε αφορά συμμορίες ανηλίκων. Το ερώτημα είναι ποια πρότυπα είχαν αυτά τα παιδιά. Τι πρότυπα τους προσφέρουν η κοινωνία, η εκπαίδευση, τα ΜΜΕ;

Όταν οι νέοι μας και οι νέες μας δεν έχουν ευγενή ιδανικά  θα στραφούν σε λανθασμένες επιλογές. Όταν χλευάζονται από δήθεν προοδευτικούς οι Άγιοι της Εκκλησίας μας και οι ήρωες του Ελληνισμού, τότε ο έμφυτος ενθουσιασμός των νέων θα διοχετευθεί σε στρεβλή κατεύθυνση. Όταν δεν τους δίνουμε ευκαιρίες να αισθανθούν υπερήφανοι για την Πατρίδα μας και την Ιστορία μας τότε θα αισθάνονται υπερήφανοι για τη μαγκιά και θα θαυμάζουν κατασκευασμένα είδωλα.

Τα παιδιά μας έχουν την ανάγκη να νιώσουν θαυμασμό για άνδρες και γυναίκες που αγωνίσθηκαν είτε σε πολεμικές είτε σε ειρηνικές περιόδους. Όταν πριν από λίγα χρόνια μίλησα σε μαθητές και μαθήτριες ενός Λυκείου για τον 18χρονο ήρωα της Κύπρου Ευαγόρα Παλληκαρίδη, έμαθα ότι την επόμενη χρονιά αυτά τα παιδιά οργάνωσαν συγκινητική εκδήλωση για τον Ευαγόρα που απαγχονίσθηκε από τους Βρετανούς το 1957 και μάλιστα προσκάλεσαν και εκπρόσωπο της Κυπριακής Πρεσβείας.

Ελληνικό ποδόσφαιρο: φροντιστήριο χουλιγκανισμού

.

Δημήτρης Νατσιός δάσκαλος-Κιλκίς

Διαβάζω τις τελευταίες αθλητικές ειδήσεις: «Μια μαύρη σελίδα για το ελληνικό ποδόσφαιρο γράφτηκε σήμερα στο Βόλο, με τα έκτροπα μεταξύ έξαλλων χούλιγκαν της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ στις κερκίδες του Πανθεσσαλικού Σταδίου λίγο πριν αρχίσει ο τελικός του κυπέλλου.

Τραυματίστηκαν συνολικά 70 άτομα, στα οποία παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες, ενώ 15 εξ αυτών νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση στο Νοσοκομείο Βόλου». Αυτά πριν από 15 μέρες.

«Η Λεωφόρος της ντροπής σε εικόνες: Ξύλο μεταξύ παικτών, ύβρεις και τραυματισμός του προπονητή του ΠΑΟΚ». Αυτά χτες.

Έχουμε συνηθίσει πια. Κάθε βδομάδα, μετά από τα «ντέρμπι» των «μεγάλων» ομάδων, θα ακούσουμε, πλην των άλλων εξοργιστικών και τρομακτικών, τις εξής κοινότοπες – αλλοίμονο – φράσεις: «Μαύρη μέρα για τον ελληνικό αθλητισμό», «φοβερά επεισόδια στο τάδε γήπεδο», «διεθνής διασυρμός της Ελλάδας», «ανεγκέφαλοι οπαδοί έκαψαν…». Τις προσπερνούμε αδιάφοροι, σαν να πρόκειται για παιδικές, αθώες σκανταλιές. Θεωρούμε αυτό που ονομάζουμε χουλιγκανισμό, μέρος της παιδαγωγίας των νέων.