Τῆς Χαρᾶς Λιαναντωνάκη
Στὴν ὄμορφη Ἑλλάδα ποὺ ἀγαπήσαμε – τὴν πατρίδα τοῦ Φωτὸς τοῦ Λόγου τοῦ Εὐαγγελίου, τὸ ὁποῖο γέννησε Πολιτισμὸ ζωῆς – βλέπουμε σήμερα, μὲ ὀδύνη μεγάλη καὶ ἀντίδραση ἐλάχιστη, νὰ ἐξελίσσεται μὲ ραγδαίους ρυθμοὺς μία ὁλομέτωπη καὶ καλοστημένη «χειρουργικὴ» ἐπιχείρηση συσκότισης, σὲ πολλὰ ἐπίπεδα.
Ἕνας νέος «διαφωτισμὸς» ἐπιβάλλεται στὴν κοινωνία, τὴν παιδεία, τὴ γλῶσσα καὶ τὴν πίστη μας τὴν Ὀρθόδοξη, μὲ τρόπο ἀνορθόδοξο καὶ κυρίως μὲ περιεχόμενο ἀνορθόδοξο, μὲ σκοπὸ νὰ οἰκοδομηθεῖ μία «νέα τάξη πραγμάτων» ξένη πρὸς τὰ χρηστὰ καὶ πατροπαράδοτα ἤθη καί ἀσεβοῦσα πρὸς τὸ αἷμα τῶν ἡρώων τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἁγίων, μαρτύρων, παλαιοτέρων καὶ νέων…
Ἄλφα «στερητικὸν»: ἀσέβεια, ἀποκαθήλωση ἀξιῶν, ἀμνησία, ἀσυνειδησία, ἀθεΐα, ἀναισχυντία, ἀποκλεισμὸς πηγῶν ἁγιασμοῦ. Μὲ μιὰ λέξη – ἀπο-ϊεροποίηση, ὅπως εὔστοχα διαγνώστηκε ἡ ἀσθένεια τῆς κοινωνίας μας ἀπὸ τοὺς ἀληθινοὺς ἀνθρώπους τοῦ Πνεύματος, κληρικοὺς πρωτίστως, θεολόγους καὶ δασκάλους. Ὁρισμένοι ἀρχιερεῖς ὕψωσαν, ὡς ὄφειλαν, δυνατὴ φωνὴ ἀντίστασης ἐπὶ τῆς οὐσίας, ὅπως οἱ μητροπολίτες Πειραιῶς, Κυθήρων, Γόρτυνος, Αἰτωλίας καὶ ἄλλοι, καθὼς ἐπίσης καὶ λίγοι λαϊκοί, ἐπιφανεῖς στοχαστές, ὅπως ὁ σεβαστὸς δάσκαλος, φιλόλογος κ. Κωνσταντῖνος Γανωτής.
ΑΒΕΡΩΦ 