Γενεύη ΙΙ 1974- Ο «χάρτης 6 καντονιών Γκιουνές» – ήταν ιδέα του Κίσινγκερ όχι των Τούρκων (Χάρτες)

άρθρο της Φανούλας Αργυρού*
18/9/2022

.

Την μια μέρα τον έδωσε την άλλη τον ζήτησε και τον πήρε πίσω!!

Άκουσα ότι κάποιος ισχυρίστηκε ότι οι Τούρκοι παρακαλούσαν τον Κίσινγκερ να τους βοηθήσει να εξασφαλίσουν «καντόνια», πρέπει να εξηγήσουμε και αυτή τη πτυχή της ιστορίας της πατρίδας μας.

Η πρόταση για «καντόνια» δεν ήταν των Τούρκων αλλά ιδέα του Αμερικανού ΥΠΕΞ Δρ. Χένρι Κίσινγκερ ίσως και εμπόδιζε την δεύτερη εισβολή διατηρώντας τις διαπραγματεύσεις εν ζωή… αλλά, μήπως του ζητήθηκε από δικούς μας;

Η Γενεύη ΙΙ ξεκίνησε στις 8/8/74 με ξεχωριστές συναντήσεις των μερών για «λύση» γεωγραφικού διαχωρισμού. Αυτή τη φορά με την συμμετοχή των «δύο κοινοτήτων».

9 Αυγούστου. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τουράν Γκιουνές είπε « ήταν απαραίτητο (“indispensable”) για την Τουρκία να φθάσει σε συμφωνία γρήγορα. Η γενική τουρκική πρόταση ήταν γνωστή: Γεωγραφικός διαχωρισμός με δύο (και μόνο δύο) διοικήσεις αυτόνομων περιοχών. (“Two (and only two) administrative autonomousregions”). Ο τουρκικός στρατός κατείχε μια ζώνη που δεν ήταν αρκετή για τουρκο-κυπριακή διοίκηση…

Ο Γλ. Κληρίδης δεν μπορούσε να πωλήσει στο λαό 30% για τουρκική αυτόνομη περιοχή Η κυρίως διαφορά τώρα ήταν ότι εισηγούνταν δύο ξεχωριστές αυτόνομες περιοχές, ενώ ο ίδιος και ο Ντενκτάς προηγουμένως σκέπτονταν μια διοίκηση ομόσπονδου συστήματος λειτουργικής ομοσπονδίας , αρχικά πρόταση Ντενκτάς (an administrative federal system of functional federation). Συνεπαγόταν αυτονομία για ένα αριθμό τουρκο-κυπριακών ζωνών, ίσως πέραν των 10… Ο Α. Χάρμαν (Αμερικανός αξιωματούχος που παρευρέθηκε) είπε στον Κάλλαχαν ότι ο Κληρίδης του είχε πει ότι ήταν έτοιμος να συζητήσει σύστημα «καντονίων», δέχθηκε ότι η ιδέα «ενιαίου κράτους» ήταν πλέον εκτός.

”Από τον Πολ Ποτ στην ISIS: Το αίμα της δυτικής τρομοκρατίας ποτέ δεν στέγνωσε”, του John Pilger

.

του John Pilger

Διαβιβάζοντας τις εντολές του Πρόεδρου Ρίτσαρντ Νίξον για έναν “μαζικό” βομβαρδισμό της Καμπότζης, το 1969, ο Χένρι Κίσινγκερ είπε, «Ό, τι πετάει σε ό, τι κινείται». Καθώς ο Μπαράκ Ομπάμα πραγματοποιεί τον έβδομο πόλεμό του ενάντια στον μουσουλμανικό κόσμο από τότε που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, και ο Φρανσουά Ολάντ υπόσχεται μια “ανελέητη” επίθεση στην εν λόγω κατεστραμμένη χώρα, η ενορχηστρωμένη υστερία και τα ψέματα κάνουν κάποιον σχεδόν νοσταλγικό για την δολοφονική ειλικρίνεια του Κίσινγκερ.

Ως μάρτυρας για τις ανθρώπινες συνέπειες της εναέριας βαρβαρότητας – συμπεριλαμβανομένων και των αποκεφαλισμών των θυμάτων, τα μέρη τους να διακοσμούν δέντρα και χωράφια – δεν είμαι έκπληκτος από την περιφρόνηση της μνήμης και της ιστορίας, για άλλη μια φορά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η άνοδος στην εξουσία του Πολ Ποτ και των Ερυθρών Χμερ του, οι οποίοι είχαν πολλά κοινά με το σημερινό Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS). Και εκείνοι, επίσης, ήταν αδίστακτοι μεσαιωνολόγοι που ξεκίνησαν ως μια μικρή αίρεση. Και εκείνοι, επίσης, ήταν το προϊόν μιας αμερικανικής κατασκευής αποκάλυψης, αυτή τη φορά στην Ασία.

Αν έχεις Πούτιν διάβαινε…

Ο χρόνος είναι χρήμα και οι Ρώσοι διαθέτουν μπόλικο

Ανεβαίνουν οι τόνοι για την Συρία, την ίδια ώρα που η διπλωματία προσπαθεί να δώσει την λύση! Ίσως κάποιοι θέλουν να κρατήσουν την κοινή γνώμη σε αναμμένα κάρβουνα. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να εξοπλίζουν τους ισλαμιστές με όπλα και φαίνεται ότι δεν θέλουν να αποχωρήσουν στρατιωτικά από την Μέση Ανατολή, η οποία θέλουν άλλωστε να τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο του ΝΑΤΟ.

Ο Άσαντ, έχοντας την Ρωσία από πίσω, απαιτεί την διακοπή του εξοπλισμού των ανταρτών όχι μόνο από τις Η.Π.Α. αλλά και από Τουρκία, Σ. Αραβία κ.ο.κ., ειδάλλως διατείνεται πως δεν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία σε σχέση με την παράδοση-καταστροφή των χημικών του όπλων. Ταυτόχρονα η Δαμασκός προσπαθεί να προσεγγίσει τον κουρδικό παράγοντα σε κοινό μέτωπο κατά των ισλαμιστών, οι οποίοι έχουν διαπράξει φρικαλεότητες και σε κουρδικά χωριά της Συρίας.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρωσίας στο συριακό θέμα έχει ανεβάσει τον Πούτιν στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης, κάτι που έχει εκνευρίσει τους παγκοσμιοποιητές της Ουάσινγκτον. Έτσι προσπαθούν να «θυμίσουν» στους λαούς την εισβολή των Ρώσων στην Γεωργία, η οποία όμως έγινε κατόπιν επίθεσης των Γεωργιανών στην Ν. Οσετία μετά από προφανή παραίνεση της Δύσης. Επίσης ξεκίνησε πάλι η καραμέλα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ρωσία!