«Τον επικόν αγώνα του ’21 δεν ύμνησαν μόνον οι λόγιοι και οι εθνικοί ποιηταί, όπως ο Σολωμός και άλλοι, αλλά και πολλοί λαϊκοί ποιηταί […] Ενας από τους λαϊκούς ποιητάς του ’21 είναι και ο Δημητσανίτης λαϊκός στιχουργός Παναγιώτης Κάλλας, ο γνωστός με το όνομαΤσοπανάκος», γράφει ο ιστορικός Β. Χ. Χαραλαμπόπουλος (στον Α’ τόμο των «Γορτυνιακών», εκδ. Βιβλιοθήκης Δημητσάνας, 1972).
Ο επικείμενος εορτασμός της εθνικής επετείου προσφέρει την ευκαιρία (ελάχιστη, αν αγαπάτε, συνεισφορά στην ενίσχυση του στραπατσαρισμένου στις μέρες μας εθνικού φρονήματος) να μνημονεύσω τον λαϊκό αυτόν στιχουργό, που παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον.
Ο Τσοπανάκος γεννήθηκε το 1789 στη Δημητσάνα και πέθανε το 1825, σε ηλικία μόλις 36 ετών. Γραφή και ανάγνωση έμαθε στη σχολή της γενέτειράς του, όπου «διήρχετο τας ημέρας του εις την αγοράν σατιρίζων συχνά τους συμπολίτας του με κωμικούς και έξυπνους στίχους και προκαλών τον γέλωτα», γράφει ο Χαραλαμπόπουλος.
Μολονότι δύσμορφος…
Ο Τσοπανάκος είχε αδικηθεί από τη φύση. Ηταν ραχιτικός, δύσμορφος, κοντός και στραβοπόδης. Και καθώς στα χωριά ο περισσότερος κόσμος ήταν γνωστός με παρατσούκλια, στον Παναγιώτη Κάλλας είχαν κολλήσει το παρατσούκλι Τσοπανάκος -κατά μια εκδοχή επειδή η φωνή του έμοιαζε με του πετροκότσυφα, κατά άλλη επειδή περπατούσε ακουμπώντας σε μια γκλίτσα τσοπάνη.
ΑΒΕΡΩΦ 