Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 13 Φεβρουαρίου 2016
Όταν τον Φεβρουάριο – τέτοιες μέρες – του 1506 αναδύθηκε από το έδαφος της Ρώμης το σύμπλεγμα του Λαοκόωντος, ο Πάπας Ιούλιος ΙΙΙ έστειλε τον Μιχαήλ-Άγγελο να το δει, μάλλον μαζί με τον Ραφαέλλο επόπτη της συλλογής του.
Έγινε διαγωνισμός για την αποκατάσταση του έργου υπό την διεύθυνση του Ραφαήλ. Ο Πάπας αγόρασε το μνημείο και το τοποθέτησε στο Βατικανό. Το 1800 το έκλεψε ο Ναπολέων –για να επιστρέψει όμως στην θέση του μετά το Βατερλώ το 1816. Εκεί μένει μέχρι σήμερα. Γνωρίζουμε ότι στα Ρωμαϊκά χρόνια κοσμούσε τους κήπους του Αυτοκράτορα Τίτου όπου όμως είχε μεταφερθεί από την Ελλάδα. Είναι ελληνικό έργο τριών Ρόδιων καλλιτεχνών.
Το έργο αυτό, απαράμιλλης τέχνης, έχει επηρεάσει την αναγέννηση της ζωγραφικής και γλυπτικής (μαζί με τον κορμό του Belvedere), αρχίζοντας από την ζωγραφική και την γλυπτική του Μιχαήλ-Αγγέλου και του Ραφαήλ και όσων εμπνεύσθηκαν από αυτούς. Η ιστορία αυτή, με τόσο λίγα λόγια, λέει πολλά για την επίδραση των κλεμμένων αρχαιοτήτων στον πολιτισμό του κόσμου – αλλά ο σκοπός αυτού του σημειώματος είναι άλλος.