Συλλογὴ ὑπογραφῶν ὥστε νὰ λειτουργήση ξανὰ ἡ Ἁγία Σοφία ὡς Ὀρθόδοξος ναός

      Μετὰ ἀπὸ 85 χρόνια ἡ ἱστορικὴ διαδρομὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἀγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας στὴν Κωνσταντινούπολι εἰσέρχεται σὲ νέα φάσι.. Μὲ νομοσχέδιο ποὺ κατέθεσε ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς τουρκικῆς κυβερνήσεως, ζητᾶ νὰ μετατραπῆ ξανά σὲ τέμενος. Ἡ Ἁγία Σοφία ἦταν ἡ ἔδρα τοῦ θρόνου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ σύμβολο τῆς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδοξίας και αὐτὴ εἶναι ἠ μόνη χρῆσι πού δικαιοῦται νὰ ἔχη συμφώνως μὲ τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης, ἡ ὁποία καθιστᾶ ὑποχρέωσι τῆς Τουρκίας τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Ἁγίας Σοφίας ώς ὀρθοδόξου ναοῦ.

      Διαδικτυακῶς, ἔχει δημιουργηθεῖ μία μεγάλη κίνησι ἀντιδράσεως μὲ τὴν συλλογὴ ὑπογραφῶν γιὰ τὴν ματαίωσι τοῦ στόχου τῆς τουρκικῆς κυβερνήσεως. Ἐτούτη ἐδῶ εἶναι μία πρωτοβουλία συλλογῆς ὑπογραφῶν πού ἐπιπλέον λαμβάνει καὶ τὸν χαρακτῆρα δημοψηφίσματος γιὰ νὰ ξαναλειτουργήση ἡ Ἀγία Σοφία ὼς Ὀρθοδοξος Ναός ὁριστικὰ καὶ μόνον. Ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ δημιουργὸς της Φιλήμων:

      «Εἶναι σημαντικὴ κάθε ψῆφος γιατί οἱ ἠγεσίες μας σιωποῦν. Εἶναι σημαντικὴ κάθε ψῆφος γιὰ νὰ κατατεθεῖ ἀπέναντι στὴν θέληση τῶν Τούρκων νὰ μετατρέψουν τὴν Ἁγιά Σοφιὰ σὲ τζαμί. Εἶναι σημαντικὴ κάθε ψῆφος γιὰ πνευματικούς λόγους καὶ δείχνει πῶς κατανοοῦμε τὸ βάρος τῆς εὐθύνης τῆς κληρονομιᾶς ποὺ φέρουμε ὡς Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι. Κάθε ψῆφος εἶναι ἕνα κερί δέησης πρὸς τὸν Κύριό μας νά δώση ὥστε νὰ ξαναλειτουργήσει ἡ Ἁγιά Σοφιά ὡς Ορθόδοξος Ναός ὅπως τῆς ἁρμόζει.».

      Ἐμπρός! Ὑπογράφουμε ὅλοι γιὰ νὰ ἀποδοθῆ ἡ Ἀγία Σοφία στὸ Οίκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ νὰ λειτουργήση ξανὰ ὡς Ὀρθόδοξος Ναὸς.

https://secure.avaaz.org/el/petition/Se_kathe_politi_toy_kosmoy_Ypograpste_oste_i_AGIA_SOFIA_na_leitoyrgisei_xana_os_Orthodoxos_Naos/?copy

Στὸ Facebook: https://www.facebook.com/groups/rafail1463/

Η «δουλεία» δεν έχει πατρίδα την Ελλάδα…

Ελένη Γεωργακάκη, φοιτήτρια Φιλολογίας

Το ερέθισμα για το παρόν πόνημα μου δόθηκε σε μία διάλεξη που παρακολούθησα  όταν σε μία από τις τοποθετήσεις  και μάλιστα εκπαιδευτικού υποστηρίχθηκε ότι η αρχαία Ελλάδα και κυρίως η Αθήνα και η Σπάρτη συγκαταλέγεται στα ιστορικά παραδείγματα φαινομένων ρατσισμού σε σχέση με τους δούλους.

Ήταν όμως όντως ρατσιστές οι αρχαίοι Έλληνες ως προς τους δούλους; Τους αντιμετώπιζαν και αυτοί ως πράγματα «res», όπως οι Ρωμαίοι τους σκλάβους, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό, δεν δίσταζαν να τους ρίξουν ακόμη και ανθρωποφάγα ψάρια, προκειμένου να ψυχαγωγηθούν οι ίδιοι;

Η έρευνά μου με οδήγησε αρχικά σε μία φράση του Οδυσσέα που περιέχεται στην ραψ. ο 373 της Οδύσσειας: «Ἒφαγόν τε, ἒπιόν τε καὶ αἰδοίοισιν ἒδωκα» (= έφαγα και ήπια και έδωσα και στους αιδοίους).  Ο Οδυσσέας στο συγκεκριμένο χωρίο αναφέρεται στους υπηρέτες του παλατιού, αποκαλώντας όμως «αιδοίους» δηλαδή σεβαστούς (<αἰδώ=σεβασμός).