Έχουν τρελαθεί στον ΣΥΡΙΖΑ;;;

.

Να πετάξουν στα σκουπίδια (στο βυθό της θάλασσας) τα δισεκατομμύρια ευρώ που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που υπάρχουν στο υπέδαφος της Ελλάδας, θέλουν οι του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (διαβάστε το ΕΔΩ) στην σελίδα 13 της παραγράφου 4.6 με τίτλο «Ενέργεια δημοκρατία και δίκαιη πράσινη μετάβαση» αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Απεμπλεκόμαστε από την πολιτική εξόρυξης υδρογονανθράκων, με μη ανανέωση αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης και μη παραχώρηση νέων περιοχών».

Έχουν τρελαθεί στον ΣΥΡΙΖΑ;;; Θέλουν να μείνουν ανεκμετάλλευτα τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται στο υπέδαφος των Ελληνικών θαλασσών; ΓΙΑΤΙ;;;

Για να αγοράζει η χώρα πανάκριβο Αμερικανικό LNG;
Για να εξαρτάται ενεργειακά η χώρα από άλλες χώρες;
Για να μην απολαύσει ο Ελληνικός λαός τα οφέλη των δισεκατομμυρίων που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των Ελληνικών υδρογονανθράκων;
Για να μην υπάρξει ΠΟΤΕ αποπληρωμή του τεράστιου χρέους, που ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε;
Για να συνεχίσει το φυσικό αέριο στην Ελλάδα να κοστίζει 7 φορές πιο ακριβά από ότι τις ΗΠΑ;

Ζήσε Μάη μου…

.

Θανάσης Κ.

Το χούι στον άνθρωπο πεθαίνει τελευταίο.

Πρώτα βγαίνει η ψυχή του…

Το ίδιο ισχύει και για τις ιδεοληψίες. Τις ψευδαισθήσεις…

Υποτίθεται ότι συνθήκες κρίσεις ευνοούν τη  διάλυση των ψευδαισθήσεων. Σε μας, εδώ στην Ευρώπη, πολλοί δεν  κατάφεραν ακόμα να απαλλαγούν από τις ψευδαισθήσεις, τις ιδεοληψίες τους και τις εμμονές τους.

Το απέδειξαν στην τελευταίο Σύνοδο Κορυφής στην ΕΕ. Όπου αποφάσισαν ότι για το ενεργειακό (που μας ζεματάει όλους), θα αποφασίσουν τελικά στην…  επόμενη  Σύνοδο  Κορυφής, στα τέλη Μαΐου.

Όπως λέμε… “ζήσε Μάη μου…“!

Ο λόγος που οι Ευρωπαίοι εταίροι αποφάσισαν να… μην αποφασίσουν τώρα, σε ένα υπέρ-επείγον ζήτημα που, υποτίθεται ότι (θα έπρεπε να) είναι “όλοι ενωμένοι”, είναι γιατί παραμένουν βαθιά διχασμένοι!

«Αδελφοί Σλάβοι» και άλλοι προδότες- αιχμές κατά της Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας

(σ. Π/Β: Στο άρθρο είναι προφανέστατες οι μπουρδολογίες της Ρωσσικής πλευράς με τις οποίες προσπαθεί να δικαιολογήσει τη μόνιμη απουσία της από τη Βαλκανική Χερσόνησο, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στη Βουλγαρία, τη Σερβία και – φυσικά – την Ελλάδα. Κι αν για την Ελλάδα υπάρχουν λογικοφανή επιχειρήματα – που έχουν σα μοναδικό σκοπό να συγκαλύψουν τη στρατηγική επιλογή της Μόσχας για συνεργασία με την Τουρκία εναντίον της  Ελλάδος – για τη Βουλγαρία και ΚΥΡΙΩΣ για τη Σερβία δεν υπάρχει τίποτα λογικοφανές: Δύο χώρες απολύτως εγκαταλελειμμένες από τη Ρωσσία που τώρα τους ζητάει και τα ρέστα. Αξίζει να διαβαστεί από τους σκεπτικούς για την σαφέστατη περιγραφή της στρατηγικής συμμαχίας Ρωσσίας – Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος. Οι φανατισμένοι ρωσσόφιλοι είναι «χαμένες περιπτώσεις», χειρότεροι ακόμα κι απ’ τους ανθέλληνες κομμουνιστές της εποχής που υπήρχε ΕΣΣΔ).

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο
μετάφραση άρθρου του Александр Неукропный

.

Αύγουστος 30, 2020. 22:31

Πρόσφατα, υπό το φως των εξαιρετικά επιδεινωμένων διενέξεων μεταξύ της Άγκυρας και της Αθήνας, ορισμένοι από τους δικούς μας «έξυπνους ανθρώπους» αγανάκτησαν για τη μη επέμβαση της Μόσχας σε αυτή τη σύγκρουση.

Για να ταχθούμε στο πλευρό των Ελλήνων «αδελφών στην πίστη», φυσικά …, γράφει ρωσικό δημοσίευμα.

Γιατί, πώς μπορεί – οι Τούρκοι επιτρέπουν ακόμη και στην Αγία Σοφία να μετατραπεί σε τζαμί για τον εαυτό τους, οι Έλληνες να είναι αγανακτισμένοι από ολόκληρο τον κόσμο, και εμείς – ούτε βήξιμο!

Τέλος πάντων, ο Ερντογάν πρόκειται να εξαγάγει αέριο και πετρέλαιο στη Μεσόγειο – εις βάρος των φτωχών Ελλήνων, ξανά.

Πού είναι η αιώνια ετοιμότητα της Ρωσίας να βοηθήσει τους πιο «μικρούς αδελφούς» στα Βαλκάνια, για να τους προστατεύσει με το στήθος της από τους διαβόητους αντιπάλους;

Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε επιχειρήματα, αξίζει να εξεταστεί λεπτομερέστερα – πώς αυτοί οι ίδιοι «αδελφοί» σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο με τη χώρα μας, πώς ενεργούν σε πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις και στις οποίες βλέπουν πραγματικούς, όχι δηλωμένους φίλους, συμμάχους και προστάτες.

Η φιλία είναι φιλία αλλά το αέριο τη χωρίζει

Τι επιδιώκει και πως θέλει να το πετύχει η Τουρκία

αναδημοσίευση από το Cosmostatus

.

Αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει την Τουρκία να πετύχει με την τακτική που ακολουθεί, δεν είναι η άμεση έναρξη γεωτρήσεων, αλλά η συνεκμετάλλευση.

Οι πληροφορίες που φτάνουν στην Κύπρο συγκλίνουν στο ότι το γεωτρύπανο Fatih δεν θα προχωρήσει σε γεώτρηση. Η όλη δραστηριότητα όμως αποτελεί πράξη που στρέφεται εναντίον της Κύπρου και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ετοιμάσει σχέδιο με τρεις στόχους σε σχέση με τα ενεργειακά αποθέματα γύρω από την Κύπρο, αναφέρεται σε δημοσίευμα της Κυπριακής εφημερίδας Φιλελεύθερος.

1. Μέσω της διατήρησης του κλίματος έντασης, να επιτευχθεί από Τουρκικής πλευράς, η πακετοποίηση του Κυπριακού με τα ενεργειακά. Μέχρι στιγμής η Κύπρος έχει καταφέρει να κρατήσει ξεχωριστά τα δύο θέματα, παρά τις έντονες προσπάθειες της Τουρκικής πλευράς, αλλά και άλλων εμπλεκόμενων μερών.
2. Να επιτευχθεί συνδιαχείρηση των ενεργειακών αποθεμάτων ή να υπάρξει μίας μορφής ανοχή της παρουσίας της Τουρκίας στην περιοχή.
3. Στη χειρότερη περίπτωση, να καταφέρει η Τουρκία να εξασφαλίσει το 50-50 στα έσοδα από την εκμετάλλευση, καθώς και τη δέσμευση ότι οι αγωγοί θα περνούν από το έδαφός της.

Γι’ αυτό και εκτιμάται πως η Τουρκία θα προχωρήσει και σε δεύτερη προσπάθεια γεώτρησης, όπως το έχει εξαγγείλει, με δεύτερο γεωτρύπανο, σε σημεία που δεν έχουν παραχωρηθεί σε εταιρείες, προκειμένου να αποφύγει την όποια αντιπαράθεση με τρίτες χώρες.

Η αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών, η ελληνική αμυντική πολιτική και οι τρεις κίνδυνοι

αναδημοσίευση από το e-Amyna

.

Είναι φανερό ακόμη και στους μη ειδικούς ότι οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην ευρύτερη περιοχή μας αλλάζουν, χωρίς όμως να έχει βρεθεί το νέο σημείο ισορροπίας. Οι κεντρικές τάσεις είναι η προϊούσα στρατηγική απόκλιση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ (που δεν έχει φτάσει πάντως ακόμη στην οριστική ρήξη) και η παράλληλη ανάδυση του άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ (καθώς και του τριγώνου Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου). Στο επίκεντρο των νέων αυτών αξόνων, που αναπτύσσονται με αμερικανική επίνευση και συμμετοχή, βρίσκεται η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Αν. Μεσογείου.

Πρέπει να επισημανθεί, επειδή έχει σημασία για τη συνέχεια, ότι η αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών δεν συμβαίνει (ούτε θα μπορούσε να συμβαίνει) λόγω ελληνικών ενεργειών, αλλά κυρίως λόγω εξωτερικών εξελίξεων, τις οποίες η Ελλάδα μπορεί μόνο να συνδιαμορφώσει, υπό προϋποθέσεις. Η βασική κινητήρια δύναμη της αλλαγής είναι η διάσταση συμφερόντων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, κυρίως (αλλά όχι μόνο) λόγω της συνεργασίας των ΗΠΑ κατά τη συριακή κρίση με τους Κούρδους, τους οποίους η Τουρκία θεωρεί ως υπαρξιακή απειλή, αλλά και λόγω των γενικότερων τάσεων γεωπολιτικής αυτονόμησης της τουρκικής ηγεσίας.

Ευνοϊκές εξωτερικές εξελίξεις για την Ελλάδα και την Κύπρο υπήρξαν επίσης η διάρρηξη των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ με αφορμή το περιστατικό του «Μαβί Μαρμαρά» το 2010, καθώς και η επικράτηση του νυν προέδρου της Αιγύπτου Abdel Fattah el-Sisi επί της φιλικής προς την Τουρκία, Μουσουλμανικής Αδελφότητας στον αγώνα για την εξουσία που εκτυλίχθηκε μεταξύ 2011-2014. Οι ενέργειες με τις οποίες η Ελλάδα και η Κύπρος συνδιαμόρφωσαν στο μέτρο του δυνατού, τη συγκυρία, ήταν η ανταπόκριση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων μετά το 2010 στο «άνοιγμα» του Ισραήλ, η υποστήριξη στο σχέδιο του αγωγού EastMed (με την προώθηση της χρηματοδότησής του από κονδύλια της ΕΕ) και η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Αν. Μεσογείου με την παραχώρηση αδειών εκμετάλλευσης σε διεθνείς ενεργειακούς κολοσσούς από πλευράς Κύπρου.

Ορυκτός πλούτος– Ελλάδα όπως Νορβηγία ή καλύτερα κάντο όπως η Αγκόλα

αναδημοσίευση από το Defencenews
άρθρο του Δημήτριου Γιαννάκη

.

Πολλά έχουν λεχθεί και ειπωθεί σχετικά με τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας ο οποίος είναι καθ΄ όλα ικανός να μας χαρίσει την πολυπόθητη έξοδο μας από την κρίση. Όμως ο φόβος όλων μας είναι όχι αν θα βρεθούν ένας ή περισσότεροι Πρίνοι στη χώρα μας, αλλά ποιος θα κάνει τη διαχείριση αυτών των κοιτασμάτων που αποδεδειγμένα υπάρχουν στην ηπειρωτική, αλλά κυρίως στη νησιωτική Ελλάδα. Στο σημείο αυτό θα ήταν σώφρων να προστρέξουμε όπως πάντα εμείς οι Έλληνες στα παραδείγματα άλλων πετρελαιοπαραγωγών κρατών.

Το πετρέλαιο μπορεί για κάποιους να παρουσιάζεται ως σωτήρας αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μια απειλή για την εθνική μας κυριαρχία και την κοινωνική μας συνοχή. Ας εξετάσουμε αρχικά το καλό σενάριο της ορθολογικής διαχείρισης του πετρελαίου που βρέθηκε στη Βόρεια θάλασσα από τους Νορβηγούς. Η Νορβηγία ως βόρεια σκανδιναβική χώρα που είναι, αποτελεί χώρα πρότυπο στους τομείς της παιδείας και του κοινωνικού της συστήματος. Η διαφθορά είναι από τις χαμηλότερες στον κόσμο. Παράλληλα η Νορβηγία δεν έχει έριδες με τους γείτονες της και έχουν καθορίσει επακριβώς τις ΑΟΖ τους. Όταν πριν από 35 χρόνια δημιουργήθηκε η κρατική Statoil για να διαχειριστεί τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, κανένας δεν περίμενε τόσο σύντομα να μετεξελιχθεί σε μια εταιρεία κολοσσό που διαχειρίζεται και ερευνά για πετρέλαιο σε όλο τον κόσμο. Ερευνητικά πλοία της Statoil έχουν φιλοξενηθεί και στο Αιγαίο προκειμένου να συμμετέχουν στην αναζήτηση κοιτασμάτων από την γειτονική μας Τουρκία.

Πετρέλαιο, οικονομικός πόλεμος και αυτοδυναμία

αναδημοσίευση από το Inclusive Democracy
άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου

.

Η δραματική πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου μέσα σε λίγους μήνες (από περίπου $115 το βαρέλι. τον Ιούνιο, σε περίπου $85 σήμερα!), και, το πιο σημαντικό, η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας, που είναι η κύρια πετρελαιοπαραγωγός χώρα, να μην μειώσει τα επίπεδα παραγωγής, ώστε να σταθεροποιηθεί η τιμή στον μέσο όρο των τελευταίων ετών (περίπου $100 το βαρέλι), δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια νέα μορφή οικονομικού πολέμου, πέρα από τις συνήθεις ​​κυρώσεις. Παρά το γεγονός όμως ότι η Σαουδική Αραβία διαθέτει αποθεματικά για να διατηρήσει τις τιμές του πετρελαίου γύρω στα $80 το βαρέλι για αρκετά χρόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και ισχυροί οικονομικοί λόγοι πίσω από αυτή την δραστική πτώση της τιμής, τόσο από τη πλευρά της παγκόσμιας προσφοράς όσο και της ζήτησης.

Από την πλευρά της προσφοράς, είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια σημαντική αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και ενέργειας γενικότερα από τις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα και της «επανάστασης σχιστόλιθου».

Ακόμη πιο σημαντική, όπως έδειξα σε προηγούμενο άρθρο, είναι η συμπίεση της συνολικής ζήτησης που συνεπάγεται η αναδυόμενη νέα «οικονομία ανάπτυξης» στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση ψευδο-πλήρους απασχόλησης που θεμελιώνεται στις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, δηλαδή στην καθήλωση των (πραγματικών) μισθών και εισοδημάτων που εξασφαλίζουν η τεράστια επέκταση της μερικής απασχόλησης και περιστασιακής απασχόλησης, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης κ.ο.κ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή κατάργηση της μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας των τελευταίων περίπου τριάντα χρόνων και την αντικατάστασή της από μια καταναλωτική κοινωνία μόνο για όσους ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση (μια μειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού), ενώ η πλειοψηφία αγωνίζεται να καλύψει ακόμη και τις βασικές ανάγκες. Γεγονός που γίνεται ιδιαίτερα φανερό στην περιφέρεια της ΕΕ (Μεσογειακές χώρες και χώρες του πρώην σοβιετικού μπλόκ), μολονότι συμβαίνει ακόμη και στις ίδιες τις G7 χώρες. Έτσι, όπως επεσήμανε πρόσφατο κύριο άρθρο των Times (11/10/2014), σε σχέση με την άνοδο του UKIP στη Βρετανία, μια «λαϊκή επανάσταση» σημειώνεται τελευταία, καθώς «η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει δημιουργήσει ηττημένους αλλά και κερδισμένους. Κατά κανόνα, οι κερδισμένοι είναι μεταξύ των εύπορων και οι ηττημένοι μεταξύ των οικονομικά ασθενέστερων».

Περί αγωγών: Γίναμε δορυφόροι της Τουρκίας και Αλβανίας… Ο ΑΓΩΓΟΣ TRANSADRIATICPIPELAINE (ΤΑΠ) ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ

εικόνα από το on-news.gr

Γράφει: Ο Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος ε.α
Μέλος Κίνησης Εθνικής Άμυνας (Κ.ΕΘ.Α)

«Έρμη πατρίδα πως σε καταντήσανε, από συνομιλητή των Ρώσων για την κατασκευή του αγωγού SouthStream δυναμικότητας περίπου 90 δις. κυβικά (ο οποίος θα μας καθιστούσε ενεργειακούς παίκτες), δορυφόρο της Τουρκίας και της Αλβανίας σε μια κάνουλα των 10 δισ. κυβικών και μάλιστα να πανηγυρίζουν αντί να πάνε να κρυφτούν αυτοί που υπέγραψαν την επαίσχυντη σύμβαση».

Η όλη περιοχή από τον Καύκασο μέχρι την Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής, είναι ο χώρος σύγκρουσης για τον έλεγχο των περιοχών εξόρυξης, αλλά και των διαδρόμων μεταφοράς των υδρογονανθράκων στη Νότια Ευρώπη.

Μέση Ανατολή: «Το παράδοξο του εκβιαστή»

Η καλλιέργεια «επικοινωνιακού κλίματος» εντός του Ισραήλ, δείχνει όλο και περισσότερο πως πλησιάζουμε σε κλιμάκωση των στρατιωτικών συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή. Έπειτα από την εμπλοκή της Ρωσσίας στην κρίση στη Συρία, η διαφαινόμενη αλλαγή στάσης του Τελ Αβίβ εναντίον των «φανατικών ισλαμιστών», καταδεικνύει την ύπαρξη ευρύτατου στρατηγικού σχεδίου με στόχο τον μελλοντικό έλεγχο της ροής υδρογονανθράκων σε Δύση και Ανατολή.

Σύμφωνα με την Jerusalem Post, καθίσταται προφανές πως η τουρκική προσπάθεια προσεγγίσεως με το Ισραήλ κρύβει τη συγκεκαλυμμένη ατζέντα της εναλλακτικής της τροφοδοσίας με υδρογονάνθρακες. Αναζητώντας τρόπο απεμπλοκής από την διαφαινόμενη ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσσία, η Τουρκία επιδιώκει τη συμμετοχή της στην κατασκευή υποθαλάσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Ισραηλινής προελεύσεως και κόστους ~ 2 δισ. $. Επίπλέον, λόγω εγγύτητας, το Ισραηλινό φυσικό αέριο ενδέχεται να είναι κατά πολύ φτηνότερο για την ίδια την τουρκία, η δε δημιουργία ενός τέτοιου αγωγού θα διευκολύνει την εμπλοκή της Τουρκίας

Πώς στήνεται ένα παραμύθι…

άρθρο της Νεράιδας

.

Θα σας πω ένα παραμύθι για το πώς στήνεται ένα… παραμύθι που λέγεται και ξαναλέγεται. Το παραμύθι δεν είναι αθώο. Λέγεται (ξανά και ξανά) για να εξαναγκάσει ένα γονατισμένο Έθνος να παραδώσει το ισχυρότερο διαπραγματευτικό του χαρτί αμαχητί. Να υποδουλωθεί κανονικά και να καταληστευτεί μέσω μίας δανειακής σύμβασης που έχει επιβληθεί για να αποπληρωθεί ένα απεχθές χρέος.

Αυτός που το λέει είναι άνευ σημασίας γιατί πάντα θα βρεθεί κάποιος να το πει. Αυτοί που το ακούνε όμως είναι άλλο ζήτημα.

Συνέβη τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου, στο Αμφιθέατροτου δημαρχιακού μεγάρου Παπάγου – Χολαργού.

Παρακολουθήστε το διάλογο που κρύβει όλη την ουσία (αν μάλιστα έχετε υπομονή, παρακολουθήστε ολόκληρο το βίντεο και θα μάθετε πως γίνεται το στήσιμο):

Ολόκληρη η διάλεξη περιστρέφεται γύρω από το πόσο πλούσιοι είμαστε με τα πετρέλαια που κρύβει η ΑΟΖ μας.

Το show αρχίζει στο 1:24:43

.

Ακροάτρια: «Τώρα έχουμε μνημόνιο»

Στρατηγιστής Λυγερός:«Και το μνημόνιο τι έχει σχέση;»